Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

O ψηλός και ο κοντός του Μπρίστολ

Χωρίς τίτλο

Στο ποδόσφαιρο με τον όρο Smash and Grab εννοούμε τη νίκη μιας ομάδας που έρχεται ξαφνικά, και σε πλήρη αντίθεση, με την εικόνα της στο γήπεδο. Ο αντίπαλος έχει την κατοχή. Ο αντίπαλος έχει τις -κλασικές- ευκαιρίες για να σκοράρει. Ο αντίπαλος δείχνει πως εύκολα, ή δύσκολα, θα το κερδίσει το τρίποντο. Εμείς όμως θα το πάρουμε το ματσάκι, απ’ το πουθενά, χωρίς να καταλάβει κανένας πως, με μια φάση.

Στα 70s στην Αγγλία υπήρξε μια ομάδα που δικαίως δανείστηκε αυτό τον τίτλο. Κέρδισε τις εντυπώσεις και πολλά παιχνίδια, σκοράροντας γκολάρες με το κιλό και εν συνεχεία διαλύθηκε, δίχως να κάνει ουσιαστικά την υπέρβαση, που άξιζε να κάνει σύμφωνα με το κοινό της εποχής, επειδή, δυστυχώς, και συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτή είναι η μοίρα του φτωχού στον αθλητισμό, εδώ και δεκάδες χρόνια. Το όνομα αυτής Μπρίστολ Ρόβερς και δημιουργός της ο παλιός κεντρικός αμυντικός της, ο Ντον Μέγκσον. Ο Μέγκσον σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1971 και αμέσως ανέλαβε τα ηνία της ομάδας έχοντας κατά νου να δημιουργήσει μια ομάδα στα κλασικά Βρετανικά πρότυπα της εποχής. Μια ομάδα δηλαδή που θα σήκωνε τη μπάλα στον αέρα δημιουργώντας έτσι  αυχενικό στους φιλάθλους στις κερκίδες. Μια ομάδα με κύριο χαρακτηριστικό τη δύναμη. Μια ομάδα που θα είχε ως σήμα κατατεθέν τον “ψηλό και τον κοντό” στην επίθεση, με τον ένα να συμπληρώνει τον άλλο. Στην ομάδα υπήρχε ήδη ο επιθετικός Μπρους Μπάνιστερ, κοντούλης, γρήγορος, γκολτζής και με καλή τεχνική, έλειπε όμως ο παίκτης που -ως άλλος Αντώνης Αντωνιάδης- θα κατέβαζε τις μπαλιές-κανονιές απ’ την άμυνα, σπάζοντας τη μπάλα και παίζοντας παράλληλα ξύλο με τους αντιπάλους αμυντικούς, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο διαδρόμους για τον Μπάνιστερ. Το όνομα αυτού Άλαν Γουόρμποϊς. Με καριέρα στη Σέφιλντ Γουένσντέϊ και την Κάρντιφ, στους Ουαλούς μάλιστα είχε πάει για 42.000 λίρες μετά τη φυγή του Τζον Τόσακ για τη Λίβερπουλ, ήταν ψηλός σαν πλάτανος και δυνατός σαν ταύρος. Η εποχή των Smash and Grab του Μπρίστολ μόλις ξεκινούσε.

15376901628_4ecd0ce7cc_b

Ήταν η σεζόν 1972/1973 και η Μπρίστολ Ρόβερς βρίσκονταν στην τρίτη κατηγορία της Αγγλίας. Ο Μέγκσον δεν κρύφτηκε πίσω απ’ το δάχτυλό του και έθεσε ως πρώτο, και μοναδικό, στόχο την άνοδο. Οι δημοσιογράφοι της εποχής των θεώρησαν τρελό με τον ίδιο όμως να ξέρει τον λόγο που πίστευε σε αυτό. Αυτό δεν ήταν άλλο από τα γκολ των Μπάνιστερ και Γουόρμποϊς που δεν μπορούσαν να μη δώσουν δικαίωμα στο όνειρο της ανόδου. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι πως οι δύο παίκτες εκτός της άψογης συνεργασίας που είχαν στο γήπεδο, σε αυτό τους βοηθούσε και ο εξαιρετικός εξτρέμ Κένι Στίβενς, είχαν αναπτύξει, απ’ την πρώτη στιγμή κιόλας, μια σπάνιας μορφής φιλία και αλληλοσεβασμού. Μια φιλία που συνεχίζεται ακόμα και στις μέρες μας και μετρά σχεδόν 50 χρόνια. Η ομάδα δυστυχώς δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο της ανόδου καθώς τα εμπόδια της Μπέρνλι και της ΚΠΡ αποδείχτηκαν απροσπέλαστα πήρε όμως κάτι πολύ σημαντικό για τη συνέχεια. Όλες εκείνες τις εμπειρίες για τη μαγική σεζόν που θα ακολουθούσε αφήνοντας με το στόμα ανοικτό ολόκληρη την ποδοσφαιρική Αγγλία.

Το Ίστβιλ την επόμενη σεζόν έζησε τις κορυφαίες του ποδοσφαιρικές στιγμές. Στιγμές μοναδικές, γεμάτες από γκολ σπάνιας ομορφιάς, οδηγώντας ακόμα και μερικές από τις κορυφαίες μορφές του Αγγλικού ποδοσφαίρου στην πλήρη υποταγή. Η χημεία του επιθετικού διδύμου της ομάδας ήταν μοναδική και η απόδοση των δύο φίλων μνημονεύεται ακόμα και στις μέρες μας απ’ τους οπαδούς, και όχι μόνο, της ομάδας. Τα 40 τέρματα στο πρωτάθλημα, 22 απ’ τον Γουόρμποϊς και 18 απ’ τον Μπάνιστερ, έδωσαν στη Μπρίστολ Ρόβερς τη δεύτερη θέση και την άνοδο με 61 βαθμούς, μόλις στο -1 απ’ την πρώτη Όλνταμ, και δικαίωσαν πλήρως το πλάνο και το όραμα του προπονητή της, Ντον Μέγκσον. Από εκείνη την ονειρική σεζόν δεν γίνεται να μη διηγηθώ μια απ’ τις ωραιότερες ιστορίες του Αγγλικού ποδοσφαίρου, στο γήπεδο μάλιστα που έμελλε 19 χρόνια αργότερα να κάνει ντεμπούτο ο σπουδαίος Ντέιβιντ Μπέκαμ με πρωταγωνιστές  τον Μπάνιστερ, τον Γουόρμποϊζ και τον κορυφαίο  Μπράιαν Κλάφ.

Ο Κλαφ είχε αναλάβει τη Μπράιτον στις αρχές Νοεμβρίου, στο μεσοδιάστημα απ’ τη Ντέρμπι Κάουντι που τον οδήγησε στο καταστροφικό πέρασμα από τη Λιντς, και είχε ως μοναδικό στόχο την παραμονή της ομάδας σε μια απ’ τις δυσκολότερες περιόδους και των δύο. Όταν έφτασε η στιγμή να υποδεχτεί την Μπρίστολ Ρόβερς η ομάδα του Smash and Grab βρίσκονταν στη μέση ενός αήττητου σερί 27 αγώνων. Ένα σερί που οδήγησε τελικά και στην άνοδο. Πριν την αναμέτρηση του Γκόλντστόουν Γκράουντ είχε ακυρωθεί, λόγω καιρικών φαινομένων, η αναμέτρηση της Τσέλσι με τη Λιντς, με τους “μπλε” να τρέχουν και αυτοί ένα μεγάλο αήττητο σερί. Εκείνη την αγωνιστική με την κακοκαιρία να καλπάζει είχαν ακυρωθεί πολλά παιχνίδια στο Λονδίνο και περίπου ακόμα 20 αναμετρήσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτή η κατάσταση έστρεψε όλα τα φώτα στο παιχνίδι της Μπρίστολ με την Μπράιτον. Απ’ τη μία τα όργια του επιθετικού διδύμου των “πειρατών” απ’ την άλλη ο Κλαφ δεν ήθελε και πολύ για να γίνει το γεγονός της αγωνιστικής. Και έγινε μιας και ο Μπρους Μπάνιστερ και ο Άλαν Γουόρμποϊς είχαν κρατήσει την καλύτερή τους παράσταση για αυτήν την αναμέτρηση.  ιστορία γράφτηκε έχοντας αντίπαλο τον κορυφαίο Άγγλο προπονητή στην ιστορία του αθλήματος υπό το βλέμμα μιας χώρας που γουστάρει να φτιάχνει ποδοσφαιρικά θαύματα και να πορεύεται μαζί τους για πάντα.

Ο Μπάνιστερ είχε σκοράρει χατ-τρικ πριν κλείσει το πρώτο ημίχρονο και ο Γουόρμποϊς συμπλήρωνε ακόμα τέσσερα γκολ για το τελικό 2-8 σε μια αναμέτρηση που συζητιέται ακόμα, και θα το κάνει πάντα, στο Μπρίστολ. Όπως έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο Μπάνιστερ, αυτό ήταν το παιχνίδι που τους ανέβασε επίπεδο και έδειξε σε όλη τη χώρα τι μπορούσε να κάνει πραγματικά εκείνη η ομάδα. Αυτό όμως που ακολούθησε μετά το τελικό σφύριγμα και διηγήθηκε μοναδικά ο Μπάνιστερ χάρισε στην αναμέτρηση μια περίοπτη θέση στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. “Βρισκόμουν με ένα βαθύ σκίσιμο κάτω απ’ το μάτι και δεχόμουν τις πρώτες βοήθειες στο ιατρείο του γηπέδου όταν άνοιξε η πόρτα αργά, κάνοντας εκείνον τον απαίσιο ήχο, και τον είδα να μπαίνει στην αίθουσα. Ήταν ο Κλάφ και με κοίταζε με εκείνο το ειρωνικό βλέμμα που τον χαρακτήριζε. Με αργά και σταθερά βήματα, ίσως να τα είχε τσούξει και λίγο, άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου. Με πλησίασε, στάθηκε μπροστά μου και μου είπε. Παραδέξου το. Το σκίσιμο στο μάτι το έκανες μόνος σου. Κανένας αμυντικός μου δεν σε ακούμπησε σήμερα. Όλοι χαμογέλασαν και ο Κλάφ μου γύρισε την πλάτη και έφυγε. Από τότε τον είδα αρκετές φορές ως θεατή στα γήπεδα που έπαιζα ποδόσφαιρο. Πάντα με τον γιο του, τον Νάιτζελ. Ο Νάιτζελ έχει παραδεχθεί άλλωστε πως είχε δανειστεί πολλές απ’ τις κινήσεις μου όταν έπαιζε ποδόσφαιρο. Πραγματικά τον ευχαριστώ και τον εκτιμώ πολύ γι’ αυτό”.

Η Μπρίστολ συνέχισε στη δεύτερη κατηγορία παλεύοντας για να ανέβει στην πρώτη κάτι που δυστυχώς και δεν το κατάφερε ποτέ. Οι δρόμοι των δύο φίλων χώρισαν, για λίγο, το 1976 όταν ο Γουόρμποϊς πήρε μεταγραφή στη Φούλαμ, σε μια περίοδο που η ομάδα είχε στις τάξεις της παίκτες όπως ο Μπόμπι Μουρ, ο Τζώρτζ Μπεστ και ο Πίτερ Στόρεϊ, με στόχο να βρεθεί στη μεγάλη κατηγορία, και ο Μπάνιστερ για την άσημη Πλίμουθ, με σκοπό να ηγηθεί της προσπάθειάς της για να μείνει στην κατηγορία. Και οι δύο ομάδες βρίσκονταν τότε στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας. Και οι δύο απέτυχαν παταγωδώς στους στόχους ου είχαν θέσει. Η Πλίμουθ έπεσε κατηγορία, η Φούλαμ δεν ανέβηκε κατηγορία, και οι δύο φίλοι έδειχναν να βρίσκονται αρκετά μακριά απ’ τον καλό τους εαυτό. Ο Κεν Χιούτον θα τους κάνει και πάλι συμπαίκτες το 1978 στη Χαλ Σίτι, προσπαθώντας να ενώσει τα συστατικά δημιουργώντας και πάλι εκείνη τη μοναδική χημεία του Μπρίστολ. Δυστυχώς δεν το κατάφερε και κάπου εκεί οι καριέρες και των δύο ποδοσφαιριστών άρχισαν να δείχνουν ότι σιγά-σιγά έφταναν στο τέλος τους. Ίσως τελικά αυτό το δέσιμο να ήταν δημιούργημα του Μέγκσον. Ίσως μόνο εκείνη η Μπρίστολ να τους ταίριαζε. Υπάρχουν κι άλλα πολλά ίσως και γιατί που δεν πρόκειται όμως να απαντηθούν ποτέ για ένα απ’ τα κορυφαία επιθετικά δίδυμα των μικρών κατηγοριών της Αγγλίας. Ένα δίδυμο που κατάφερε να κερδίσει, έστω και για λίγο, τα φώτα ολόκληρης της χώρας. Στις μέρες μας ο Γουόρμποϊς δουλεύει ως οδηγός φορτηγού και ο Μπάνιστερ έχει κατάστημα με αθλητικά είδη. Μοναδικοί, απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Ήρωες ιστοριών που το Αγγλικό ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από δαύτους και ευτυχώς βρίσκουν χώρο ακόμα στις μέρες μας. Σε ένα ποδόσφαιρο “σύγχρονο”, άοσμο και αποκομμένο -δυστυχώς- από συναίσθημα.

Το κείμενο είναι αφιερωμένο στον άνθρωπο που με έκανε να αγαπήσω το ποδόσφαιρο ως ένα όμορφο σπορ. Τον αγαπημένο μου παππού.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αγγλικό πρωτάθλημα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Του Αγίου Τοτέριγχαμ του Μεγαλομάρτυρος

Όσοι έχουν κάποιο μικρό βιβλιαράκι-ημερολόγιο ή είναι πιο σύγχρονοι και έχουν κάποιο app με γιορτές (για τα γενέθλια μάς έχει σώσει το Facebook), δεν θα βρουν ποτέ τη γιορτή για την οποία θα μιλήσουμε. Ούτε θα μπορέσουν να ρωτήσουν αυτή τη θεία τους που πάει εκκλησία να τους πει πότε πέφτει ακριβώς (μια που είναι […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο πιο ζόρικος αντίπαλος του Άντι Κόουλ

Φθινόπωρο 1996. Στο Άνφιλντ οι ρεζέρβες της Λίβερπουλ υποδέχονται τις αντίστοιχες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παρ’ότι το γήπεδο είναι σχεδόν άδειο από κόσμο και στον αγωνιστικό χώρο υπάρχουν κατά κύριο λόγο πιτσιρίκια, που τα ονόματα τους δεν τα γνωρίζουν αρκετοί οπαδοί των δυο ομάδων, ένα παιχνίδι Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είναι ποτέ μια απλή υπόθεση. Ακόμα και […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

1 σχόλια σχετικά με το “O ψηλός και ο κοντός του Μπρίστολ”

  1. Ο/Η Ανώνυμος λέει:

    «Με πλησίασε, στάθηκε μπροστά μου και μου είπε. Παραδέξου το. Το σκίσιμο στο μάτι το έκανες μόνος σου. Κανένας αμυντικός μου δεν σε ακούμπησε σήμερα. Όλοι χαμογέλασαν και ο Κλάφι μου γύρισε την πλάτη και έφυγε».

    Φανταστείτε ο προπονητής μιας ελληνικής ομάδας που θα είχε υποστεί βαριά εντός έδρας ήττα, να πήγαινε αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα στα αποδυτήρια της αντίπαλης ομάδας και να έλεγε αυτό που είπε ο Κλαφ στον Μπάνιστερ. Εκεί να δείτε χαμόγελα…

    Ωραία ιστορία και ακόμα ωραιότερος επίλογος, φίλε Γαργαντούα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *