To ομορφότερο γκολ στην ιστορία της Λιντς (και όχι μόνο)

Πριν λίγες μέρες κάθισα μπροστά στον υπολογιστή να δω ένα παλιό ντοκιμαντέρ για τη Λιντς Γιουνάϊτεντ απ’ τις “χρυσές” εποχές της ομάδας των 70’s. Προσωπικά – και λόγω ηλικίας – είχα λατρέψει τη Λιντς του Ντέηβιντ Ο’Λίρι στις αρχές της νέας χιλιετίας. Τότε που τα “μωρά” του Ιρλανδού προπονητή είχαν τρελάνει ολόκληρη την Ευρώπη με τα καμώματα τους, δυστυχώς γι’ αυτούς (και για εμένα) χωρίς να φτάσουν σε κάποιο τίτλο. Από τότε δε σταμάτησα ποτέ να ασχολούμαι με τα “παγώνια” – αν και δεν είναι η ομάδα που υποστηρίζω στο Νησί – και να μαθαίνω τα νέα και την ιστορία αυτού του ιστορικού κλαμπ.

Στο ντοκιμαντέρ που λέτε υπάρχει και το παραπάνω τέρμα του σπουδαίου Σκοτσέζου μεσοεπιθετικού Έντι Γκρέι. Εκείνα τα χρόνια η Λιντς υπό τις οδηγίες του κορυφαίου Ντον Ρέβι και έχοντας στις τάξεις της μια φουρνιά σπουδαίων παικτών όπως ο Μπίλι Μπρέμνερ, ο Τζακ Τσάρλτον, ο Πήτερ Λόριμερ, ο Νόρμαν Χάντερ, ο “φίλος” μας ο Γκρέι και φυσικά ο keeper Ντέηβιντ Χάρβευ έφτασε σε αρκετούς τίτλους και παραλίγο να κερδίσει και το κύπελλο Πρωταθλητριών του 1975 (με τον Τζίμι Άρμφιλντ στον πάγκο καθώς ο Ρέβι είχε αναλάβει την εθνική Αγγλίας). Πραγματικά η ποιότητα των παικτών στο Νησί στα 60’s, τα 70’s και τα 80’s ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Το άκουγα συνεχώς απ’ τον παππού μου αλλά τώρα  (στα χρόνια του youtube) πραγματικά το έχω αντιληφθεί πλήρως. Πόσο δίκιο είχες ρε παππού τελικά.

Το γκολ του Έντι Γκρέι κόντρα στη Μπέρνλι είναι απ’ αυτά που στις μέρες μας σπανίζουν αλλά σε εκείνη την εποχή ο κόσμος έβλεπε  (όχι σε τόσο άρτιες εκτελέσεις βέβαια) συχνότερα. Ο ταλαντούχος  Σκωτσέζος υδραυλικός υπήρξε μέλος της “μαγικής” Εθνικής Σκωτίας των 70’s τότε που υπήρχαν (όχι όλοι μαζί δυστυχώς) ο  Κέννυ Νταλγκλίς, ο Ντένις Λόου, ο  Τζο Τζόρνταν, ο  Πήτ Λόριμερ, ο  Μπίλι Μπρέμνερ, ο Ντέηβιντ Χέη, ο Γκόρντον Στράχαν, ο Γκρέϊαμ Σούνες και φυσικά ο  Έντι Γκρέι. Μια ομάδα που έφτασε στα τελικά του Μουντιάλ του 1974 και αποκλείστηκε στην ισοβαθμία από τη Βραζιλία των Ριβελίνο και Ζαϊρζίνιο και τη Γιουγκοσλαβία του Ασίμοβιτς και του δικου μας Ντούσαν Μπάγεβιτς – χωρίς να έχει χάσει από καμία (στον όμιλο ήταν και το Ζαίρ με την κορυφαία ever φανέλα ομάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο). Για πολλούς εκείνη η Σκωτία ήταν ικανή ακόμα και να κατακτήσει το τρόπαιο.  Για την ιστορία ο Έντι Γκρέι δεν είχε αγωνιστεί στα γήπεδα της Γερμανίας λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού. Ένα θέμα με τους τραυματισμούς το είχε ο Γκρέι είναι η αλήθεια αφού ως υπερβολικά ντελικάτος τις “έτρωγε” – και με το παραπάνω – τις κλωτσιές του. Άλλωστε υπήρχαν και πολλά δρεπανοφόρα εκείνα τα χρόνια στις Αγγλικές ομάδες όπως είναι γνωστό.

Αυτό το τέρμα του Έντι Γκρέι έχει ψηφιστεί στα 10 κορυφαία στην ιστορία του ποδόσφαιρου αλλά δεν έγινε ποτέ τόσο διάσημο λόγω κάποιου υπέρβαρου Μαραντόνα, ενός γυάλινου Φαν Μπάστεν και του άλλου του κοντού του Μέσι. Από μεγάλη μερίδα ποδοσφαιρόφιλων, προπονητών και δημοσιογράφων  θεωρείται “ως το ομορφότερο γκολ στην ιστορία”.  Άδικο δεν ρίχνω σε κανένα. Για την ακρίβεια, μαζί τους είμαι και ‘γω.