Παίζοντας Μπάλα στην Πρωτεύουσα των Απαγωγών

Με αφορμή την έναρξη του δεύτερου κύκλου γνωστής τηλεοπτικής σειράς (αν θέλετε να πούμε όνομα να πληρώσετε) θυμήθηκα την ιστορία μιας πόλης όπου το ποδόσφαιρο υπήρξε η αφορμή να επιστρέψει η ζωή σε πιο κανονικά επίπεδα.

Η πόλη του Χουάρες στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ ήταν γνωστή για πολλούς λάθος λόγους. Παγκόσμια πρωτεύουσα των απαγωγών για πολλά χρόνια (με μέσο όρο 33 απαγωγές τη βδομάδα), οι δολοφονίες έφταναν περίπου τις 17 τη βδομάδα, οι εξαφανίσεις γυναικών τις 30 το μήνα και το ναρκoεμπόριο σε επίπεδα που μετριούνται από κάποια κλίμακα, όπως και η διαφθορά των αρχών. Μέσα σε αυτό το σκηνικό και μετά από ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα λογαριασμών των συμμοριών της περιοχής (3 από τα 7 καρτέλ που ελέγχουν το ναρκοεμπόριο στα σύνορα) δύο μερακλήδες αποφάσισαν ότι η πόλη για να επανέλθει σε μια κανονικότητα χρειάζεται κάτι συμβολικό να την ενώσει, μια ποδοσφαιρική ομάδα.

Ο Πωλ Φόστερ και η Αλεχάνδρα δε λα Βέγκα ήταν αυτοί που οραματίστηκαν και υλοποίησαν την αναβίωση του ποδοσφαίρου στο Χουάρες. Δημιούργησαν τους Μπράβος του Χουάρες (αρχικά ήταν Φ.Σ. Χουάρες), μια ομάδα που θα ένωνε όλη την πόλη. Ας αναλύσουμε πρώτα λίγο παραπάνω το «αναβίωσαν» πριν περάσουμε στο παρακάτω. Mέχρι το 2010 στην πόλη υπήρχε μια ομάδα που λεγόταν «Χουάρες Ίνδιος». Το 2008 ανέβηκαν μάλιστα στην πρώτη κατηγορία. Τα έτη όμως 2009-2010 ήταν τα χειρότερα από πλευράς βίας στην πόλη, που την έφεραν και πρώτη στη λίστα των πιο επικίνδυνων περιοχών του πλανήτη.  Το 2009 κατεγράφησαν επίσημα 2.700 δολοφονίες, ενώ το 2010 έφτασαν τις 3.910. Οι Ίνδιος δεν έμειναν έξω από αυτόν τον κύκλο αίματος. Ο υπεύθυνος του πάρκινγκ του συλλόγου Εδουάρδο Βάργας δήλωσε ότι είχε βρει 3 πτώματα στο πάρκινγκ, εντελώς τυχαία μια μέρα πριν από αγώνα. Ο πρώτος προπονητής της χρονιάς 2009-2010 δολοφονήθηκε με σφαίρα στο κεφάλι ενώ μιλούσε στο τηλέφωνο έξω από το προπονητικό κέντρο. Από τον τερματοφύλακα της τότε ομάδας έκλεψαν το αυτοκίνητό του με την απειλή όπλου. Το ίδιο συνέβη και σε άλλους δυο παίχτες της ομάδας. Αυτά είναι ενδεικτικά περιστατικά. Εντελώς συμπτωματικά πάλι. Εκείνη τη σεζόν η ομάδα έκανε 27 συνεχόμενες ήττες, αρνητικό ρεκόρ στο πρωτάθλημα του Μεξικού και υποβιβάστηκε. Πριν αρχίσει η επόμενη σεζόν διαλύθηκε. Κανείς δεν ήθελε να παίξει μπάλα στο Χουάρες.

Η δε λα Βέγκα είναι ντόπια, από μια παραδοσιακή οικογένεια γρίγκος που έκανε δουλειές και στις δύο πλευρές του συνόρου. Η ίδια δήλωσε ότι ήθελε να δώσει μια ελπίδα και μια προοπτική. «Το ποδόσφαιρο μπορεί να λειτουργήσει ως βιταμίνη σε μια κοινωνία. Μελετήσαμε πως κατάφεραν να περιορίσουν τη βία το Παλέρμο, το Μεντεγίν και ολόκληρη η Κολομβία. Τα σπορ ήταν πάντα ένα κομμάτι της νέας κοινωνίας. Πήγαμε στις γειτονιές και μιλήσαμε με τα παιδιά. Ονειρεύονταν να γίνουν μαφιόζοι. Ήθελα να δώσω μια άλλη κατεύθυνση στα όνειρά τους».

Η δε λα Βέγκα έχει παντρευτεί από την άλλη πλευρά του συνόρου. Ο Πωλ Φόστερ είναι ένας εκατομμυριούχος από το Ελ Πάσο του Τέξας. Μένουν όμως πάνω στο σύνορο. Η ίδια είναι στο Χουάρες μόνιμα. Έτσι κατάφερε σε 6 μόλις μήνες να στήσει το σύλλογο, να βρει και να ανακαινίσει γήπεδο, να σχεδιάσει σήμα/φανέλες/σορτσάκια, να μαζέψει ρόστερ και προπονητικό τιμ και να δηλώσει συμμετοχή στη χαμηλότερη κατηγορία του περιφερειακού πρωταθλήματος του Κανκούν (περιφέρεια στην οποία ανήκει το Χουάρες, επαρχία Τσιουάουα). Η ίδια θεωρεί ότι οι παίχτες των Μπράβος είναι σαν κοινωνικοί λειτουργοί. Επισκέπτονται σχολεία, νοσοκομεία, γειτονιές και τα εργοστάσια της πόλης και ενώνουν τους κατοίκους της. Από την αρχή θεωρήθηκαν φαβορί για την άνοδο. Για να γίνει και επίκληση στο Μεξικανικό ασυνείδητο το νέο γήπεδο το εγκαινίασε ο Πάπας στην επίσκεψή του το Γενάρη του 2016. Δύο μήνες μετά ξεκίνησαν οι αγώνες. Οι Μπράβος ανέβηκαν κατηγορία.

Όχι ότι δε συνάντησε αντιδράσεις ή ότι είναι κάποια αγία η δε λα Βέγκα. Το να μην αναβιώσουν οι Ίνδιος ήταν προσωπική της επιλογή διότι ήθελε κάτι φρέσκο. Σημείωση, στην πόλη υπάρχουν ήδη δύο Ίνδιος, ένας σύλλογος μπέιζμπολ και ένας μπάσκετ. Επίσης οι Ίνδιος φόραγαν κόκκινα με άσπρο και μαύρο. Η ίδια διάλεξε πράσινες φωσφοριζέ φανέλες με ένα κόκκινο μεγάλο Χ στη μέση που να συμβολίζει το σύνορο και τη ρήξη με το παρελθόν. Οι φανατικοί (που λέγονται «Ελ Καρτέλ») δεν το είδαν με καλό μάτι για δύο λόγους: 1) Διότι πράσινα φοράνε οι αιώνιοι εχθροί της Σάντος Τορρεόν και 2) επειδή το πράσινο είναι το χρώμα του κυβερνώντος κόμματος, με το οποίο η δε λα Βέγκα έχει στενές σχέσεις και οι οπαδοί δε θέλουν να έχουν καμία. Αρνούνται να κουνήσουν πράσινες σημαίες και να φορέσουν τις νέες φανέλες (συνεχίζουν να κουνάνε τις κόκκινες σημαίες), αλλά με την παρουσία τους στηρίζουν τη νέα προσπάθεια.

Όσο και αν λένε οι Καρτέλ ότι δε θέλουν η ομάδα να συνδεθεί με τα πολιτικά στις δημοτικές εκλογές υποστήριξαν ανοιχτά τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Καμπάδα που έβλεπε τα ματς μαζί τους και τους είπε ότι θα επαναφέρει τα χρώματα των Ίνδιος. Η οικογένεια δε λα Βέγκα ήταν με τον κυβερνητικό Τέτο. Και οι δύο υποψήφιοι είναι χαρακτήρες από σειρά. Ο Τέτο έχει κατηγορηθεί για σύνδεση με το καρτέλ της περιοχής. Ήταν δήμαρχος την περίοδο της μεγάλης καταστροφής και 3 αστυνομικοί του διευθυντές (ο ένας γαμπρός του) έχουν συλληφθεί να περνάνε ναρκωτικά στις ΗΠΑ με υπηρεσιακά αυτοκίνητα. Ο Καμπάδα έχει παντρευτεί κόρη μεγαλοεμπόρου που εκτίει ποινή 25 ετών στη φυλακή.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό βέβαια η ομάδα συνεχίζει να αναπτύσσεται. Ανέβηκε κατηγορία ως δεύτερη και ξεκίνησε στο νέο πρωτάθλημα με νίκη 5-0 στην ανώτερη κατηγορία. Το πιο σημαντικό είναι ότι το γήπεδο είναι γεμάτο και είναι το μοναδικό μέρος, μαζί με το εμπορικό της πόλης όπου ο κόσμος μπορεί να βγει μαζικά με μια ασφάλεια. Ακόμα και οι διαφωνούντες οπαδοί πηγαίνουν κανονικά και έτσι οι παίχτες είναι οι πιο διάσημες και αγαπητές φιγούρες της πόλης. Εκείνοι που αποτελούν το πρόσωπο της αλλαγής προς ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον.