Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ο ‘Βασιλιάς Ερίκ’

Στις 7 Δεκεμβρίου του 1991 λίγο πριν το τέλος του αγώνα Νιμ-Σέντ Ετιέν ο Ερίκ Καντονά πέταξε τη μπάλα στο διαιτητή της αναμέτρησης, εκνευρισμένος από ένα σφύριγμα του. Λίγες μέρες αργότερα στην αίθουσα συνεδριάσεων της πειθαρχικής επιτροπής της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας του ανακοινωνόταν η τιμωρία του: εκτός αγώνων για ένα μήνα. O Καντονά αρνούμενος να δεχτεί την απόφαση αυτή αποκάλεσε “ηλίθιο” κάθε ένα από τα τρία μέλη της επιτροπής. Η τιμωρία διπλασιάστηκε και ελάχιστες μέρες μετά, στις 16 Δεκεμβρίου, ο 25χρονος μόλις Γάλλος των 12 γκολ σε 20 συμμετοχές ως τότε με την εθνική, ανακοίνωνε ότι σταματούσε το ποδόσφαιρο. Έτσι απλά.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, και μετά από τις παραινέσεις του Πλατινί, του Ουγιέ και του ψυχαναλυτή του, ο Καντονά βρισκόταν σε ένα αεροπλάνο με προορισμό την Αγγλία ψάχνοντας για μια νέα αρχή. Η Γαλλία είχε τελειώσει γι’αυτόν. Με μια απ’ αυτές τις αποφάσεις για τις οποίες μετανιώνεις για πολλά χρόνια η Σέφιλντ Γουένσντεϊ δίστασε να τον κλείσει χωρίς να τον δοκιμάσει και ο Eρίκ κατέληξε στη Λίντς. Δεκαπέντε παιχνίδια, ένα πρωτάθλημα Αγγλίας και ένα Τσάριτι Σίλντ ήταν υπεραρκετά για να πείσουν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να δώσει 1,2 εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσει.

Όσα ακολούθησαν από εκεί και μετά είναι γνωστά σε όλους. Ο Καντονά δεν ήταν απλά ένας καλός παίκτης που βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή σε μια καλή ομάδα, ήταν ένας ξεχωριστός ηγέτης, ξεχωριστός όμως με την ανθρώπινη έννοια, με τις ατέλειες του, τις προκλητικές δηλώσεις, τα νεύρα και τα ξεσπάσματα του, ξεχωριστός με τη σκοτεινή πλευρά του την οποία δεν κατάφερε ποτέ να κρύψει από τον κόσμο, γιατί πιθανόν να μην προσπάθησε και ποτέ. Δεν ήταν το καλό παιδί που γουστάρουν όλοι, ένα ιδανικό πρότυπο, ο επαγγελματίας που ήξερε πως να διαχειριστεί κάθε κατάσταση έχοντας ως πρώτη σκέψη το συμφέρον του, την εικόνα του και τον εαυτό του ως προϊόν. Δεν ήταν τέλειος και κάποιες φορές (που δεν μπορούν να προσδιοριστούν με κάποιον κανόνα, ούτε μπορείς να τις προβλέψεις ή να τις προκαλέσεις με συγκεκριμένες ενέργειες) αυτό δεν μειώνει καθόλου την αγάπη και το θαυμασμό του κόσμου, όπως ακριβώς ο Ζινεντίν Ζιντάν παραμένει είδωλο στο μυαλό σχεδόν όλων παρά την έμφυτη αλητεία που έβγαζε κάθε φορά που κάποιος τον προκαλούσε.

Στα πέντε χρόνια που έκατσε στο Όλντ Τράφορντ οδήγησε την ομάδα στα πρώτα της πρωταθλήματα μετά από αρκετές δεκαετίες, σήκωσε Κύπελλα και Σούπερ Καπ, σκόραρε, μάλωσε, έδωσε έτοιμα γκολ (που δεν ξέχασε ποτέ), έδειρε, βραβεύτηκε, έγινε ‘Βασιλιάς Ερίκ’ αλλά πάνω απ’ όλα – όσο αστείο κι αν ακούγεται – κέρδισε το μοναδικό δικαίωμα να παίζει μπάλα με σηκωμένο το γιακά χωρίς ποτέ κανένας να τολμήσει να τον κοροϊδέψει γι’ αυτό.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Joga bonito, Προσωπογραφίες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ο εντυπωσιακός Μίκαελ Φορσέλ και οι Φινλανδοί

Όπως πιθανόν θα ξέρεις ήδη η Φινλανδία είναι μια μεγάλη χώρα στα βόρεια της Ευρώπης, την οποία αν ζητήσεις από κάποιον να σου την δείξει στο χάρτη το πιθανότερο είναι να σου δείξει τη Σουηδία ή τη Νορβηγία. Ή, ακόμα χειρότερα, την Αρκτική. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, στην Φινλανδία κάνει τόσο κρύο που ακόμα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

To ‘στρατιωτάκι’ της Γιουβέντους που έγινε θρύλος της Φιορεντίνα

Αν ψάξει κάποιος στα μεγάλα κλασικά ντέρμπι της Ιταλίας το πιθανότερο είναι ότι δεν θα το βρει σε κάποιες από τις πρώτες θέσεις. Η κόντρα της Φιορεντίνα με τη Γιουβέντους μπορεί να μην έχει την παραδοσιακή, τοπικιστική αντιπαλότητα των περισσότερων ντέρμπι ή κάποιο κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο αλλά δεν έχει να ζηλέψει πολλά στο θέμα του μίσους και […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

7 σχόλια σχετικά με το “Ο ‘Βασιλιάς Ερίκ’”

  1. Ο/Η kots λέει:

    ο καθενας μας εχει το κολλημα του στο ποδοσφαιρο και στο τι του αρεσει να βλεπει.

    για ‘μενα τεχνη στο ποδοσφαιρο ειναι ο μινιμαλισμος. να κανεις με μια κινηση αυτο που οι αλλοι κανουν με τρεις. γι αυτο ινδαλμα μου ειναι ο ζινταν. δεν μπορει να ειναι κανενας φλυαρος (ροναλντο). σ αυτη την κατηγορια μπαινει κι ο καντονα, μαζι με αρκετους αλλους που μπορει να μην θεωρουνταν γκαραντι αρτιστες της μπαλας.

    να σας πω ομως την αμαρτια μου, απ τους τσαλιμακηδες, αυτος που μ εκανε να το ξανασκεφτω ηταν ο ραναλντινιο. ο διαολος εκανε παπαδες και τολμω να πω οτι ελαχιστα απ αυτα ηταν περιτα.

  2. Ο/Η Gia λέει:

    Με σηκωμένο γιακά, μόνο ο κόμης Δράκουλας και ο Καντονά γάμησαν.

  3. Ο/Η yata garasu λέει:

    υπαρχει αυτοβιογραφια του καντονα σε ελληνικη μεταφραση? ξερουμε…ή εστω βιβλιο με τα εξωαγωνιστικα του να χαβαλεδιασουμε λιγο?

  4. Ο/Η Μούρης λέει:

    Και γαμώ το σχόλιο σου φίλε Gia.Πολύ γέλιο.Μακάρι να είχα γεννηθεί λίγο νωρίτερα από το ’87,γιατί θυμάμαι αυτή την παιχτούρα αλλά αμυδρά και στα τελειώματα..

  5. Ο/Η Nikos λέει:

    Φιλε Κοτς, ο Ερικ ειχα μια απιστευτη απλοτητα στο παιχνισι του.
    Φιλε Ντουεντες, ο καντονα δικιμαστηκε στην Σεφιλντ και αποριφθηκε απο τον απιστευτο Τρεβορ Φρανσις

  6. Ο/Η duendes λέει:

    Δεν απορρίφθηκε ακριβώς, τον δοκίμασε ο Φράνσις σε ένα φιλικό σε κλειστό γήπεδο και επειδή δεν ήταν σίγουρος του ζήτησε να κάτσει λίγο καιρό ακόμα για δοκιμή, κάτι το οποίο φυσικά αρνήθηκε ο Καντονά και σηκώθηκε και πήγε στη Λιντς.

  7. Ο/Η γιώργης λέει:

    θυμάμαι ένα πολύ ωραίο σχόλιο που είχα διαβάσει όταν σταμάτησε την μπάλα: “ο καντονα είναι ο άνθρωπος που ξανάμαθε στους άγγλους να παίζουν μπάλα”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *