Θα αποτύχει (πάλι) η Αργεντινή;
Ήρθε η ώρα για ένα ακόμα Κόπα Αμέρικα, έναν θεσμό που έχασε την αίγλη του στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά έχει επανέλθει σε αρκετά υψηλό επίπεδο ξανά. Η οικοδέσποινα Αργεντινή μακρυά από τίτλους εδώ και καιρό σε εθνικό επίπεδο, παρά τις επιτυχίες σε συλλογικό, διοργανώνει το κύπελλο των εθνών της Αμερικής και δεν μπορεί να έχει άλλο στόχο από την κατάκτησή του. Μόνο που οι ευχές και οι ελπίδες απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Ο “Τσέτσο” Μπατίστα προσπαθεί να κάνει το καλύτερο δυνατό, να φτιάξει μια ομάδα που κατ’ αρχήν θα κερδίσει το σεβασμό (τον οποίο η Αργεντινή έχει απωλέσει τα τελευταία χρόνια) και να περάσει τη δική του νοοτροπία στην ομάδα.
Στην πράξη όμως η εθνική Αργεντινής ξεκινάει με αρκετές αδυναμίες. Πρώτα από όλα μιλάμε για μια ομάδα που δεν έχει κανέναν παίκτη να αγωνίζεται σε ομάδα της χώρας πλην του αναπληρωματικού τερματοφύλακα Καρίσο (της πεσμένης πλέον Ρίβερ). Επιπρόσθετα, είναι ελάχιστοι οι παίκτες που αγωνίζονται μαζί στην ίδια ομάδα. Πρόκειται για μια ομάδα με σαφή έλλειψη ομοιογένειας. Με παίκτες που αγωνίζονται σε διαφορετικά πρωταθλήματα, με εντελώς διαφορετικές παραστάσεις και άλλο στυλ ποδοσφαίρου.
Φυσικά αυτό ισχύει και σε άλλες εθνικές ομάδες, μόνο που στην Αργεντινή μιλάμε και για παίκτες που αμφιβάλεις αν όντως κάνουν τη διαφορά. Kι αν ο Ρομέρο αποτελεί αναγκαστική λύση μια που οι περισσότεροι Αργεντίνοι τερματοφύλακες είναι μέτριοι (αν και πιστεύω ότι ο Μπαροβέρο της Βέλεζ αξίζει μια κλήση), από εκεί και πέρα οι επιλογές στην άμυνα για μια ακόμα φορά προβληματίζουν. Ο παροπλισμένος-ξεχασμένος Γκάμπι Μιλίτο βασικός και δίπλα του ο παίκτης μετριότητα Μπουρντίσο. Στα δεξιά μια ηγετική φιγούρα που πατάει τα 40 σχεδόν, ο πολυαγαπημένος Χαβιέ Ζανέτι. Αριστερά η έκπληξη είναι ο Μάρκος Ρόχο της Σπαρτάκ, που αποτελεί ελπίδα για το μέλλον. Μια άμυνα όμως που δεν γεμίζει με σιγουριά κανέναν και ακολουθεί στα βήματα προηγούμενων προπονητών που επέμεναν σε παίκτες που έπαιζαν στην Ευρώπη, ανεξάρτητα από το πόσο κωμικοί ήταν (π.χ. Κολοτσίνι, Χάινσε). Μου φαίνεται πολύ χαζό να μην κρίνονται ικανοί να κληθούν στην εθνική παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της Αργεντινής και να πρέπει μονίμως να παίζουν διάφοροι γυρολόγοι από την Ευρώπη.
Περνάμε στα χαφ με τρεις “συνετές” επιλογές. Ο “βρώμικος” Μαστσεράνο δεν χάνει τη θέση του και αναμένεται να τον δούμε να βαράει πολύ. Δίπλα του ο Έβερ Μπανέγκα που φαίνεται να έχει σοβαρευτεί και πάνω στον οποίο ο Μπατίστα σύμφωνα με τις δηλώσεις του ψάχνει τον αντι-Τσάβι ή έστω τον αντι-Ινιέστα. Τον παίκτη δηλαδή με τον οποίο θα μπορέσει να συνεννοηθεί ο Μέσσι και να μη φαίνεται σαν καλαμιά στον κάμπο, όπως συνήθως συμβαίνει στην Εθνική. Τρίτη επιλογή ο Καμπιάσο. Οι επιλογές αυτές δεν είναι κακές, μόνο που επί της ουσίας δεν υπάρχει τίποτα από πίσω. Ο Μπατίστα δεν πήρε πολλά χαφ και αυτό είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη, μια που πιστεύω ότι σημαντικό πρόβλημα της Αργεντινής όλα αυτά τα χρόνια ήταν ότι το κέντρο δεν λειτουργούσε σωστά. Ο μόνος που μπορεί να έρθει από τον πάγκο και να βοηθήσει είναι ο Παστόρε, άντε και ο πεσμένος Γκάγκο.
Και περνάμε στο μεγάλο όπλο της Αργεντινής εδώ και πάνω από 10 χρόνια. Την επίθεση, που σφύζει από ποιότητα και ταλέντο. Εδώ σε συζητήσεις θα ακούσεις διακόσιες διαφορετικές απόψεις για το ποιοι θα πρέπει να παίξουν. Έχει σημασία όμως; Νομίζω πως όχι. Λίγο πολύ έχουν δοκιμαστεί όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί, αλλά η Αργεντινή όταν πρέπει δεν σκοράρει. Όχι γιατί φταίνε τα φορ, αλλά γιατί πολύ απλά η ομάδα δεν λειτουργεί σαν ομάδα. Έτσι, ο Μπατίστα ενώ έχει μείνει με λίγα χαφ, αποφάσισε να πάρει πολλούς, πάρα πολλούς επιθετικούς: Λαβέτσι, Αγκουέρο, ντι Μαρία, Τέβες, Μέσσι, Ιγκουαΐν, Ντιέγκο Μιλίτο. Επτά επιθετικοί επί της ουσίας, κάτι που σημαίνει ότι κάποιοι από αυτούς δεν θα δουν ούτε λεπτό στη διοργάνωση, τη στιγμή που το πρόβλημα είναι αλλού. Όσο για τους βασικούς, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, στην πρεμιέρα θα παίξει με τον Τέβες (που από εκεί που ήταν εκτός ομάδας περνάει βασικός), τον Λαβέτσι και φυσικά τον Μέσσι.
Τι έχουμε λοιπόν; Πολλούς επιθετικούς, μέτριο τερματοφύλακα, μάλλον κακή άμυνα και ολιγάριθμο κέντρο. Αρκούν αυτά; Τουλάχιστον απέναντι στη Βραζιλία, έστω και αυτή την όχι πολύ καλή, νομίζω πως όχι. Θα φανεί στο γήπεδο σίγουρα και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την έδρα που παίζει τεράστιο ρόλο σε τέτοιες διοργανώσεις (εκτός αν είσαι Βραζιλιάνος και τελικά χάνεις από την Ουρουγουάη). Το πάθος σίγουρα δεν θα λείπει και τουλάχιστον μέσα στην μαυρίλα αυτών των ημερών, περιμένουμε να δούμε λίγη μπαλίτσα, λίγο πάθος, κάτι που θα μας κάνει να ξεχαστούμε. Μιλώντας για πάθος, το ίδιο αναρωτιούνται και οι διοργανωτές μέσα από τα σποτ τους: “Πού θα πήγαινε το πάθος χωρίς το ποδόσφαιρο;” με τον πρωταγωνιστή να διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι στο πάρτυ δεν βρίσκει καμία γκόμενα. “Όλες για σας; Όλες για σας;”
Και για το τέλος ένα από τα πολλά όμορφα βίντεο που κυκλοφορούν για το Κόπα Αμέρικα στα ίντερνετς και είναι από το αργεντίνικο ΤyC. Για όσους ξέρουν ισπανικά πρόκειται για πανέξυπνο σποτ που παίζει με τα “αρνητικά” χαρακτηριστικά του λαού και πόσο αυτά δεν ισχύουν στο ποδόσφαιρο:
16 σχόλια σχετικά με το “Θα αποτύχει (πάλι) η Αργεντινή;”
Toυς εχουμε…ευκολα…στα χαφ μια χαρα ειμαστε,ασε που προβλεπω αμα σφιξουν οι κωλοι σε κανα ματς να μετακινηθει και ο ζανετι,δεν ειναι τοσο εκει το προβλημα.Στην αμυνα ποναμε,μετριοι ολοι.
Επισης βλεπω και ντιμαρια για βασικο,ο μονος εξτρεμ ειναι,τι διαολο…
Η βραζιλια ειναι της πλακας (αν και μας εχει παρει τον αερα τελευταια),πιο πολυ τα ξαδερφακια μας φοβαμαι που ερχονται υπερπληρεις και με βλεψεις…
Προβλεψη για εκπληξη του τουρνουα:κολομβια, κατεβαινει με φαλκαο,γκουαριν,ρονταλεγκα, ζαπατα,εχει και καλη αμυνα…
Ήρθεν η ώραν μας!
Vamos Argentina!
Τι να μας πειτε παλι μωωωωρεε (κατα Αλεφα)? Καλο ειναι να μην πατε τελικο μαζι μας γιατι δεν θα εχει ενδιαφερον… μια απο τα ιδια τα παλια!! 😛
Aχωνευτοι τζογκομπονιταδες ηγγικεν η ωρα…ημιτελικο με σας και τελικο με ουρουγουαη για να γουσταρουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ (αιμα,ιδρωτας,μπουνιες,τακλιν στην καρωτιδα κλπ κλπ)
Απο τις εξεδρες βαζουμε γκολ, περιμεντε να γδυθουν οι Βραζιλιανες και τα λεμε μετα… η Αργεντινη ουτε εκει δεν μπορει να μας πιασει. Παντα δευτεροι? Παντα? Χαχαχαχα
@panagos συμφωνώ απόλυτα!Θέλω ο τελικός να είναι υπόθεση rio de la plata kαι τελικά να σηκώσουμε την κούπα στο el monumental.Vamos Argentina!!!
Το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ποδόσφαιρο είναι η ωραία μπάλα, οι συνδυασμοί, οι ποδιές, τα τακουνάκια, τα ψαλίδια, τα (όσο πιο πολλά) γκολ και αυτό είτε προέρχεται από Βραζιλιάνους, είτε από Αργεντινούς, είτε από Κολομβιανους, είτε από Χιλιανούς είτε από όποιον μπορεί τέλος πάντων.
Τα υπόλοιπα είναι σάλτσες.
Καλα ξεκινησατε εσεις οι Αργεντινοι 😛
Εγώ τα γράφω, εσείς δεν τα λέτε.
Μέτρια η ομάδα. Απογοητευτικοί οι Λαβέτσι-Τέβες-Ρόχο.
Παιδικό γκολ από τον σχετικά καλό Μπανέγκα.
Ο Μέσσι καλύτερος από άλλα παιχνίδια, μοίρασε πολύ παιχνίδι αλλά οι συμπαίκτες του δεν…
@ charlie
Κανεις λαθος,αυτο που λες ειναι το βραζιλιανικο ποδοσφαιρο,το οποιο εχει παιχτει δυο τρεις φορες το πολυ στην προσφατη ιστορια (’70 και μετα).Το πραγματικο λατινοαμερικανικο στυλ εχει κυριαρχο στοιχειο τον τσαμπουκα και τη δυναμη.Προφανως και παιζουν η τουλαχιστον παιζανε καποτε μπαλαρα ετσι?αλλο αυτο…
@ μανολο,ελαιθ
Θελει δουλεια η ομαδα,αλλα ενταξει,πρεμιερα ητανε, παει στο διαολο…ο μεσσι πρεπει να ανεβασει κατακορυφα την αποδοση του για να το παρουμε παντως.Το 1/4 αυτων που κανει στη μπαρτσελονα ειναι αρκετο.
Μάλλον κάνει λάθος ο Μενότι π.χ. που το λέει αυτό που έγραψα, ή ο Γκαλεάνο (για να πιάσω ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων και χώρων.
Μάλλον κάνουν λάθος και τα ματάκια όλων όσοι έχουν δει εδώ και δεκαετίες λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο που είναι γεμάτο με ομάδες (συλλόγους και εθνικές) που έπαιξαν μεγάλη μπάλα, ή που τέλος πάντων προσπαθούν να παίξουν καλή μπάλα, να κάνουν δύσκολα πράγματα, με φαντασία και στυλ.
Όποιος θέλει να τρώει τις αστείες σάλτσες και τα κλισέ που σερβίρουν οι κωμικοί αθλ. δημοσιογράφοι (γιατί αυτά τα πράγματα δεν τα λένε στις σοβαρές -ευρωπαϊκές- χώρες) μπορεί να το κάνει ελεύθερα, δημοκρατία έχουμε.
Kαλα ενταξει επειδη τρωω τις σαλτσες των δημοσιογραφων,ας μας πει κιολας ο μενοτι σε ποια ομαδα απο οσες εχει προπονησει εδω και 40 χρονια επαιζε ποδοσφαιρο με ποδιες,τακουνακια,ψαλιδακια και χωρις παιχτες τσαμπουκαδες…
Αν εξαιρεθει η βραζιλια του ’70 και του ’82 (αντε και τελη 90ς με φραινομενο-ριβαλντο-καρλος-καφου),δεν υπηρχε τετοια ομαδα που περιγραφεις,πως να το κανουμε δηλαδη…και επειδη ενα στυλ ποδοσφαιρου δεν γινεται να το περιγραφεις οπως το φαντασιωνεσαι,αλλα οπως στην πραγματικοτητα ειναι, και απο αυτα που εχεις δει,για αυτο λεω πως το λατινοαμερικανικο εχει βαση τη δυναμη και την τεχνικη,οπως το ιταλικο την τακτικη,το ισπανικο το πρεσινγκ και τις πασες,οι γαλλοι ταχυδυναμη,οι εγγλεζοι σεντρες κλπ κλπ
Και ξαναλεω οτι οι λατινοαμερικανικες ομαδες εχουν παιξει το καλυτερο ποδοσφαιρο που εχω δει,ετσι?
αυτή η κόντρα menotti vs bilardo έχει διχάσει και εξακολουθεί να διχάζει την Αργεντινή.Ο Μenotti προπονητής της Αργεντινής του 78 με το Μάριο Κέμπες είναι οπαδός του ωραίου αισθητικά παιχνιδιού.Ο Bilardo,ο οποίος έχει πολλούς οπαδούς στην Αργεντινή ήταν προπονητής τακτικής,με αμυντικογενές σύστημα και τον diego πήρε το μουντιάλ του 86.Φήμες λένε ότι όταν ήταν προπονητής στους Estudiantes,έβαζε τους παίκτες να τρυπάνε τους αντιπάλους με βελόνες,πέρα από τις καθιερωμένες κλωτσιές.Ακόμα και σήμερα στην αργεντινή ο κόσμος είναι διχασμένος.Θυμάμαι την σχετικά πρόσφατη κόντρα του Angel Cappa,συνεχιστή του Menotti και του Veron,οπαδού του Bilardo.O Cappa είπε ότι οι Estudiantes ενδιαφέρονται μόνο για το αποτέλεσμα και ο Veron αποκάλεσε τον Cappa loser.
Συνεπώς καλώς ή κακώς και τα δύο στυλ αποτελούν στοιχεία του αργεντίνικου ποδοσφαίρου.
Θέλω πολύ καιρό να γράψω ένα κείμενο για Μενότι-Μπιλάρδο και είχα ξεκινήσει να μαζεύω υλικό, απλά μετά σκέφτηκα ότι θα είναι για τον περισσότερο κόσμο πολύ βαρετό.
Πανάγο, δεν νομίζω ότι είναι θέμα Μέσσι. Ο Μέσσι μια χαρά διάθεση είχε, έκανε 4-5 σλάλομ, μοίρασε πάσες. Το θέμα είναι στη γενικότερη λειτουργία της ομάδας.
Πάντως βλέποντας την τραγική Βραζιλία χθες, φοβάμαι ότι πάμε για μέτριο Κόπα.
@Elaith νομίζω ότι ένα θέμα menotti vs bilardo είναι πάντα επίκαιρο και ενδιαφέρον καθώς δείχνει τη διαφορετική αντίληψη που έχει ο καθένας για το παιχνίδι.resultadistas vs preciosistas!μια κόντρα αντιλήψεων.Κάτι παρόμοιο είδαμε και στην ευρώπη με την κόντρα mourinho vs guardiola!
Vsmos Segio Markarian…αυτον θελω τελικα στον τελικο,κι ας κερδισει ο καλυτερος…
@ελαιθ
Μα απο τον μεσσι εξαρταται η γενικοτερη λειτουργια της ομαδας,μη δουλευομαστε,χαφ που να κανει παιχνιδι προς το παρον δεν υπαρχει…τελος παντων,ειδα και τους βασικους αντιπαλους μας που ειναι αθλιοι και σιγουρευτηκα,ευκολα η δυσκολα θα το παρουμε…
@βερονικα
αντε παλι με τον μουρινιο…δεν εχω ορεξη να τα αναλυουμε ξανα,αλλα εισαι πολυ λαθος…