1990 ITAΛΙΑ

Η Ιταλία και η Σ. Ένωση ήταν οι δύο σοβαρές υποψήφιες για την ανάληψη του Μουντιάλ του 1990. Στις 19 Μαΐου του 1984 η Ιταλία κέρδισε τη μάχη και έγινε έτσι η δεύτερη χώρα που διοργάνωνε για δεύτερη φορά τελική φάση Μουντιάλ. Αν η Σοβιετικοί είχαν μερικές ελπίδες να το διοργανώσουν , τις έχασαν όταν έκαναν το μποϋκοτάζ στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1984.

Η Ιταλία άρχισε να προετοιμάζεται πυρετωδώς. Όλα τα γήπεδα ανακαινίστηκαν και δύο νέα κατασκευάστηκαν το «Ντελε Άλπι» και το «Σαν Νικολα» του Μπάρι. Το κόστος δεν ήταν μόνο οικονομικό αφού αρκετοί εργάτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών.

Στην κλήρωση της προκριματικής φάσης 109 χώρες μπήκαν στην κληρωτίδα. Μέσα σε αυτές δεν ήταν η οικοδέσποινα Ιταλία και η κάτοχος Αργεντινή, καθώς και το τιμωρημένο Μεξικό. Στην πορεία παραιτήθηκαν 8 ομάδες. Οι υπόλοιπες 101 ξεκίνησαν τη μάχη για την κατάκτηση των 22 προνομιούχων θέσεων.

Στην Ευρώπη η μεγάλη έκπληξη ήταν ο αποκλεισμός της Γαλλίας. Στον 1ο όμιλο η Ελλάδα δεν μπόρεσε να πετύχει το πολυπόθητο. Ξεκίνησε με ισοπαλία 1-1 στην Αθήνα με τη Δανία, ηττήθηκε 3-0 στο Βουκουρέστι από τη Ρουμανία, πριν της παραχωρήσει 0-0 στην Αθήνα. Το δράμα της Κοπεγχάγης (7-1 ήταν το μεγαλύτερο σκορ στην Ευρωπαϊκή ζώνη) συμπληρώθηκε από το 0-4 της Σόφιας. Πήρε όμως τη μοναδική της νίκη στο τελευταίο παιγνίδι με τη Βουλγαρία (1-0) και … ανανέωσε το ραντεβού για το 1994. Η Ρουμανία ήταν τελικά που κέρδισε το εισιτήριο (η έκπληξη του 1986 Δανία δεν κατάφερε να περάσει ανάμεσα στους καλύτερους 2ους ). Από τον 2ο όμιλο η Σουηδία και η Αγγλία, από τον 3ο η Σ. Ένωση και η Αυστρία, από τον 4ο η Δ. Γερμανία και η Ολλανδία πέρασαν και αυτές. Στον 5ο όμιλο η Γαλλία του Μισέλ Πλατινί έχασε το τρένο αφού υπερίσχυσαν Γιουγκοσλαβία και Σκοτία, ενώ στον 6ο η Ισπανία και το Ειρε (για πρώτη φορά στην ιστορία του) πήρανταεισιτήρια. Τέλος το Βέλγιο και η Τσεχοσλοβακία στον 7ο όμιλο άφησαν εκτός τελικών την Πορτογαλία.

Στη Ν. Αμερική δεν υπήρξαν εκπλήξεις, υπήρξε όμως ένα πολύ μεγάλο σκάνδαλο. Αφού η Ουρουγουάη και η Κολομβία μέσω αγώνων μπαράζ με το Ισραήλ πήραν την πρόκριση για τα τελικά το τρίτο νοτιοαμερικάνικο εισιτήριο παιζόταν μεταξύ της Βραζιλίας και της Χιλής. Η τελευταία χρειαζόταν νίκη με 2 γκολ διαφορά στο τελευταίο της παιγνίδι με τη «σελεσάο» αλλά ο αγώνας του Ρίο ντε Τζανέιρο βρισκόταν ήδη στο 65ο λεπτό και η Βραζιλία προηγείτο με 1-0. Ξαφνικά σκάει μια φωτοβολίδα δίπλα στον τερματοφύλακα και αρχηγό της Χιλής, Ρόχας. Αυτός πέφτει κάτω ματωμένος και μεταφέρεται εκτός γηπέδου από τους συμπαίκτες του. Οι Χιλιανοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι σε θέση να συνεχίσουν επειδή φοβούνται για τη σωματική τους ακεραιότητα. Προφανής στόχος τους είναι να τιμωρηθεί η Βραζιλία για να κερδίσουν την πρόκριση. Δυστυχώς γι’ αυτούς έγινε το αντίθετο. Το βίντεο του αγώνα έδειξε ότι η φωτοβολίδα δεν χτύπησε τον Ρόχας και ο τελευταίος προσποιήθηκε τραυματισμό. Η FIFA απέκλεισε τη Χιλή και από το επόμενο παγκόσμιο κύπελλο ενώ τιμώρησε με ισόβιο αποκλεισμό τον Ρόχας και αρκετούς γιατρούς και αξιωματούχους για το σκηνοθετημένο κόλπο. Έτσι δεν έσπασε το σερί των συνεχών εμφανίσεων της Βραζιλίας στα τελικά.
Άσχημες στιγμές εξελίχθηκαν και στην αφρικάνικη ζώνη, και συγκεκριμένα στο παιγνίδι Νιγηρία- Αγκόλα. Στο χωρητικότητας 80.000 θέσεων εθνικό στάδιο του Λάγκος βρισκόταν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι. Επτά από αυτούς δεν κατάφεραν να φύγουν ζωντανοί από εκεί ενώ και ο 24χρονος Νιγηριανός ποδοσφαιριστής Σαν Οκουαράγι έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Απόντος του τιμωρημένου Μεξικού οι Η.Π.Α. βρήκαν την ευκαιρία να προκριθούν μαζί με την πρωτοεμφανιζόμενη σε τελικά Κόστα Ρίκα, ενώ νεοφώτιστη ήταν και η ομάδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων που μαζί με τη Νότια Κορέα εκπροσώπησαν την Ασία.

Το σύστημα διεξαγωγής της τελικής φάσης ήταν το ίδιο όπως και του Μεξικού. Αυτό της Ιταλίας έμεινε στην ιστορία ως το χειρότερο από πλευράς θεάματος. Στον 1ο όμιλο (Ιταλία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία και Η.Π.Α.) οι οικοδεσπότες ένιωθαν την τεράστια πίεση του κόσμου για την κατάκτηση του τρίτου τίτλου τους. Η Ιταλία επέστρεψε στο επιθετικό ποδόσφαιρο και το έδειξε στο πρώτο ματς με την Αυστρία. Παρά το γεγονός ότι το γκολ της νίκης (1-0) άργησε να έρθει (78’ με τον Σαλβατόρε Σκιλάτσι ο οποίος είχε μπει στο γήπεδο 4 λεπτά νωρίτερα) η Ιταλία έτριξε από την αρχή τα δόντια στους αντιπάλους της. Για τις ΗΠΑ ήταν επιτυχία και μόνο η πρόκριση στα τελικά που εξυπηρετούσε τη «διαφήμιση» εν όψει του μουντιάλ του 1994 που είχαν ήδη αναλάβει. Πριν τη διοργάνωση ο τεχνικός της Μπομπ Γκάνσλερ είχε πει ότι η ομάδα του θα έχανε στον τελικό από την Ιταλία και μάλιστα στα … πέναλτι (!!!!!)
Οι Αμερικάνοι προσγειώθηκαν άσχημα από την Τσεχοσλοβακία (1-5 με χατ τρικ του Σκούχραβι). Στο παιγνίδι με τους Ιταλούς , έσφιξαν την άμυνά τους αλλά οι οικοδεσπότες πήραν αυτό που ήθελαν (1-0). Με το ίδιο σκορ επιβλήθηκε και η Τσεχοσλοβακία της Αυστρίας και έτσι Ιταλοί και Τσεχοσλοβάκοι πέρασαν στην επόμενη φάση. Η «σκουάντρα ατζούρα» πήρε και την πρώτη θέση (2-0 τους Τσέχους) ενώ η Αυστρία πέτυχε τη νίκη της παρηγοριάς (2-1 τις ΗΠΑ) και κατέλαβε την τρίτη θέση.

Ο 2ος όμιλος (Αργεντινή , Καμερούν, Ρουμανία, Σ. Ένωση) ξεκίνησε με μια μεγάλη έκπληξη. Στην πρεμιέρα του Μουντιάλ το Καμερούν επιβλήθηκε 1-0 της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Αργεντινής. Η επιτυχία της αφρικάνικης ομάδας που είχε ομοσπονδιακό τεχνικό τον σοβιετικό Βαλερί Νεπομνιάσκι ήταν τεράστια αν αναλογιστεί κανείς ότι πέτυχε το γκολ ενόσω αγωνιζόταν με δέκα παίκτες και τελείωσε την αναμέτρηση με εννιά. Η Σ. Ένωση ξεκίνησε δυναμικά με τη Ρουμανία όμως οι Ρουμάνοι συνήλθαν και πήραν τη νίκη με 2-0 χάρη σε δύο γκολ του Λάκατους (το πέναλτι πάντως από το οποίο προήλθε το 2ο γκολ ήταν ανύπαρκτο).
Ο Αργεντινός ομοσπονδιακός προπονητής Κάρλος Μπιλάρδο είπε για τον αγώνα της ομάδας του με τους Σοβιετικούς ότι ήταν ο πρώτος της τελικός. Δεν είχε και άδικο αφού όποια ομάδα έχανε θα βρισκόταν εκτός 2ης φάσης. Οι δύο ομάδες εμφανίστηκαν με αρκετές αλλαγές και σίγουρα δεν ήταν η καλύτερη μέρα ούτε για τους δύο τερματοφύλακες, ούτε για το διαιτητή. Ο Ρινάτ Ντασάεφ έμεινε εκτός ομάδας, σίγουρα όχι το καλύτερο δώρο για τα 31α του γεννέθλια. Όσο για τον Νέρι Πούμπιδο ήταν πολύ χειρότερα. Σε σύγκρουση με τον συμπαίκτη του Ολαρτικοετσέα έσπασε το πόδι του και είπε … «αντίο καριέρα»! Ο διαιτητής ήταν ο έμπειρος Ερικ Φρέντρικσον. Ο Μαραντόνα , είχε… συνηθίσει να σκοράρει με το χέρι και το ξανάκανε. Ο διαιτητής τον είδε , δεν μέτρησε το γκολ, αλλά και δεν τιμώρησε τον Ντιέγκο. Η FIFA τον έκρινε δυσμενώς και τον έστειλε νωρίς στο σπίτι του! Η Αργεντινή επικράτησε 2-0 και συνέχισε να ελπίζει, ενώ το Καμερούν εξασφάλισε την πρόκριση νικώντας 2-1 τη Ρουμανία. Στο 75’ και ενώ το σκορ ήταν ισόπαλο 0-0 ο Ροζέ Μιλά μπήκε στο γήπεδο και σε ηλικία 38 ετών έγινε ο γηραιότερος σκόρερ στην ιστορία της τελικής φάσης σκοράροντας και τα δύο γκολ της ομάδας του. Η Σοβιετική Ένωση έδειξε πολύ αργά το καλό της πρόσωπο στο επιβλητικό 4-0 επί του Καμερούν. Δεν αρκούσε όμως, αφού Αργεντινή και Ρουμανία βολεύτηκαν με το ισόπαλο 1-1 και πέρασαν στη β’ φάση, η Ρουμανία για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Στον 3ο όμιλο (Βραζιλία, Σουηδία, Κόστα Ρίκα , Σκοτία) η Βραζιλία πήρε εύκολα την πρόκριση ενώ η Κόστα Ρίκα έκανε την μεγάλη έκπληξη αφήνοντας έξω Σουηδία και Σκοτία. Η Βραζιλία ξεκίνησε με 2-1 επί της Σουηδίας ενώ η Σκοτία πάτησε ως … συνήθως το κουμπί της αυτοκαταστροφής. Η Κόστα Ρίκα την κέρδισε 1-0 την ώρα που οι Σκοτσέζοι έχαναν τον καλύτερο αμυντικό τους Ρίτσαρντ Γκάφ που επέστρεψε στην πατρίδα τραυματίας. Η Βραζιλία νίκησε 1-0 και την Κόστα Ρίκα εξασφαλίζοντας την πρόκριση την ώρα που οι Σκοτσέζοι διατηρούσαν κάποιες ελπίδες με το 2-1 επί της Σουηδίας. Όλα όμως τελείωσαν την τελευταία αγωνιστική όταν η αποφασιστική Κόστα Ρίκα ανέτρεψε το 0-1 και επιβλήθηκε 2-1 της Σουηδίας. Την ίδια στιγμή η Σκοτία απείχε 8 λεπτά από την πρόκριση, όμως για ακόμα μια φορά δεν τα κατάφερε και το γκολ του Μίλερ στο 82’ την έστειλε να κάνει παρέα στον … Γκαφ.

Ο 4ος όμιλος (Δ. Γερμανία, Γιουγκοσλαβία, Κολομβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) έδωσε την πρόκριση στις τρεις πρώτες. Τα Εμιράτα γνώρισαν τρεις ήττες και δεν πρόσφεραν τίποτα σε αντίθεση με την Κόστα Ρίκα. Η Δ. Γερμανία ξεκίνησε δυναμικά και συνέτριψε 4-1 τους «πλάβι», δείχνοντας τι θα ακολουθήσει. Η Γιουγκοσλαβία νίκησε την Κολομβία πιο εύκολα απ’ ότι δείχνει το τελικό 1-0. Οι Γερμανοί χαλάρωσαν στο ματς με τους Κολομβιανούς αλλά οι τελευταίοι χρειάστηκαν ένα γκολ στις καθυστερήσεις (1-1) για να εξασφαλίσουν την πρόκρισή τους.

Ο 5ος όμιλος (Βέλγιο, Ισπανία, Ουρουγουάη, Νότια Κορέα) ήταν επίσης υπόθεση των τριών πρώτων. Το Βέλγιο ξεκίνησε νικηφόρα επί των Κορεατών (2-0) ενώ Ουρουγουάη και Ισπανία έμειναν στο 0-0. Το χατ τρικ του Μίτσελ χάρισε στους Ισπανούς τη νίκη (3-1) επί της Κορέας ενώ το Βέλγιο εξασφάλισε την πρόκριση με το ίδιο σκορ απέναντι στην Ουρουγουάη. Ισπανία και Βέλγιο μονομάχησαν για την πρωτιά με τους Ισπανούς να την κατακτούν (2-1) ενώ η Ουρουγουάη τις συνόδευσε με το 1-0 επί της Κορέας σε ένα κάκιστο παιγνίδι.

Μπαράζ ισοπαλιών είχαμε στον 6ο όμιλο (Αγγλία, Ολλανδία, Έιρε, Αίγυπτος) όπου μόνο η Αγγλία κατάφερε να κερδίσει ένα παιγνίδι (1-0 την Αίγυπτο) και να ξεχωρίσει. Όλα τα υπόλοιπα παιγνίδια έληξαν ισόπαλα με τις Ολλανδία και Έιρε να εκμεταλλεύονται την ήττα της Αιγύπτου και να παίρνουν το εισιτήριο για την επόμενη φάση. Επειδή Έιρε και Ολλανδία είχαν ακριβώς τα ίδια στατιστικά σε τέρματα και βαθμούς , η παγκόσμια ομοσπονδία διενήργησε κλήρωση για την κατάληψη των δύο θέσεων, που βέβαια επηρέασε και το επερχόμενο πρόγραμμα.

Μετά τη φάση των ομίλων βλέπουμε συνήθως καλύτερο θέαμα δεδομένου ότι τα παιγνίδια είναι πλέον νοκ άουτ και οι ομάδες έχουν αρχίσει να βρίσκουν τη συνοχή τους. Στο Μουντιάλ 90 όμως οι αμυντικές νοοτροπίες και τακτικές συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος με αποτέλεσμα πολλά παιγνίδια να κριθούν στην παράταση και τα πέναλτι, χωρίς

μάλιστα ιδιαίτερο θέαμα. Ο αγώνας του Καμερούν με την Κολομβία ήταν και πάλι υπόθεση του γερόλυκου Μιλά. Μπήκε ως αλλαγή στο 54’ (0-0) , πέτυχε δύο γκολ (το 2ο αξιοποιώντας τραγικό λάθος του Ρενέ Ιγκίτα) και ουσιαστικά χάρισε τη μεγαλύτερη επιτυχία στο αφρικάνικο ποδόσφαιρο με την πρόκριση της ομάδας του στα προημιτελικά (2-1). Υποψίες κίνησε πάντως η διαιτησία του Ιταλού Τούλιο Λανέζε, ο οποίος «κιτρίνισε» τέσσερις Καμερουνέζους οι οποίοι και έχασαν την ευκαιρία να αγωνιστούν στα προημιτελικά.

Η Κόστα Ρίκα δεν κατάφερε να συνεχίσει τις εκπλήξεις. Η φορμαρισμένη Τσεχοσλοβακία την νίκησε με 4-1 αλλά παρά το βαρύ σκορ η ομάδα του Μπόρα Μιλουτίνοβιτς έφυγε από τη διοργάνωση με ψηλά το κεφάλι.
Μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές «αδικίες» έγινε στο παιγνίδι της Βραζιλίας με την Αργεντινή. Η Βραζιλία είχε «εξευρωπαϊστεί» κατά μεγάλο ποσοστό στο αγωνιστικό της στιλ και παρ’ όλο που δε διέθετε τα αστέρια του παρελθόντος φάνταζε ως ένα από τα φαβορί. Από την άλλη η Αργεντινή δεν θύμιζε σε τίποτα την παγκόσμια πρωταθλήτρια του 1986. Μοναδική «όαση» ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα και λιγότερο ο Κλαούντιο Κανίγια. Η Βραζιλία έβαλε την Αργεντινή μέσα στο τέρμα, έχασε ευκαιρίες, είχε τρία δοκάρια, αλλά μέχρι το 80’. Σε εκείνο το χρονικό σημείο αποφάσισε να μιλήσει ο Ντιέγκο και μετά από μια μαγική ενέργεια έβγαλε μια ακόμα πιο μαγική μπαλιά στον Κανίγια. Αυτός δεν δυσκολεύτηκε να νικήσει τον Κλαούντιο Ταφαρέλ. Το σοκ έγινε ακόμα πιο ισχυρό όταν ένα λεπτό αργότερα αποβλήθηκε ο Ρικάρντο Γκόμες για φάουλ στον Μπασουαλδο. Ο Μίλερ έχασε τρομερή ευκαιρία να ισοφαρίσει με την εκπνοή του αγώνα, αλλά η Αργεντινή άντεξε και πήρε την πρόκριση…

Η Δ. Γερμανία πήρε εκδίκηση από την Ολλανδία για τον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος δύο χρόνια νωρίτερα. Το παιγνίδι που έγινε στο «Μεάτσα» ήταν από τα καλύτερα της διοργάνωσης. Στιγματίστηκε όμως από τη διαμάχη των Φέλερ και Ράικαρντ. Η πρώτη στενή επαφή έγινε στο 20’ όταν ο δεύτερο έκανε σκληρό φάουλ στον πρώτο και δέχτηκε την κίτρινη κάρτα. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα Φέλερ και Βαν Μπρόκελεν διεκδίκησαν τη μπάλα. Ο Φέλερ έπεσε πάνω στον Ολλανδό τερματοφύλακα, ο Ράικαρντ ζήτησε τα ρέστα, οι δύο τους αλληλοσπρώχτηκαν και ο Αργεντινός διαιτητής Λουστάου τους έδειξε το δρόμο για τα αποδυτήρια. Καθ’ οδόν ο Ράικαρντ έφτυσε (2η φορά) τον Φέλερ στην … τρίτη και τελευταία «στενή» επαφή τους μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Το παιγνίδι κρίθηκε τελικά στο β’ μέρος με τους Γερμανούς να παίρνουν την πρόκριση (2-1).
Έιρε και Ρουμανία βρισκόταν για πρώτη φορά τόσο ψηλά στην ιστορία τους. Μετά από ένα δυνατό παιγνίδι η πρόκριση κρίθηκε στα πέναλτι. Το σκορ είχε φτάσει στο 4-4 και ο Πατ Μπόνερ απέκρουσε το χτύπημα του Ίον Τιμόφτε. Ο Ντέιβιντ Ο’ Λίρι ευστόχησε και η Ιρλανδία ήταν στους 8.

Η Ιταλία χρειάστηκε 67 λεπτά για να σπάσει την αμυντική γραμμή των Ουρουγουανών και τελικά τα κατάφερε με το γκολ του «Τοτο» Σκιλάτσι. Επιβλήθηκε τελικά με 2-0 και προχώρησε στην επόμενη φάση ,ούσα η μοναδική ομάδα που δεν είχε ακόμα δεχθεί γκολ.
Γιουγκοσλαβία και Ισπανία έδωσαν τη δική τους μάχη για την πρόκριση. Οι «πλάβι» πήραν το προβάδισμα στο 77’ , οι Ισπανοί ισοφάρισαν στο 85’ και το ματς πήγε στην παράταση. Ο Ντραγκαν Στοϊκοβιτς, πέτυχε το 2ο του γκολ με απ’ ευθείας χτύπημα φάουλ, οι συμπαίκτες του κράτησαν για 28 λεπτά στην άμυνα και η Γιουγκοσλαβία έδωσε το πρώτο μουντιαλικό ραντεβού της με την Αργεντινή.

Όλοι ετοιμάζονταν για τη διαδικασία των πέναλτι στο ματς Αγγλίας – Βελγίου. Ο αγώνας είχε αρκετό ενδιαφέρον και κακές διαιτητικές αποφάσεις. Δεν δόθηκε πέναλτι στο Βέλγιο ενώ ακυρώθηκε κακώς γκολ του Μπαρνς. Η Αγγλία φάνηκε πιο τυχερή αφού οι Βέλγοι είχαν δύο δοκάρια, και αυτή πήρε τη νίκη – πρόκριση με γκολ στο 119’. Ο Γκασκόιν εκτέλεσε φάουλ και ο Ντέιβιντ Πλατ που είχε μπει ως αλλαγή πετάχτηκε στην καρδιά της Βελγικής άμυνας και πέτυχε το «χρυσό» γκολ.

Διαδικασία πέναλτι και στον προημιτελικό αγώνα Αργεντινής – Γιουγκοσλαβίας. Οι «πλάβι» υποχρεώθηκαν να αγωνιστούν με παίκτη λιγότερο για 90 λεπτά μετά την αποβολή του Ρέφικ Σαμπανάζοβιτς. Παρ’ ότι ήταν όμως καλύτεροι από τους αντιπάλους τους βρήκαν το … μάστορά τους στο πρόσωπο του Σέρχι Γκοϊκοτσέα. Ο αναπληρωματικός του άτυχου Πούμπιδο απέκρουσε δύο πέναλτι και παρ’ ότι ο Μαραντόνα έχασε το δικό του η Αργεντινή πήρε την πρόκριση με 3-2.

Η Ιταλία είχε να αντιμετωπίσει τη μεγάλη έκπληξη του τουρνουά, το Έιρε. Οι Ιρλανδοί πούλησαν ακριβά το τομάρι τους, αντιστεκόμενοι με πάθος, αλλά η «σκουάντρα ατζούρα» είχε τον πρώτο λόγο. Προηγήθηκε στο 37’ με τον συνήθη ύποπτο Σαλβατόρε Σκιλάτσι και έφτασε στους 4 της διοργάνωσης με αυτό το γκολ, οραματιζόμενη το πρώτο σκαλί του βάθρου.

Η Δ. Γερμανία έδειξε τις μεγάλες δυνατότητές της στον αγώνα με την Τσεχοσλοβακία. Η ομάδα του Μπεκενμπάουερ επιβλήθηκε με 1-0 χάρη σε πέναλτι του Ματέους, παρ’ ότι οι Τσεχοσλοβάκοι έδειχναν ικανοί να ισοφαρίσουν ανά πάσα στιγμή. Ήρθε όμως στο 65’ η αποβολη του Μόραβτσικ για ν ακλίνει οριστικά η πλάστιγγα προς το μέρος των Δυτικογερμανών που προκρίνονταν για 9η φορά στα ημιτελικά του Μουντιάλ διευρύνοντας κι άλλο το δικό τους ρεκόρ.

Ο τέταρτος προημιτελικός δεν ήταν για καρδιακούς, αφού το Καμερούν έφτασε κοντά σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του θεσμού. Ο Πλατ άνοιξε το σκορ για την Αγγλία που φάνηκε ότι θα επικρατήσει άνετα των ταλαντούχων αφρικανών. Οι τελευταίοι είχαν για … αρκετή ώρα αντίθετη γνώμη. Στο 66’ ισοφάρισαν με τον Κούντε και στο 70’ πήραν προβάδισμα με τον Εκέκε. Οι Άγγλοι ξεπέρασαν την ψυχρολουσία και κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 81’ με πέναλτι του Λίνεκερ. Με την έναρξη της παράτασης, ο Λίνεκερ πέτυχε και πάλι γκολ – πεναλτι και χάρισε τη δύσκολη πρόκριση στα «λιοντάρια». Το Καμερούν ήταν τελικά εκτός ημιτελικών αλλά πολύ ψηλά πλέον στην εκτίμηση των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων.

Μπορείς να είσαι οπαδός της Νάπολι και να πας κόντρα στον άνθρωπο που σε έκανε από ανυπόληπτο μεγάλο και τρανό σε Ιταλία και Ευρώπη; Όχι. Αυτό έπαθαν και οι Ναπολιτάνοι όταν η Ιταλία αναμετρήθηκε με την Αργεντινή στο «Σαν Πάολο» για το εισιτήριο του τελικού. Ο Ντιέγκο είχε πει ότι δε φοβάται γιατί έπαιζε στο «σπίτι του» εννοώντας φυσικά το γήπεδο της Νάπολι. Οι Ιταλοί ήταν σαφώς υπέρ της εθνικής τους αλλά δεν μπορούσαν να πάνε και κόντρα στο αστέρι τους… Η «σκουάντρα» ξεκίνησε καλά και άνοιξε γρήγορα το σκορ με τον Σκιλάτσι στο 17’. Στην εξέλιξη του αγώνα όμως οι Ιταλοί έδειχναν να γίνονται όλο και πιο νευρικοί και η Αργεντινή που μόνο καλή δεν ήταν κατάφερε να ισοφαρίσει. Ήταν το 67’ όταν ο Κανίγια νίκησε με κεφαλιά τον Βάλτερ Ζένγκα και του διέκοψε το επιτυχημένο σερί ανέπαφης εστίας που είχε φτάσει στα 517 λεπτά (νέο ρεκόρ σε τελικά παγκοσμίου κυπέλλου). Η παράταση πήρε … παράταση μετά την αποβολή του Τζούστι και τα παρακάλια του Μαραντόνα αφού μόνο το πρώτο της ημίχρονο κράτησε … 24 λεπτά!!! Μηδέν εις το πηλίκο ήταν όμως και το υπόλοιπο και έτσι η διαδικασία των πέναλτι ήταν αναπόφευκτη. Ο Γκοϊκοτσέα απέκρουσε όμως αυτό του Ρομπέρτο Ντοναντόνι και ο Μαραντόνα αυτή τη φορά ευστόχησε. Ο Γκοϊκοτσέα μίλησε ξανά απομακρύνοντας το πέναλτι του Σερένα και το Σαν Πάολο πάγωσε…

Πέναλτι χρειάστηκαν για να ξεδιαλύνει και ο άλλος ημιτελικός, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία του παγκοσμίου κυπέλλου. Οι «αιώνιοι» χάρισαν όμορφο θέαμα. Η Γερμανία προηγήθηκε με φάουλ του Αντρέας Μπρέμε. Η μπάλα κόντραρε στον Πάρκερ και «κρέμασε» τον Σίλτον. Ο Γκάρι Λίνεκερ πέτυχε το δέκατο και τελευταίο γκολ του σε τελική φάση και έστειλε το παιγνίδι στην παραταση. Άγγλοι και Γερμανοί είχαν από ένα δοκάρι, αλλά τίποτα περισσότερο. Τα τρία πρώτα πέναλτι έγιναν γκολ για αμφότερες τις ομάδες. Το τέταρτο Αγγλικό του Στιούαρτ Πίρς αποκρούστηκε από τον Μπόντο Ίλγκνερ, ο Όλαφ Τον σκόραρε και ο Κρις Γουόντλ έστειλε τη μπάλα πάνω από τα δοκάρια των Γερμανών… Η Δυτική Γερμανία πήρε την πρόκριση για 6η φορά σε τελικό, νέο ρεκόρ. Η Αγγλία τον πικρό δρόμο της επιστροφής, και με την τέταρτη θέση στις αποσκευές της , αφού έχασε 2-1 από την Ιταλία στο Μπάρι.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

Φτάσαμε έτσι σε … επανάληψη του τελικού του 1986. Ως θέαμα ήταν ίσως ότι … χειρότερο μπορούσε να συμβεί σε ένα παγκόσμιο κύπελλο. Αυτό που μετρούσε πάντως ήταν η ουσία , αφού από το παιγνίδι αυτό θα αναδεικνυόταν η παγκόσμια πρωταθλήτρια. Η Δ. Γερμανία ήταν η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και είχε προσφέρει συγκριτικά το καλύτερο θέαμα. Η Αργεντινή είχε φτάσει … σερνάμενη στον τελικό, χάρη στην εκπληκτική ικανότητα του Γκοϊκοτσέα να αποκρούει πέναλτι και τις εκλάμψεις του Ντιέγκο Μαραντόνα, καθώς και τα γκολ του Κανίγια.

Ο τελικός ξεκίνησε με τη Δ. Γερμανία να φαίνεται και να είναι καλύτερη, χωρίς όμως να έχει την απόδοση των προηγούμενων αγώνων της. Η Αργεντινή που αγωνιζόταν με αρκετούς αναπληρωματικούς λόγω τιμωριών από τις κίτρινες και τις αποβολές, απλά … παρευρισκόταν. Στο β’ ημίχρονο ο Πέδρο Νταμιάν Μονσόν έγινε ο πρώτος παίκτης που αποβλήθηκε σε τελικό Μουντιάλ (68’). Η Αργεντινή ζήτησε πέναλτι σε ανατροπή του Γκαμπριέλ Ουμπέρτο Καλντερόν στο 75’ αλλά δεν εισακούστηκε. Σε μια ακριβώς ίδια φάση εννέα λεπτά αργότερα ο Μεξικάνος διαιτητής Εντγάρντο Κοντεσάλ Μέντες επέβαλε την εσχάτη των ποινών σε … φύσημα του Σενσίνι επάνω στον Φέλερ… Από τα πιο γελοία πέναλτι που έχουν ποτέ δοθεί σε τελική φάση…

Όμως η Αργεντινή, έστω και αν ήταν χειρότερη, ΕΠΡΕΠΕ να χάσει με κάθε μέσον. Ο Αντρέας Μπρέμε ανέλαβε την ευθύνη και ο Γκοϊκοτσέα αυτή τη φορά νικήθηκε. Η Αργεντινή τελείωσε το παιγνίδι με 9 παίκτες μετά την αποβολή και του Ντεζότι στο 86’. Οι διαμαρτυρίες υπήρξαν έντονες αλλά το αποτέλεσμα παρέμεινε και η Δ. Γερμανία χρίστηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια για 3η φορά στην ιστορία της στον μοναδικό μέχρι τότε τελικό που σημειώθηκαν λιγότερα από τρία γκολ.

1. Σαλβατόρε Σκιλάτσι (ΙΤΑΛΙΑ) 6 γκολ
2. Τόμας Σκούχραβι (ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ) 5 γκολ
3. Μίτσελ (ΙΣΠΑΝΙΑ), Ροζέ Μιλά (ΚΑΜΕΡΟΥΝ), Γκάρι Λίνεκερ (ΑΓΓΛΙΑ), Λόταρ Ματέους (Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ) 4 γκολ
4. Ντέιβιντ Πλατ (ΑΓΓΛΙΑ), Αντρέας Μπρέμε, Ρούντι Φέλερ, Γιούργκεν Κλίνσμαν (Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ) 3 γκολ

Λόταρ Ματέους (Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Ο Λόταρ Ματέους ήταν ο μεγάλος ηγέτης της Γερμανίας και την οδήγησε στον τρίτο θρίαμβο της ιστορίας της στα παγκόσμια κύπελλα. Το «δέκα το καλό» γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1961 και πρωτόπαιξε μπάλα στη Χερτσογκενάουραχ (1970-79). Στα 18 του χρόνια τον πήρε η Γκλάντμπαχ (1979-84) και μετά η Μπάγιερν (1984-88). Το καλοκαίρι του 1988 πήγε στην Ίντερ όπου παρέμεινε μέχρι το 1992. Με την επιστροφή του στην Μπάγιερν μετατράπηκε σε λίμπερο (περίοδος 1993-94) θέση στην οποία αγωνίστηκε με μεγάλη επιτυχία. Έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα στις 14 Ιουνίου του 1980 (3-2 επί της Ολλανδίας) και μέχρι το Δεκέμβριο του 1994 που αγωνίστηκε για τελευταία φορά φόρεσε τη φανέλα της σε 122 αγώνες (ρέκορντμαν συμμετοχών). Στη συνέχεια ανακάλεσε την απόσυρσή του και κλήθηκε στην εθνική και για το Μουντιάλ της Γαλλίας, όπου και ισοφάρισε το ρεκόρ συμμετοχών του Μεξικάνου τερματοφύλακα Αντόνιο Καρμπαχάλ με 5 συμμετοχές σε τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 1990 είχε ψηφιστεί καλύτερος παίκτης της Ευρώπης αλλά και του κόσμου.
Πολ Γκασκόιν (ΑΓΓΛΙΑ)
Ένα μεγάλο αστέρι έλαμψε στο Μουντιάλ της Ιταλίας. Ο Γκασκόιν ήταν ο χαρισματικός ηγέτης της Αγγλίας του Μπόμπι Ρόμπσον που έφτασε μια ανάσα από τον τελικό. Ο «Γκάζα» γεννήθηκε στις 27 Μαΐου του 1967 στο Γκέιτσχεντ και πρωτόπαιξε στη Νιούκαστλ (1976-88) πριν κατέβει νότια στο Λονδίνο και την Τότεναμ (1988-91). Ο σοβαρός τραυματισμός του στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το Μάιο του 1991 τον αφήνει για περίπου ενάμιση χρόνο εκτός γηπέδων και ενώ είχε ήδη υπογράψει στη Λάτσιο. Στην Ιταλία όχι μόνο δεν κατάφερε να δείξει το ταλέντο του, αλλά και έσπασε ξανά το πόδι του κάτι που τον έφερε ακόμα πιο πίσω. Επέστρεψε στη Βρετανία το 1994 (Ρέιντζερς) ενώ στη συνέχεια έκανε ένα σερί μεταγραφών με πρώτη τη Μίντλεσμπρο. Οι συνεχείς τραυματισμοί και ο άστατος χαρακτήρας του δεν τον άφησαν τελικά να γίνει αυτό που «υποσχέθηκε» το 1990.
Ροζέ Μιλά (ΚΑΜΕΡΟΥΝ)
Ο Ροζέ Μιλά γεννήθηκε στις 25 Μαΐου 1952 και αναδείχτηκε σε μία από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες του ποδοσφαίρου της «μαύρης ηπείρου». Σε ηλικία 38 ετών ο εξαιρετικός γκολτζής βοήθησε το Καμερούν να πετύχει τη μεγαλύτερη διάκριση του αφρικάνικου ποδοσφαίρου σε Παγκόσμιο Κύπελλο, τη συμμετοχή του στα προημιτελικά. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Εκλέρ (1956-72) και στη συνέχεια φόρεσε τη φανέλα των Χάφια Κόνακρι (1972-74), Τονέρε Γιαουντέ (1974-78), Βαλενσιέν (1978-80), Μονακό (1980-81), Μπαστιά (1981-85), Σεντ Ετιέν (1985-86), Μονπελιέ (1986-89), Σεν Πιερουάζ (1989-90) και σε άλλες ομάδες της πατρίδας του. Η μεγάλη του κλάση αποδεικνύεται από το γεγονός ότι είχε ψηφιστεί καλύτερος παίκτης της Αφρικής το 1976 αλλά και το 1990 δηλαδή 15 χρόνια μετά.
Σαλβατόρε Σκιλάτσι (ΙΤΑΛΙΑ)
Έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική μόλις τρεις μήνες πριν το Μουντιάλ και κατόρθωσε να αναδειχθεί σε πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης. Γεννήθηκε στο Παλέρμο την 1η Δεκεμβρίου 1964 και έπαιξε στις Παλέρμο (1981-82), Μεσίνα (1982-89), Γιουβέντους (1989-92) και Ίντερ (1992-93) πριν μετακομίσει στην Ιαπωνία όπου και έκλεισε την καριέρα του.

• Το τείχος του Βερολίνου είχε πέσει έξι μήνες νωρίτερα όμως οι δύο Γερμανίες δεν είχαν ακόμα ενοποιηθεί. Έτσι στο Μουντιάλ συμμετείχαν μόνο δυτικογερμανοί παίκτες.
• Την τελευταία τους εμφάνιση σε παγκόσμιο κύπελλο πραγματοποίησαν οι ομάδες της Σοβιετικής Ένωσης, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας. Η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε το 1991, η Σ. Ένωση τον ίδιο χρόνο, και η Τσεχοσλοβακία την πρωτοχρονιά του 1993 με τη «βελούδινη επανάσταση».
• Επτά ποδοσφαιριστές της Εθνικής Βραζιλίας αγωνίζονταν εκείνη την εποχή στο Καμπιονάτο και ένιωθαν βέβαια σαν στο σπίτι τους. Επρόκειτο για τους Καρέκα, Αλεμάο, Ντούνγκα, Μπράνκο, Ρενάτο, Αλνταϊρ και Μαζίνιο.
• Ο επιτελικός μέσος της Αιγύπτου Μαγκντι Ντολμπά ανήκε στο δυναμικό του ΠΑΟΚ ενώ η ομάδα του «δικέφαλου του Βορρά» είχα ανακοινώσει και την απόκτηση των δύο αδερφών Χασάν.
• Απευθυνόμενος ο Μαραντόνα στους οπαδούς της Νάπολι είπε : «Μην ξεχνάτε τι τραβάτε από τους βόρειους που έχουν συγκεντρωμένο όλο τον πλούτο της χώρας. Θυμηθείτε πως σας φέρονται όταν πηγαίνετε να δουλέψετε στις φάμπρικες του Μιλάνο και του Τορίνο.». Ε, δεν ήθελαν και πολύ οι οπαδοί της Νάπολι. Ένα μήνα πριν ο Μαραντόνα οδηγώντας την ομάδα τους στην κατάκτηση του τίτλου τους είχε κάνει περήφανους συνεπώς δεν ήταν δυνατό να τον αποδοκιμάσουν.
• Ο αμυντικός της Ιταλίας Τζουζέπε Μπέργκομι, χαρακτήρισε πολύ ψυχρή την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο «Σαν Πάολο» τη μέρα του ημιτελικού με την Αργεντινή. «Μόλις μπήκαμε μέσα στο γήπεδο για ζέσταμα, αμέσως νιώσαμε παράξενα. Ορισμένοι φίλαθλοι ήταν με την Αργεντινή ενώ ο κόσμος δεν ήταν τόσο ζεστός όσο στο «Ολύμπικο» της Ρώμης» είπε ο Μπέργκομι.
• Το Έιρε έφτασε μέχρι τα προημιτελικά χωρίς να πετύχει ούτε μια νίκη. Στην α’ φάση έφερε 3 ισοπαλίες με Αγγλία Ολλανδία και Αίγυπτο ενώ στα προημιτελικά προκρίθηκε στα πέναλτι επί της Ρουμανίας.
• Μια Ρολς Ροϋς ήταν το δώρο που έκανε ένας εμίρης στον Κ. Μπουμπάρακ ο οποίος πέτυχε το γκολ των Εμιράτων στο 1-5 από τη Δ. Γερμανία. Όταν ο Ρομπέρτο Μπάτζο πληροφορήθηκε το πριμ που εισέπραξε ο Άραβας ποδοσφαιριστής δήλωσε «Αν σκοράρω θα είμαι ευτυχής αν μου χαρίσουν ένα ποδήλατο». Στο επόμενο παιγνίδι της «σκουάντρα ατζούρα» ο Μπάτζιο σκόραρε το 2ο γκολ σε βάρος της Τσεχοσλοβακίας. Το πρωινό μετά τον αγώνα δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από την Ιταλική ομοσπονδία Ποδηλασίας που τον καλούσε να πάρει όποιο ποδήλατο επιθυμεί!!!