Γνωρίστε τη Welcome United

Στο κρατίδιο του Πότσνταμ-Μπάμπελμπεργκ της Γερμανίας υπάρχει μια ομάδα που τη λένε Μπάμπελσπεργκ 03. Επειδή αγωνίζεται στην 4η κατηγορία, στη Ρετζιολανλίγκα Νορντόστ (Βόρειο-Ανατολικά είναι αυτό) κανείς δε θα της έδινε σημασία αν δεν έκανε πρόσφατα μια σπουδαία κίνηση. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία μιας ομάδας που θα απαρτίζεται αποκλειστικά από πολιτικούς πρόσφυγες. Η προσπάθειά της στέφθηκε με επιτυχία και έτσι εγένετο η Welcome United, η οποία μάλιστα έγινε δεκτή ως σωματείο από την τοπική ποδοσφαιρική ομοσπονδία και τοποθετήθηκε στη χαμηλότερη κατηγορία.

Η ομάδα απαρτίζεται αποκλειστικά από πρόσφυγες σε όλα της τα κλιμάκια: διοίκηση, προπονητικό τιμ, φροντιστές, ποδοσφαιριστές. Για κάποιους όπως τον Νιγηριανό Ανιάνγου Ομπινβίγκνε (τον δίωκε η Νιγηριανή κυβέρνηση για τις πολύ «φιλελεύθερες» απόψεις του) είναι μια διέξοδος. Για κάποιους άλλους είναι η ζωή τους, όπως το Σομαλό Αμπντιχαφίντ Αχμέντ (διώκεται για τη δράση του κατά των Σομαλών πειρατών), πρωταθλητή Αφρικής σε πρωτάθλημα νέων στο ποδόσφαιρο. Το βασικό όμως είναι ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι από τη Νιγηρία, τη Σομαλία, τη Συρία, τη Σερβία και άλλες χώρες απέκτησαν δικαιώματα.

Όταν η ομοσπονδία έκανε δεκτό το αίτημα της Μπάμπελσμπεργκ 03 στην κεντρική ιστοσελίδα του συλλόγου αναρτήθηκε δήλωση του προέδρου της που εξηγούσε την πρωτοβουλία: «Η απόλυτη ενσωμάτωση των παιχτών στη ζωή του συλλόγου είναι αυτό που κάνει το συγκεκριμένο πρότζεκτ ξεχωριστό. Οι παίχτες έγιναν μέλη του συλλόγου και απέκτησαν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως κάθε άλλη ομάδα του συλλόγου.» Ναι, ο σκοπός ήταν να αποκτήσουν αυτοί οι άνθρωποι με κάποιο τρόπο δικαιώματα, ή όπως το έθεσε καλύτερα ο Νιγηριανός παίχτης πια της Welcome United, Ουζουκούου Ετζίκε: «Είμαστε πανευτυχείς. Είναι εκπληκτικό να μπορείς να βγεις στον κόσμο και να μην είσαι αναγκασμένος να κρύβεσαι σε κάποιο ξενώνα».

Η κίνηση αυτή δεν έμεινε σε τοπικό επίπεδο. Ο αντιπρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (της ομοσπονδιακής λέμε τώρα, όχι της τοπικής) Χέλμουτ Σάντροκ τους επισκέφτηκε και δήλωσε: «Η κίνηση της Μπάμπελμπεργκ 03 είναι ένα φωτεινό παράδειγμα. Το ποδόσφαιρο ήταν πάντα ένα μέσο ενσωμάτωσης στην κοινωνία μας και μέρος της κουλτούρας μας στο να καλωσορίζουμε κάποιον.

Ήδη υπάρχουν μιμητές. Η Ουνιόν Βερολίνου, μένοντας πιστή στις δικές της παραδόσεις, έφτιαξε τους «Πρωταθλητές Χωρίς Σύνορα», ενώ το Αμβούργο δημιούργησε την «FC Λαμπεντούσα», αμφότερες αποτελούμενες αποκλειστικά από πρόσφυγες. Αυτές οι κινήσεις επίσημων συλλόγων δείχνουν τη νοοτροπία μιας ολόκληρης αθλητικής κοινωνίας. Αν προσθέσουμε και τις ήδη γνωστές κινήσεις της Μπάγερν Μονάχου και της Μπορούσια Ντόρτμουντ, βλέπουμε ότι ο οργανισμός που λέγεται γερμανικό ποδόσφαιρο, από τον πρωταθλητή του μέχρι την τελευταία κατηγορία, νιώθει υπόχρεος να ανταποκριθεί σε κάτι που συμβαίνει στη χώρα του.

Πέρα από τα κλισέ τύπου «το ποδόσφαιρο ενώνει», «όχι στο ρατσισμό» και άλλα τέτοια κενά, οι Γερμανοί τιμούν την περιβόητη πρακτικότητά τους με απτές, πραγματικές δράσεις που έχουν άμεσα αποτελέσματα, ενώ παράλληλα ξεχνούν την επίσης περιβόητη κυνικότητά τους. Αποδεικνύουν επίσης ότι οι σύλλογοί τους δεν έχουν χάσει την επαφή με την κοινωνία και τον κόσμο που εκπροσωπούν. Μπορεί να φταίει ότι η μεγάλη πλειοψηφία ανήκει ακόμα κατά 51% στα μέλη των συλλόγων, μπορεί και όχι. Όμως δε μένουν αμέτοχοι στο γυάλινο κόσμο της σόου μπιζ στην οποία ανήκουν πια, αποκομμένοι από το τι συμβαίνει στη πόλη τους. Έμπρακτα αποδεικνύουν ότι είναι κομμάτι της ζωής της πόλης.

Αντίθετα π.χ. με την Αγγλία όπου έχει γίνει τεράστιο θέμα το γεγονός ότι οι οπαδοί των ομάδων – και μόνο οι οπαδοί, όχι οι σύλλογοι – σχεδιάζουν να σηκώσουν πανό στα γήπεδα για να καλωσορίσουν τους πρόσφυγες. Η ομοσπονδία σκέφτεται αν αυτό επιτρέπεται και αν χαλάει την εικόνα της Πρέμιερ Λιγκ που είναι 60% τα λεφτά των τηλεοπτικών. Για να μην πω για αλλού που υπάρχουν προσφυγικά σωματεία, σωματεία πρόσφυγες, σύλλογοι που έχουν συνδεθεί με τη UNICEF και σφυρίζουν αδιάφορα για το θέμα.