Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ο Μεγαλέξανδρος του Μέρσεϊσάιντ

Η μοίρα των παλιών ποδοσφαιριστών είναι να μην αφήνουν πίσω εικόνες για το πόσο πραγματικά καλοί ήταν. Λίγοι είναι τυχεροί να αφήνουν δείγματα του ταλέντου τους και των επιτευγμάτων τους. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για κάποιους από αυτούς που είναι τόσο τεράστιοι ώστε να θεωρούνται από όλους μας σήμερα οι κορυφαίοι χωρίς να τους έχουμε δει καν, μόνο από τις διηγήσεις. Για πολλούς όμως που δεν έτυχε να φτάσουν σε τόσο υψηλό επίπεδο, δεν έτυχε να είναι ο ντι Στέφανο, ο Γκαρίντσα ή ο Πούσκας, η αναγνώριση παραμένει περιορισμένη μέσα στα συνήθως στενά όρια του συλλόγου στον οποίο μεγαλούργησαν.

“ … The view every Saturday that we have of a more perfect world, a world that has got a pattern and is finite. And that’s Alex – The Golden Vision.”

Ένας τέτοιος είναι ο Άλεξ Γιανγκ, ένας σπουδαίος Σκωτσέζος επιθετικός της Έβερτον τη δεκαετία του 1960. Δεν έπαιξε ποτέ μπάλα σε δύο από τους μεγάλους της Σκωτίας, αλλά ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της Χαρτς όταν αυτή κέρδισε τα δυο τελευταία πρωταθλήματά της πριν από 50κάτι χρόνια. Στη συνέχεια πήγε στους Μπλε του Λίβερπουλ όπου και σκόραρε 87 γκολ σε 273 εμφανίσεις. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει ήταν το γεγονός ότι δεν επρόκειτο για κάποιο βαρύ σέντερ φορ, αλλά για έναν παίκτη με μαγικό άγγιγμα της μπάλας, που δεν βασιζόταν στη δύναμη αλλά περισσότερο στο ταλέντο του. Η λατρεία που υπήρχε για το πρόσωπό του από τους οπαδούς της Έβερτον ήταν τεράστια. Ο Γιανγκ μετά από κάθε παιχνίδι εγκατέλειπε το γήπεδο με τα πόδια του γεμάτα φλύκταινες. Κάποια στιγμή μια εφημερίδα το έγραψε αυτό. Την επόμενη μέρα είχε δεχτεί εκατοντάδες γράμματα από τους οπαδούς της Έβερτον με διάφορα γιατροσόφια και λύσεις όπως παραφίνη, καστορέλαιο, λίπος χήνας, μουρουνέλαιο και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς για να περάσουν οι φουσκάλες από τα μαγικά πόδια του Άλεξ.

“When you’re a football fan you want to go and see a player do things you can’t do”

Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Γιανγκ δεν είχε καλές σχέσεις με τον προπονητή της ομάδας Χάρι Κέιτερικ. Δεν ταιριάζανε τα χνώτα τους και ο κόουτς δεν έχανε ευκαιρία να τα βάζει μαζί του. Ο θρύλος λέει ότι όποτε ο εκλέκτορας της Σκωτίας πήγαινε να δει τον Γιανγκ για να τον πάρει στην εθνική ομάδα, ο Κέιτερικ έλεγε ότι δεν αξίζει. Ίσως γι’ αυτό άλλωστε να έπαιξε μόλις 8 παιχνίδια με την εθνική Σκωτίας ο Γιανγκ (στα οποία σκόραρε και πέντε φορές). Στο Λίβερπουλ όμως, κανείς δεν μπορούσε να τον αμφισβητήσει. Μια φορά που ο Κέιτερικ δεν τον έβαλε να παίξει, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους οπαδούς της ομάδας που τον περίμεναν στο πάρκινγκ του γηπέδου ζητώντας του τον λόγο για την ανεξήγητη απόφαση. Δεν ήταν τα γκολ του Γιανγκ τόσο, που δεν ήταν λίγα έτσι κι αλλιώς, που τον έκανε τόσο αγαπητό. Ήταν το στυλ του στο γήπεδο, η παρουσία του που γέμιζε τον κόσμο της ομάδας, τον έκανε να προσμένει το επόμενο παιχνίδι της Έβερτον. Ο Γιανγκ εκτός από το πρωτάθλημα του 1963 κέρδισε και το κύπελλο του 1966 σε έναν από τους συγκλονιστικότερους τελικούς όλων των εποχών.

Who’s the player with precision

Alex Young The Golden Vision

Ο Γιανγκ πήρε το όνομα “The Golden Vision” ένα περίεργο παρατσούκλι εμπνευστής του οποίου ήταν ο Ντάνι Μπλαντσφλάουερ, ο ιστορικός αρχηγός της Τότεναμ και μετέπειτα δημοσιογράφος. Με τον τίτλο αυτό είχε γίνει και το πρώτο ντοκιμαντέρ το μακρινό 1968 από τον σπουδαίο σκηνοθέτη Κεν Λόουτς (στα πλαίσια μιας εκπομπής του BBC). Τώρα, χρόνια μετά, μια ομάδα παραγωγών από το Λίβερπουλ έφτιαξε το “Alex the Great” ένα καινούριο ντοκιμαντέρ για τον σπουδαίο επιθετικό που πήρε το πρωτάθλημα του 1963 με την Έβερτον. Τα λίγα δυστυχώς στιγμιότυπα που υπάρχουν στην διάθεσή μας εμπλουτίστηκαν με πολλές διηγήσεις από ιστορικές μορφές του μεγάλου συλλόγου του Μέρσεισάιντ και η προσπάθεια των δημιουργών ήταν αυτό να μην κουράζει, αλλά να συμπληρώνει τις λίγες εικόνες. Το ντοκιμαντέρ θα παιχτεί σε σινεμά το φθινόπωρο στο Λίβερπουλ και θα βγει αργότερα σε DVD που σίγουρα θα έχει επιτυχία, γιατί οι Άγγλοι μπορεί να έχουν εκατό αρνητικά, αλλά ξέρουν να σέβονται την ποδοσφαιρική τους ιστορία.

You’ll see the fans a pouring to see the goals he’s scoring

You’ll hear the fans a roaring for Alex Young

He’s great in any weather his feet deserve the leather

He comes from land of heather our Alex Young

Long may his aim be true, long may he play in blue

Long live Alex Young, God bless Everton

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

sombrero at the movies, Αγγλικό πρωτάθλημα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ένα νταμπλ για τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ

Ήταν ήδη 1.80 στα 12. Έκανε παρέα με τον Ζακί «το Θαύμα» Μερβέιγ, έναν πιτσιρικά κάπως πιο ανεπτυγμένο σωματικά από τον ίδιο. «Όταν τους βλέπαμε να πλησιάζουν, αλλάζαμε πεζοδρόμιο. Αν σε ρωτούσαν τι ώρα είναι, τους έδινες και το ρολόι μαζί» θυμούνται όσοι τον γνώρισαν στα προάστια του Σατορού, της πόλης της κεντρικής Γαλλίας όπου […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο μαθητής του Μαρσέλο Μπιέλσα

Αν το θαύμα της Λέστερ και του Βάρντι έχει… χιλιοτραγουδιστεί, κάπου στο Βόρειο Λονδίνο υπάρχει μια άλλη ομάδα που παραδίδει μαθήματα σοβαρότητας και ταπεινότητας, αλλά δεν κερδίζει τόσο τα φώτα της δημοσιότητας. Η Τότεναμ του Μαουρίσιο Ποκετίνο, με όρεξη και τακτική προσήλωση, είναι η ομάδα με τις λιγότερες ήττες μετά την Λέστερ, τη 2η καλύτερη […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *