Όταν ο κόσμος απείχε από έναν αγώνα Μουντιάλ
Αν ψάξει κανείς τα στατιστικά που υπάρχουν στη διάθεσή μας, το αρνητικό ρεκόρ σε αγώνα Μουντιάλ αναφέρεται ότι σημειώθηκε στο μακρινό 1930 στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας σε έναν αγώνα μεταξύ της Ρουμανίας και του Περού. Παρ’ ότι αναφέρεται ότι υπήρχαν 200-300 φίλαθλοι στο γήπεδο, στο επίσημο σάιτ της ΦΙΦΑ η προσέλευση στο ματς που έγινε στο Μοντεβιδέο αναφέρεται ότι ήταν 2549 νοματαίοι. Κι αν για πρώτο Μουντιάλ, σε εποχές δύσκολες και με ομάδες όχι μεγάλα ονόματα μια τέτοια προσέλευση δεν είναι περίεργη, είναι πολύ περίεργο όταν κοιτάει κανείς τα εισιτήρια σε ένα ματς στο Μουντιάλ της Σουηδίας το 1958 που μάλιστα ήταν και αγώνας μπαράζ.
Με το τέλος του τρίτου ομίλου, η Ουγγαρία (σε κακή κατάσταση και με πολλούς της παίκτες όπως ο Πούσκας να είναι απόντες εξαιτίας των προβλημάτων στη χώρα μετά την αποτυχημένη ουγγρική επανάσταση) ισοβάθμισε με την Ουαλία στη δεύτερη θέση και θα αγωνιζόταν σε μπαράζ στις 17 Ιουνίου στο γήπεδο Ρασούντα της Σόλνα για ένα εισιτήριο στους 8. Μία μέρα πιο πριν όμως έγινε ένα γεγονός ιδιαιτέρως σημαντικό που είχε και άμεση επίδραση στον αγώνα πλέι-οφ. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Ίμρε Νάγκι ύστερα από δυο περίπου χρόνια φυλάκισης θανατώθηκε δια απαγχονισμού με την κατηγορία της προδοσίας. Ο Νάγκι ήταν μέλος του Κομμουνιστικού κόμματος της ΕΣΣΔ και εκλεκτός της, αλλά οι διαφορετικές του ιδέες γρήγορα έφεραν την αντίδραση της Μόσχας. Έχασε τη θέση του ως πρωθυπουργός και αργότερα επανήλθε στη θέση μετά την αντι-σοβιετική ουγγρική επανάσταση του 1956 με τη βοηθεία του ουγγρικού λαού. Προσπάθησε να περάσει ένα δικό του μοντέλο μακρυά από τις σταλινικές διδαχές, απέσυρε τη χώρα από το σύμφωνο της Βαρσοβίας και φυσικά μετά την επικράτηση των Σοβιετικών δικάστηκε και καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Στις 16 Ιουνίου απαγχονίστηκε και ο θάνατός χρησιμοποιήθηκε από την ΕΣΣΔ ώστε να περάσει ένα μήνυμα σε άλλους ηγέτες του κομμουνιστικού κόσμου που πιθανώς να είχαν διαφορετικές ιδέες.
Η παγκόσμια κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από το γεγονός και ο κόσμος στη Σουηδία αποφάσισε να απέχει από τον αγώνα μπαράζ σε πολύ μεγάλο βαθμό. Μόλις 2823 άνθρωποι βρέθηκαν στις κερκίδες του σταδίου προσπαθώντας να περάσουν το δικό τους μήνυμα. Στο γήπεδο όμως η ομάδα της Ουαλίας κοιτούσε τα δικά της, πετυχαίνοντας μια σπουδαία νίκη, ειδικά μάλιστα αφού κατάφερε να ανατρέψει το 0-1 του 1ου ημιχρόνου σε 2-1 και να πάρει μια ιστορική πρόκριση στους 8 της διοργάνωσης (το 1-1 του Όλτσερτς είναι ένα από τα ωραιότερα γκολ που έχουμε δει σε Μουντιάλ και το 2-1 μετά από εγκληματικό λάθος της ουγγρικής άμυνας). Ακόμα και αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι η Ουγγαρία δεν ήταν σε καλή κατάσταση, το 2-1 θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του θεσμού. Εκεί δυστυχώς για την ομάδα της Ουαλίας τελείωσε και το όνειρο, αφού έπεσε στη Βραζιλία και τελικά υπέκυψε, έστω και στο 66′, με ένα γκολ του Πελέ που έγραψε το τελικό 1-0. Είναι ίσως άδικο που η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της Ουαλίας (μιας χώρας που ζει για το ράγκμπι) έμελλε να επισκιαστεί από ένα άλλο γεγονός και να λάβει χώρα μπροστά σε ελάχιστους θεατές, από την άλλη όμως το ποδόσφαιρο συχνά (με την μορφή της οπαδικής αντίδρασης) δεν μπορεί να μένει απαθές και μακρυά από το τι συμβαίνει στον έξω κόσμο.
