Η μέρα που τελείωσε μια από τις μεγαλύτερες ερωτικές σχέσεις του ποδοσφαίρου

Ένα απόγευμα του 1992 η Τζέσι Πέισλι και ο άντρας της Μπομπ επέστρεφαν από ένα εντός έδρας παιχνίδι της Λίβερπουλ σπίτι τους. Φτάνοντας στην κορυφή του δρόμου στον οποίο έμεναν ο Μπομπ απόρησε: “Πού ακριβώς πηγαίνουμε τώρα;” H Τζέσι του απάντησε: “Μην λες χαζομάρες Μπομπ, ξέρεις ότι μένουμε εδώ πέρα”. Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν ήξερε. Λίγο καιρό μετά όλα εξηγήθηκαν. Σε ηλικία 73 ετών ο Μπομπ διαγνώστηκε ότι πάσχει από Αλτσχάιμερ. Ήταν η αρχή του τέλους της ζωής του, ήταν η αρχή του τέλους της σχέσης του με τη Λίβερπουλ. Αυτά τα δυο ήταν σχεδόν ταυτόσημα.

Ο Μπομπ Πέισλι γνωρίστηκε με τη Λίβερπουλ τον Μάιο του 1939 όταν και υπέγραψε συμβόλαιο μαζί της. Αμέσως μετά τα παράτησε όλα για να πολεμήσει στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (μια εξέλιξη που συναντάς σε όλες τις κλασικές ερωτικές ιστορίες) αλλά ακόμα κι εκεί δεν ξέκοψε από την αγαπημένη του. Το 1940 και ενώ βρισκόταν ακόμα σε μια βάση έξω από το Λίβερπουλ ζήτησε προσωρινή άδεια για να πάει να παίξει σε έναν ανεπίσημο αγώνα με την Έβερτον για το “Liverpool Senior Cup”. Ελλείψει εναλλακτικών επιλογών κάλυψε την απόσταση των 45 χιλιομέτρων με ένα ποδήλατο, έπαιξε κανονικά το ματς και μετά επέστρεψε πίσω με τον ίδιο τρόπο!

Μετά τον πόλεμο γύρισε στην αγαπημένη του, έκανε το ντεμπούτο του το 1946 και έπαιξε οχτώ χρόνια με την κόκκινη φανέλα ως δεξί μπακ. Όταν κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια έγινε φυσιοθεραπευτής της, πέρασε από τη θέση του προπονητή της ομάδας των αναπληρωματικών, έγινε βοηθός και στενός σύμβουλος του Μπιλ Σάνκλι, θέση από την οποία έζησε τα χρόνια της αναγέννησης της Λίβερπουλ, και τη μέρα που ο χαρισματικός Σκοτσέζος ανακοίνωσε την πρόωρη συνταξιοδότηση του, το καλοκαίρι του 1974, ανέλαβε να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το έργο της γιγάντωσης του συλλόγου.

Τελικά το έκανε με τόση μεγάλη επιτυχία που μέχρι και σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα θέματα συζήτησης στην Αγγλία παραμένει το αν ήταν ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας: έξι πρωταθλήματα Αγγλίας, τρία Λιγκ Καπ, ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών. Όλα αυτά μέσα σε εννιά χρόνια, δηλαδή 2,1 τρόπαια κατά μέσο όρο κάθε χρόνο!

Το 1983 αποσύρθηκε από τον πάγκο της Λίβερπουλ έχοντας στο ενδιάμεσο απορρίψει μια δελεαστικότατη πρόταση από τη Ρεάλ Μαδρίτης (μια ακόμα εξέλιξη που συναντάς σε πολλές, μεγάλες ερωτικές ιστορίες) αλλά μέχρι και τη μοιραία μέρα που η αρρώστια και η ηλικία άρχισαν να εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα τους, βρισκόταν στο πλευρό της ομάδας με κάθε πιθανό τρόπο, είτε σαν διευθυντής, είτε σαν σύμβουλος του Κένι Νταλγκλίς.

Από την πρώτη έως την τελευταία του μέρα στο Άνφιλντ τα χαρακτηριστικά του παρέμεναν τα ίδια. Προσγειωμένος, εργατικός, ήρεμος, καλοσυνάτος και έτοιμος να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο μπορεί, παραβλέποντας την τεράστια φήμη που απέκτησε από ένα σημείο και μετά. “Αν το πάτωμα χρειάζεται σκούπισμα, θα πάρω μια σκούπα και θα το κάνω” ήταν μια από τις πιο συνηθισμένες φράσεις του ανθρώπου που κάποτε κουβάλησε στην πλάτη του τον τραυματισμένο Εμλιν Χιουζ για να τον βγάλει από τον αγωνιστικό χώρο, στέλνοντας αυτόματα τη συγκεκριμένη εικόνα στο πάνθεον των ποδοσφαιρικών φωτογραφιών.

Μια μέρα σαν τη σημερινή το 1996, την “Ημέρα των ερωτευμένων” δηλαδή, μια από τις μεγαλύτερες και πιο όμορφες ερωτικές σχέσεις στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο έφτασε στο τέλος της, με τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο τελειώνουν αυτές οι αγάπες. Ο Μπόμπ Πέισλι άφησε την τελευταία του πνοή σε ένα γηροκομείο του Μέρσισαϊντ αλλά όλοι ξέρουν ότι σε κάποιες περιπτώσεις ο θάνατος δεν είναι το τέλος και ότι ο Πέισλι θα ζει μαζί με την αγαπημένη του Λίβερπουλ για πάντα: