Το Μαγικό Κεφάλι

Ξεσκονίζοντας λίγο τις ιστορίες της Λατινικής Αμερικής λόγω Κόπα Αμέρικα, έπεσα πάνω σε έναν αφανή ήρωα του Λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου. Το όνομά του ήταν Αλμπέρτο Σπένσερ και είναι ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής της ιστορίας του Εκουαδόρ. Ο ίδιος είναι μια περίεργη ιστορία. Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1937 στην πόλη Αλκόν του Εκουαδόρ. Η μητέρα του ήταν Εκουατοριάνα, ντόπια, εννοώντας Ινδιάνικης καταγωγής. Ο πατέρας του ήταν Τζαμαϊκανός, Βρετανικής καταγωγής, που είχε βρεθεί στο Εκουαδόρ ως εκπρόσωπος της ΒΡ για τα πετρέλαια της χώρας. Όντας μιγάς αντιμετώπισε από τη μια το ρατσισμό αλλά από την άλλη η καταγωγή του πατέρα του άνοιγε δρόμους.

Σε αυτούς τους δρόμους δε βρέθηκε κάποιος Μάρξ, για να ανοίξουν κάποιο ρουχάδικο, κι έτσι ο μικρός έδειχνε στις αλάνες του Γουαγιακίλ το ποδοσφαιρικό ταλέντο του. Η Έβερεστ του Γουαγιακίλ ήταν η πρώτη του ομάδα. Σε μια εποχή που οι διεθνείς μεταγραφές ήταν κάτι το απαγορευμένο και περιπτώσεις όπως του Ντι Στέφανο, Λατίνων δηλαδή που παίρνουν μεταγραφή για κάποια μεγάλη Ευρωπαϊκή ομάδα (και καταλήγουν να παίζουν σε κάποια άλλη, αλλά αυτό είναι μεγάλη ιστορία), ήταν σπάνιες, ο Αλμπέρτο Σπένσερ πήρε μεταγραφή για την παντοδύναμη τότε Πενιαρόλ. Οι Ουρουγουανοί βρισκόντουσαν σε τουρ στο Εκουαδόρ το 1960 και όταν αντιμετώπισαν την Έβερεστ σε φιλικό ο τυπάς τους έβαλε τρία γκολ και τα τρία με το κεφάλι. Τον υπέγραψαν αυτόματα με το τέλος του παιχνιδιού.

Ο Σπένσερ ήταν το βασικό σέντερ φορ της Πενιαρόλ για μια δεκαετία, στην οποία κατέκτησε 7 πρωταθλήματα, 3 Λιμπερταδόρες και 2 διηπειρωτικά, με αντιπάλους τη Ρεάλ Μαδρίτης (του Ντι Στέφανο) και τη Μπενφίκα (του Εουσέμπιο). Μετά την πρώτη κατάκτηση του διηπειρωτικού ξέσπασε το κύμα λατρείας του στο Εκουαδόρ, που έφτασε στο σημείο να γίνει ακόμα και γραμματόσημο. Ο Σπένσερ ήταν ένα είδος εθνικής υπερηφάνειας για μια μικρή και φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής που δεν μπορούσε να αντιταχθεί στους γίγαντες της Βραζιλίας, της Αργεντινής και της Ουρουγουάης. Στα δέκα χρόνια που έπαιξε στην Πενιαρόλ σκόραρε 326 γκολ, πράγμα που εξηγεί την άρνηση της ομάδας να τον πουλήσει σε διάφορους Ευρωπαίους που τον ζήταγαν. Ο θρύλος λέει ότι μετά το διηπειρωτικό του 1966 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης ο ίδιος ο (μπαμπάς) Μοράτι, πρόεδρος της Ίντερ, πήγε με λευκή επιταγή στο Μοντεβίδεο για να τον αγοράσει. Η Πενιαρόλ του είπε ένα ξεγυρισμένο «νο σινιόρε».

Εκτός όλων αυτών, είναι επίσης ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Κόπα Λιμπερταδόρες με 54 τέρματα. Μπορεί ο αριθμός να φαντάζει χαμηλός, όμως οι καλοί Λατίνοι παίχτες δε μένουν πολλά χρόνια στην από’κει πλευρά του Ατλαντικού για να το σπάσουν πια. Πολλοί πλέον δεν παίζουν καθόλου εκεί. Ο Μέσι έφυγε για τη Βαρκελώνη πριν παίξει με την ομάδα ανδρών της Νιούελς έστω και ένα παιχνίδι και ο Αγουέρο πήγε Μαδρίτη στα 15 του από την Ινδεπενδιέντε. Άλλες εποχές, αλλά ο Σπένσερ ήταν ένας άνθρωπος που έμεινε και αγάπησε την Ουρουγουάη σαν δεύτερη πατρίδα του. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που η Ουρουγουάη τον κάλεσε να παίξει με τη φανέλα της σελέστε. Ο Σπένσερ σκόραρε κόντρα στην Αγγλία, στο Γουέμπλεϋ, φορώντας τη φανέλα της εθνικής Ουρουγουάης το 1964.

Οι γκεστ εμφανίσεις του στην Ουρουγουάη δεν μείωσαν καθόλου τη δημοτικότητά του στο Εκουαδόρ. Επέστρεψε εκεί το 1970 και έπαιξε δύο χρονιές στη Μπαρσελόνα Γουαγιακίλ, κερδίζοντας ένα πρωτάθλημα. Όταν κρέμασε τα παπούτσια του η κυβέρνηση του Εκουαδόρ τον έστειλε ως μόνιμο αναπληρωτή πρέσβη στο Μοντεβίδεο. Ο Σπένσερ έζησε όλη του την υπόλοιπη ζωή στην πρωτεύουσα της Ουρουγουάης, στην οποία και λατρεύτηκε τα προηγούμενα χρόνια. Θα μπορούσε να είχε πάει στην Ευρώπη αλλά αντίθετα με τον Πελέ, δεν είναι ότι δεν το επέλεξε ο ίδιος, αλλά η Πενιαρόλ ούτε που το συζητούσε. Αυτά όλα σε μια εποχή που οι μεγάλοι σύλλογοι της Λατινικής Αμερικής προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να κρατήσουν τα αστέρια τους και να κοντράρουν τους Ευρωπαίους και όχι να τους προμηθεύουν με τα ταλέντα τους για να επιβιώσουν οικονομικά.