Το αντίο του πρίγκιπα

Τον Ιανουάριο του 2004 ο Ντιέγκο Μιλίτο άφηνε την Αργεντινή, την πόλη Αβεγιανέδα και την αγαπημένη του Ράσινγκ Κλουμπ μετά από 4 χρόνια στα οποία συνολικά έβαλε 37 γκολ και έφτασε μέχρι και στο σημείο να μαλώσει με τον αδερφό του σε κλάσικο με την Ιντεπεντιέντε και να του βρίσει την μάνα (κατά τρομερή σύμπτωση και δική του μητέρα). Τα γκολ δεν ήταν τόσα πολλά, άλλωστε πέρασε δύσκολα στην “Ακαδημία” μια που η ομάδα ήταν σε τραγική κατάσταση. Η Ράσινγκ βολόδερνε στο πρωτάθλημα, οι προπονητές άλλαζαν και στην Απερτούρα του 2000 τερμάτισε τελευταία με μόλις 1 νίκη σε 19 αγώνες.

Κανείς παίκτης της ομάδας δεν είχε σκοράρει πάνω από 2 γκολ σε μια ολόκληρη σεζόν, το ίδιο κι ο Μιλίτο. Το ταλέντο του όμως το αναγνώριζε όλη η χώρα και οι οπαδοί της Ράσινγκ φοβόντουσαν για το μέλλον του. Ο 21χρονος τότε Ντιέγκο δήλωσε ότι αγαπάει την ομάδα και τους οπαδούς και ότι θέλει να παίζει εκεί παρά τα προβλήματα του συλλόγου. Υπογράφει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, παίζει σε αρκετά ματς αλλά συνεχίζει να μην σκοράρει τόσο. Η Ράσινγκ τα πηγαίνει καλά στην Κλαουζούρα του 2001, αλλά λόγω της συνολικής βαθμολογίας κινδυνεύει με υποβιβασμό. Την 17η αγωνιστική η ομάδα πηγαίνει στη Σάντα Φε και βρίσκεται πίσω στο σκορ από την Κολόν με 1-0. Ο Μιλίτο είναι με πυρετό στον πάγκο, αλλά μια ήττα μπορεί να γίνει καθοριστική. Ο κόουτς Μέρλο τον βάζει μέσα, ο Μιλίτο ισοφαρίζει με ένα υπέροχο γκολ, πανηγυρίζει έξαλλα και αποβάλλεται. Η αρχή ενός δεσμού λατρείας.

Η Ράσινγκ σώζεται και στα επόμενα πρωταθλήματα ο Μιλίτο γίνεται πρώτος σκόρερ της ομάδας του και η Ράσινγκ κερδίζει το 2001 τον πρώτο της τίτλο μετά το 1966, με τον Ντιέγκο να μπαίνει στο πάνθεον των ηρώων του συλλόγου. Το 2004 ο Μιλίτο εγκαταλείπει την Αργεντινή για την Ευρώπη και κάνει μια μεγάλη καριέρα. Μετά από μια δεκαετία επιστρέφει στην Αργεντινή και η Ράσινγκ δεν έχει κερδίσει ούτε κούπα για.. μάτε. Ο “Πρίγκιπας” δηλώνει ότι ήρθε για να φέρει πάλι έναν τίτλο στην αγαπημένη του ομάδα. Η Ράσινγκ όντως κερδίζει την Απερτούρα του 2014, η λατρεία για τον Μιλίτο μεγαλώνει ακόμα πιο πολύ.

Χθες η Ράσινγκ κέρδισε την Τέμπερλει με 2-0 και το Ελ Σιλίντρο δάκρυσε. Σηκώθηκε στο πόδι στο 22ο λεπτό για να τιμήσει το νούμερο 22. Το τελευταίο σόου του Μιλίτο. Ο αποχαιρετισμός.

Δάκρυσε ο ίδιος, δάκρυσε ο συνομήλικός του Σεμπαστιάν Σάχα, δάκρυσε ο κόσμος που σήκωσε ένα τεράστιο πανό στο πέταλο του γηπέδου. Το αντίο είχε στο μενού και ένα γκολ, έστω και με πέναλτι. Δεν μπορούσε αλλιώς.

Κάποιοι ακόμα πιο τρελοί οπαδοί της ομάδας, πήγαν στο γήπεδο της μισητής Ιντεπεντιέντε και έκαναν γκράφιτι με το πρόσωπο του Μιλίτο και το “Μόνο ένας”. Το γκράφιτι φυσικά έμεινε ελάχιστες ώρες μέχρι να το σβήσουν οι οπαδοί των κόκκινων, αλλά δεν είχε καμία σημασία.

Και πού ξέρει κανείς. Ο αδερφός του Γκάμπι αναλαμβάνει την Ιντεπεντιέντε. Μπορεί στο μέλλον να έχουμε ακόμα μία κόντρα αδερφών σε ένα κλάσικο του Αβεγιανέδα. Ακόμα έναν καβγά, αυτή τη φορά χωρίς ποδοσφαιρικά παπούτσια. Σίγουρα όμως ο Ντιέγκο φεύγει με ψηλά το κεφάλι, όπως θα ήθελε κάθε ποδοσφαιριστής-οπαδός. Και πόσο πιο ιδανική μέρα, όταν έγινε και πατέρας. Στις 2.30 το πρωί η γυναίκα του Σοφία έφερνε στον κόσμο το τρίτο παιδί του. Μερικές ώρες αργότερα αποχαιρετούσε το αγαπημένο του γήπεδο

Φεύγω όπως θέλω, με τον κόσμο μου, στο σπίτι μου. Αποσύρομαι με τη φανέλα που αγαπώ, θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο για την αγάπη του. Θα ήθελα να τους αγκαλιάσω έναν προς έναν.