Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Περί σεβασμού και τιμής

mak

Ένα από τα σημαντικότερα ποδοσφαιρικά (και μη) γεγονότα της περασμένης εβδομάδας ήταν ο θάνατος του Χρυσόστομου (Μάκη) Ψωμιάδη. Το θέμα αντιμετωπίστηκε με διάφορους τρόπους. Με χιούμορ, με αφιερώματα στα πεπραγμένα του αποθανόντος, με κατάρες, με RIP, με στενοχώρια από κάποιους γιατί έφυγε ένας… μάγκας (!). Μέχρι που ήρθε ένα γεγονός που γράφτηκε για πλάκα και τελικά έγινε εφιαλτική πραγματικότητα για να βυθίσει τον μικρόκοσμο της ΑΕΚ σε μια ακόμα εσωτερική αναζήτηση, σαν αυτές που απασχολούν μονίμως αυτόν τον σύλλογο και σε κάνουν να σταματάς να ασχολείσαι με το αν ο Κολοβέτσιος είναι καλό σέντερ μπακ ή αν ο Μπαρμπόσα επιτέλους παίζει καλά. Η ΠΑΕ ΑΕΚ έστειλε στεφάνι στην κηδεία του Ψωμιάδη.

Η παρουσία του πρώην αθλητή πυγμαχίας της ΑΕΚ στα διοικητικά της τόσο στο μπάσκετ, όσο και στο ποδόσφαιρο άφησε πίσω καμμένη γη. Αυτό δεν είναι τόσο σπάνιο στην Ελλάδα θα πει κάποιος. Η διαφορά είναι όμως ότι στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για κάποιον άνθρωπο που είχε καταδικαστεί για υπεξαίρεση πολλών εκατομμυρίων Ευρώ από τα ταμεία της ΠΑΕ, με πλαστά τιμολόγια για καφέδες, με εμφανιζόμενους επενδυτές και μπροστινούς, με έναν σταβλίτη να εμφανίζεται ως εργολάβος για προπονητικό κέντρο και με ένα σωρό ατασθαλίες από τους μπροστινούς του Μάκαρου. Η ΑΕΚ πάλεψε δικαστικά, έπεσε σε ένα σωρό κόλπα, νομικά τρικ, αποδράσεις, αναβολές και ασθένειες την ίδια στιγμή που αργοπέθαινε. Περίμενε τη δικαίωση, μπας και καταφέρει να διασωθεί, αλλά η διάσωση δεν ήρθε ποτέ. Είναι φυσικά αρκετά αθώο να πιστεύει κανείς ότι είναι αποκλειστικά ευθύνη του Μάκη η διάλυση της ΑΕΚ, όταν οι μέτοχοι του 2004 και μετά την παράτησαν, αλλά το τεράστιο ποσό που διεκδικούσε η ΑΕΚ θα έκανε σίγουρα τη διαφορά. Μέσα σε όλα αυτά, υπήρξε και η γενικότερη συμπεριφορά του Μάκη, τόσο “επαγγελματικά”, όσο και κατά την παρουσία του στα κοινά της ΑΕΚ και του ελληνικού αθλητισμού. Από τα μακρινά χρόνια και την ιστορία με τον Βρέινς μέχρι το ντου στο σπίτι του Ντέμη και την εμπλοκή του στα στημένα, γεγονότα που συμπλήρωσαν το καλτ προσωπείο ενός ανθρώπου που έζησε μέσα από τις τρύπες του ελληνικού συστήματος δικαιοσύνης εις βάρος πολλών.

Κι όμως, η ΑΕΚ επίσημα αποφάσισε να στείλει στεφάνι στην κηδεία του παγώνοντας, εξοργίζοντας και ντροπιάζοντας μεγάλο μέρος του κόσμου της. Η δικαιολογία όπως βγήκε προς τα έξω από τα non paper ήταν κάτι σε στυλ σεβασμός στο νεκρό και θα τον κρίνουν ο Θεός και η δικαιοσύνη. Ο σεβασμός στους νεκρούς είναι ένα μεγάλο ζήτημα, περισσότερο φιλοσοφικό και σίγουρα όχι καινούριο. Από το λατινικό De mortuis nil nisi bonum dicendum est (για το νεκρό μόνο το καλό πρέπει να λέγεται) μέχρι το ελληνικό τὸν τεθνηκóτα μὴ κακολογεῖν που είπε ο Χείλων, υπάρχει μια κοινή παραδοχή προς αυτό. Το θέμα είναι βέβαια πόσο αυτό είναι σεβασμός και πόσο είναι omerta. Πόσο το κάνεις γιατί “ο νεκρός δεν μπορεί να απαντήσει” και πόσο απλά αγιοποιείς ή αθωώνεις κάποιον εγκληματία. Προσωπικά, πιστεύω ότι ο σεβασμός στο νεκρό δεν έχει να κάνει με τον ίδιο το νεκρό, αλλά κυρίως με τους γύρω του. Όποιος και να ήταν αυτός που πέθανε, σίγουρα θα έχει δίπλα του κάποιον που τον αγαπούσε και πονάει γι’ αυτόν. Σέβεσαι με λίγα λόγια το πένθος κάποιου. Κάνεις λίγο και τον μαλάκα. Δε χάθηκε ο κόσμος μην μιλήσεις για μια-δυο μέρες.

AEKaox

Aπό τη δημόσια περιφορά του νεκρού Καντάφι εν μέσω πανηγυρισμών και τον Αχιλλέα να σέρνει το πτώμα του Έκτορα (όπως τραγούδησαν και οι Manowar) έξω από τα τείχη της Τροίας μέχρι το στεφάνι στην κηδεία όμως υπάρχει διαφορά. Γιατί το στεφάνι δεν δείχνει απλά σεβασμό. Δεν είναι παθητική κίνηση προς κάποιον που δεν μπορεί πλέον να απαντήσει. Δείχνει ότι τιμάς κάποιον. Και δεν γίνεται να τιμάς κάποιον που σίγουρα έχει κρίνει η δικαιοσύνη και που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για πολλά από τα δεινά (ας μην ξεχνάμε ότι αυτός ήταν που έφερε πίσω τον Μπάγεβιτς σκορπίζοντας την ΑΕΚ σε μια ανεπανάληπτη για τα ιστορικά του ελληνικού αθλητισμού εποχή εσωστρέφειας και φαγωμάρας) που πέρασε η ομάδα σου. Γιατί η δικαιολογία “σέβεσαι” κάποιον δεν πείθει, εκτός αν αρχίσουμε να στέλνουμε στεφάνια όταν φύγουν άνθρωποι όπως ο Κορνίλιους Σιρχάους ή ο Αλέξης Κούγιας που στο κάτω κάτω δεν έφαγαν και από μερικά δις δραχμούλες από τα ταμεία της ομάδας. Γιατί αν φύγει πραγματικά κάποιος άξιος άνθρωπος της ΑΕΚ, πάλι στεφάνι θα στείλεις και τότε ποια η διαφορά στην αντίδρασή σου; Πώς θα διακριθεί ο άξιος από τον ανάξιο; Σεβασμός είναι να αφήσεις τους ανθρώπους του στην ησυχία τους (έστω κι αν κάποιοι από αυτούς είναι συνένοχοι), να δείξεις ανωτερότητα στην στενοχώρια τους. Αυτό είναι αρκετά ανθρώπινο, δεν χρειάζεται όμως να το παίξεις Πόντιος Πιλάτος πετώντας το μπαλάκι στον Άγιο Πέτρο. Και αν είσαι φίλος του, στέλνεις προσωπικά στεφάνι (όπως έκανες) και όχι ως σύλλογος, ξεχνώντας το παρελθόν. Γιατί διάολε δεν έγιναν πριν 20 χρόνια όλα αυτά. Και όχι, δεν κρίνει μόνο η δικαιοσύνη. Κρίνουμε όλοι και σίγουρα δεν ξεχνάμε, όπως ευτυχώς κάποιοι έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν με ένα πανό στο ματς με την Ξάνθη. Γιατί άλλο να σέβεσαι τον θάνατο και άλλο να τιμάς το νεκρό που δεν το αξίζει.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΑΕΚ, ελληνικό ποδόσφαιρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Fair Play, αυτός ο άγνωστος

https://youtu.be/8j9WtBvfgyw Αρκετά χρόνια πριν ο Βασίλης Αυλωνίτης μας ενημερώσει για το Πνέυμα και την Ηθική, ιδρύθηκε στην Αργεντινή η ομάδα με το όνομα Άμυνα και Δικαιοσύνη, με τα πρασινοκίτρινα γεράκια να κλείνουν 80 χρόνια ζωής πλέον. Απ’ ότι φαίνεται, τουλάχιστον στη Β’ ομάδα τους, δεν παίρνουν πολύ στα σοβαρά το κομμάτι της δικαιοσύνης. Η Ντεφένσα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο τελευταίος χορός του ερασιτεχνικού αθλητισμού (ή μήπως όχι)

Δύο μήνες καραντίνας σε κάνουν να σκεφτείς πολλά και να φτάσεις, κάποιες φορές, ακόμα και στα όρια με τον εαυτό σου. Θα βαρεθείς, θα εκνευριστείς, θα γίνεις περίεργος. Περισσότερο απ’ όσο είσαι, μερικές φορές. Αυτή είναι η κακή πλευρά. Υπάρχει όμως και η καλή. Αυτή που σε βάζει να σκεφτείς και να φέρεις απέναντί σου […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

5 σχόλια σχετικά με το “Περί σεβασμού και τιμής”

  1. Ο/Η balkou λέει:

    κλαπ, κλαπ, κλαπ…

  2. Ο/Η xoni λέει:

    Απο τα πιο περιεργα κειμενα που εχω διαβασει στο sobrero. Δεν καταλαβαινω γιατι τοσο πολυ μουρμουρα για το τιποτα. Το ιδιο το κειμενο και η δημοσιευση του ακυρωνει τον να μην μιλας και να μην ενοχλεις το νεκρο η αυτους που πενθουν. Πεθανε ενας ανθρωπος που εχει απασχολησει οσο λιγοι, που εκανε πολλα κακα σε μια χωρα που λειτουργει δυστυχως ετσι. Σιγουρα τα εγκληματα του Big Mac ειναι πολλα (αυτα που εκανε στην ΑΕΚ ειναι τα μικροκροτερα), εφυγε απο τη ζωη, η ΠΑΕ εστειλε ενα στεφανι σε ενδειξη σεβασμου ενος ανθρωπου που υπηρετησε την ομαδα. Ειναι γελοιο να μας ενοχλει η αποστολη στεφανιου. Ισως πρεπει να μας ενοχλει που γουσταραμε τον Ψωμιαδη οταν εκεινος ηταν στην ΑΕΚ, που θελαμε εναν προεδρο που να ναι και λιγο μαφια. Ισως θα πρεπει να μας ενοχλει ο τροπος που λειτουργει το ποδοσφαιρο και ο τροπος που λειτουργει η κοινωνια και η εφαρμογη του νομου ωστε οι Ψωμιαδηδες να ζουν σαν αρχοντες. Πολλα μπορουν να μας ενοχλουν αλλα σιγουρα οχι η αποστολη ενος στεφανιου σε καποιον που πεθανε ακομα και ας εκανε κακο στην ομαδα. Στη τελικη ουτε ανακοινωσεις-αφιερωματα, ουτε δημοσια λογια, ουτε τιποτα το εντυπωσιακο εγινε.

  3. Ο/Η Elaith λέει:

    Διαφορετικές οπτικές γωνίες.
    Τι σημαίνει “σε ένδειξη σεβασμού”;
    Στεφάνια στέλνεις σε συγγενείς-δικούς σου ανθρώπους ή σε ανθρώπους που θέλεις να τιμήσεις. Ο Ψωμιάδης δεν ήταν πρόσωπο άξιο τιμής και σίγουρα δεν “υπηρέτησε” την ομάδα. Αποδεδειγμένα της έκανε κακό. Δεν ασχολείσαι και τέλος. Γιατί να στείλεις στεφάνι;
    Για μένα προσωπικά και για πολύ κόσμο (με τον οποίο μίλησα ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ) είναι απαράδεκτη κίνηση.

    Από εκεί και πέρα δεν νομίζω ότι όλοι γούσταραν τον Ψωμιάδη, όπως όλοι δεν γουστάρουν τον Μελισσανίδη. Αποδείχτηκε έτσι κι αλλιώς το χειμώνα εκείνο όταν ο κόσμος στήριξε τον Σάντος ή όταν στήριξε τον Ντέμη.

  4. Ο/Η Xoni λέει:

    Νταξει γνωμες ειναι αυτες,απλα εγω δεν καταλαβαινω γτ ασχολουμαατε με ενα στεφανι στη κηδεια ενος ανθρωπου που περασε απο την ομαδα. Κ επειδη η ΑΕΚ δεν ειναι εγω κ εσυ π στελνουμε σε συγγενεις κ φιλους, το να στειλει ενα στεφανι ειναι κατι ισως κ τυπικο. Τεσπα Προσωπικα αντιπαθουσα τον Ψωμιαδη αλλα σε αυτο το ελληνικο ποδοσφαιρο δεν υπαρχει θεμα προσωπου, ετσι ειναι η νοοτροπια. δεν ειναι το θεμα πως με ενοχλει τοσο ο Ψωμιαδης αλλα το οτι ολοι ειναι μικροι Ψωμιαδηδες η κ μεγαλυτεροι απο κεινον.

    Υ.Γ. Μην παιρνεις ποτε στα σοβαρα αυτα π σου λενε τυποι απο το Κολωνακι :p

  5. Ο/Η Viola21 λέει:

    Αγαπουλες αντίο … και εις το επανιδείν.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *