Ένα ακόμα μάθημα πολιτισμού
Πολιτισμός είναι 5500 φίλοι της Λίβερπουλ, που έχουν ταξιδέψει ως το Λονδίνο για να δούνε το παιχνίδι με την Τσέλσι, να τραγουδάνε “Υπάρχει μόνο ένας Γκάρι Σπίντ”, για έναν ποδοσφαιριστή που όχι μόνο δεν αγωνίστηκε ποτέ στην ομάδα τους αλλά αντιθέτως έπαιξε και δυο χρονιές στη μισητή Έβερτον κερδίζοντας και τον τίτλο του ‘Καλύτερου Παίκτη’ της την πρώτη σεζόν, υπενθυμίζοντας μας για πολλοστή φορά
(Γιατί πολιτισμός είναι κι ένα ολόκληρο γήπεδο να αποθεώνει σε τοπικό ντέρμπι έναν αντίπαλο παίκτη που βγαίνει αλλαγή την ώρα που η ομάδα του διασύρεται με πέντε γκολ, πολιτισμός είναι ένας τελικός κυπέλλου να διεξάγεται κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, πολιτισμός είναι οπαδοί δυο ομάδων που μισούνται να σιωπούν για ένα λεπτό εξαιτίας μιας τραγωδίας που έπληξε την μια απ’ τις δυο κ.ο.κ.)
πως «τίποτε δεν είναι πιο ενοχλητικό από το να παρακολουθείς κάποιον να κάνει κάτι που εσύ είχες ισχυριστεί πως δεν μπορεί να γίνει» (Sam Ewing).
5 σχόλια σχετικά με το “Ένα ακόμα μάθημα πολιτισμού”
RIP Gary Speed
A true Blue
Δεν μπορούμε να διδαχτούμε;
Αμφιβάλλω.
Θέλει μακροπρόθεσμο πλάνο που να εστιάζει σε θέματα Παιδείας και στην Ελλάδα όλες οι ρεαλιστικές πιθανότητες μηδενίζονται από την λέξη “μακροπρόθεσμο” και μετά.
@duendes “τίποτε δεν είναι πιο ενοχλητικό από το να παρακολουθείς κάποιον να κάνει κάτι που εσύ είχες ισχυριστεί πως δεν μπορεί να γίνει” δεν το διάβασες όλο το άρθρο? 🙂
Αισιόδοξος alert. 😛