Πολιτισμός είναι να κάθονται δίπλα-δίπλα μέσα σ’ενα ουδέτερο γήπεδο, σε τελικό Κυπέλλου, 50.000 άνθρωποι που εκπροσωπούν δυο διαφορετικές κουλτούρες, ντυμένοι στα χρώματα της ομάδας τους. Χωρίς καν σεκιουριτάδες ή αστυνομικούς. Χωρίς ξεκάθαρο διαχωρισμό. Φανέλες της Αθλέτικ, στο πέταλο των φανατικών της Μπαρσελόνα! Γυναίκες να πανηγυρίζουν το γκολ της ομάδας τους σε απόσταση λίγων εκατοστών από απογοητευμένους ‘αντίπαλους’ πιτσιρικάδες.
Πολιτισμός ΔΕΝ είναι (αν κι αυτό σηκώνει μεγαλύτερη φιλοσοφική κουβέντα) η αυθόρμητη χειρονομία του Τουρέ, αμέσως μετά την ισοφάριση, που προκάλεσε την ρίψη αντικειμένων από την πλευρά των Βάσκων.
Πολιτισμός είναι όμως η άμεση απάντηση του Ετο προς την αντίπαλη κερκίδα με μια χειρονομία που υποδηλώνει “συγγνώμη”.
Πολιτισμός ΔΕΝ είναι το μπουκάλι που έφυγε απ’τα χέρια ενός Βάσκου και κατέληξε στο κεφάλι του Ντάνι Άλβες.
Πολιτισμός είναι όμως η στιγμιαία αντίδραση χιλιάδων συν-οπαδών του, που γύρισαν προς το μέρος του και άρχισαν να του φωνάζουν “fuera” (έξω), προκαλώντας την άμεση σύλληψη του!
Πολιτισμός είναι χιλιάδες οπαδοί της περήφανης Αθλέτικ να παραμένουν στο γήπεδο καθ’ολη τη διάρκεια της απονομής και του γύρου του θριάμβου και να αποθεώνουν συνεχώς την ομάδα τους αλλά και τους παίκτες της Μπαρσελόνα, που ανταπέδιδαν το χειροκρότημα.
Πολιτισμός είναι μια κατάσταση στην οποία μερικές φορές νομίζουμε ότι έχουμε φτάσει και ξαφνικά ανακαλύπτουμε ότι δεν έχουμε πλησιάσει καν.
“Μπαίνει ένας Καναδός μπασκετμπολίστας, ένας Ισπανός τενίστας και ένας Γερμανός εντερπρενέρ σε ένα μπαρ…” Αυτή θα μπορούσε να ήταν η εισαγωγή ενός ξεκαρδιστικού ανέκδοτου αλλά το πιθανότερο είναι πως κανένας στη Μαγιόρκα δεν θα γελούσε μ’αυτό, αφού οι πρωταγωνιστές του είναι μέρος της πονεμένης ιστορίας της ομάδας του την τελευταία δεκαετία. Μια δεκαετία γεμάτη πίκρες, […]
Γίνεται 130 χρόνια ποδοσφαιρικού μίσους να χωρέσουν σε 90 λεπτά; Όταν μιλάμε για το ντέρμπι του Τύνεσαϊντ ανάμεσα στη Νιούκαστλ και τη Σάντερλαντ τότε ολόκληρο το Νησί γνωρίζει πως γίνεται. Σήμερα στις 15.30 το Σεν Τζέημς Πάρκ θα φορέσει τα γιορτινά του για να υποδεχθεί την ομάδα που οι φίλοι των ανθρακωρύχων δε θέλουν να […]
Πολύ ωραίο το κείμενο. Επειδή τον είδα τον τελικό, καταπληκτική η ατμόσφαιρα. Στην Ελλάδα προς το παρόν κυνηγιόμαστε στην τάφρο του ΟΑΚΑ με τις μισές κερκίδες άδειες…
Όταν ένας ποδοσφαιριστής "τσιμπάει" τη μπάλα πάνω από το κεφάλι ενός ανυποψίαστου αντιπάλου και την ξανά παίρνει περνώντας την από πίσω του. Σύμφωνα με τους Λατινοαμερικάνους ο όρος προέρχεται από το περίγραμμα που σχηματίζεται από την πορεία της μπάλας στον αέρα και την πορεία του παίκτη γύρω από τον αντίπαλό του. Το σχήμα ενός "σομπρέρο"!
4 σχόλια σχετικά με το “Ενας τελικός χάρμα οφθαλμών”
Εκπληκτική ατμόσφαιρα στις κερκίδες πράγματι.
Όταν πήρε μπρος η Μπαρτσελόνα κρύφτηκε το τόπι…
Όταν αυτός ο πολιτισμός έρθει και στην Ελλάδα θα ξεκινήσω και γω να πηγαίνω στο γήπεδο…Δηλαδή ποτέ!
Πολύ ωραίο το κείμενο. Επειδή τον είδα τον τελικό, καταπληκτική η ατμόσφαιρα. Στην Ελλάδα προς το παρόν κυνηγιόμαστε στην τάφρο του ΟΑΚΑ με τις μισές κερκίδες άδειες…
“Αλλόθρησκος”! 🙂
Στον κ. bakou το βραβείο ‘ατάκα της ημέρας’.
Balkou
δειγμα νοοτροπιας 🙂
Δεν ειπα ποτε οτι δεν θα γινοταν το αντιστοιχο στην Τουμπα…
Συνολικα ειναι αρρωστημενη η κατασταση, κ δυστυχως δεν πιστευω οτι προκειται να αλλαξει ποτε.