Η πιο αμφισβητίσιμη παράταση της ιστορίας

8 Αυγούστου 1936. Το Περού αντιμετωπίζει την Αυστρία στους προημιτελικούς του ποδοσφαιρικού τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Οι Αυστριακοί μπαίνουν δυνατά στο παιχνίδι και στο ημίχρονο βρίσκονται μπροστά με 2-0 αλλά στην επανάληψη οι Περουβιανοί επιστρέφουν στο ματς, μειώνουν αρχικά στο 75′ και μ’ ένα γκολ του καλύτερου παίκτη τους εκείνη την εποχή, του μετέπειτα θρύλου Αλεχάντρο Βιγιανουέβα (ο όρθιος στυλάτος τύπος με τη μπύρα στο χέρι στα αριστερά της τελευταίας φωτογραφίας) λίγα λεπτά πριν την λήξη του αγώνα, στέλνουν το παιχνίδι στην παράταση. Αυτή είναι και η τελευταία πληροφορία με την οποία συμφωνούν και οι δυο πλευρές, αφού το τι ακριβώς έγινε στην παράταση δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.

Η επίσημη ιστορία έγραψε πως οι Περουβιανοί κατατρόπωσαν τους αντιπάλους τους παρά το γεγονός ότι θεωρητικά αυτοί είχαν το πλεονέκτημα της καλύτερης φυσικής κατάστασης και προετοιμασίας (η αποστολή του Περού διέσχισε όλο τον Ατλαντικό – κάνοντας προπόνηση πάνω στο κατάστρωμα του πλοίου – για να φτάσει στην Ιταλία, απ’ όπου πήρε λεωφορείο για να την μεταφέρει στην Γερμανία!), εξέλιξη που πάντως δεν είναι τόσο παράλογη όσο ακούγεται, αν αναλογιστεί κανείς ότι στο ερασιτεχνικό, ακόμα, πρωτάθλημα του Περού εκείνη την περίοδο οι παίκτες έβγαζαν τα προς το ζην δουλεύοντας κανονικά το πρωί και παίζοντας τους αγώνες το απόγευμα ή ξενυχτούσαν το προηγούμενο βράδυ και πήγαιναν μεθυσμένοι στο γήπεδο. Το τέλος της παράτασης τους βρήκε νικητές με 4-2, με τους ίδιους να προσθέτουν ότι τους ακυρώθηκαν και άλλα τρία γκολ, αλλά το τέλος της ημέρας δεν τους βρήκε στα ημιτελικά.

Οι Αυστριακοί κατέθεσαν ένσταση μετά το τέλος του αγώνα. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά διαμαρτυρόταν αρχικά γιατί το γήπεδο δεν είχε τις απαιτούμενες προδιαγραφές μεγέθους και βασικότερα γιατί ισχυρίζονταν ότι υπήρξε εισβολή φιλάθλων (αδιευκρίνιστης εθνικότητας) στον αγωνιστικό χώρο πριν σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη της παράτασης. Με τα χρόνια ακούστηκαν πολλές ακόμα υπερβολικές θεωρίες χωρίς πάντως να επιβεβαιωθεί ή διαψευστεί ποτέ κάποια: Ότι εισέβαλαν Περουβιανοί φίλαθλοι και μέσα στο χάος που προκλήθηκε μπήκαν τα δυο γκολ που έκριναν το ματς, ότι η εισβολή έγινε πριν καν ξεκινήσει η παράταση, ότι κάποιος από αυτούς που μπήκε στο γήπεδο χτύπησε έναν Αυστριακό παίκτη. Οι Περουβιανοί απαντούσαν πως στο γήπεδο μπήκαν για να πανηγυρίσουν τα μέλη του πάγκου και κάποιοι φίλαθλοι μετά το τέλος του αγώνα.

Η αρμόδια Ολυμπιακή επιτροπή αποφάσισε να εξετάσει την ένσταση των Αυστριακών δυο ημέρες μετά. Στην ακροαματική διαδικασία βρέθηκαν μόνο οι Αυστριακοί κι έτσι ελλείψει αντίθετης οπτικής αποφασίστηκε η επανάληψη του παιχνιδιού και μάλιστα χωρίς την παρουσία θεατών. Οι Περουβιανοί επέμεναν μετά ότι η επιτροπή άλλαξε αδικαιολόγητα πολλές φορές την ώρα διεξαγωγής της συνάντησης κι έτσι οι εκπρόσωποι της αποστολής που θα την υπερασπιζόταν έφτασαν εκεί αφότου είχε παρθεί οριστική απόφαση.

Το παιχνίδι έπρεπε να επαναληφθεί την επόμενη κιόλας μέρα αλλά η κυβέρνηση του Περού δεν είχε καμία διάθεση να δεχτεί κάτι τέτοιο. Θεωρώντας την όλη ιστορία επινόηση των Γερμανο-αυστριακών, που δεν μπορούσαν να δεχθούν ότι μια ομάδα που αποτελούταν και από αρκετούς μαύρους και μελαμψούς έστελνε εκτός διοργάνωσης την ομάδα της χώρας που γέννησε τον Χίτλερ και μάλιστα ελάχιστες μόλις ημέρες μετά την παγκόσμια απήχηση των κατορθωμάτων ενός άλλου μαύρου, του Τζέσε Όουενς, απέσυραν όλη την Ολυμπιακή αποστολή της χώρας. Σε μια κίνηση αλληλεγγύης το παράδειγμα του Περού ακολούθησε και η Κολομβία ενώ ηθικά συμπαραστάθηκαν κι άλλες Λατινοαμερικάνικες χώρες, όπως η Αργεντινή, η Χιλή και η Ουρουγουάη.

Με τους Περουβιανούς ήδη στο μακρινό δρόμο της επιστροφής, οι Αυστριακοί πήραν το επαναληπτικό παιχνίδι στα χαρτιά με 2-0. Το τέλος της διοργάνωσης τους βρήκε δεύτερους, πίσω από την Ιταλία του Μουσολίνι. Τόσες δεκαετίες μετά και οι Περουβιανοί ακόμα επιμένουν ότι τους έκλεψαν, γιατί αδυνατούσαν να δεχθούν ότι μια παρέα μελαμψών, αγράμματων και σε κάποιες περιπτώσεις μπεκρήδων, νίκησε την ομάδα των Αρίων.