Ξύλο, γκολ, κοράκια, χαλάζι και μια κούπα…

(Σύνδεση με τα προηγούμενα)

Στο Χοσέ Αμαλφιτάνι, την έδρα της Βέλεζ παιζόταν χθες το βράδυ ο τίτλος του πρωταθλήματος της Αργεντινής. Η Βέλεζ υποδεχόταν την Ουρακάν και ήθελε μόνο νίκη για να σηκώσει την κούπα. Με ισοπαλία και νίκη της Ουρακάν σήκωνε αυτή το πρωτάθλημα. Κι επειδή διάφοροι μου λένε ότι δεν τα διαβάζουν αυτά τα ποστς της Λατινικής Αμερικής επειδή δεν ξέρουν τι είναι οι κλαουζούρες,  οι απερτούρες κι οι σουνταμερικάνες, επειδή τα ονόματα των παικτών μοιάζουν  μεταξύ τους κ.ο.κ., οι Μπλε έπρεπε να κερδίσουν τους Άσπρους για να σηκώσουν την κούπα. Προχωρήστε στο βίντεο τώρα, ΟΚ;

Είναι πραγματικά δύσκολο να γράψεις με λίγα λόγια όλα όσα έγιναν στον αγώνα. Ήταν 100+ λεπτά (μια που είχαμε πολλές διακοπές) συμπυκνωμένου αργεντίνικου πρωταθλήματος.  Ότι καλό και κακό μπορείς να δεις, υπήρχε χθες. Κατ’ αρχήν ο αγώνας διακόπηκε για αρκετή ώρα λόγω… έντονης χαλαζόπτωσης. Εκτός από τον καιρό όμως,  πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν και ο διαιτητής με τον επόπτη. Μόλις στο 8ο λεπτό ακυρώθηκε πεντακάθαρο γκολ της Ουρακάν όταν μετά από σέντρα του Αράνο ο Ντομίνγκες σκόραρε, αλλά ο επόπτης ανακάλυψε οφ-σάιντ.

Στη συνέχεια του Α’ ημιχρόνου η Βέλεζ κέρδισε πέναλτυ το οποίο ανέλαβε να εκτελέσει ο πρώτος σκόρερ της Λόπες που είχε σκοράρει ήδη 4 φορές από την άσπρη βούλα. Η αλητόφατσα που έχει για τέρμα όμως η Ουρακάν το απέκρουσε και οι πρόωροι πανηγυρισμοί σταμάτησαν για τους γηπεδούχους. Η Ουρακάν από την άλλη, είχε μεγάλη ευκαιρία με οριζόντιο δοκάρι, αλλά τελικά οι δυο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με το 0-0. Το Β’ ημίχρονο ήταν μια από τα ίδια. Με τη Βέλεζ να πιέζει αλλά να μην κάνει μεγάλες φάσεις, την Ουρακάν να προσπαθεί να βγει στην κόντρα και την ώρα να περνάει χωρίς κάποιο γκολ. Κάπου εκεί έγινε η φάση της χρονιάς. Στο 84′ γίνεται η γιόμα, η πρώτη κεφαλιά και ο Λαριβέι κάνει μια κριαροπροβολή για να προλάβει την μπάλα,  αλλά αντί για μπάλα βρίσκει τον τερματοφύλακα της Ουρακάν και όλοι περιμένουν το φάουλ. Ο διαιτητής δεν σφυρίζει τίποτα και ο τάπας Μάξι Μοράλες σκοράρει ένα από τα σημαντικότερα γκολ της ζωής του. Πανηγύρια στο γήπεδο, σιωπή στο πέταλο των φιλοξενούμενων, διαμαρτυρίες από τους παίκτες της Ουρακάν, αποσβολωμένος ο Κάππα (προπονητής των φιλοξενούμενων κατά διαβολική σύμπτωση με φόρμα Kappa). Η κάμερα δεν ξέρει τι να πρωτοδείξει. Στα πανηγύρια ο σκόρερ παίρνει 2η κίτρινη και εγκαταλείπει τον αγώνα. Με 10 η Βέλεζ και η Ουρακάν να ψάχνει την ισοφάριση.

Το παιχνίδι ξεκινάει και πάλι, αλλά σε ένα πλάγιο οι μπάλες εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Τα νεύρα στα άκρα, ο προπονητής της Ουρακάν να βρίζει για τις αγνοούμενες μπάλες, οι παίκτες να μαλώνουν μεταξύ τους και μια διακοπή που τελικά φέρνει επιπρόσθετες καθυστερήσεις 8 λεπτών.  Ένα ball-boy δέχεται κέρμα από τους φιλοξενούμενους οπαδούς και μια γιαγιά με μαλλί κομμωτηρίου και φοβερή περμανάντ-χελιδονοφωλιά σουλατσάρει στον αγωνιστικό χώρο τραγουδώντας συνθήματα της Βέλεζ… Η Ουρακάν πιέζει, κάνει μια μεγάλη φάση αλλά μέχρι εκεί. Ο Λαριβέι βγαίνει τετ-α-τετ και αποδεικνύει ότι πήρε μόνο το προσωνύμιο του Μπατιστούτα και όχι την κλάση του καθώς χάνει την ευκαιρία να κάνει το 2-0 και να καθαρίσει το ματς. Οι πρώην συμπαίκτες του (στην Ουρακάν έκανε όνομα ο Λαριβέι) του την πέφτουν και το ξύλο δεν αργεί να έρθει. Στον χαμό κάποιος παίκτης της Βέλεζ ματώνει.  Κάπου εκεί στο 113′ περίπου  και μέσα στον πανικό ο διαιτητής σφυρίζει. Η Βέλεζ Σάρσφιλντ είναι πρωταθλήτρια. Δίκαια ή άδικα τα πανηγύρια ξεκινάνε στο δυτικό Μπουένος Άιρες. Η Ουρακάν θα έχει να λέει για τη διαιτησία (αν και δεν δόθηκε πέναλτυ υπέρ της Βέλεζ σε τάκλιν του Αράνο) και για το ποιοτικό ποδόσφαιρο που έπαιξε φέτος. Ποιος θα το θυμάται αυτό; Ποιος θυμάται την Τίγκρε που έχασε το πρωτάθλημα στα μπαράζ;

Τέλος τα λόγια, ήρθε η ώρα του βίντεο. Απολαύστε ξύλο, γκολ, κοράκια, χαλάζι και μια κούπα…