Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Η αγαπημένη μας Αγγλογαλλική ομάδα

Όπως πιθανόν θα έχεις διαβάσει αν ασχολείσαι έστω και λίγο με το Αγγλικό ποδόσφαιρο η Νιούκαστλ εξελίσσεται σε σύγχρονη, μικρή αποικία της Γαλλίας, έχοντας στο δυναμικό της, μετά το τέλος κι αυτής της μεταγραφικής περιόδου, 14 Γαλλόφωνους παίκτες. Ο αριθμός αυτός φυσικά προκαλεί ένα σοβαρό θέμα επικοινωνίας και συνεννόησης μέσα στην ομάδα το οποίο η διοίκηση προσπαθεί να λύσει με διάφορους τρόπους αλλά αυτό είναι δικό της θέμα και δεν μας απασχολεί καθόλου, σαν σομπρέρο.

Όπως πιθανόν θα θυμάσαι αν επισκέπτεσαι συχνά τη σελίδα και δεν απουσίαζες στο μάθημα “πόσο πολύ μισούν οι Άγγλοι τους Γάλλους“, οι Άγγλοι μισούν πολύ τους Γάλλους.

Όπως πιθανόν θα θυμάσαι, επίσης, αν δεν έχασες και το μάθημα “πόσο θεούληδες είναι οι οπαδοί της Νιούκαστλ“, εμείς λατρεύουμε τους θεούληδες οπαδούς της Νιούκαστλ. (Λίγο καιρό πριν, σ’ έναν αγώνα αγγλικού πρωταθλήματος η κάμερα ζούμαρε στις κερκίδες, εστιάζοντας σ’ έναν τύπο που είχε έρθει στο γήπεδο φορώντας στο κεφάλι μια αναποδογυρισμένη, άψητη γαλοπούλα. Ναι, αυτό ακριβώς που διάβασες. Γα-λο-πού-λα. “Τζόι Τριμπιάνι εσύ;” αναφώνησα αλλά δεν κατάφερα ποτέ να το επιβεβαιώσω. Ο αγώνας ήταν ανάμεσα στην Άρσεναλ και τη Νιούκαστλ. Και το ζουμ της κάμερας ήταν, φυσικά, στην κερκίδα των φιλοξενούμενων.)

Κι όπως πιθανόν θα έχεις ήδη καταλάβει, αυτό το ποστ είναι ένα αφιέρωμα στους λατρεμένους, θεούληδες οπαδούς της Νιούκαστλ, που παρά το αρχέγονο μίσος τους για οτιδήποτε Γαλλικό, προσπαθούν με οποιοδήποτε τρόπο έχουν στο γραφικό και πλημμυρισμένο από αλκοόλ μυαλό τους ως “γαλλικό”, να εξωτερικεύσουν την αγάπη τους για την ομάδα τους, ακόμα και τώρα που αυτή ‘βρωμάει’ κρουασάν και γαλλική μπαγκέτα.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αγγλικό πρωτάθλημα, Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Επιτέλους έχει κέντρο

Ήταν το καλοκαίρι του 1993 όταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έψαχνε αυτόν τον παίκτη που θα κάλυπτε το κενό που άφηνε σιγά-σιγά ο αρχηγός της ομάδας στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ο Μπράϊαν Ρόμπσον είχε χάσει – σχεδόν – ολόκληρη την προηγούμενη σεζόν με πρόβλημα στο γόνατο και όντας στο 36ο έτος της ηλικίας του, […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η αγκαλιά της ψυχής (νο2)

Κάθε μεγάλος θρίαμβος έχει τις στιγμές και τις εικόνες που τον περιγράφουν καλύτερα. Μέσα και έξω από το γήπεδο. Ειδικά σε μέρη όπου το ποδόσφαιρο είναι κάτι πολύ παραπάνω από μία διασκέδαση. Τον Δεκέμβριο του 2014 το πανέμορφο Ελ Σιλίντρο ήταν γεμάτο με κόσμο παθιασμένο, κόσμο με τεράστια αγωνία και προσμονή. Η Ράσινγκ Κλουμπ ήθελε […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

5 σχόλια σχετικά με το “Η αγαπημένη μας Αγγλογαλλική ομάδα”

  1. Ο/Η Ανώνυμος λέει:

    Η αρμαθιά με τα σκόρδα στην τρίτη φωτό είναι η πιο επική…

  2. Ο/Η duendes λέει:

    Νομίζω ότι η σημαία με το ‘OUI CLUB’ δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο. “Ξέρουμε καμιά Γαλλική λέξη να γράψουμε πάνω στη σημαία;” Πόσο μεγάλη στιγμή πρέπει να ήταν αυτή.

  3. Ο/Η charlie λέει:

    Φοβερό και το “LE TOON” (δίπλα στο “OUI CLUB”-δεν φαίνεται καλά) αλλά και το “ALLEZ LE TOON ARMEE”

    *Σημειώνω ότι ένα από τα παρατσούκλια της Νιουκάστλ είναι “The Toon” (και “The Toon Army”) το οποίο μάλλον έχει σχέση με το πως προφέρουν οι ντόπιοι τη λέξη “town”

    Οπότε πετάξαμε το άρθρο, βάλαμε το γαλλικό και είμαστε κομπλέ.
    Το 2ο πιο ψαγμένο, έχει το κλασσικό γαλλικό γηπεδικό σύνθημα “ALLEZ LE… κτλ κτλ” αλλά κάνει την κλασσική πατάτα διατηρεί την αγγλική σύνταξη γράφοντας γαλλικά, “toon armée” αντί “armée toon”. Ο μακαρίτης ο Γκοσινύ πρέπει να έχει σκάσει στα γέλια από ψηλά, χρησιμοποίησε το ίδιο γκαγκ όταν έβαζε τους Άγγλους να μιλάνε στον Αστερίξ!!!

    Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για ΕΠΙΚΕΣ φωτό…

  4. Ο/Η Elaith λέει:

    Η Νιουκάστλ μου ήταν πάντα αδιάφορη σαν ομάδα, αλλά οι οπαδοί της πρέπει να είναι απίστευτοι θεοί.
    Και λόγω υποστήριξης και λόγω γραφικότητας.

  5. Ο/Η baud λέει:

    Le oui Club

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *