Επιστροφές και ανατροπές

Μετά από 101 συνεχή χρόνια παρουσίας στην 1η κατηγορία του πρωταθλήματος η ιστορική Ιντεπεντιέντε βρέθηκε στη Β’ εθνική πέρσι. Πέρασε δύσκολα, τελικά όμως κατάφερε να ανέβει ξανά και αν κάτι έλειψε ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ντέρμπι του πλανήτη μας, με τεράστια ιστορία, ένα ντέρμπι ορισμός αυτού που λέμε “γειτονικό” ανάμεσα στον “βασιλιά των κυπέλλων” τους Κόκκινους της Ιντεπεντιέντε και την Ακαδημία, την Ράσινγκ Κλουμπ. Η ώρα έφτασε χθες. Οι ομάδες μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και το γήπεδο πνίγηκε στην χαρτούρα για ένα ματς που ήταν γεμάτο φάσεις και αρκετά καλό ποδόσφαιρο.

Η Ράσινγκ ήταν αυτή που προηγήθηκε μετά από ωραία προσπάθεια του Σεντουριόν και το γκολ του Ντιέγκο Μιλίτο που επέστρεψε μετά από 11 χρόνια στην αγαπημένη του ομάδα και έχει ανοίξει λογαριασμό. Ο Μιλίτο έβαλε ένα από τα σχετικά εύκολα γκολ της καριέρας του και το πανηγύρισε προσπαθώντας να αποφύγει ό,τι του πετούσαν οι αντίπαλοι οπαδοί. Η Ράσινγκ κυριάρχησε στο πρώτο δεκάλεπτο και θα μπορούσε να είχε πετύχει το γκολ και νωρίτερα. Η Ιντεπεντιέντε όμως στην πρώτη της φάση ισοφάρισε και μέσα σε δυο λεπτά ολοκλήρωσε την ανατροπή. Το 2-1 γύρισε και την ψυχολογία στον αγώνα και ο τραυματισμός του Μιλίτο δεν έκανε τα πράγματα καλύτερα. Η Ράσινγκ ναι μεν ήθελε, αλλά δεν μπορούσε να σκοράρει χάνοντας μεγάλες ευκαιρίες. Ευκαιρίες είχαν βέβαια και οι γηπεδούχοι, με τον Σάχα (που είχε ευθύνη για το 2-1) να κάνει δυο σπουδαίες αποκρούσεις και να στερεί το τρίτο γκολ.  Το 2-1 ήταν το τελικό σκορ και η καζούρα ξεκίνησε αμέσως με συνθήματα του στυλ “Ο Μπαμπάς γύρισε” από τους οπαδούς των γηπεδούχων.

Λίγη ώρα πιο μετά είχαμε ακόμα μια επιστροφή. Η Μπόκα βυθισμένη στην μετριότητά της και στα εσωτερικά προβλήματα σερνόταν σε όλα τα ματς μέχρι στιγμής. Ο κόσμος ζητούσε τον Ρικέλμε και τα έβαζε με τη διοίκηση, ενώ η διοίκηση αποφάσισε να διώξει μεσοβδόμαδα τον ιστορικό προπονητή της ομάδας Κάρλο Μπιάνκι που είχε γυρίσει εν μέσω τυμπανοκρουσίας και τελικά έφυγε κι αυτός λίγο καιρό μετά την αποχώρηση του Ρομάν. Νέος προπονητής μία ακόμα φιγούρα από τα χρυσά χρόνια της Μπόκα. Ο Μαρτίν Αρουαμπαρένα έκανε το αγροτικό του, μάζεψε κάποια ένσημα και ανέλαβε την μεγαλύτερη προκλήση της σύντομης προπονητικής καριέρας του. Ο συμπαθέστατος πρώην αριστερός μπακ της ΑΕΚ (που δεν κατάφερε όμως να προσφέρει πολλά, κυρίως σε σχέση με τις απολαβές του) κλήθηκε να ξεκινήσει με ένα ζόρικο ματς.

Η Μπόκα υποδέχτηκε στο Μπομπονέρα την σούπερ φετινή Βέλεζ που μαζί με την πρωταθλήτρια Ρίβερ προς το παρόν εντυπωσιάζουν. Ο Κορέα της Βέλεζ με μια γκολάρα στο 44′ (το έχει ξαναπάθει αυτό φέτος η Μπόκα στο Μπομπονέρα) άνοιξε το σκορ για τους φιλοξενούμενους και ο κόσμος των Μποστέρος πίστεψε ότι το παιχνίδι θα ήταν μια από τα ίδια. Δεν ξέρω αν υπάρχει στατιστικό για τις αλλαγές προπονητή, αλλά στο μυαλό πολλών πάντα υπάρχει η σκέψη ότι στο πρώτο παιχνίδι με το νέο προπονητή συνήθως η ομάδα έχει μια διαφορετική ψυχολογία. Ο “Κάτα” Ντίας ο παίκτης στερεότυπο του κεντρικού αμυντικού-μαχαιροβγάλτη-κατάδικου ισοφάρισε με κεφαλιά για την Μπόκα. Η ψυχολογία άλλαξε και λίγα λεπτά αργότερα ο Σέσαρ Μέλι έκανε το 2-1. Η δίκια αποβολή του Καστεγιάνι στο 83′ προμήνυε δυσκολίες για τους γηπεδούχους, αλλά μια αντεπίθεση όπου ο Τζιλιότι κουβάλησε όσο ακριβώς έπρεπε την μπάλα, έφερε τον Τσάβες σε πλεονεκτική θέση και ο τελευταίος έκανε το 3-1. Το Μπομπονέρα πήρε φωτιά, ενώ ο “Βάσκος” Αρουαμπαρένα σεμνός και ταπεινός είπε ότι η νίκη ήταν του Μπιάνκι και των παικτών. Ενός Μπιάνκι που οι οπαδοί της Μπόκα δεν ξέχασαν και είχαν πολλά πανό υπέρ του: