Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Μην σφυράς δεν είναι απαραίτητο

Ο Βύντρα και ο Ρουίς έρχονται σε, αναγκαστική λόγω της φύσης των στημένων φάσεων, σωματική επαφή εφάμιλλη χιλιάδων άλλων σωματικών επαφών στα γήπεδα όλου του πλανήτη… Φρρρ. Η εικόνα του Βύντρα στο έδαφος να κοιτάει τον διαιτητή αρχίζει να μου γίνεται τόσο οικεία που πιθανόν στο μέλλον και με ακραία δόση μαζοχισμού να μην μπορώ να ζήσω χωρίς… Φρρρ. Η Ελλάδα της επαφής, η Ελλάδα των φλώρικων πεσιμάτων, η Ελλάδα των 47 σφυριγμάτων σ’ ένα ήρεμο παιχνίδι μπάσκετ, η Ελλάδα του Βύντρα, η Ελλάδα του Βανγκέλι που πέφτει αργά, θεαματικά και για σιγουριά και με τα χέρια ανοιχτά σ’ ένα τάκλιν στο κέντρο, η Ελλάδα των βολικών φάουλ που προκαλούνται από την επαφή του επιτιθέμενου με τον αμυνόμενο και όχι από την επαφή του αμυνόμενου με τον επιτιθέμενο, η Ελλάδα των εκκολαπτόμενων βουτηχτών, η Ελλάδα των οπαδών που εθίζονται στον ήχο της σφυρίχτρας και βγαίνοντας από τον μικρόκοσμο τους, στο πρώτο Ευρωπαϊκό παιχνίδι, σοκάρονται με την ..ανυπαρξία της τσιρίζοντας στον αλλοδαπό διαιτητή ότι “έχει κάνει το γήπεδο αρένα με το ..σκληρό και βίαιο παιχνίδι που επιτρέπει”, η Ελλάδα των παικτών που τρέχουν απλά για να κερδίσουν μέτρα στο σημείο που θα στηθεί η… Φρρρ. Σκέφτομαι τον Μέσσι να προσπαθήσει να επιτεθεί σε αγώνα Ελληνικού πρωταθλήματος και με πιάνουν τα… Φρρρ. Διαιτητές ανίκανοι να αντιληφθούν την σημασία του ρυθμού στο παιχνίδι, ανίκανοι να διαχωρίσουν την υπερβολική πτώση από την αναγκαστική πτώση, ανίκανοι και χεσμένοι να ακολουθήσουν ένα γρήγορο τέμπο παιχνιδιού που στο νεοελληνικό μυαλό τους θεωρούν ότι θα τους αναγκάσει να χάσουν τον έλεγχο, βολεμένοι με το “γράμμα του κανονισμού” που στην χειρότερη περίπτωση θα τους δώσει τηλεοπτικά όλα τα ελαφρυντικά του “υπάρχει επαφή άρα με βάση τον κανονισμό…”, διαιτητές πλημμυρισμένοι από σύγχρονο Ελληνικό… Φρρρ. Και δυστυχώς εδώ δεν ισχύει το κλασσικό “το δικαίωμα σου να σφυρίζεις όποτε γουστάρεις δεν περιλαμβάνει την υποχρέωση μου να σε πάρω στα σοβαρά”. Φρρρ. Ένα ακόμα κρίσιμο σφύριγμα, ένας νέος κύκλος δικομματικής διαμάχης, δεκάδες γραφικά πρασινοκόκκινα πρωτοσέλιδα που εναλλάσσονται στον ρόλο του ‘καλού’ και του ‘κακού’ σε βαθμό που η προοπτική της χρεοκοπίας κάποιων συμπολιτών σου να μην φαίνεται τόσο κακόψυχη σκέψη στο μυαλό σου, χιλιάδες επιλεκτικές πρασινοκόκκινες μνήμες που… Φρρρ.

Σε κάποια τυχαία φάση στο κέντρο του γηπέδου, ο Σταθόπουλος σφυρίζει φάουλ υπέρ του Κατίδη σε μια επαφή του σώματος του με σώμα αντιπάλου. Η κάμερα ζουμάρει στον Κατσουράνη που αγανακτισμένος – και χειρονομώντας τόσο χαρακτηριστικά που και γιαγιά με καταρράκτη πάνω στο τηλεοπτικό ζάπινγκ θα καταλάβαινε τι θέλει να πει – φωνάζει στον διαιτητή κάτι του στυλ “έλεος, όλο φρρρ και φρρρ, άσε μας να παίξουμε”. Δεν νομίζω ότι μπορούσε να το εκφράσει με… Φρρρ.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Άρης, ελληνικό ποδόσφαιρο, Παναθηναϊκός

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Γιατί αγαπάμε τον Βαγγέλη Μαρινάκη

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 90 ετών του Ολυμπιακού και των 180 κιλών του πρόεδρού του, το sombrero, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα, σας δίνει μια μικρή αλλά πειστική λίστα των λόγων για τους οποίους όλοι οι πραγματικοί ποδοσφαιρόφιλοι πρέπει να αγαπάνε τον Βαγγέλη Μαρινάκη. • Γιατί είναι χοντρός και όλοι ξέρουμε ότι οι χοντροί είναι καλοί άνθρωποι. […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ας φιλοσοφήσουμε…

Υπάρχουν κάποιες ανθρώπινες ανάγκες οι οποίες δεν έχουν αλλάξει εδώ και πολλούς αιώνες. Μια εξ αυτών είναι η ανάγκη του ατόμου να φιλοσοφεί. Για τα πάντα. Για τις σχέσεις των ανθρώπων, την αγάπη, τα όνειρα, τη φιλία, τον θάνατο, την τρέλα και για τη ζωή γενικότερα. Όπως είναι φυσικό το ίντερνετ βοηθάει σημαντικά στην προώθηση […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

6 σχόλια σχετικά με το “Μην σφυράς δεν είναι απαραίτητο”

  1. Ο/Η EXARCHIOTIS λέει:

    Συμφωνώ.
    Ο κανονισμός βιάζεται στην Ελλάδα
    Οχι μόνο γιατί συνεχώς έχουμε φρρρρρ και φρρρρρρ, αλλά και γιατί σε κάποια φρρρρρρρ που είναι γιά κάρτα δεν την δίνουμε διότι είναι η αρχή του αγώνα, ή είναι καλό παιδί και δεν θα το ξανακάνει ή … τελευταία φορά ή … πάμε παιχταρά μου ή ….

  2. Ο/Η masha nevalyashka λέει:

    Επαυξάνω.
    Η Ελλάδα επίσης είναι το σημείο του ποδοσφαιρικού χάρτη που αντιλαμβάνεται την κίτρινη κάρτα ως τιμωρία και όχι ως προειδοποίηση. Το γράμμα του νόμου, έξω από το πνεύμα του, είναι απλά αφορμές για φρρρ…. Το δε πνεύμα λέει πως αν κάποιος έχει δεχτεί κίτρινη κάρτα για κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα (διαμαρτυρία, αντιαθλητική συμπεριφορά κλπ.), η δεύτερη κίτρινη (για τον ίδιο λόγο) πρέπει να βγαίνει ακόμα πιο αβίαστα. Όπως και για οποιοδήποτε σκληρό/αντιαθλητικό μαρκάρισμα. Αν η πρώτη κίτρινη σου χτυπάει ένα καμπανάκι “μεγάλε, κούλαρε”, αλλά εσύ επιμένεις να παίζεις σαν να μην υπάρχουν κάρτες, τότε η δεύτερη πρέπει να βγαίνει ακόμα πιο ελαφρά τη καρδία από τον ρέφερη. Για τον Έλληνα η δεύτερη κίτρινη είναι πάντα υπερβολική. Έλα μωρέ, είναι καλό παιδί -που λέει κι ο Εξαρχειώτης- και τέτοια. Ένα πράγμα όπως οι εξυπηρετήσεις στην εφορία: έλα μωρέ, λίγο ΦΠΑ κλέψαμε κι εμείς… Και φρρρ….

  3. Ο/Η GiannisIce λέει:

    Καθαρότατο φάουλ υπάρχει.
    Έτσι λέει ο κανονισμός.
    Γι’ αυτό και στην Ελλάδα δεν γκρινιάζει κανείς για το απαράδεκτο ποδόσφαιρο, την απουσία ρυθμού λόγω των σφυριγμάτων 2 φορές ανα λεπτό και τους διαιτητές που δεν τιμωρούν τους βουτηχτές.
    Υπάρχει επαφή, αφού.
    Στο ριπλέη φαίνεται ξεκάθαρα ότι τον ακουμπάει.

  4. Ο/Η Chris λέει:

    re paidia ti syzhtame twra, afou eite sfyriksei eite den to dwsei to tade foul thn epomenh 8a ton krazoun. an metrouse ayto to goal 8a elegan to tsiraki tou Vaggela. Egw proswpika 8elw na mhn dinei o diaithths thn ka8e epafh, asto na paixtei, mpala einai 8a exei k epafes k tsatsarisma k psilosprwksies.

  5. Ο/Η Draculas λέει:

    Να σταθώ στην τελευταία παράγραφο με τον Κατσουράνη. Που είναι και η “ουσία” του θέματος. Οτι ο Κατσουρ και ο ΚΑΘΕ Κατσούρ αν η φάση ήταν “εις βάρος του” δηλαδή γινόταν σε αυτόν το φάουλ και δεν σφυριζόταν (οπως ζητάει για το συγκεκριμένο) θα χειρονομούσε ξανά ζητώντας ακριβώς το αντίθετο.
    Είναι θέμα νοοτροπίας, παιδείας και “ποδοσφαιρικού πολιτισμού”. Και ο δικός μας είναι αυτός που έχουμε και δεν πρόκειται να αλλάξει στον αιώνα τον άπαντα ότι και να γίνει. Δεν έχω καμμία ελπίδα ούτε περιμένω τίποτα απολύτως.

  6. Ο/Η duendes λέει:

    @Chris, εννοείται και ισχύει αυτό που λες. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να συμφωνήσουν δυο οπαδοί διαφορετικών ομάδων πάνω στο θέμα μιας διαιτησίας. Χώρια που στον βωμό της νίκης, των βαθμών και της καζούρας μετά οι περισσότεροι οπαδοί θα αδιαφορούσαν εντελώς για μερικά ανύπαρκτα σφυρίγματα παραπάνω του διαιτητή εφόσον αυτά ευνοούσαν την ομάδα τους.
    Το ζητούμενο μας εδώ είναι απλά γενικότερο κι έχει να κάνει κυρίως με τον τρίτο, τον άσχετο με τις δυο ομάδες, που αποφασίζει να κάτσει να δει ένα παιχνίδι και μέσα σε λίγη ώρα σιχαίνεται το άθλημα και την ζωή του από την ανυπαρξία ρυθμού που συνοδεύει το έτσι κι αλλιώς χαμηλό επίπεδο τεχνικής που υπάρχει.

    Όσον αφορά το θέμα με τις κάρτες, είναι απλά συνέχεια αυτού που σχολιάζουμε για τα σφυρίγματα. Θα προκαλούσε άλλωστε έκπληξη οι ίδιοι διαιτητές που δεν ξέρουν/θέλουν να σφυρίξουν ένα φάουλ όταν πρέπει, να ξέρουν πως να χειριστούν το θέμα των καρτών. Δεν είναι τυχαίο που αμέτρητες φορές οι κάρτες έχουν βγει από το τσεπάκι αποκλειστικά και μόνο χάρη στις φωνές του κόσμου στις κερκίδες!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *