Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ο χειρότερος επιθετικός στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ

Μια μέρα του Νοεμβρίου του 1996 ο προπονητής της Σαουθάμπτον, Γκρέιαμ Σούνες, έλαβε ένα τηλεφώνημα. Στην άλλη άκρη της γραμμής βρισκόταν ο Ζόρζ Γουεά, ο οποίος μόλις την προηγούμενη χρονιά είχε ανακηρυχθεί καλύτερος παίκτης του κόσμου. Σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε μετά ο Σούνες, ο Γουεά του μίλησε για έναν ξάδερφο του από τη Σενεγάλη, ο οποίος είναι καλός επιθετικός, έχει αγωνιστεί στο παρελθόν στην Παρί Σεν Ζερμέν και είναι διεθνής με την εθνική της χώρας του, με την οποία πρόσφατα είχε σκοράρει. Η συζήτηση εξελίχθηκε τόσο καλά που ο Σούνες δέχτηκε να δοκιμάσει τον παίκτη, που εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε αναζήτηση ομάδας.

Λίγο καιρό μετά από αυτό το τηλεφώνημα ο 31χρονος Σενεγαλέζος Άλι Ντία πέρασε την πόρτα των γραφείων της Σαουθάμπτον και υπέγραψε ένα δοκιμαστικό συμβόλαιο ενός μήνα. Παρά το γεγονός ότι στη μια και μοναδική προπόνηση που συμμετείχε προβλημάτισε με τις ικανότητες του, ή για την ακρίβεια με την έλλειψη αυτών, η τύχη αποδείχτηκε σύμμαχος του, όπως σε κάθε περίεργη και κουλή ιστορία αυτού του κόσμου. Αρχικά, το φιλικό της ομάδας των αναπληρωματικών με την Άρσεναλ, στο οποίο και θα δοκιμαζόταν, ακυρώθηκε λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών και κακής κατάστασης του αγωνιστικού χώρου. Η ρέντα του δεν σταμάτησε εδώ. Λόγω τραυματισμών (οι «Άγιοι« είχαν μείνει εκείνες τις εβδομάδες χωρίς αναπληρωματικό επιθετικό) ο Σούνες πήρε τη μεγάλη απόφαση να τον συμπεριλάβει στην αποστολή της πρώτης ομάδας για το παιχνίδι με τη Λιντς, που με απλά λόγια σημαίνει ότι έδωσε σε ένα παίκτη που δεν είχε δει ποτέ να αγωνίζεται το δικαίωμα να κάτσει στον πάγκο σε έναν κανονικό αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ. Και το καλύτερο κομμάτι του μύθου δεν είχε ακόμα ξεκινήσει…

Ali Dia

Στις 23 Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο, η Σαουθάμπτον υποδέχτηκε τη Λιντς και κάπου στα μισά του πρώτου ημιχρόνου ο, εν ενεργεία τότε θρύλος της ομάδας, Ματ Λε Τισιέ ένιωσε ενοχλήσεις και ζήτησε αλλαγή. Προς έκπληξη όλων στη θέση του δεν μπήκε κάποιος εκ των πεπειραμένων παικτών της ομάδας αλλά ένας παντελώς άγνωστος Σενεγαλέζος που φορούσε τη φανέλα με το νούμερο 33. (“Δεν είχα άλλον επιθετικό στον πάγκο” ήταν η επίσημη δικαιολογία του Σούνες μετά το παιχνίδι.) Ο Άλι Ντία έκανε το όνειρο του πραγματικότητα, λαμβάνοντας μέρος σε έναν αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ. Όλα έμοιαζαν με ένα τέλειο Χολιγουντιανό παραμύθι, μόνο που εδώ μιλάμε για την πραγματική ζωή οπότε δεν προκαλεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι η συνέχεια αποδείχτηκε εφιαλτικά ρεαλιστική.

Ο Ντία δεν έμοιαζε με επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Όπως σχολίασε ο Λε Τισιέ μετά από πολλά χρόνια: “Η απόδοση του ήταν σχεδόν κωμική. Θεωρητικά είχε πάρει τη θέση μου αλλά στην πραγματικότητα δεν είχε καμία θέση. Απλά περιφερόταν παντού. Δεν νομίζω ότι είχε αντιληφθεί σε ποια θέση παίζει. Έτρεχε στον αγωνιστικό χώρο σαν να τρέχει ο Μπάμπι το ελαφάκι πάνω σε πάγο. Ήταν κάπως στενάχωρο να το βλέπεις”. Η διαφορά επιπέδου του με τους υπολοίπους παίκτες ήταν τέτοια που ήταν σαν να έχεις πάρει έναν τυχαίο τύπο που παίζει μπάλα με την παρέα του μια φορά την εβδομάδα σε κάποιο 5Χ5, που είναι απλά η μικρή εξέλιξη του ποδοσφαίρου που έπαιζε πιτσιρικάς στις αλάνες, και να τον έχεις πετάξει ξαφνικά μέσα σε ένα παιχνίδι πρώτης κατηγορίας. Όπως αποδείχτηκε αργότερα, αυτό ακριβώς είχε συμβεί!

Ο Άλι Ντία δεν είχε καμία σχέση με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ούτε φυσικά με την Παρί και την εθνική Σενεγάλης. Ήταν ένας απλός φοιτητής του πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, ο οποίος εκείνη την εποχή γέμιζε τον ελεύθερο χρόνο του παίζοντας μπάλα στην ερασιτεχνική Μπλάιθ Σπάρτανς. Μέχρι που μια μέρα μαζί με ένα συμφοιτητή του σκέφτηκαν την ιδέα με το τηλεφώνημα, την οποία και υλοποίησαν με τον φίλο του να παριστάνει τον Ζόρζ Γουεά. Οι απορρίψεις στην αρχή ήταν αρκετές (ανάμεσα στις ομάδες που δέχτηκαν την κλήση ήταν η Γουέστ Χαμ και η Τζίλιγχαμ) αφού η καλή πρόθεση όλων να δοκιμάσουν έναν παίκτη που προτείνει ο Γουεά δεν αρκούσε για να υπερνικήσει την απογοητευτική εικόνα που άφηνε ο Ντία στις δοκιμαστικές προπονήσεις. Ο Σούνες ήταν ο μόνος που δεν πτοήθηκε απ’όσα είδε, φτάνοντας μάλιστα να δηλώσει αμέσως μετά το τέλος του αγώνα: “Δεν τα πήγε καλά σήμερα αλλά δεν ήταν ο μόνος που δεν τα πήγε καλά. Δεν θα τον κρίνουμε μόνο από τη σημερινή εμφάνιση. Θα τον τσεκάρουμε και τις επόμενες εβδομάδες.”

Μετά από 53 ιστορικά λεπτά άσκοπης περιπλάνησης στον αγωνιστικό χώρο, κατά τα οποία σπατάλησε και μια καλή ευκαιρία, ο αποκαρδιωμένος προπονητής προσπάθησε να μπαλώσει το φιάσκο, κάνοντας αλλαγή τον παίκτη που είχε βάλει σαν αλλαγή στο πρώτο ημίχρονο. Ο Σενεγαλέζος επιθετικός αποχώρησε από το παιχνίδι, την επόμενη μέρα επισκέφτηκε τον φυσιοθεραπευτή της ομάδας κάνοντας παράπονα για ενοχλήσεις και μετά από αυτό δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στο προπονητικό κέντρο. Μια εβδομάδα μετά η Σαουθάμπτον ακύρωσε και επίσημα το συμβόλαιο του, τερματίζοντας μια από τις πιο μικρές και απίθανες επαγγελματικές καριέρες στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Ο Άλι Ντία πήρε το πτυχίο του μερικά χρόνια αργότερα, έπαιξε λίγη ακόμα μπάλα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες και τελικά αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο σε ηλικία 32 ετών, έχοντας όμως στο βιογραφικό του μια συμμετοχή σε αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ, μια απίστευτη ιστορία για να διηγείται στα εγγόνια του, ένα σύνθημα με το όνομα του (“Ali Dia, is a liar, is a liar”) και κάμποσες… διακρίσεις, όπως η παρουσία του σε όλες τις λίστες με τους χειρότερους παίκτες που έχουν περάσει από την πρώτη κατηγορία της Αγγλίας.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αγγλικό πρωτάθλημα, Ιστορίες για το τζάκι, Προσωπογραφίες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η ομάδα που γλίτωσε τον θάνατο

Μετά από κάθε αεροπορικό δυστύχημα ή τρομοκρατική ενέργεια βγαίνουν πάντα ιστορίες ανθρώπων που μέσω σειράς συμπτώσεων δεν έχασαν τη ζωή τους. Μια τέτοια ιστορία είναι και αυτή της ομάδας που έκανε το γύρο του κόσμου σε μια τουρνέ που όμοιά της δεν έχει ξαναγίνει. Κυρίες και κύριοι σας παρουσιάζουμε τους Ντάλας Τορνέιντο. Το 1968 σχηματίστηκε με […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το έργο τέχνης του Ντένις Μπέργκαμπ

“Ήθελα την πάσα του Πιρές στα πόδια μου αλλά αυτή πήγε σε ένα σημείο πιο πίσω από μένα. Δεν ήταν αυτό που περίμενα οπότε σκέφτηκα ότι χρειάζομαι μια νέα ιδέα. Θα μπορούσα να πάω για την ασφαλέστερη επιλογή, να έκανα κοντρόλ και να την επέστρεφα προς τα πίσω. Ή μετά το κοντρόλ να γυρνούσα.” Ένα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

1 σχόλια σχετικά με το “Ο χειρότερος επιθετικός στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ”

  1. Ο/Η νικος λέει:

    Bαλτε κανένα βίντεο ρε παιδία.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *