Η μυρωδιά του ποδοσφαίρου
Αυτή είναι η ιστορία του Τζον, που τις καθημερινές είναι ένας ήσυχος και συνηθισμένος βιβλιοπώλης και τις ημέρες των αγώνων της Πόρτσμουθ μετατρέπεται σ’ έναν πιστό και φανατικό (στα όρια της γραφικότητας) φωνακλά οπαδό, που βλέπει κάθε παιχνίδι της ομάδας του σαν να είναι τελικός κυπέλλου. Και συνεχίζει να την στηρίζει παρ’ όλο που ξέρει πως δεν θα δει και πολλούς πραγματικούς τελικούς στη ζωή του.
Σχετικά κείμενα:
Η μικρή ομάδα που δεν σκοράρει ποτέ
Η ιστορία του Σάιμον Χιλ
Οι αληθινές ‘Θεοπούλες’ της Ισπανίας
Ζήσε το, νιώσε το
Μια ώρα με τους χούλιγκανς
2 σχόλια σχετικά με το “Η μυρωδιά του ποδοσφαίρου”
Πρότυπο.
Αυτός είναι ο τύπος με την κουδούνα;
Μιλάμε όποιος δει ματς της Πόρτσμουθ του τρυπάνε τα αυτιά.
Αν είχα δει κι εγώ Κώστα Χαλκιά στην ομάδα μου πιθανώς να είχα καταλήξει έτσι.
Ωραίος όμως, συνειδητοποιημένος.