Μια μικρή προσωρινή νίκη
Ένα από τα πρόσωπα του καλοκαιριού στο αγγλικό μεταγραφικό παζάρι είναι ο Τζον Στόουνς. Η αλήθεια είναι ότι τον θεωρώ αρκετά αδούλευτο και υπερτιμημένο, αλλά σε ένα πρωτάθλημα που ο Τζόνι Έβανς πωλείται με 6 εκατομμύρια λίρες δεν μπορείς να πεις πολλά. Ο Στόουνς είναι ακόμα άγουρος και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι βρίσκεται μέσα (με την κακή έννοια) σε πολλά από τα γκολ που δέχεται η Έβερτον, “μπουγαϊδίζοντας” μάλιστα αρκετά (έμαθα ότι ο Μαυρουδής πήγε στον Πανθρακικό και θα παρακολουθώ την πορεία του φανατικά).
Το θέμα μας όμως δεν είναι αν είναι καλός ή όχι ο Στόουνς. Το θέμα μας είναι ότι η Έβερτον τον θεωρεί καλό και τον χρειάζεται και η Τσέλσι (ο Μουρίνιο με λίγα λόγια) πολύ καλό και τον θέλει. Και το θέμα μας δεν είναι ο Στόουνς, είναι ο κάθε Στόουνς και κάθε ομάδα σε κάθε μεγάλο πρωτάθλημα που προσπαθεί να διατηρήσει τους παίκτες της όταν έρχονται τα πακέτα από τους πλούσιους. Γιατί από την εποχή με τις πενταετίες και τα συμβόλαια τύπου Πάρι Γεωργακόπουλου, έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, όπου οι παίκτες κάνουν το απόλυτο κουμάντο και τα χρήματα του κάθε Αμπράμοβιτς ή Άραβα μπορούν να διαλύσουν τον σχεδιασμό μιας ομάδας. Με την Πρέμιερ Λιγκ να έχει ξεκινήσει, η Τσέλσι απoφάσισε να συνεχίσει να κυνηγάει τον παίκτη, προσφέροντας 20, 26 και 30 εκατομμύρια λίρες. Και δεν ήταν μόνο οι προσφορές, ήταν το συνεχές πρέσινγκ με δηλώσεις τόσο του Μουρίνιο, όσο και του πρωτοπαλίκαρου Τζον Τέρι για το πόσο καλός είναι ο Στόουνς.
Την ίδια στιγμή η Έβερτον (που στο παρελθόν έχει χάσει παίκτες όπως ο Ρούνεϊ, ο Λέσκοτ και ο Αρτέτα) προς έκπληξη όλων δεν έδειξε να μασάει (τουλάχιστον μέχρι τώρα). Ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ έδειξε να το εννοεί ότι ο παίκτης δεν πωλείται και η διοίκηση φρόντισε να απορρίψει τις προτάσεις. Αρχικά όλοι πίστεψαν ότι πρόκειται για τέχνασμα μέχρι να αρπάξει 40 μύρια από τους Λονδρέζους. Τελικά όμως φαίνεται ότι ο Στόουνς θα μείνει στην Έβερτον. Είναι όμως μια νίκη για την κάθε “φτωχή” ομάδα; Νίκη για τον κόσμο που σήκωσε πανό ενάντια στον ιδιοκτήτη Μπιλ Κένραιτ; Ήδη ο διεθνής μπακ είχε μεσοβδόμαδα καταθέσει αίτημα για μεταγραφή, ενώ στον αγώνα κυπέλλου που έγινε είχε σαφή ευθύνη σε ένα γκολ, με αρκετό κόσμο να φτάνει στο σημείο να λέει ότι το έκανε επίτηδες, αφήνοντας την μπάλα να περάσει και να μπει γκολ. Για μένα απλά φάνηκαν οι αδυναμίες του, αλλά με την καχυποψία στα ύψη και ο κόσμος που τον έβλεπε σαν παιχταρά ψάχνει πλέον το παραμικρό.
Όσοι από μας παίζουν Football Manager θα έχουν πέσει στο αντίστοιχο δίλημμα αρκετές φορές. Να κρατήσω τον (πιθανότατα) ξενερωμένο παίκτη και να μείνω με το κεφάλι ψηλά ή να υποκύψω στα φράγκα και να τρέχω πανικόβλητος την 4η αγωνιστική του πρωταθλήματος να ξανασχεδιάζω την ομάδα; Ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ λέει τα πράγματα όπως είναι, προσπαθώντας να υποστηρίξει και τον παίκτη του:
Δεν είναι καλό να νομίζεις ότι επειδή έχεις μπάτζετ CL μπορείς να κάνεις μία κίνηση με τα δάχτυλά σου και να έχεις ότι θέλεις, εμείς δεν λειτουργούμε έτσι. Ο Τζον μπήκε σε μια δύσκολη θέση που είναι άδικη. Είχα παίκτες που σε αντίστοιχες καταστάσεις δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα.
Ο Τζον είναι ακόμα ένα θύμα αυτού του ηλίθιου συστήματος και πρέπει να προστατευτεί. Όλοι οι νέοι παίκτες που πάνε καλά στις ομάδες χρειάζονται προστασία. Είναι κάτι που πρέπει να λυθεί.
Ο ένας χρόνος (αν τελικά η Τσέλσι δεν τινάξει την μπάνκα και αγοράσει τον παίκτη τελευταία στιγμή) θα αλλάξει κάτι; Η καθυστέρηση του αναπόφευκτου θα προσφέρει κάποιο ουσιαστικό κέρδος στην Έβερτον ή είναι παρηγοριά στον άρρωστο; Και στο κάτω κάτω, αν ο παίκτης βάζει τα λεφτά και το Τσάμπιονς Λιγκ παραπάνω από μία θέση στην πρώτη 10αδα, θα πρέπει να κατηγορείται από τον κόσμο που θα συνεχίσει να πηγαίνει στο Γκούντισον Παρκ για να βλέπει τον φιλότιμο Στίβεν Νέισμιθ;
6 σχόλια σχετικά με το “Μια μικρή προσωρινή νίκη”
Όσο πάει χειροτερεύει η κατάσταση στο νησί με τις πωλήσεις των ελπιδοφόρων Άγγλων παικτών. Πλέον είναι μη αναστρέψιμα τα πράγματα.
Θα πω την γνωμη μου, οσων αφορα, τον αγωνιστηκο σχεδιασμο μιας ομαδας. Η μεταγραφικη περιοδος, πρεπει να τελιωνει, 24 ωρες, πριν την 1η αγωνιστικη του πρωταθληματος. Αυτο, για να μπορει μια ομαδα, αν θελει να αγορασει, να πουλησει, χωρις να εχει δωσει παιχνιδια. Αυτο ομως, δεν ειναι θεμα της Πρεμιερ η της Μπουντεσλιγκα, αλλα θεμα της ΟΥΕΦΑ. Αυτη πρεπει να το επιβαλη. Αλλα γιατι να το κανει ;; Η ΟΥΕΦΑ, ζει απο της μεγαλες και της πλουσιες ομαδες, ποιος χεστηκε για την καθε Εβερτον ;
Η περιπτωση του Στοουνς, μου θυμιζει εντονα την περιπτωσει του Κειχιλ, οταν επαιζει στην Μπολτον. Πολλες ομαδες σφαχτηκαν γι αυτον, οπως και η ομαδα μου η Αρσεναλ. Η Αρσεναλ εδινε ενα λογικο ποσο, η Μπολτον ελεγε συνεχεια οχι. Μετα απο λιγο καιρο, πουληθηκε στην Τσελσι για ψυχουλα (13 εκ απο 22 που εδινε η Αρσεναλ), γιατι ο παικτης δεν επαιζε, η Μπολτον εχανε παιχνιδια και τελικα εκεινη την χρονια επεσε. Το ιδιο μπορει να γινει και τωρα. Γι αυτο, ας παρει οσα περισσοτερα μπορει, ας του βαλει μια ωραια κορδελα και πακετο στην Τσελσι. Καθε Αγγλος παικτης ειναι υπερκτιμιμενος, λογο των νομων, που αναγκαζουν της ομαδες να εχουν γιγενεις παικτης. Αυτος ειναι και ο λογος, που βλεπουμε μετριοτητες, να πουλιουνται με τεραστια ποσα.
ας δουμε και την αλλη πλευρα.ερχεται η γκενκ και λεει οτι θελει τον καρελη. ο προεδρος ψηνεται αλλα θελει καλα λεφτα και το παιζει βαρυ πεπονι. ο κοσμος κραζει και λεει οτι με μια καλη χρονια στην ευρωπη, του χρονου θα κοστιζει τα διπλασια. ολα καλα μεχρι εδω αφου ολοι εχουμε στο μυαλο μας μια ιδανικη (για τα συμφεροντα μας) κατασταση.
αλλα ερχεται ενας αναπαντεχος αποκλεισμος απ την ευρωπη και σε μια στιγμη εξαφανιζεται το θεατρο οπου ο παιχτης μας θα ξεδιπλωνε το ταλεντο του, ωστε να ανεβασει την αξια του. η εθνικη ομαδα παει κατα διαολου και δεν προκειται να προκριθει. και πες οτι σπαει ο διαολος το ποδαρι του (φτου φτου) κι εχει κι εναν τραυματισμο. του χρονου δεν θα βρεις ουτε μισα απ αυτα που βρηκες φετος.
καθε αποφαση εμπεριεχει ενα ρισκο που καθε ομαδα πρεπει να ειναι αποφασισμενη να παρει. δεν μπορεις να απαιτησεις απ τον στοουνς να μεινει για παντα στην ομαδα. αυτα γινοταν πριν 30 χρονια. αν πραγματικα δεν σε ενδιαφερουν τα χρηματα, προσπαθεις να αποδειξεις στον παιχτη οτι τον υπολογιζεις για το μελλον του συλλογου κι οτι θα ειναι ευτυχισμενος στην ομαδα. αν τα καταφερεις εχει καλως. θα διαβαζουμε ρομαντικες ιστοριες για παιχτες που εφτυσαν τα εκατομμυρια και εμειναν στην παντοτινη τους αγαπη.
εκει που εχει φτασει το ποδοσφαιρο σημερα, παιρνεις το πακετο και πας γι αλλα.
kots συμφωνώ σε αρκετά από λες, αλλά το παράδειγμά σου είναι σχετικά διαφορετικό.
Ούτε το θέμα είναι ο Στόουνς κατά κύριο λόγο. Ο Στόουνς και στην Έβερτον με μεταγραφή πήγε (3 μύρια νομίζω) και δεν ήταν οπαδός της.
Το θέμα είναι η πίεση που ασκούν οι πλούσιες ομάδες και πιστεύουν ότι πρέπει να γίνεται το δικό τους με κάθε τρόπο. Και πώς μπορεί η κάθε πιο οικονομικά αδύναμη ομάδα να απαντήσει.
Και γενικότερα, η παγίωση κάποιων δυνάμεων σε πρωταθλήματα που παλιότερα δεν συνέβαινε. Παράδειγμα η ΠΣΖ.
Αυτά προσωπικά με ενοχλούν πολύ.
ναι αρχηγε μου, δεν ειναι ακριβως το ιδιο. το εγραψα πιο πολυ για να δειξω τα ρισκα που παιρνει μια ομαδα οταν ανρνειται να δωσει καποιον παιχτη (συν φυσικα το βαρος του ξενερωμενου παιχτη που ανεφερες κι εσυ).
το θεμα δεν ειναι να αρνηθουν οι μικρες ομαδες. δεν θα το καταφερουν. με τον ενα ή τον αλλο τροπο(πολλα λεφτα ή πιεση απ τον παιχτη) το ταλεντο θα σου φυγει. το θεμα ειναι να εχει ο παιχτης την ωριμοτητα για να κρινει αν μια τετοια μετακινηση ειναι η ενδεδειγμενη για την καριερα του στη συγκεκριμενη στιγμη. αλλα κι εκει η προκληση ειναι μεγαλη. μενεις για να βελτιωθεις κι αλλο και να πας πιο ετοιμος ή φευγεις αμεσως γιατι δεν ξερεις αν σου ξαναπαρουσιαστει τετοια ευκαιρια?
τα φαινομενο ΠΣΖ, τσελσι, σιτυ, αραβες, ρωσσοι, κλπ προσωπικα δεν με ενοχλουν ιδιαιτερα. ας κανει ο αραβας το κομματι του, ας ριξει στην αγορα ενα σκασμο εκατομμυρια για να κινηθει και λιγο χρημα στην ευρωπη και μετα απο μια σεζον που μπορει να ειναι και αποτυχημενη ο παιχτης θα παει να παιξει εκει που του πρεπει.
Είναι λίγο άδικο να ζητείται ωριμότητα από ανθρώπους 20 ετών που το μόνο που ξέρουν είναι να κλωτσάνε μια μπάλα. Είναι απόλυτα λογικό να λένε ναι στα φράγκα.
Αντίθετα, όπως ξαναείπα ο εξευτελισμός του ποδοσφαίρου από διάφορους φολκλορικούς τύπους που μοιράζουν τα εκατομμύρια σαν στραγάλια εμένα με ενοχλεί πολύ. Και με ενοχλεί γιατί παγιώνονται καταστάσεις, ειδικά με τη βοήθεια και των χρημάτων του ΤσουΛου. Δημιουργείται ένα κλειστό κλαμπ ομάδων, δεν κερδίζουν τίποτα σύλλογοι που φτιάχνουν παίκτες, που τους δουλεύουν, αλλά μόνο αυτοί που θα πάνε να δώσουν 40-50-60 εκατομμύρια.
Προσωπικά έτσι το βλέπω.