Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ο τελικός που όλα έγιναν ανάποδα

desailly

Στα μέσα περίπου του Μαΐου του 1994, η Αθήνα περίμενε με προσμονή να δει δυο μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες να μάχονται για το κορυφαίο τρόπαιο της Ευρώπης. Ο τελικός του Champions League εκείνης της χρονιάς ήταν ένα σπουδαίο παιχνίδι, ο πιο εμπορικός τελικός του Πρωταθλητριών μετά από αρκετά συνεχόμενα χρόνια που τουλάχιστον μια ομάδα ήταν… αντιεμπορική όπως η Σαμπντόρια, η Στεάουα, η Μπενφίκα, η Μαρσέιγ. Μόνο που μπορεί στο όνομα να είχαμε δυο μεγαθήρια της Ευρώπης, στην πράξη υπήρχε ένα ξεκάθαρο φαβορί.

Η Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ πέρασε από τον όμιλό της με 4-2-0, την στιγμή που η Μίλαν του Φάμπιο Καπέλο βγαλμένη από τα πιο υγρά ιταλικά όνειρα πέρασε με 2-4-0, με τρεις από τις τέσσερις ισοπαλίες να είναι με 0-0 (και γκολ 6-2 σε έξι ματς). Οι όμιλοι ήταν στη φάση των 8, οπότε κατευθείαν πήγαμε στα ημιτελικά. Για κάποιον περίεργο λόγο εκείνη τη σεζόν οι ημιτελικοί ήταν μονοί, στην έδρα των πρώτων των ομίλων και έτσι Πόρτο και Μονακό ήταν εύκολοι αντίπαλοι σε Βαρκελώνη και Μιλάνο αντίστοιχα. Με Μπαρέζι και Κοστακούρτα τιμωρημένους, με φαν Μπάστεν και Λεντίνι εκτός, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ποιος ήταν το μεγάλο φαβορί. Ο Κρόιφ έπρεπε να επιλέξει έναν εκ των Λάουντρουπ, Ρομάριο, Στόιτσκοφ, Κούμαν (δεν είχαμε ακόμα όσους ξένους θέλαμε) να μην παίξει και διάλεξε τον πρώτο. Ο Καπέλο αργότερα δήλωσε “μόλις έμαθα ότι ο Λάουντρουπ δεν παίζει, ηρέμησα, ήταν ο μόνος που φοβόμουν”. Την ίδια στιγμή ο Ιταλός άφηνε έξω τον Παπέν για να μπορέσει να ξεκινήσει τον Ντεσαγί.

Κούμαν, Ρομάριο, Στόιτσκοφ, αλλά πουθενά ο Λάουντρουπ

Ο αγώνας στα χαρτιά ήταν μια μάχη μεταξύ της σέξι ποδοσφαιρικά επιθετικής Μπαρτσελόνα και της αμυντικής Μίλαν. Όπως έλεγε ο Κρόιφ, αυτός πήρε τον Ρομάριο που έβαλε 30 γκολ και η Μίλαν με τα ίδια χρήματα αγόρασε τον Ντεσαγί που είναι αμυντικός. Μόνο που όσο αγαπητό είναι το επιθετικό ποδόσφαιρο στον περισσότερο κόσμο, τόσο αντιπαθής είναι η αλαζονεία και οι Καταλανοί ήταν γεμάτοι από αυτή. Ο Κρόιφ φωτογραφιζόταν με το κύπελλο πριν τον τελικό και από ότι λέγεται έστειλε σχεδόν απροετοίμαστη την ομάδα στον αγώνα, ενώ με δηλώσεις του υποτιμητικές για την Μίλαν έδωσε ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο στους Ιταλούς. “Είμαστε πιο πλήρεις, πιο ανταγωνιστικοί, πιο έμπειροι. Η Μίλαν δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Βασίζεται στην άμυνα, εμείς στην επίθεση.” Ο Κοστακούρτα είχε πει ότι αυτές οι δηλώσεις τους πείσμωσαν πολύ. Την ίδια στιγμή που ο Ολλανδός έκανε πρόβες για να σηκώσει την κούπα, ο Καπέλο δεν κοιμόταν τα βράδια για να βρει αλχημείες ώστε να λειτουργήσει σωστά η ομάδα του σε άμυνα και κέντρο, ειδικά με τις απουσίες που είχε.

Ο Ιταλός αποφάσισε να βασιστεί πολύ στους Βαλκάνιους Μπόμπαν και Σαβίτσεβιτς. Έβαλε τον Ντεσαγί δίπλα στον Αλμπερτίνι που έκανε ένα τεράστιο ματς και επί της ουσίας η άμυνά του δεν δέχτηκε την πίεση που όλοι περίμεναν γιατί πίεζε αρκετά στο κέντρο, αναγκάζοντας τους Καταλανούς να μην μπορούν να πατήσουν εύκολα περιοχή. Η Μπαρτσελόνα έκανε κάποιες προσπάθειες να απειλήσει, αλλά η τετράδα Πανούτσι-Μαλντίνι-Γκάλι-Τασότι ήταν σε καλή μέρα. Ειδικά ένα τάκλιν του Μαλντίνι πάνω στον Αμόρ είναι δείγμα ιταλικής ποδοσφαιρικής τέχνης, θα μπορούσε να πανηγυριστεί ως και γκολ. Όσο περνούσε η ώρα η Μίλαν έπαιρνε θάρρος. Κάπου εκεί ανέλαβε ο Ντανιέλε Μασάρο και με δυο γκολ έστειλε τις ομάδες στα αποδυτήρια. Το 2-0 την στιγμή που έγινε στις καθυστερήσεις του 1ου ημιχρόνου ήταν ίσως το πιο σημαντικό γκολ του αγώνα. Αυτό που άλλαξε εντελώς τις ισορροπίες.

Ο Κρόιφ κολλημένος στον πάγκο (τη στιγμή που ο Καπέλο ζούσε έντονα το ματς) έμοιαζε αδύναμος να αλλάξει κάτι, οι παίκτες της Μπαρτσελόνα δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν, η ψυχολογία ήταν πλέον καθαρά υπέρ των παθιασμένων Μιλανέζων. Το 3-0 ήταν το πιο ωραίο γκολ, μια μαγική έμπνευση του Σαβίτσεβιτς που έκλεψε την μπάλα και κρέμασε τον Θουμπιθαρέτα. Ένα πανέμορφο γκολ της “βαρετής, αμυντικής Μίλαν”. “Είναι ο τρόπος του Σαβίτσεβιτς, οι περισσότεροι θα προχωρούσαν με την μπάλα” δήλωνε ο Καπέλο μετά τον αγώνα. Ο Μπερλουσκόνι έλαμπε από χαρά, μια που ο Μαυροβούνιος ήταν το πουλέν του και του είχε ζητήσει πριν το ματς να μην τον… προδώσει. Ο Θουμπιθαρέτα χάρισε ιστορική στιγμή παίρνοντας την μπάλα από τα δίχτυα και ρίχνοντας από τα νεύρα του μια κλωτσιά (αντίστοιχη με εκείνη που είχε δώσει ο Φασούλας σε έναν μπασκετικό αγώνα μετά από καλάθι του) που παραλίγο να την στείλει στην Κηφισίας. Ο Μασάρο άγγιξε το χατ-τρικ, αλλά το δοκάρι τον σταμάτησε για να έρθει ο Ντεσαγί (ο ακριβός αμυντικός κατά τον Κρόιφ) να κάνει το 4-0 με πανέμορφο τελείωμα, την στιγμή που ο Ρομάριο σχεδόν δεν είχε ακουμπήσει την μπάλα, δείγμα της άθλιας εμφάνισης της Μπάρτσα που είχε χάσει κατά κράτος την μάχη στο κέντρο.

Ήταν το τέλος της dream team του Κρόιφ που σιγά σιγά διαλύθηκε και λόγω εσωτερικών προβλημάτων και παράλληλα η αποθέωση του Καπέλο και της Μίλαν, σε έναν τελικό που το φαβορί ντροπιάστηκε, η αμυντική ομάδα έβαλε τέσσερα γκολ και η επιθετική ουσιαστικά δεν απείλησε. Δείγμα ότι στο ποδόσφαιρο οι ταμπέλες καμιά φορά μπαίνουν αρκετά πιο εύκολα απ’ ότι πρέπει και ότι πολλές φορές τα πράγματα γίνονται τελικά… ανάποδα.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Champions League, Ιστορίες για το τζάκι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Όταν ο Μπάτζιο γύρισε στη Φλωρεντία

Το ποδόσφαιρο είναι σε σημαντικό βαθμό οι μεγάλες κόντρες του. Οι σημαντικότερες έχθρες έχουν συνήθως ως αιτία τις τοπικές διαφορές (γειτονικές πόλεις ή κόντρα μέσα στην ίδια πόλη) ή τις συχνές μονομαχίες για τίτλους. Κάποιες φορές όμως υπάρχουν κι άλλα κίνητρα, λόγοι πολιτικοί ή κάποιο τυχαίο συμβάν, όπως για παράδειγμα η μετακίνηση ενός παίκτη. Μια […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Όταν ο Ομάρ Σίβορι έβαζε φωτιά στα Νάπολι-Γιουβέντους

Τη δεκαετία του 1960 οι αγάπες πήγαιναν να πεθάνουν στη Νότια Ιταλία. Ή τουλάχιστον οι μεγάλες ποδοσφαιρικές αγάπες. Το καλοκαίρι του 1965 βρίσκει την Ίντερ πρωταθλήτρια, τρεις βαθμούς μπροστά από τη Μίλαν και τη Γιουβέντους πολύ πίσω σε βαθμούς, μόλις στην 4η θέση μαζί με τη Φιορεντίνα. Η Γιουβέντους είχε μία γλυκόπικρη χρονιά. Κατάφερε να […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

4 σχόλια σχετικά με το “Ο τελικός που όλα έγιναν ανάποδα”

  1. Ο/Η Ανώνυμος λέει:

    Κάτι θες να μας πεις και για το φετινό τελικό εσύ αλλά εντάξει, το προσπερνάω…

  2. Ο/Η Elaith λέει:

    Μπα όχι καμία σχέση. Απλά ήταν η επέτειος σήμερα.

  3. Ο/Η Tsigalko λέει:

    Mono anatrixila s ola ta onomata twn dyo omadwn pou einai grammena s auto to arthro!

  4. Ο/Η Μούρης λέει:

    Ο Κρόιφ ήταν σίγουρα ένας από τους λίγους που άλλαξαν ριζικά το ποδόσφαιρο.Σε αυτόν τον τελικό όμως ήταν έκδηλη η υπεροψία του.Και όπως ξέρουμε η υπεροψία σχεδόν πάντα τιμωρείται.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *