Mes que un ad
Γουάου! Ακόμα κι αν έχεις κρεμασμένη στο δωμάτιό σου τη φανέλα με το 9 του Ντι Στέφανο υπογεγραμμένη από τον Φράνκο, οφείλεις να παραδεχτείς ότι η πρώτη αυθόρμητη αντίδρασή σου όταν είδες το νέο διαφημιστικό σποτάκι της Μπαρτσελόνα ήταν αυτή: Γουάου! Έξυπνη, αστεία, εύστοχη, άψογης αισθητικής και με μια αεροσυνοδό που θα ήθελες να σου σερβίρει φυστίκια σε κάθε αεροπορικό σου ταξίδι.
Αν όμως αγαπημένη σου φανέλα είναι η μπλαουγκράνα, χωρίς κάποιο νούμερο στην πλάτη, απλά με το σήμα της Unicef στο μπροστινό μέρος, αφήνεις λίγο κατά μέρος τη feel good αίσθηση και σε πιάνει μια μικρή μελαγχολία. Μελαγχολία γιατί πίστευες ότι η mes que un club Μπαρτσελόνα, που αψηφούσε τους χορηγούς και αποφάσιζε να “διαφημίσει” στη φανέλα της την Unicef ξοδεύοντας χρήματα αντί να εισπράξει, δεν θα καταδεχόταν να πουλήσει ένα κομμάτι από την ψυχή της στους εκατομμυριούχους από το Κατάρ. Γιατί όσο κι αν οι απίστευτες ποδοσφαιρικές παραστάσεις που παρουσίασε αυτή η ομάδα τα τελευταία χρόνια, σαρώνοντας τους τίτλους, την καθιέρωσε στα μάτια των πολλών σαν την απόλυτη ποδοσφαιρική showbiz, για κάποιους Μπαρτσελόνα σημαίνει κάτι περισσότερο από ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ. Ένας οργανισμός σύμβολο αντίστασης και ελευθερίας, που επέλεξε να πορευτεί ακολουθώντας κυρίως τον δύσκολο δρόμο, που κυνηγήθηκε σφόδρα από το καθεστώς αλλά ποτέ δεν υποτάχθηκε σε αυτό, πληρώνοντάς το κάποιες φορές με αίμα, όπως για παράδειγμα συνέβη, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, με τον πρόεδρο της ομάδας Γιόζεπ Σουνιόλ, ο οποίος δολοφονήθηκε από στρατιώτες του Φράνκο ή στο βομβαρδισμό της Βαρκελώνης, όταν μια βόμβα χτύπησε τα γραφεία του συλλόγου και τότε δεν υπήρχε ο Πουγιόλ να τη διώξει μακριά με κεφαλιά.
Δυσάρεστες ιστορίες του παρελθόντος, που φαντάζουν και πρέπει να είναι μακρινές αλλά σίγουρα όχι λησμονημένες. Αλλά όπως πολύ εύστοχα έχει πει κάποιος, η πραγματικότητα είναι ένας οδοστρωτήρας, αν την αγνοήσεις απλά θα περάσει από πάνω σου και θα συνεχίσει. Και η οικονομική πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια για ρομαντισμούς και ιδεολογίες, μόνο για χορηγούς και πολυεθνικές που μπορούν να πακετάρουν πάνω από έναν αιώνα ιστορίας σε ένα σποτάκι ενάμισι λεπτού.
Αντί επιλόγου κάτι περισσότερο από χίλιες λέξεις
13 σχόλια σχετικά με το “Mes que un ad”
Το κίνημα των υποστηρικτών του Mes que un club έφτασε στο αποκορύφωμα του κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφύλιου πολέμου και υπό τη δικτατορία του Franco. Εκείνη την περίοδο διαδραματίστηκαν διάφορα επεισόδια, όπως στη περιοδεία της Αμερικής, όπου η ομάδα εκλήφθηκε ως πρεσβευτής της Δημοκρατίας, ή στην απεργία των εργαζομένων στο τραμ 1951 όταν παρά τη συνεχή βροχή οι οπαδοί της Μπάρσα κατέκλυσαν το Les Corts, είδαν την Μπαρσελόνα να κερδίζει την Σανταντερ με 2 – 1 και στη συνέχεια αρνήθηκαν να μετακινηθούν με τα τραμ προς έκπληξη των κρατικών αρχών. Τέτοια γεγονότα δείχνουν ότι η Μπαρσελόνα αντιπροσωπεύει πολλά περισσότερα.
“Σύμβολο αντίστασης κ ελευθερίας”. Μιλάμε για έναν εμφύλιο,που όπως αντιστάθηκε η Βαρκελώνη στο Φράνκο, έτσι αντιστάθηκε και η Μαδρίτη στους κομμουνιστές-αναρχικούς.Οι Καταλανοί ούτε άοπλοι ήταν ούτε καλοκάγαθοι. Μια χαρά είχαν εξοπλιστεί από τους σοβιετικούς με άρματα.Κ οι αριστεροί δολοφόνησαν παράγοντες ομάδων που δε ενστερνίζονταν τις ίδιες πεποιθήσεις αλλά κανένα άρθρο δεν θα ανέβει γι’αυτό. Άλλωστε μην αφήνεις την αλήθεια να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία.
H Μαδρίτη έπεσε τελευταία στα χέρια του Φράνκο, μάστορα. Παρ’το αλλιώς, βρήκες.
Κατά τ’άλλα… Απ’τη Unicef στο Qatar Foundation το οποίο έγινε Qatar Airways. Χωρίς να ανοίξει μύτη. Όχι ότι έπρεπε. Απλά, θέλει περισσότερο προσοχή να τσιμπάμε στα “είμαστε διαφορετικοί” που μας πουλάνε και που αγοράζουμε (αν έχω αγοράσει 🙂 ). Ειδικά τα τελευταία χρόνια πολλοί “διαφορετικοί” έχουν αποδειχθεί ίδιοι, δύσκολο να αποτελέσει εξαίρεση η Μπάρτσα.
@Balkou
Το ίδιο λέμε.Οι αριστεροί κατέλαβαν ένα διάστημα τη Μαδρίτη και προχώρησαν σε απίστευτες ωμότητες αλλά δεν είδα κανένα άρθρο για τις βιαιοπραγίες ούτε περί ” σύμβολου αντίστασης των μαδριλένων ” κτλ κτλ. Δεν “πουλάνε” αυτά.
Για μένα (και πιθανόν για πολλούς από τους μη-Καταλανούς φίλους της) ένα σημαντικό μέρος της διαφορετικότητας της Μπαρτσελόνα εντοπιζόταν στη στάση της στο θέμα της διαφήμισης στη φανέλα. Από τη στιγμή που αυτή η στάση άλλαξε (και λίγο παραπάνω με τον τρόπο που αυτό έγινε, κάπως έμμεσα, σχεδόν ‘ύπουλα’) και σε συνδυασμό με τη στάση που κρατάει η ομάδα σε άλλα θέματα (όπως τα τηλεοπτικά της Λίγκας) τίποτα δεν είναι ίδιο για μένα, που δεν έχω καμία σχέση με την Καταλονία.
Διαφορετική από τις περισσότερες άλλες ομάδες μόνο σε λίγα πράγματα, πλέον…
Συμφωνώ με τους περισσοτερους από πάνω. Ύπουλα, ακριβώς. Συνέπεια αναγνωρίζω στην Αθλέτικ. Ελπίζω αύριο μεθαύριο να μην φέρει κανέναν ξένο παίκτη για φιλανθρωπικους λόγους. Καλή ομάδα έχει η Μπάρτσα, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για πολιτικά άλλοθι αν θέλουμε να την υποστηρίζουμε.
Ως Καταλανός κομμουνιστής-αναρχικός το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι ΟΧΙ
Ε, ο απλός ο παρακολουθών ποδόσφαιρο είναι Γουάου αρχικά επειδή η Μπάρσα έχει 100τόσα χρόνια χωρίς διαφήμιση, μετά Γουάου γιατί έβαλε Unicef και πλερώνει, τέλος πάλι Γουάου γιατί η Qatar Airways έφτιαξε τρομερό σποτάκι. Προβατίσες αντιδράσεις.
Εσύ από την άλλη γράφεις ωραία, τόσο για το τι συμβολίζει η Μπάρσα όσο και για τη σύγχρονη πραγματικότητα και την NBAοποίηση του ποδοσφαίρου (αγαπημένος όρος που έχω χρησιμοποιήσει και σε παλαιότερα κόμεντς μου).
Ενταξει μωρε,εβαλε διαφημιση,αργα η γραγηορα θα γινοτανε,τι περιμενατε δηλαδη,να την ειχανε δει τελευταιοι των μοικανων επειδη (υποτιθεται οτι) ο φρανκο τους αδικουσε και ενω παιζονται εκατομμυρια των εκατομμυριων…
υγ.Aπογοητευομαι παντως,στα φοιτητικα μου χρονια η συζητηση θα ειχε φτασει στον μελιγαλα και το βιτσι…
Το “υποτιθεται” μου αρεσε πολυ.
Ηταν σα να λαμε “το 11-1 ηταν καθαρο σκορ” ενα πραγμα..
Kαι πριν τον φρανκο (το 1935) της ειχε ριξει 8,δεν λεει απαραιτητα κατι.Αντε στο συγκεκριμενο συμβαν εχεις δικιο,ειχανε γινει μαιμουδιες.
Απο αποψης πρωταθληματων παντως,η επι μερους καταμετρηση επι φρανκο ειναι 14-8 (λογικο αν σκεφτεις τι ομαδα κατεβαζε το ’60 η ρεαλ) ενω στα κυπελλα παιζει να ειχε και πιο πολλα η μπαρτσελονα.
Εμεις δηλαδη τι πρεπει να λεμε για το πασοκ του σημιτη?
Uh club como cualquier otro, hoy en dia. NBAοποίηση, καλό.