Ο δικός μου Διονύσης Χιώτης
11 Ιανουαρίου 2006. Στην Αθήνα έχει πολύ κρύο, αλλά μια παρέα από άρρωστους ΑΕΚτζήδες συναντιέται για να πάει να δει από κοντά το παιχνίδι κυπέλλου Εθνικός – ΑΕΚ που γίνεται στο γήπεδο της Ριζούπολης. Το πρώτο ημίχρονο είναι τραγικό με την ΑΕΚ να μην μπορεί να απειλήσει ιδιαίτερα τον αντίπαλο. Στην ανάπαυλα ένας από την παρέα έχει τη φαεινή ιδέα να αλλάξουν θέσεις για να βλέπουν καλύτερα και η παρέα ανεβαίνει πιο ψηλά όπου ένας παγωμένος άνεμος τούς κάνει να σκέφτονται γιατί δεν κάθισαν σπίτι τους να μάθουν το αποτέλεσμα από το ραδιόφωνο. Σαν να θέλει να τους τσατίσει παραπάνω, η ομάδα τους δεν σκοράρει με τίποτα και ήδη οι πιο νευρικοί έχουν αρχίσει τα καντήλια. Και ενώ αρχίζει να χιονίζει στην περιοχή της Ριζούπολης, το παιχνίδι τελειώνει 0-0 και η παρέα πρέπει να υπομείνει άλλα 30 λεπτά μέσα στο κρύο. Στο 113′ ο Μπρούνο Τσιρίλο σκοράρει και οι οπαδοί της ΑΕΚ στο πέταλο πανηγυρίζουν έξαλλα, όχι γιατί σκοτώσανε το θηρίο, αλλά γιατί θα πάνε στα σπίτια τους. Υπολογίζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο και κάποιος Πετρόφ στο 119′ γράφει το τελικό 1-1 στέλνοντας το ματς στην παράταση. Όλη η παρέα ρίχνει κατάρες που βλέπει αυτά τα χάλια και τρώει και το κρύο της αρκούδας.
Τα πέναλτι ξεκινάνε και η ΑΕΚ σκοράρει στα 4 από τα 5 με τους Κατσουράνη, Δέλλα, Κόντη και Τσιρίλο. Τερματοφύλακας της ΑΕΚ είναι ο Διονύσης (για μας Σάκης) Χιώτης ο οποίος καταφέρνει κάτι στατιστικά δύσκολο. Πέφτει και τις 5 φορές σε λάθος γωνία (που αν θυμάμαι καλά από την στατιστική έχει 1/32 για να γίνει, αν κάνω λάθος διορθώστε με), αλλά τελικά η ΑΕΚ προκρίνεται αφού δύο παίκτες του Εθνικού στέλνουν την μπάλα άουτ. Ένας (ψηλός) τύπος από την παρέα έχει τα χέρια όρθια και φωνάζει στον Θεό: “Δεν είναι δυνατόν… Δεν γίνεται να μην πετυχαίνει ούτε μια φορά τη γωνία.”
Λίγους μήνες αργότερα σε μια από τις μεγαλύτερες ξεφτίλες της ιστορίας της, η ΑΕΚ αποκλείεται από το Χαϊδάρι στα πέναλτι με συνολικό σκορ 5-4. Τερματοφύλακας της ΑΕΚ είναι ο Χιώτης. Αυτή τη φορά αποκρούει ένα πέναλτι, αλλά η επιλογή του Φερέρ να εκτελέσουν πέναλτι οι Σαπάνης και Μόρας (Ω Θεοί, ακόμα το θυμάμαι) οδηγεί την ΑΕΚ εκτός θεσμού.
7 Μαρτίου 2012. Ο ΑΠΟΕΛ έχοντας κάνει ήδη μια τεράστια υπέρβαση για τα δεδομένα του, προκρίνεται από τη φάση των ομίλων και κληρώνεται με την Λυών. Χάνει κάπως άτυχα στο 1ο παιχνίδι με ένα γκολ από κόντρα και αντιμετωπίζει τους Γάλλους στον επαναληπτικό, όπου και παίρνει το προβάδισμα με έναν ακόμα πρώην ΑΕΚτζή, τον Γκουστάβο Μαντούκα. Παρά τις αρκετές φάσεις το 1-0 παραμένει μετά από 120′ και η πρόκριση κρίνεται στα πέναλτυ. Όλοι οι ΑΕΚτζήδες που παρακολουθούν το παιχνίδι χαρούμενοι γιατί 3 πρώην τους βρίσκονται εκεί (καθώς κι ο Χρήστος Κόντης πέρασε από την ΑΕΚ) σκέφτονται ότι τα στατιστικά του Σάκη στα πέναλτι δεν είναι ιδιαίτερα καλά. Το 2ο πέναλτι της Λυών χτυπάει στο δοκάρι, στην πλάτη του Χιώτη και καταλήγει στα δίχτυα. Όλοι μένουν με ένα “όχι ρε γαμώτο” και αρχίζουν να σκέφτονται ότι για μια ακόμα φορά δεν θα κρίνει ο ίδιος την επίπονη αυτή διαδικασία. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Χιώτης έχει αποκρούσει δυο πέναλτι και έχει δώσει την επική πρόκριση στην ομάδα της Κύπρου που συνεχίζει να εντυπωσιάζει όλη την Ευρώπη. Το βίντεο με τις φάσεις θα συνοδεύει τον ίδιο και τους οπαδούς της ομάδας για πάρα πολλά χρόνια. Αυτή τη φορά ο Σάκης ήταν αυτός που έκανε τη διαφορά, στα 34 του πλέον και με πολύ παραπάνω μαλλί από όσο τον συνηθίσαμε φορώντας το 22 στην ΑΕΚ.
Όταν κάποιος παίκτης φεύγει από μια ομάδα, δεν σημαίνει ότι φεύγει σαν αποτυχημένος. Ο Χιώτης έχει στο βιογραφικό του πολλές σεζόν με την ΑΕΚ και σημαντικά παιχνίδια. Έχει κάνει στο Τσάμπιονς Λιγκ σημαντικές εμφανίσεις εναντίον της Ρεάλ και της Ρόμα (σε μια χρονιά που η ΑΕΚ δεν έχασε κανένα από τα 6 παιχνίδια της στους ομίλους), έχει αγωνιστεί στην ομάδα του 2004-05 όπου παραλίγο να σηκώσει πρωτάθλημα ως μέλος της περίφημης ομάδας των Μπουρμποκρασάδων και ήταν πάντα συμπαθής στον κόσμο της ομάδας. Παροπλίστηκε όταν ήρθε στην ΑΕΚ ο Σορεντίνο, που πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους τερματοφύλακες που πέρασαν από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να μην άφησε εποχή στην ομάδα, αλλά είχε μια αξιοσέβαστη πορεία με επιτυχίες (όπως το κύπελλο του 2002) και αρκετές καλές εμφανίσεις. Το να βλέπω και να ακούω τους μυαλοπώληδες (ορισμένοι υποτίθεται και μεγάλα ονόματα αθλητικών εφημερίδων) να αναμασάνε κλισέ του στυλ “Φύγανε σαν αποτυχημένοι και βρήκαν την υγειά τους αλλού” είναι απλά απόδειξη της άγνοιας για τα γεγονότα και της εύκολης ατάκας για την Ψωροκώσταινα. Αποτυχημένος ποδοσφαιριστής με γεμάτες σεζόν στον ίδιο σύλλογο, με διαφορετικούς προπονητές και υπό διαφορετικές συνθήκες δύσκολο να υπάρχει. Κι ο Χιώτης πέτυχε τόσο σε Ελλάδα, όσο και σε Κύπρο.
15 σχόλια σχετικά με το “Ο δικός μου Διονύσης Χιώτης”
μια μικρή διόρθωση
η ομάδα των Μπουρμποκρασσάδων
παραλίγο να σηκώσει την κούπα του 2004 – 2005
κατά τα άλλα Α Ψ Ο Γ Ο Σ !!!!
Αυτά παθαίνεις άμα γράφεις το κείμενο παράξενες ώρες.
Διορθώθηκε !
🙂
Παρα πολυ ωραιο! Μια διορθωση και απο εμενα, στο 119′ εστειλε το παιχνιδι στα penalties το τερμα του Πετροφ.
Τς, τς, τς… Τρομερές υπερβολές. Σιγά το κρύο που είχε στις 11 Ιανουαρίου 2006. Είχε λίγη δροσία, ΟΚ…
Κοιτα ρε το Σακη,πρωτο ονομα στο ευρωπαικο ποδοσφαιρο…το ιδιο σχολειο εχουμε βγαλει (οχι την ιδια εποχη),εγω ημουν συμμαθητης με ενα ξαδερφο του.Οταν ειχε επιστρεψει στην αεκ (το 2000?) τον ειχα πετυχει (τον ξαδερφο) και του εκανα χαβαλε “που παει το ταγαρι”,”θα γελαει ο κοσμος”,”για καμια φραπεδια στην καφετερια καλος ειναι” κι αλλα τετοια…αλανθαστο κριτηριο,εβλεπα μπροστα…
Αν θυμαμαι καλα,στα τελειωματα απο την αεκ ειχε χτυπησει και σοβαρα,δεν ηταν μονο ο σορεντινο.
παντως για να ειμαστε δικαιοι, στο ματς εκανε και 2-3 εξοδους ελευθεροπουλου.
ε όχι και Ελευθερόπουλου
οι έξοδοι του Σάκη ήταν πάντα μοναδικές
έξοδος Διονύσης Χιώτης κλόπυράιτ,
τον έβλεπες να ίπταται και βλαστημούσες γιατί να του λείπουν πάντα 5 πόντοι στο μπόι,
γιατί ΤΟΣΟΙ έλειπαν σε κάθε έξοδο
κάπου εδώ θα θελα να θυμήσω και κείνη τη μετωπική με τον άμπαλο Βραζιλιάνο αμυντικό με του σκουριασμένο μαλλί, που τότε μας είχε όλους τραυματίσει…
Το μαλλί ευθύνεται.
Φερουζεμ ε?μεχρι κι εγω βλαστημαγα τοτε…
Α,επισης μαλλον την καλυτερη εμφανιση της ζωης του ο χιωτης την ειχε κανει σε ενα ματς προοδευτικη-παναθηναικος στον κορυδαλλο που εβγαζε τα παντα.
Το ματς της ζωης του επισης ειχε κανει και ο κοτταρας στον αγωνα που λεει στο αρθρο χαιδαρι-αεκ (στο γηπεδο του αιγαλεω κιολας,ενω το χαιδαρι ειχε μεινει και με 9 παιχτες).Αδιανοητη εμφανιση…
Το μαλλί έδωσε τους 5 πόντους που λείπανε, στάνταρ…
Εκείνη η φάση με τον Φερούζεμ με έχει στοιχειώσει.
Αυτό το Προό-ΠΑΟ το λένε πολλοί, δεν το είχα δει εγώ τότε. Πανάγο ναι, είχε πάθει νομίζω μηνίσκο ή κάτι τέτοιο. Και με την Χιμπέρνιαν είχε κάνει πολύ καλή εμφάνιση. Προς το τέλος είχε πέσει κάπως είναι η αλήθεια.
Φερουζεμ..; You shouldnt have gone there.
Πολύ σωτός ο Elaith. Αλλά να προσθέσω και κάτι ακόμα γιατί όλα αυτα τα κλισέ των αποτυχημένων μου έχουν σπάσει τα νεύρα. Ρε παιδιά, το γεγονός οτι βγάλανε μάτια στο φετινό Τσου Λου, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτόματα αναιρεί οτι κάποιοι δεν κάνανε για πολλά πράγματα όταν ήταν στην Ελλάδα. Για τον Χιώτη καλά τα λέει πάνω και εγω σαν ΑΕΚτζης δεν έχω να τοθ καταλαλογίσω κάτι κακό. Έκανε τη πορεία του,Θα τον Θυμάμαι σε αρκετά ματς της ομάδας μου,τελος. Το Μπίδη ποιος τον λησμονεί δλδ απο το ΠΑΟ? Το Κόντη τον ξέραμε,τίμιος και εργατικός αλλά μέχρι εκεί.Οι συγκυρίες τον έκαναν βασικό στην ΑΕΚ. Για το Μαντούκα τώρα λένε ολοι οι Αεκτζήδες <> και ξεχνάνε τι βρίσιμο και μπινελίκι έτρωγε. Και ειδικά όπως είναι τώρα η 11αδα της ΑΕΚ,ναι ο Γκουστάβο θα ήταν βασικός με κλειστά τα μάτια. Αλλά όταν έφευγε δε κλαίγαμε και με μαύρο μαντήλι…Υπότιθεται οτι θα πηγαίναμε για κάτι καλύτερο,γιατί οτι ειχάμε δει απο το Μαντούκα το είχαμε δει. Το οτι η διοίκηση δεν του φέρθηκε καλά και στο τέλος έφερε και τον Έντερ(?) για αντικαταστάστη του, ε αυτά είναι όντως μεμπτά. Και στη τελική, μεγάλο μπράβο τους και τεράστια μαγκιά τους για αυτό που έχουνε κάνει. Αλλά δε μπορώ να δεχτώ για κανένα απο αυτούς οτι αδικήθηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα με αυτά που μας έδεχιναν τότε. Και πολλές φορές καλώς η κακώς, συμβαίνει κάποιοι παίχτες να μη κολλάνε κάπου αλλά μετά κάπου αλλόυ να βγάζουν μάτια. Ε έτσι είναι το ποδόσφαιρο ρε παιδια! Όχι να έχουμε και τύψεις δλδ για τη πορεία του ΑΠΟΕΛ…Ήμαρτον.Ουφ,ξαλάφρωσα 🙂
Πολυ σωστος σε ολα. Ευτυχως εφυγε ο Γιαχιτς απο το ΑΠΟΕΛ αλλιως θα ακουγαμε οτι αδικησαμε το μεγαλειο του κι αυτου.
Φερούζεμ ε? πωπω τι μου θύμησες τώρα… αυτός έμαθε μπάλα στον Τζιοβάνι….
Ο Χιωτης για την ΑΕΚ ειναι ο τερματοφύλακας που έφαγε γκολ για να σώσει ενα κορνερ στους 16 του Europa league… ΑΕΚ Μάλαγα 0-1 (0-0 πρώτο ματς) σε παιχνίδι που οι Ισπανοί ειναι ακίνδυνοι για 2ο σερι ματς…