Πληρωμένη απάντηση

Οι προσωπικές κόντρες στο πλαίσιο ενός ομαδικού παιχνιδιού είναι πολλές φορές το αλατοπίπερο ενός αγώνα. Η τελευταία που θυμάμαι να μ’ έχει εντυπωσιάσει έλαβε χώρα σε ένα παιχνίδι μπάσκετ ΠΑΟΚ – Άρη στο γήπεδο της Πυλαίας πριν αρκετά χρόνια, όταν ο Γιώργος Σιγάλας καλούσε τον Γιάννη Γκαγκαλούδη να επιχειρήσει την τελευταία επίθεση που θα έκρινε το παιχνίδι πάνω του, βασιζόμενος στις τρομερές αμυντικές του ικανότητες στο ένας εναντίον ενός. Την Κυριακή τα ξημερώματα απόλαυσα άλλη μια, μεγαλύτερου φυσικά επιπέδου, στον αγώνα Αργεντινή-Βραζιλία που διεξήχθη στο Ροζάριο.

Για ένα ολόκληρο ημίχρονο ο Χαβιέ Μαστσεράνο νταλαβεριζόταν με τον Κακά στο χώρο του κέντρου. Μερικά τζαρτζαρίσματα, λίγες θυμωμένες κουβέντες και κάποια χαλαρά τάκλιν δεν αποτελούν καν θέμα σχολιασμού όταν μιλάμε για Λατινοαμερικάνικο ντέρμπι τέτοιου μεγέθους. Όταν όμως η Βραζιλία βρέθηκε αναπάντεχα μπροστά στο σκορ με δυο γκολ και ο Κακά δεν έλεγε να σταματήσει τις επελάσεις του, ο Χαβιέ αποφάσισε να του δείξει το μεγαλύτερο προσόν στο βιογραφικό κάθε σοβαρού Λατινοαμερικάνου αμυντικού χαφ. Λίγα λεπτά πριν τελειώσει το ημίχρονο πέτυχε για τα καλά τον Βραζιλιάνο με μια γεμάτη Αργεντίνικη κλωτσιά, που αν την είχε φάει ο Γιώργος Καραγκούνης θα είχε κατρακυλήσει από το Ροζάριο ως το Μπουένος Άιρες, 300 χιλιόμετρα απόσταση. Ο Κακά πόνεσε αλλά συνέχισε και ο Μαστσεράνο απλά είδε την κίτρινη κάρτα, το τελευταίο πράγμα που σε ενοχλεί όταν χάνεις στο ημίχρονο με 0-2 από τον αιώνιο αντίπαλο μέσα στο κατάμεστο γήπεδο σου.

Μπορεί λοιπόν το εγχειρίδιο του σωστού Xριστιανού να επιτάσσει σε τέτοιες περιπτώσεις να προσφέρεις και το άλλο μάγουλο (ή πόδι) και ο Κακά να είναι γνωστός πιστός, από αυτούς μάλιστα που η εξωγηπεδική τους ζωή δεν διαφέρει από αυτή ενός Αρχιεπισκόπου (χρηματικών απολαβών μη εξαιρουμένων), αλλά διάολε όσο καλόπιστος κι αν είσαι όταν ο αντίπαλος σε κλωτσάει συστηματικά δεν γίνεται να το αφήσεις αναπάντητο.

Έτσι λοιπόν στο δεύτερο ημίχρονο και στην πρώτη δοθείσα ευκαιρία (στην δεύτερη, λίγο αργότερα, τον αφήνει εμβρόντητο να κοιτάει την μαγικά πάσα – ασίστ για το τρίτο γκολ) ο Βραζιλιάνος έδειξε με την σειρά του στον σκληροτράχηλο Αργεντινό ποιο είναι το βασικό προσόν στο βιογραφικό ενός μεγάλου παίκτη:

Ενός παίκτη που αν είναι στη μέρα του και ξεκινήσει να τρέχει με τη μπάλα στα πόδια σε ανοιχτό γήπεδο οι πιθανότητες σου να τον προλάβεις και ταυτόχρονα να βρεις τη δύναμη και το κουράγιο να του κάνεις πετυχημένο τάκλιν είναι σχεδόν όσες και να επέλθει στον κόσμο παγκόσμια ειρήνη. Ίσως και λιγότερες.