Η τρέλα πάει Μουντιάλ
Το όνειρο κάθε σωστού ποδοσφαιρόφιλου πέρα από το να δει την ομάδα του να κερδίζει τίτλους είναι να μπορέσει να βιώσει την ατμόσφαιρα κάποιου σημαντικού ποδοσφαιρικού γεγονότος. Και τι μεγαλύτερο από το Μουντιάλ, ειδικά αν έχει να πάει στην Αμερική από το μακρινό 1994 που και πάλι ήταν στις ΗΠΑ, ταξίδι ζόρικο για πολλούς νοτιοαμερικάνους. Όταν λοιπόν η Βραζιλία πήρε τη διοργάνωση του 2014 πολύς κόσμος αποφάσισε ότι είναι ευκαιρία να παρακολουθήσει από κοντά το Μουντιάλ.
Ανάμεσα σε αυτούς και μια παρέα από την πόλη Παρανά της Αργεντινής. Ένα βράδυ μεταξύ ζυθοποσίας και ασαδο-φαγίας (όπου όπως λένε οι πρωταγωνιστές και συμφωνώ κι εγώ είναι ο ιδανικός τρόπος για να σου έρθει μια τρελή ιδέα) κάποιος είπε αυτό που όλοι σκέφτονταν (και μαζί τους 40 εκατομμύρια Αργεντίνοι): “Πρέπει να πάμε στο Μουντιάλ”. Μόνο που η επιθυμία συχνά είναι μακρυά από την πραγματικότητα και εκεί οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας διαφέρουν από τους περισσότερους. Γιατί; Γιατί βρήκαν και τον τρόπο. Θα αγοράσουν ένα πούλμαν και θα το μετατρέψουν σε ένα μεγάλο τροχόσπιτο με το οποίο θα ταξιδέψουν στη Βραζιλία.
Όταν λοιπόν έχεις πιει τόσες μπύρες, το πιο πιθανό είναι αυτή η φαεινή ιδέα να σου φαίνεται λογική και έτσι η παρέα των συμπαθέστατων τύπων (εκ των οποίων ο ένας μοιάζει στον Ισμάελ Μπλάνκο και ένας φέρνει λίγο στον Τζακ Μπλακ) την κάνει πραγματικότητα. Θυμίζοντας λίγο την αρχή του Breaking Bad, βρήκαν μια Μερτσεντέ του 1994 γεγονός που το πήραν ως θείο σημάδι, μια που ήταν το τελευταίο Μουντιάλ του Ντιέγκο (είναι τρελοί αυτοί οι Αργεντίνοι). Ο ιδιοκτήτης πιθανότατα ευτυχισμένος να ξεφορτωθεί το πούλμαν κατάλαβε ότι είχαν οικονομικά προβλήματα και φρόντισε να τους κάνει ευκολίες πληρωμής και έτσι η παρέα των δέκα φίλων (οι οποίοι είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία οπαδοί της Μπόκα και της Ρίβερ) απέκτησε το δικό της όχημα. Σύντομα συμπληρώθηκε εντεκάδα αφού βρέθηκε και ο Λουίς ο οδηγός.
Το σχέδιο της πλήρους μετατροπής του λεωφορείου σε ένα μεγάλο τροχόσπιτο άρχισε να πραγματοποιείται με βάση τα πενιχρά οικονομικά τους μέσα. Το πλάνο ήταν να εκμεταλλευτούν κάθε εκατοστό. Σε γενικές γραμμές η μετατροπή θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τριών ξεχωριστών χώρων. Μια κουζίνα, ένα ας πούμε σαλόνι και το υπνοδωμάτιο με τρεις κουκέτες και τρία μονά και απώτερο στόχο να μπορούν να κοιμηθούν 12 άτομα συνολικά. Όλοι συμμετέχουν όσο και όπως μπορούν, σαν μυρμήγκια όπως λένε, φίλοι που γνωρίζονται αρκετά χρόνια. Η παρέα έγινε γνωστή σε όλη την περιοχή της Παρανά Έντρε Ρίος και προσπάθησε να βρει χρηματοδότηση πηγαίνοντας σε διάφορες διαφημιστικές εταιρείες. Έτσι, πριν λίγο καιρό εμφανίστηκε η μπύρα Σνάιντερ. Μια μπύρα που δεν την ήξερα και ψάχνοντας ανακάλυψα ότι υπάρχει πάνω από έναν αιώνα και οφείλει το όνομά της στον Ότο Σνάιντερ έναν Πρώσο ζυθοποιό που ταξίδεψε στην Αργεντινή και βρήκε ότι το νερό της Σάντα Φε ήταν ιδανικό για να φτιάξει μπύρα. Η Σνάιντερ βοήθησε οικονομικά και κυρίως κατάφερε να κάνει την παρέα ακόμα πιο γνωστή και να προωθήσει την ιστορία των φίλων με τα βιντεάκια που βγάζει γι’ αυτούς στο επίσημο σάιτ της προσπάθειας.
Προς το παρόν τα μεγάλα προβλήματα είναι δύο. Το πρώτο ότι πολλοί δεν έχουν πει ακόμα στα αφεντικά τους ότι θα φύγουν στις 7 Ιουνίου και δεν ξέρουν αν θα έχουν καν άδεια από τις δουλειές τους (ελπίζω τουλάχιστον να έχουν ενημερώσει τις γυναίκες τους) και το δεύτερο ότι μέχρι τώρα δεν έχουν κανένα εισιτήριο για κανένα παιχνίδι. Αφού έχουν φτάσει μέχρι εδώ πάντως, η αισιοδοξία δεν τους εγκαταλείπει και για να είμαι ειλικρινής τους ζηλεύω πολύ.
1 σχόλια σχετικά με το “Η τρέλα πάει Μουντιάλ”
την δουλεια καπως θα την βολεψουν
καλη τυχη με τις γυναικες σας!!!