Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ο τελικός των διψασμένων

070315-SOCCER-HISTORIC-STAKES-EH-PI.vadapt.955.high.0

Φτάσαμε στο τέλος του φετινού Κόπα Αμέρικα που είχε λίγο απ’ όλα. Είχε λίγη μπάλα (περισσότερη από πρόσφατες διοργανώσεις, αλλά και πάλι όχι πολλή), είχε αρκετές φασαρίες και κοκορομαχίες, είχε αγωνία στα νοκ-άουτ και κυρίως είχε πολύ πάθος που πολλές φορές αντικαθιστά επάξια το θέαμα στο ποδόσφαιρο. Είχε όμως κι απογοητεύσεις. Πρώτη και καλύτερη η Κολομβία που έφυγε σκοράροντας μία μόλις φορά σε τέσσερα παιχνίδια και στο κρίσιμο ματς με την Αργεντινή έπαιξε τόσο κατενάτσιο που ο Σούλης Παπαδόπουλος ζήτησε ήδη το DVD του αγώνα. Στη συνέχεια η Βραζιλία, που λίγο πολύ το περιμέναμε, μια ομάδα που έχει φθίνει σε ποιότητα και περίμενε τα πάντα από το Νεϊμάρ (που για να είμαστε ειλικρινείς ήταν από τα λίγα μεγάλα ονόματα που είχε καλή απόδοση). Πέρα όμως από τις ομάδες σαν σύνολο, απογοήτευση ήταν και μια σειρά από ποδοσφαιριστές που σκασμένοι από μια φουλ σεζόν μετά από Μουντιάλ είτε δεν μπορούσαν, είτε δεν ήθελαν να κάνουν τη διαφορά.

perus-paolo-guerrero-9

Από την άλλη, αν θέλαμε να μιλήσουμε και για τα θετικά της διοργάνωσης, πρέπει να γίνει αναφορά στο Περού που παρ’ ότι έσπασε τα κλαρινογαμπρόμετρα είχε μια από τις πιο φρέσκιες και καλές ομάδες της διοργάνωσης αφήνοντας άριστες εντυπώσεις. Αλλά να πούμε και ένα μπράβο στην καλεσμένη Τζαμάικα που δεν ξεφτιλίστηκε παρά τον δύσκολο όμιλο στον οποίο βρέθηκε και φάνηκε ότι απόλαυσε τη συμμετοχή της. Τέλος, ένα μικρό μπράβο και στη Βολιβία που έκανε μια καλή πορεία για τα δεδομένα της χώρας. Με όλες αυτές τις ομάδες να εγκαταλείπουν όμως, φτάσαμε απόψε στον μεγάλο τελικό ανάμεσα σε δυο ομάδες διψασμένες για τον τίτλο. Τη Χιλή που έχει την τύχη να συνδυάζει καλή ομάδα και έδρα και να θέλει να πετάξει την ταμπέλα του λούζερ κερδίζοντας τον πρώτο τίτλο στην ιστορία της και την Αργεντινή που θέλει να πιάσει την Ουρουγουάη στις κατακτήσεις και να κερδίσει επιτέλους κάτι από το 1993.

Παρ’ ότι στα χαρτιά το ζευγάρι δεν είναι το πιο εμπορικό (με Ουρουγουάη, Βραζιλία, Κολομβία στα σπίτια τους) ο τελικός είναι ιδανικός. Ιδανικός γιατί έχουμε ένα ζευγάρι με μεγάλη έχθρα εξωγηπεδική, και δυο ομάδες που δεν παίζουν αμυντικά. Έχουμε μια ολόκληρη γενιά παικτών της Αργεντινής που σε ατομικό επίπεδο έχουν κερδίσει σχεδόν τα πάντα, αλλά σε εθνικό έχουν γνωρίσει μόνο πίκρες (με την ομάδα των ανδρών τουλάχιστον). Μαστσεράνο, Αγκουέρο, Μέσι, Τέβες δεν είναι πια παιδιά και οι ευκαιρίες που τους μένουν δεν είναι πολλές. Στην άλλη όχθη έχουμε παίκτες που ξέρουν ότι η Χιλή δεν είναι τόσο μεγάλο μέγεθος και τέτοιες στιγμές δεν εμφανίζονται συχνά. Βιδάλ, Βαλδίβια, Σάντσες, Μεδέλ έφτασαν εδώ έχοντας στο μυαλό τους χαραγμένο το “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Με τη διαιτησία πολύ υπέρ τους, δεν δίστασαν να το εκμεταλλευτούν αυτό προσπαθόντας σε κάθε ευκαιρία να προκαλέσουν αποφάσεις υπέρ τους. Και τώρα αντιμετωπίζουν την ομάδα, της οποίας τον ύμνο οι οπαδοί της Χιλής γιουχάρουν σε κάθε αγώνα.

https://www.youtube.com/watch?v=XYaONDVYGtA

Για όσους αγαπούν τα νούμερα, η προϊστορία είναι γαλανόλευκη. 24 φορές έχουν βρεθεί σε Κόπα Αμέρικα οι δυο ομάδες, η Αργεντινή μετράει 16 νίκες και 8 ματς έχουν έρθει ισόπαλα. Καμία νίκη για τη Χιλή που έχει σκοράρει 12 φορές και έχει δεχτεί 56 γκολ. Σε επίσημα ματς υπάρχει μόνο μία νίκη της Χιλής (με τον Μαρσέλο Μπιέλσα προπονητή) στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2010 και τίποτε άλλο. Στο φετινό Κόπα Αμέρικα είναι οι ομάδες με τα περισσότερα γκολ και την μεγαλύτερη κατοχή της μπάλας. Έχουν και διαφορές όμως, όπως για παράδειγμα στο σύστημα. Καθώς ο (Αργεντίνος) Σαμπάολι προτιμάει ένα 3-4-1-2 με ενισχυμένο κέντρο και τον Βαλδίβια σε ελεύθερο ρόλο, ενώ ο Μαρτίνο παίζει με ένα πιο κλασσικό 4-3-3 με τα πλάγια μπακ να ανεβαίνουν και τον Μέσι (υποθετικά) να κινείται περισσότερο από τα δεξιά. Αναμένονται 90 έντονα λεπτά (ίσως και παραπάνω, μια που στον τελικό έχουμε ευτυχώς παράταση) που θα βγάλουν κάποιον ήρωα, κάποιον μοιραίο, μια χώρα που θα δει τίτλο επιτέλους και μια άλλη που θα βυθιστεί σε ποδοσφαιρικό πένθος (που στη Ν. Αμερική συχνά δεν διαφέρει από το κανονικό).

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Κόπα Αμέρικα 2015

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Χιλή πες μου πώς νιώθεις

Μέσα στα πράγματα που μας έμειναν από το περσινό Μουντιάλ ήταν και το περίφημο σύνθημα των οπαδών της Αργεντινής. Το “Βραζιλία πες μου πώς νιώθεις” έγινε το μεγάλο σουξέ του περασμένου καλοκαιριού εμπνευσμένο από τις κόντρες των δύο ομάδων στο παρελθόν και την μεγάλη διαμάχη μεταξύ Πελέ και Μαραντόνα. Αυτό το καλόκαιρι οι οπαδοί της […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Copa America 2015: Ο απόλυτος οδηγός

Ποιος είπε ότι αυτό το καλοκαίρι δεν έχει σπουδαία ποδοσφαιρικά γεγονότα; Μουντιάλ δεν έχουμε, Euro δεν έχουμε, έρχεται όμως το 44ο Κόπα Αμέρικα για να γεμίσει αρκετά από τα ζεστά βράδια του Ιουνίου (και λίγα του Ιουλίου). Το Sombrero βρίσκεται εδώ για να σας προετοιμάσει με τα εφόδια που χρειάζονται για να παρακολουθήσετε τη διοργάνωση. […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

2 σχόλια σχετικά με το “Ο τελικός των διψασμένων”

  1. Ο/Η kwstasArsenal λέει:

    Ηταν ενα κομα Αμερικα, που 1η φορα στην ζωη μου, εκατσα και ξενυχτησα για να δω ματς. Πολλα απο αυτα, αμεσως μετα την ληξει τους, τα ξεχασα αμεσως. Απο αποψει θεαματος ηταν φτωχο, ειχε μπολικο ξυλο, πολλες καρτες, ωραιες κερκιδες. Συμφωνω απολυτα για Τζαμαικα και Βολιβια. Επισης η Βενεζουαλα το παλεψε. Το Περου, που νικησε εχθες, ηταν αξιοπρεπεστατο και εχει καποιους παικτες που πρεπει να αρχισουμε να παρακολουθουμε. Η Βραζιλια, απλα μια μεγαλη απογοιτευση. Η Χιλη, εχει την εδρα, ειχε την σφυριχτρα, που σε ηταν καθοιριστικη σε ολα σχεδον τα ματς. Αν παιζοταν 50-50…ισως να μην βλεπαμε Χιλη σημερα…Αλλα και να βλεπαμε, θα ειχε αρκετες απουσιες λογο καρτων. Η Αργεντινη, με εναν Μεσι χωρις γκολ, που για μενα αυτο ειναι το μυστικο ολης της ομαδας. Οταν ο αντιπαλος προπονητης, στην τακτικη του, φτιαχνει την αμυνα του, συγουρα θα βαλει 1 παικτη πανω στον Μεσι, εναν που να ειναι κοντα και αλλον 1 να παρακολουθει απο τα 7 μετρα. Αυτο δινει χωρους σε αλλους παικτες και δεν εξαντλη τον Μεσι με τριπλες και πολλα τρεξηματα.
    Ευχομαι να δουμε ενα ωραιο τελικο, με 50-50, πολλα γκολ και ξυλο Νοτιας Αμερικης.
    Επισης μην ξεχναμε και ειναι ενα ελαφρυντικο αυτο για ολες της ομαδες. Οι παικτες, εκτος απο την κουραση με της ομαδες τους, κουβαλανε και ενα Μουντιαλ στα ποδια τους.

  2. Ο/Η Γιώργης λέει:

    δεν κατάλαβα γιατί βγήκε ο Μέσι MVP του κόπα αμέρικα. Μάλλον δεν το κατάλαβε ούτε αυτός, γιατί, προς τιμήν του βέβαια, αρνήθηκε να πάρει το σχετικό βραβείο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *