Γιατί μαμά είμαστε ΑΕΚ;

Θέμα: Το σομπρέρο ασχολείται με το ποδόσφαιρο και το ποδόσφαιρο απασχολεί μόνο τους άντρες. Είναι όμως όντως έτσι; Με αφορμή την γιορτή της γυναίκας, ενός πλάσματος που κανείς μας δεν έχει καταλάβει ποτέ ολοκληρωτικά, παραδίδουμε τα ηνία του μπλογκ για μια μέρα σε τέσσερις γυναίκες για να γράψουν για κάτι που αγαπάνε: το ποδόσφαιρο.
Περιορισμός λέξεων: Κανένας
Υπογραφή κειμένου: Μαρία Ζαφειράτου

“Είναι αγόρι”, ο υπέρηχος στον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης έδωσε το σύνθημα: “Εμπρός Αϊτέ!”. Από εκείνη την στιγμή άρχισα να καταστρώνω το σχέδιο στο μυαλό μου.

Λένε ότι τα μωρά ακούνε και λαμβάνουν ερεθίσματα από την κοιλιά. Στην ερώτησή μου αν επιτρέπεται να πηγαίνω στο γήπεδο μέχρι να γεννήσω, η βοηθός του γιατρού με κοίταξε λες και ρώτησα αν μπορώ να παίρνω  αναβολικά για να πηδάω ύψος επι κοντώ. Ο ίδιος που με γνωρίζει χρόνια μου σύστησε να αποφεύγω τις έντονες συγκινήσεις. “Ποιες έντονες συγκινήσεις γιατρέ μου, στην ΑΕΚ θα πηγαίνω!” εξανέστην, αλλά ούτε αυτό τον έπεισε.

Πέρασα λοιπόν την εγκυμοσύνη μου βλέποντας -λίγο από τον περσινό και περισσότερο από -τον φετινό ενωσίτικο κατήφορο εκ του καναπέως. Εκεί συνειδητοποίησα πως το να μεγαλώσεις ένα παιδί σε αυτόν τον (κιτρινό)μαυρο κόσμο δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Έχω τόσα να του μάθω που σε ένα παιδικό μυαλό φαίνονται μπερδεμένα και δύσκολα. Πώς θα εξηγήσω όλα αυτά τα “Γιατί μαμά;”;

-Γιατί μαμά η ΑΕΚ δεν εχει γήπεδο; -Είχε μωρό μου αλλα το γκρέμισε ο Γρανίτσας.

-Όπως ο κακός λύκος στα τρία γουρουνάκια;  Ήταν απο άχυρο το γήπεδό μας, φύσηξε και το γκρέμισε; -Οχι, έφερε μπουλντόζες και το γκρέμισε.

-Γιατί μαμά; Δεν του άρεσε; -Του άρεσε αλλά ήθελε να φτιάξει ένα καλύτερο.

-Και γιατί δεν το έφτιαξε; -Γιατί δεν είχε λεφτά.

-Και αφού δεν είχε λεφτά γιατί γκρέμισε το προηγούμενο; -Πήγαινε να κάνεις τα μαθήματά σου!

-Γιατί μαμά λέμε “σουτάρετε και σπάστε τα δοκάρια”; Εμείς δεν θέλουμε να βάζουμε γκολ;

-Μαμά ο Λαγός που παίζει στην ΑΕΚ είναι ο ίδιος που τρέχει με την χελώνα και χάνει; -‘Οχι αγόρι μου. -Είσαι σίγουρη;  – Όχι αγόρι μου…

– Γιατί μαμά παίζουμε όλοι και στο τέλος κερδίζει ο Ολυμπιακός;

Και αυτά είναι τα εύκολα. Αν αρχίσει να αναρωτιέται “η μαμά Original δεν έχει μπαμπά Original;” τι να του πω για να μην του διαταράξω την έννοια της οικογένειας;

Επίσης το παιδί δεν πρέπει να έχει λάθος πρότυπα γι’ αυτό και έχει απαγορευθεί ρητά στο σπίτι να αναφέρονται στο πρόσωπό του με το προσωνύμιο “πρίγκιπας” – όπως επίσης “κομμένο” από την λογοκρισία της μάνας είναι και το ομώνυμο παραμύθι του  Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ (της πεθεράς μου βέβαια δεν της βγάζεις από το μυαλό ότι έχω θέμα με τους φιλοβασιλικούς).

Ο πατέρας του από την άλλη τον φωνάζει από την πρώτη μέρα “φιλάρα”. Το οποίο είμαι σίγουρη πως όταν λείπω μετατρέπεται σε “τριφυλλάρα”.

Ωστόσο ομολογώ πως κι εγώ παρεκκλίνω καμιά φορά. Όπως εκείνο το πρωινό όπου γύρω στις 5 τα ξημερώματα ο μικρός είχε ξυπνήσει με μουρμουρογκρίνια του τύπου “βάλτε λεφτά στην ομάδα ή φύγετε από δω” (μετάφραση: φέρε το μπουκάλι με το γάλα αλλιώς μην κάθεσαι πάνω από το κεφάλι μου με την πιπίλα), “γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια τώρα” (μετάφραση: άλλαξε μου πάνα, χέστηκα)” και τέτοια.

“Αγαπούλα οι εποχές Μάτσα-Καζαντζίδη τελείωσαν!” του απαντάω κι εγώ με το μισό μάτι ανοιχτό και ύφος  που σηκώνει πούρο . Το μωρό με κοίταξε λίγο περίεργα ωστόσο συνέχισε το βιολί του. Ο πατέρας (ευτυχώς δεν κάλεσε την Πρόνοια αλλά) ανησύχησε τόσο με την αντίδρασή μου που με έβαλε για ύπνο και τον ανέλαβε εκείνος.

Τελικά δεν είναι εύκολο πράγμα να μεγαλώνεις παιδί.

Άλλη Εντελώς Κατάσταση…

(Η Μαρία Ζαφειράτου δουλεύει στο ΒΗΜΑ Gourmet, μαγειρεύει, βλέπει μπάλα και μεγαλώνει ένα ΑΕΚόπουλο Σκορπιό με ωροσκόπο Λέοντα και πατέρα βάζελο)