Ίντερ στην Ευρώπη, Ίντερ και στην Αμερική

Σήμερα τα ξημερώματα στο Πόρτο Αλέγκρε έγινε ο δεύτερος τελικός του Κόπα Λιμπερταδόρες (παλιά άρθρα εδώ και εδώ). Αντιμέτωπες η Ιντερνασιονάλ, η σταθερότερη βραζιλιάνικη ομάδα των τελευταίων ετών, και η Γουαδαλαχάρα. Οι ομάδες μπήκαν στο γήπεδο με ένα ξεκάθαρο φαβορί, την Ίντερ που στο πρώτο παιχνίδι είχε κερδίσει 1-2 στο Μεξικό, σε έναν αγώνα που οι Μεξικάνοι προηγήθηκαν ενώ η Ίντερ είχε δυο δοκάρια, αλλά τελικά η παρέα του Ντ’ Αλεσάντρο γύρισε το ματς.

Στο κατάμεστο Μπέιρα Ρίο οι Κολοράδος μπήκαν πολύ δυνατά. Έχοντας στο κέντρο την αργεντίνικη καραφλή δύναμη που ακούει στο όνομα Γκινιασού και κοντά του το μυαλό της ομάδας τον “Κεφάλα” Άντρες Ντ’ Αλεσάντρο σε συνδυασμό με την ταχύτητα των Τίνγκα και Τάισον, η Ίντερ μπήκε για να καθαρίσει το ματς. Οι Τσίβας της Γουαδαλαχάρα κυρίως προσπαθούσαν να αποφύγουν το γκολ και να κάνουν κάτι με αντεπιθέσεις. Οι Βραζιλιάνοι έχασαν ευκαιρίες για το 1-0 και όπως και στο πρώτο ματς το σκορ άνοιξαν οι Μεξικάνοι εκεί που δεν το περίμενε κανείς με καταπληκτικό γκολ του ντε Λα Μόρα.

Οι Βραζιλιάνοι επηρεάστηκαν από το 0-1 (Σημείωση: τα εκτός έδρας γκολ ΔΕΝ μετράνε, με το 0-1 η Γουαδαλαχάρα ισοφάρισε το 1-2 του πρώτου αγώνα και θα είχαμε παράταση) και ενώ διατήρησαν την υπεροχή η απόδοσή τους έπεσε. Στο ίδιο μοτίβο συνεχίστηκε περίπου και το Β’ ημίχρονο και ήταν ο Ραφαέλ Σόμπις αυτός που έδωσε την λύση μετά από σέντρα του Κλέμπερ. Το 1-1 έδωσε ξανά την ψυχολογία στην Ίντερ και οι Μεξικάνοι άρχισαν να βαράνε στο ψαχνό. Το ματς όμως είχε ήδη χαθεί γι’ αυτούς.

Το 2-1 έγινε με τον Νταμιάο που μόλις είχε περάσει να σκοράρει με ωραία ατομική προσπάθεια και ένας από τους πρωταγωνιστές αυτής της ομάδας, ο 20χρονος Ζουλιάνο (κρατήστε κάπου γραμμένο αυτό το όνομα) έγραψε το 3-1 δίνοντας τόνους θριάμβου στη νίκη. Οι Μεξικάνοι κατάφεραν και στην λήξη έκαναν το 3-2 μετά από φάουλ τούβλο του Μπαουτίστα και ριμπάουντ του Ομάρ Μπράβο, αλλά αυτό δεν χάλασε καθόλου τους 56.000 οπαδούς της Ίντερ και τους παίκτες της ομάδας που πανηγύρισαν έξαλλα τον τίτλο.

Τι μας έμεινε από αυτόν τον τελικό;

1. Το αρκετά καλό ποδόσφαιρο που παίχτηκε

2. Η ανωτερότητα της Ίντερ που οδήγησε τους Μεξικάνους στο να βαράνε αρκετά

3. Τα δάκρυα του Ντ’ Αλεσάντρο και η τεράστια ευτυχία για έναν παίκτη που έσωσε την αποτυχημένη καριέρα του στην Ευρώπη και βρήκε καταφύγιο στη Βραζιλία

4. Το φοβερό ξύλο μετά το τέλος του αγώνα με τους παίκτες να κυνηγιούνται μέσα στο γήπεδο

5. Το καταπληκτικό 0-1 της Τσίβας και τα δάκρυα του σκόρερ μετά το τέλος του αγώνα

6. Ο γραφικός Πελέ που είδε χαρά και χώθηκε για να μοιράσει τα μετάλλια με τραγικό κόκκινο σακάκι (στα χρώματα της Ίντερ).

7. Ο Κολομβιανός διαιτηταράς Ρουίς, που πρέπει να έχει κάνει διευθυντής σε αναμορφωτήριο παλιά

8. Κι επειδή γενικά γκρινιάζουμε για τις αναμεταδόσεις, να πω ότι ήταν πάρα πολύ καλή η περιγραφή από το δημοσιογράφο της Νόβα που δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα. Φαίνεται ότι ξέρει και ασχολείται με το άθλημα και αυτό είναι βασικό.