Μαθήματα ποδοσφαίρου: La trivela
Στο ‘A Bronx Tale‘, την πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε (ανέλπιστα καλά μάλιστα) ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο πριν από 22 χρόνια, o χαρακτήρας που υποδύεται ο ίδιος εκστομίζει κάποια στιγμή μια μεγάλη ατάκα, απευθυνόμενος στον γιο του που έχει μπλέξει με μια τοπική συμμορία γκάνγκστερ: “Το πιο θλιβερό πράγμα στην ζωή είναι το χαραμισμένο ταλέντο”. Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από τέτοιες θλιβερές ιστορίες κι αυτό μπορεί να στο επιβεβαιώσει οποιοσδήποτε τυχαίος Σαλονικιός μπάρμαν που απλά έχει γνωρίσει τον Τόνι Κάλβο.
Ο Ρικάρντο Κουαρέσμα, για παράδειγμα, είναι ένα από τα αμέτρητα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι για να γίνεις μεγάλος παίκτης δεν αρκεί να ξέρεις πολλά κιλά μπάλα. Ο Πορτογάλος μπορεί να έχει κάνει μια αξιοσημείωτη καριέρα με πέρασμα από αρκετές μεγάλες ομάδες και να έχει βγάλει τόσα λεφτά από το ποδόσφαιρο που να είναι λίγο ειρωνικό να αποκαλέσεις “θλιβερή” την ιστορία του, αλλά όποιος τον έχει παρατηρήσει προσεκτικά στον τρόπο που ‘χαϊδεύει’ τη μπάλα γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι προικισμένος με ταλέντο που θα μπορούσε να τον φτάσει πολύ ψηλότερα.
Υπάρχει πάντως ένας, αρκετά ζόρικος τεχνικά, τομέας στον οποίο κατάφερε να φτάσει στην κορυφή πριν καν πλησιάσει στα τελειώματα της καριέρας του: το εξωτερικό φάλτσο, αυτό που οι Λατίνοι αποκαλούν “trivela” και οι Έλληνες συνήθως “πως το έκανε αυτό ρε το παλικάρι;”. Η ασίστ με το εξωτερικό φάλτσο που έβγαλε εχθές στον Έντερ, στο φιλικό της Πορτογαλίας με την Ιταλία, μπορεί να φαίνεται μαγική, και εξαιρετικά δύσκολη για να επιτευχθεί σε συνθήκες αγώνα, στους περισσότερους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές αλλά για τον Κουαρέσμα είναι αποδεδειγμένο πως είναι κάτι τόσο απλό και φυσιολογικό όσο το να βάζει κάποιος ένα ποτήρι νερό το να βγάζει ο Βύντρα μια σέντρα που καταλήγει στην κερκίδα.
Και όπως σοφά είχε σχολιάσει πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και εκείνος ο γραφικός ποδοσφαιρικός… φιλόσοφος που είχα πετύχει πριν μερικά χρόνια σε ένα καφενείο: “Ένα πράγμα θα σου πω και βάλτο καλά στο μυαλό σου. Παίκτης που μπορεί και δίνει τέτοια πάσα με εξωτερικό φάλτσο δεν γίνεται να μην ξέρει πολλά καντάρια μπάλα.”
6 σχόλια σχετικά με το “Μαθήματα ποδοσφαίρου: La trivela”
ίσως ο μόνος ποδοσφαιριστης που δεν χρειαζόταν να παίζει στην αντίθετη πλευρά για να εκμεταλλευτεί το ανάποδο πόδι όταν συγκλίνει.
Αυτό με το Βέλγιο, φαντάζομαι, (BEL έγραφε στο σκορ) ήταν καταπληκτικό.
Ένας εκ των αγαπημένων μπαλαδόρων και ορισμός του “ο καλύτερος στο χωριό,τελευταίος στην πόλη”. Δυστυχώς δεν μπορούσε να σταθεί αν δεν είχε την απόλυτη ελευθερία κινήσεων στο γήπεδο και το ρόλο του ηγέτη, κατι που αποδείχθηκε με την μεταγραφή του στην Ίντερ του Μουρίνιο και την μετέπειτα καριέρα του.
Πριν λίγες μέρες με την U-20 της Πορτογαλίας ο Gelson Martins της Σπόρτινγκ. https://vine.co/v/eODYghhDunP Νομίζω μπορούμε να μαντέψουμε ένα από τα ινδάλματα του.
μου αρεσε η εισαγωγη για τα χαραμισμενα ταλεντα. επειδη εδω εχουμε μαζευτει πολλοι “εχω παιξει μπαλα εγω και ξερω” θα ηθελα να πουμε και για ελληνες που δεν ανταποκριθηκαν στις μεγελες αρχικες προσδοκιες.
γραφω πρωτος εγω τον νινη για να σας βαλω να σκεφτειτε λιγο περα απ τα sos.
Μεγαλη λατρεια ο Κουαρεσμα. Εχει μπει απο χρονια, μαλλον απο τοτε που ειδα το γκολ του με το Βελγιο σε μια μικρη λιστα με τους αγαπημενους μου ποδοσφαιριστες μαζι με Βιγια, Ρικελμε, Αιμαρ, Ρονι και κανα 2-3 ακομα.
Φιλε Κοτς τα τελευταια 15 χρονια Ελληνας με ταλεντο να παιξει σε οποιαδηποτε ομαδα στον κοσμο δεν βγηκε. Ενα μεγαλο ταλεντο βγαλαμε αλλα δυστυχως εχει περασει πολλα με τραυματισμους. Ο Κυριακος Παπαδοπουλος.
Ανοησίες,
Απλώς ο τύπος δεν έχει αριστερό ούτε για το λεωφορείο, γι’ αυτό τα κάνει όλα με το δεξί. 😛