Όταν η Λιντς βρισκόταν σε δύο χώρες ταυτόχρονα

Ήταν 5 Μαΐου του 1990 όταν οι χούλιγκανς της Λιντς, οι περιβόητοι Leeds United Service Crew, έκαναν επέλαση στο γραφικό Μπόρνμουθ. 104 συλλήψεις και 12 τραυματισμοί ήταν ο απολογισμός των μαχών στους δρόμους της πόλης. Εκμεταλλευόμενοι την banking holiday στην Αγγλία, εφόρμησαν κατά χιλιάδες χωρίς εισιτήρια στο Μπόρνμουθ και όπως ήταν λογικό, πολλοί από αυτούς είχαν άσχημες διαθέσεις. Η Λιντς δεν μπόρεσε να γιορτάσει όπως θα ήθελε την επιστροφή της στην Α’ Εθνική της Αγγλίας, καθώς με τη νίκη 0-1 επί της τοπικής ομάδας κατακτούσε το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Οι παίκτες του Γουίλκινσον, μεταξύ τους ο Ντέιβιντ Μπάτι, ο Γκάρι Σπιντ, ο Γκάρι Μακάλιστερ και ο Γκόρντον Στράχαν πανηγύριζαν και ταυτόχρονα προσπαθούσαν να πουν ότι υπάρχει και καλός κόσμος της ομάδας, εκτός από τους χούλιγκανς.

Την ίδια μέρα, ένας επιχειρηματίας από το Γιορκσάιρ με όνομα Τζον Γκρέιαμ προσγειωνόταν στη Λουσάκα, την πρωτεύουσα της Ζάμπια και με έκπληξη είδε ένα λεωφορείο ντυμένο στα χρώματα της Λιντς και κάποιους νεαρούς να μπαίνουν μέσα. Το γεγονός του προξένησε έκπληξη, αλλά εκείνη την ώρα δεν κατάλαβε και πολλά. Όταν όμως έφτασε στο ξενοδοχείο και άνοιξε την τηλεόραση στο δωμάτιο, είδε το πλήρες ρεπορτάζ. «Η αγγλική ομάδα Λιντς έφτασε σήμερα για να παίξει σειρά φιλικών με ομάδες της χώρας μας». Οι φάτσες των παικτών που είδε ο Γκρέιαμ φυσικά δεν είχαν καμία σχέση με τους πραγματικούς παίκτες της Λιντς, ενώ ο προπονητής που έκανε δηλώσεις με περίσσεια σοβαρότητα για την άνοδο της ομάδας δεν ήταν ο Γουίλκινσον.

Ο γνήσιος Γκόρντον Στράχαν

Τα ίδια ρεπορτάζ υπήρχαν και σε εφημερίδες της χώρας και μάλιστα ένας κοκκινομάλλης άγνωστος εμφανιζόταν σε φωτογραφία ως Γκόρντον Στράχαν. Όταν η Λιντς έπαιξε το πρώτο φιλικό με τους Ρεντ Άροουζ της Ζάμπια έχασε για πλάκα 3-0. Δεν κέρδισε τελικά κανένα από τα τρία παιχνίδια που έδωσε. Οι ντόπιοι άρχισαν να ψάχνονται, καθώς η Λιντς που έβλεπαν στο χορτάρι ήταν τόσο μέτρια ώστε να χάνει από τις τοπικές ομάδες. Όσο και να είχε βελτιωθεί το ποδόσφαιρο της Ζάμπια (που δεν είχε βελτιωθεί), θα έπρεπε οι Άγγλοι να είναι πιο ανταγωνιστικοί. Κάπως έτσι η «Λιντς» αναγκάστηκε να επισπεύσει την αναχώρησή της. Τι είχε γίνει όμως πραγματικά;

Η ομάδα ήταν όντως από το Λιντς, την… πόλη. Απλώς ήταν η ποδοσφαιρική ομάδα του κολεγίου Κάρνεγκι και οι παίκτες της έπαθαν πλάκα όταν είδαν ρεπόρτερς και πούλμαν να τους περιμένουν στο αεροδρόμιο. «Μείναμε στο καλύτερο ξενοδοχείο της πόλης, πάθαμε πλάκα όλοι. Δεν είχαμε ξαναμείνει σε τέτοιο μέρος, ήταν λες και ήμασταν γαλαζοαίματοι». Οι διοργανωτές για να έχει επιτυχία η τουρνέ της ομάδας αποφάσισαν να την προμοτάρουν ως την κανονική Λιντς και κατάφεραν γρήγορα να μαζέψουν τον κόσμο που ήθελαν. Σε μια εποχή χωρίς Ίντερνετ και πολλά τηλεοπτικά κανάλια δεν ήταν δύσκολο. Γρήγορα οι άνθρωποι του κολεγίου μπήκαν κι αυτοί στο κόλπο και ο προπονητής έκανε και δηλώσεις ως Γουίλκινσον. Ο Κόλιν Μόρις ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που μπορούσε να υποστηρίξει ότι έχει σχέση με την Λιντς, την ομάδα, αφού είχε περάσει ένα φεγγάρι ως προπονητής της ομάδας νέων του συλλόγου. Ίσως του ήταν πιο εύκολο απ’ ότι ήταν για τους πιτσιρικάδες φοιτητές που δεν μπορούσαν να κερδίσουν τους επαγγελματίες της Ζάμπια. Η φυγή της… μαϊμού Λιντς έγινε την κατάλληλη στιγμή, καθώς όπως έμαθαν αργότερα οι παίκτες του Κάρνεγκι οι εξαγριωμένοι και εξαπατημένοι φίλαθλοι ξέσπασαν εις βάρος των υπεύθυνων. Από την ομάδα του Κάρνεγκι κανείς δεν έκανε σπουδαία καριέρα. Η πραγματική όμως Λιντς δυο χρόνια αργότερα κατακτούσε το πρωτάθλημα στην Αγγλία.

Οι οπαδοί της Λιντς στο περιβόητο ματς με την Μπόρνμουθ

Πηγή: Sabotage Times