Αυτές τις άγιες μέρες θέλω να αγαπήσω τους πάντες, ακόμη και τον Ντιέγκο Κόστα. Πώς θα τα καταφέρω;

Πόσο δύσκολο είναι να αγαπήσει κανείς τον Ντιέγκο Κόστα, πόσο δύσκολο είναι να του συγχωρήσει ότι είναι ο Ντιέγκο Κόστα. Με μια αναδρομή στη σκληρή του ζωή, με μια κατάδυση στα βάθη της ψυχής του, με ένα γενναίο βήμα προς το μέρος του, εκεί που κανείς δεν τολμάει να πάει –γιατί φοβάται μην του βγάλει ο Ντιέγκο τα μάτια, μην τον κλωτσήσει στο στήθος, μην τον φτύσει, μην αποπειραθεί να του κόψει το πόδι κλπ.– ίσως να τα καταφέρουμε. Να μερικά επιχειρήματα που θα γλυκάνουν την ψυχή κάθε φιλάθλου:

• Όπως επεσήμανε ο Ντέιβιντ Πις, συγγραφέας του «The Damned Utd», ο Ντιέγκο Κόστα είναι Βραζιλιάνος και ο μπαμπάς του τον βάφτισε Ντιέγκο: «Δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσεις τη ζωή, είναι απάνθρωπο. Ξέρετε πολλούς Αργεντίνους που λέγονται Πελέ;». Όχι.
• Κατά γενική ομολογία είναι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος στην ιδιωτική του ζωή: για παράδειγμα, όταν αγόρασε σκύλο, πήρε ένα χαριτωμένο γιορκσάιρ κι όχι ένα πίτμπουλ ή ένα ροτβάιλερ όπως θα περίμενε κανείς. Ο παλιός του συμπαίκτης Μάρκος Νάβας θυμάται ότι το συγκεκριμένο σκυλάκι ήταν επιθετικό σαν πίτμπουλ, αλλά, όπως και να έχει, του Ντιέγκο του στοίχισε – αλήθεια– ο αδόκητος θάνατός του.
• Διότι το δόλιο το σκυλί είχε τραγικό τέλος. Το πάτησε μια Πόρσε. Η Πόρσε που οδηγούσε ο Ντιέγκο Κόστα
• Ο Ντιέγκο Κόστα είναι σταυροφόρος του έρωτα: την εποχή που έπαιζε δανεικός στην Αλμπαθέτε, όπου η βαρεμάρα και το χαμηλό επίπεδο της ομάδας τον οδήγησαν σε εναλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας, συνήθιζε, όταν έπαιζε χαρτιά με τους συμπαίκτες του, να βάζει να παίζουν τσόντες στη διαπασών ως μουσική συνοδεία. Όταν μια γειτόνισσα διαμαρτυρήθηκε, ο Ντιέγκο βγήκε στο παράθυρο και της είπε με παρρησία: «Τι τρέχει μαντάμ; Δεν αγαπάτε την αγάπη;».
• Ο Ντιέγκο Κόστα δεν φταίει, ανδρώθηκε πιστεύοντας πως είναι καλό να είσαι ο Ντιέγκο Κόστα. Οι ενδείξεις ήταν ισχυρές: υπέγραψε συμβόλαιο με τον γνωστό ατζέντη Ζόρζε Μέντες και πήγε στην Μπράγκα μόλις στα δεκαέξι του, μετά από ένα ματς όπου δεν θα έπρεπε να είχε καν παίξει –κόκκινη κάρτα γιατί έφτυσε τον διαιτητή–. Επόμενο βήμα: πήρε μεταγραφή στην Ατλέτικο όταν τον είδε και τον ξεχώρισε ο Χαβιέ Φερνάντεζ, τότε σκάουτερ για λογαριασμό της ομάδας της Μαδρίτης, σε ένα ματς δεύτερης κατηγορίας της Πορτογαλίας. Ο δεκαεφτάχρονος Ντιέγκο διακρίθηκε, ξεκινώντας μεταξύ άλλων έναν καυγά και κάνοντας έναν από τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές να βγει έξω από τα ρούχα του και να αποβληθεί.
• Ο Ντιέγκο Κόστα αγαπιέται για τα ελαττώματά του: μετά από πολλές περιπέτειες –από το 2007, που πήγε πρώτη φορά στη Μαδρίτη ως το 2012 που επιτέλους καθιερώθηκε, έπαιξε σε έξι διαφορετικές ομάδες και μάζεψε, σύμφωνα με στατιστικές, 64 κίτρινες και 4 κόκκινες– , γίνεται σταρ στην Ατλέτικο, στην ομάδα που τον διάλεξε μεταξύ άλλων διότι ο Φερνάντεζ που λέγαμε θεώρησε πως αυτός ο τσατίλας δεκαεφτάχρονος, που έμοιαζε με ταλαιπωρημένο και συνεχώς δυσαρεστημένο τριαντάρη, ταίριαζε ιδιαίτερα στους Κολτσονέρος επειδή είχε αυτήν ακριβώς την τσατίλα, αυτήν ακριβώς την ταλαιπωρημένη και συνεχώς δυσαρεστημένη φάτσα.
• Χρωστάει το ευ ζην σε προπονητές-ψυχάκηδες σαν τον Χρίστο Στόιτσκοφ και τον Ντιέγκο Σιμεόνε. Και τον Χοσέ Μουρίνιο.
• Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη, ας θυμηθούμε πόσα του συγχωρούσαμε όταν κέρδιζε πρωτάθλημα με την Ατλέτικο/ το στερούσε από τη Ρεάλ/από την Μπαρτσελόνα/ όταν μανούριαζε με τον Σέρχιο Ράμος/ τον Πέπε/ και τους δυο μαζί.
• Είναι όσο σκληρός φαίνεται: το 2011, κι ενώ είχε ήδη κλείσει η μεταγραφή του στην Μπεσίκτας, παθαίνει χιαστούς στη τελευταία του προπόνηση με την Ατλέτικο. Όταν επιστρέφει έξι μήνες μετά, δανεικός στην Ράγιο Βαγιεκάνο, όλοι του λένε να το πάει με το μαλακό αλλά αυτός δεν καταλαβαίνει τίποτε: «Αν αντέξει, άντεξε. Αλλιώς, ας ξαναπάθω χιαστούς».
• Αυτό:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=35oTWd1tFO0?rel=0]

• Δεν θα πανηγυρίσει ποτέ τα γκολ -ή τις κόκκινες που προκαλεί- με καρδούλες και μπλουζάκια Jesus Loves You.
• Τέλος, ας αγαπήσουμε τον Ντιέγκο Κόστα, γιατί ο Ντιέγκο Κόστα γουστάρει να μην τον αγαπούν: όταν τον γιουχάρουν, όταν τον κατηγορούν στον διαιτητή, όταν τον ρίχνουν κάτω, όταν τον πλησιάζουν με απειλητικές διαθέσεις, όταν παίρνει κίτρινη, όταν μένει ατιμώρητος σκανδαλίζοντας τα θύματά του, το σκοτεινό πρόσωπό του φωτίζεται, έστω φευγαλέα, από την απόλαυση.