Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Μια εβδομάδα γεμάτη βία

https://www.youtube.com/watch?v=IYGaTvhsEWI

Ο κόσμος των φανατικών δεν έχει λογική. Ο κόσμος των φανατικών στην Αργεντινή ακόμα λιγότερο και ειδικά σε μια πόλη όπως το Ροσάριο με ομάδες που έχουν πολύ πιστούς οπαδούς. Αυτό έχει τα ωραία του όπως βλέπουμε και στο παραπάνω βίντεο, έχει και τα αρνητικά του. Ο Ραμίρο Νιέτο βρισκόταν στο σπίτι του πατέρα του όταν άκουσε την έκρηξη. Αμέσως πετάχτηκε και είδε τη φωτιά να καίει την είσοδο του σπιτιού και όλα τα τζάμια σπασμένα. Ευτυχώς δεν υπήρξε κάποιος τραυματισμός και τόσο ο Ραμίρο όσοι και οι δικοί του είναι καλά. Κι αν αναρωτιέστε τι δουλειά κάνει, όχι δεν είναι κάποιος οργανωμένος οπαδός της Σεντράλ που τον είχαν άχτι οι αντίπαλοι της Νιούελ΄ς. Ούτε κάποιος διαιτητής (που δεν έχει φούρνο) και σφύριξε ανάποδα την ομάδα του Νάτσο Σκόκο. Ο Ραμίρο είναι ο παραγωγός του Futbol Para Todos που μεταδίδει το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της χώρας και οι μπαραμπράβας της NOB τον κατηγορούν εδώ και καιρό ότι δεν δείχνει πλάνα από την κερκίδα τους (!). Ναι, αυτό είναι το σοβαρό έγκλημα. Το γεγονός ότι η τηλεόραση της Αργεντινής δεν έχει αρκετά γενικά πλάνα από το πέταλο της Hinchada Mas Popular (στα δεξιά του βίντεο) έφερε απειλές στα social media και τελικά έναν εμπρησμό.

Την ίδια στιγμή που μετά από πολύ καιρό στην Αργεντινή εξετάζουν την κατάργηση της απαγόρευσης μετακίνησης οπαδών (και ήδη σε κάποια λιγότερο επικίνδυνα παιχνίδια έχει αρθεί το μέτρο), οι οπαδοί κάνουν ότι μπορούν για να δείξουν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Στο ματς Αλντοσίβι-Λανούς, οι οπαδοί της Γκρανάτε επέστρεψαν ως φιλοξενούμενοι μετά από καιρό σε γήπεδο. Για να δείξουν ότι διατηρούνται σε εξαιρετική φόρμα πέταξαν μια πέτρα στον ποδοσφαιριστή των γηπεδούχων Λουγκουέρσιο και πάρ’ τον κάτω. Το παιχνίδι άργησε να ξεκινήσει για 20 λεπτά, αλλά άρχισε κανονικά με την σύμφωνη γνώμη του παίκτη που αρκέστηκε να πει “Είναι κρίμα, είμαι καλά όμως. Δεν τρέχει τίποτα, συνεχίζουμε“. Δήλωση που από την μία είναι ηρωική και λες “τι παλικάρι είναι αυτός”, από την άλλη σε κάνει να σκέφτεσαι πόσο μοιρολατρικά αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος το γεγονός ότι κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή στη δουλειά του. Μια μοιρολατρεία που τη βλέπουμε και στην Ελλάδα με τα διάφορα ποδοσφαιρικά σκάνδαλα και την απάντηση “σιγά μην γίνει τίποτα”.

0610_batata_cedoc

Αλλά η εβδομάδα είχε κι άλλα. Ένα από τα σημαντικότερα στελέχη των μπαραμπράβας της Τσακαρίτα (ομάδα σχεδόν ανύπαρκτη ποδοσφαιρικά, αλλά με τους οπαδούς της να παίζουν στις πρώτες θέσεις του χουλιγκανισμού) ο Αλμπέρτο Απολόνιο (ο κύριος παραπάνω με την απολλώνια κορμάρα που θα λέγανε και τα Ημισκούμπρια) συνελήφθη. Όχι φυσικά για τροχαία παράβαση, αλλά με την κατηγορία της συμμετοχής σε κύκλωμα προστασίας. Ο Απολόνιο, συνδικαλιστής της κρεαταγοράς, είναι ιστορική φιγούρα των χουλιγκάνων της Τσακαρίτα και είχε πάρει μέρος στα… ιστορικά επεισόδια μεταξύ Τσακαρίτα και Μπόκα τη δεκαετία του 1990. Είναι γνωστό ότι το μπραβιλίκι παίζει μεγάλο ρόλο στις υποθέσεις των οργανωμένων στην Αργεντινή και αποδεικνύεται συχνά. Δυστυχώς, χωρίς να αλλάζει τίποτα…

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ποδόσφαιρο Λατινικής Αμερικής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Βία χωρίς τέλος

Το ποδόσφαιρο της Αργεντινής συνεχίζει να μαστίζεται από γεγονότα βίας, με τα θύματα να αυξάνονται συνεχώς. Από το 2013 έχουν καταγραφεί επίσημα περίπου 40 θάνατοι που είχαν άμεση σχέση με ποδοσφαιρικά επεισόδια, ενώ ο συνολικός αριθμός των νεκρών έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τους 300. Κι αυτό χωρίς να υπολογίζουμε τους θανάτους γνωστών “μπάρας μπράβας” […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Τσε και το ποδόσφαιρο (πέρα από τα τατουάζ)

Γιατί η Κούβα, μια χώρα τόσο δυνατή στα σπορ –ο Φιντέλ είχε δηλώσει πως ο αθλητισμός είναι μια από τις δραστηριότητες που εκφράζουν καλύτερα την επανάσταση– έχει τόσο χάλια ποδόσφαιρο; Το 1938, υπήρξε η πρώτη χώρα της Κεντρικής Αμερικής που έπαιξε σε τελικά Παγκόσμιου Πρωταθλήματος (αποχώρησαν όλες οι άλλες από τα προκριματικά) και μάλιστα πέρασε και […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

1 σχόλια σχετικά με το “Μια εβδομάδα γεμάτη βία”

  1. Ο/Η kwstasτArsenal λέει:

    Το αιτημα των οπαδων, μου θυμιζει μια καταληψει πριν λιγα χρονια, δεν θυμαμαι που, που τα παιδια ζητουσαν απαλο χαρτι υγειας και τυροπιτες τριγωνες αντι για στρογγυλες…
    Με λιγα λογια, απλα ψαχνουμε μια δικαιολογια για βια.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *