Το πέναλτι του Στιούαρτ Πιρς

Στις 22 Ιουνίου το 1996 στο κατάμεστο Γουέμπλει Άγγλοι και Ισπανοί ετοιμαζόταν για την διαδικασία των πέναλτι που θα έκρινε ποια ομάδα θα προχωρούσε στα ημιτελικά του Euro 96. Ο Στιούαρτ Πιρς σηκώθηκε από το χόρτο, προσέγγισε το σημείο που βρισκόταν ο προπονητής της εθνικής Αγγλίας, Τέρι Βέναμπλς και οι συνεργάτες του που επέλεγαν τους παίκτες και τη σειρά που θα εκτελούσαν τα πέναλτι και με απόλυτη σιγουριά ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους ότι αυτός θα εκτελούσε το τρίτο. Η σκηνή αυτή δεν θα άξιζε αναφοράς αν ο Πιρς δεν είχε αστοχήσει έξι χρόνια πριν (στον ημιτελικό του Μουντιάλ του 1990 με την Γερμανία, σ’ ένα από τα πιο κρίσιμα πέναλτι στην ιστορία της εθνικής Αγγλίας), στερώντας από την χώρα του την ευκαιρία να αγωνιστεί, για πρώτη φορά μετά το μακρινό 1966, σ’ έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είχε όμως αστοχήσει και είχε αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο κλαίγοντας κι αυτό, φυσικά, δεν το είχε ξεχάσει σχεδόν κανένας Άγγλος.

Λίγα λεπτά αργότερα με το σκορ στο 2-1 υπέρ των Άγγλων, ο αριστερός μπακ της Νότιγχαμ Φόρεστ με το χαρακτηριστικό παρατσούκλι ‘Psycho’ που διακρινόταν για το πάθος και το δυναμικό αλλά καθαρό παιχνίδι του (στοιχεία που είχε εκτιμήσει δεόντως ο μεγάλος Μπράιαν Κλαφ, που τον αγόρασε και τον μετέτρεψε σε αρχηγό της Φόρεστ, αλλά και ο Άλεξ Φέργκιουσον ο οποίος τον ζήτησε λίγα χρόνια μετά, λαμβάνοντας αρνητική απάντηση), έστηνε τη μπάλα στην άσπρη βούλα αποφασιστικά, έπαιρνε μερικά βήματα φορά και έστελνε τη μπάλα άψογα με το καλό του αριστερό πόδι στην αριστερή γωνία του Θουμπιθαρέτα.

Δυο χρόνια πριν τον Ρομπέρτο Μπάτζιο ο Πιρς έδειχνε τον δρόμο για το πως κάποιος πρέπει να βρίσκει το θάρρος να δοκιμάσει κάτι στο οποίο είχε αποτύχει στο παρελθόν και να υπερνικάει τον φόβο της νέας αποτυχίας. “Try again. Fail again. Fail better”, που έλεγε και ο Σάμιουελ Μπέκετ. Η Αγγλία κέρδισε το παιχνίδι στα πέναλτι και προκρίθηκε στους ημιτελικούς, όπου και αποκλείστηκε ξανά από τους Γερμανούς. Από τότε δεν έχει κερδίσει σε άλλη διαδικασία των πέναλτι σε μεγάλο τουρνουά!

Το ξέσπασμα του Πιρς μετά την εύστοχη εκτέλεση, αυτό το μείγμα ανακούφισης και τρέλας στο πρόσωπο αλλά και στις χειρονομίες του, αποτελεί μέχρι και σήμερα μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες στην ιστορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου αλλά εκτός αυτού λίγοι θυμούνται την συγκεκριμένη ιστορία. O Στιούαρτ Πιρς δεν έγινε διαφήμιση του Τζόνι Γουόκερ, ούτε χαρακτηριστική φιγούρα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Αυτά όμως είναι απλές λεπτομέρειες για κάποιον που στα 30 του αποφάσισε να παραμείνει στην Φόρεστ παρά τον υποβιβασμό της και να την βοηθήσει να επιστρέψει στην Πρέμιερ Λιγκ, αδιαφορώντας για τις πιθανές επιπτώσεις μιας τέτοιας κίνησης στην καριέρα του με την εθνική ομάδα.