Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Η τελευταία προσπάθεια του Τόμας Ροζίτσκι

Σε κάθε γενιά ποδοσφαιριστών υπάρχουν κι αυτοί που τελικά δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες του κόσμου, των προπονητών ή ακόμα και των διοικήσεων που ξόδεψαν χρήματα. Όταν συμβαίνει εξαιτίας έλλειψης μυαλού στο κρανίο, δεν ενοχλεί τόσο. Είναι θέμα του κάθε Αντριάνο π.χ. να καταστρέψει μια καριέρα που θα μπορούσε να είναι τεράστια. Όταν γίνεται εξαιτίας τραυματισμών όμως, ειδικά σε παίκτες που “μεγάλωσες” μαζί τους σε ενοχλεί αρκετά. Αν κάτσω να σκεφτώ θα βρω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, αλλά δυο ονόματα θα μου έρθουν σχεδόν αμέσως. Το ένα του πολυαγαπημένου Παμπλίτο Αϊμάρ. Το δεύτερο του Τόμας Ροζίτσκι.

Η αλήθεια είναι ότι είχα ξεχάσει πού βρίσκεται ο μικρός Μότσαρτ, μέχρι που διάβασα τον τίτλο μιας είδησης. “Χάνει το υπόλοιπο της σεζόν ο Ροτζίτσκι” έγραφε το άρθρο. Στα 36 του πλέον, ο Τσέχος γύρισε πίσω στην Σπάρτα Πράγας το καλοκαίρι που μας πέρασε. Εκεί που όλα ξεκίνησαν. Σύμφωνα με τα στατιστικά έχει αγωνιστεί μόλις 19 λεπτά περίπου, σε ένα ματς με την Μπλάντα Μπόλεσλαβ τον Σεπτέμβριο. Από τότε τίποτα. Αν διαβάσει κάποιος την λίστα τραυματισμών στην καριέρα του, είναι σαν να βλέπει φοιτητής ιατρικής το πρόγραμμα σπουδών της σχολής. Από τα πόδια και την κοιλιά, μέχρι τη σπασμένη μύτη και ασθένειες, ο Ροζίτσκι τα έχει περάσει όλα.

Ένας παίκτης με σπάνιο ταλέντο, που δεν φοβάται να μπει στα ζόρια και να κάνει το τάκλιν παρά τη σωματοδομή του, να βάλει τα πόδια του σε κόντρες, με φοβερό σουτ και ένα καλλιτεχνικό εξωτερικό, ένας αρτίστας που πάντα όταν έπαιζε (έστω και για αλλαγή γιατί είχε χάσει τη θέση του μετά από κάποιον ακόμα τραυματισμό) κολλούσα στην οθόνη για να δω τις limited edition εμφανίσεις του. Η καριέρα του δεν ήταν κακή. Κατέκτησε μία Μπουντεσλίγκα, πήρε κύπελλα στην Αγγλία με την Άρσεναλ, πάντα όμως υπήρχε αυτό το “αλλά”, ότι η ποιότητά του θα τον έκανε ακόμα πιο σημαντικό και θα οδηγούσε σε παραπάνω τίτλους. Θα μπορούσε ίσως να είχε πάρει και ένα Euro, αλλά εκεί πέτυχε την Ελλάδα, θα μπορούσε να είχε κατακτήσει ένα ΟΥΕΦΑ, αλλά το έχασε στον τελικό. Τα ματς που έκανε σαν αριθμός δεν είναι λίγα, αλλά αν δει κάποιος τα συνολικά λεπτά θα καταλάβει αρκετά. Ειδικά την τελευταία περίπου δεκαετία στην Άρσεναλ. Δεν είναι τυχαίο ότι για πολύ κόσμο ο Ροζίτσκι είναι ακόμα συνυφασμένος με τη Ντόρτμουντ (και τον Κόλερ βεβαίως), παρ’ ότι έπαιξε τα μισά περίπου χρόνια εκεί από όσα έμεινε στο Λονδίνο. Έκανε σχεδόν τα ίδια ματς στο πρωτάθλημα της Γερμανίας με όσα έκανε στην Άρσεναλ.

Το καλοκαίρι όταν έμεινε ελεύθερος από την Άρσεναλ (και αποθεώθηκε από παίκτες και οπαδούς για τα όσα προσέφερε) πέρασε από το μυαλό του να τα παρατήσει. Ο ίδιος όμως έπαιρνε μηνύματα από τον κόσμο να συνεχίσει. “Δεν ήθελα να σταματήσω έτσι το ποδόσφαιρο. Εξαιτίας ενός τραυματισμού. Δεχόμουν μηνύματα από όλο τον κόσμο. Ένα αγοράκι από έναν καταυλισμό στη Συρία μου έγραψε ότι μια από τις λίγες ελπίδες που έχει είναι να με δει να αγωνίζομαι ξανά. Είδα την τεράστια σημασία που έχει το ποδόσφαιρο στις ζωές των ανθρώπων. Μου έδωσε κουράγιο να συνεχίσω. Έπαιξε ρόλο στην απόφασή μου και να μην τελειώσω την καριέρα μου καθισμένος σε έναν πάγκο”.

Άνθρωπο που ξεκινάει το mix-tape του με Master of Puppets να τον αγαπάς

Τα χρόνια έχουν περάσει όμως, ο Ροζίτσκι συνεχίζει να ταλαιπωρείται, το κορμί δεν αντέχει. Με μόλις 19 λεπτά εξαιτίας των ενοχλήσεων και στα 36 προς τα 37, αποφάσισε να μπει στο μαρτύριο να κάνει εγχείριση στον αχίλλειο αντί να πει “τέλος, φτάνει τόσο”. Αποφασισμένος να παίξει του χρόνου στην Σπάρτα, να προλάβει την αρχή της νέας σεζόν. Για τα λεφτά; Έχει ήδη αρκετά και το συμβόλαιό του στην Τσεχία δεν θα είναι λογικά τόσο μεγάλο. Για τη δόξα; Μόνο σε τοπικό επίπεδο. Μάλλον γιατί του αρέσει η μπάλα, είναι αυτό που ξέρει να κάνει, ξέρει να το κάνει όμορφα και το αγαπάει. Ο πιο νέος παίκτης στην εθνική Τσεχίας το 2000 και ο πιο μεγάλος το 2016, θέλει να γυρίσει. Ακόμα κι αν δεν το καταφέρει, ξέρει ότι θα έχει προσπαθήσει. Και παρ’ ότι είδαμε μόνο ψήγματα του ταλέντου του, δεν θα μπορούμε να τον κατηγορήσουμε ότι το έβαλε ποτέ κάτω.

“Είναι όπως κι η ζωή. Αν υπάρχει ελπίδα, πρέπει να παλεύεις. Θα δοκιμάσω ξανά.”

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αγγλικό πρωτάθλημα, Γερμανικό ποδόσφαιρο, ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

«Ο Κρόιφ, σαμπάνιες, γυμνά κορίτσια, βουτιές» και το Μουντιάλ του 1978

Δεκέμβριος 1971. Ο 24χρονος Γιόχαν Κρόιφ κερδίζει την πρώτη από τις τρεις Χρυσές Μπάλες της καριέρας του φορώντας ένα σακάκι με κεντημένο ένα τεράστιο λογότυπο, κι από κάτω ένα παπούτσι, ώστε και οι αναλφάβητοι φίλοι του ποδοσφαίρου να μάθουν τι παπούτσια προτιμά. Τον συνοδεύουν το πρώτο του παιδάκι και η σύζυγός του, η τρομερή Ντάνι, […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

O αφανής ήρωας της Αγγλίας στο Μουντιάλ

Στην επαρχιακή πόλη που ζω, έχω αναλάβει -εδώ και 4 χρόνια- την μοναδική αθλητική ραδιοφωνική εκπομπή, στον μοναδικό ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης. Μην φανταστείτε τίποτα μεγαλεία. Εκπέμπουμε τουλάχιστον και διαδικτυακά, τα τελευταία χρόνια, και μας ακούνε και μερικοί φίλοι στο εξωτερικό και σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας. Σε μια εκπομπή είχα καλεσμένο τον προπονητή της […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

6 σχόλια σχετικά με το “Η τελευταία προσπάθεια του Τόμας Ροζίτσκι”

  1. Ο/Η KwstasArsenal λέει:

    Μεγαλος παικτης, με ταλεντο κ τεχνικη καταρτηση, αλλα η καταρα των τραυματισμων…
    Ιδια φαση ειναι και ο Ντιαμπι, ενας πολυ καλος μεσος, αλλα δεν επαιζε ποτε.
    Επισης, υπαρχουν παικτες, με χαρακτηριστικοτερες για μενα, περιπτωσεις, αυτες του Ριμπερι και του Ρομπεν, που αν δεν ειχαν τοσους τραυματισμους, τι καριερα θα εκαναν ;;;
    Οσων αφορα τον οργανισμο Αρσεναλ ομως : ενας φυσιολογικος τραυματισμος στην ομαδα μου ειναι το τριμηνο…Υπαρχουν πολλες τετοιες περιπτωσεις, παικτων της Αρσεναλ, που εμεναν για μεγαλο χρονικο διαστημα εξω και ετσι η ομαδα εχανε στοχους και κατεληγε 4η, ενω επαιζε ωραιοτερη μπαλα απο ολες της αλλες ομαδες. Φετος, σταμπαρα τον Γουιλσιρ. Στην Αρσεναλ, ενα 6μηνο εκτος το ειχε χαλαρα εκτος καθε σεζον. Φετος στην Μπορμουθ, μονο μικροτραυματισμοι, που συμβαινουν σε ολους τους παικτες. Ναι το επιπεδο ειναι χαμηλοτερο. Αλλοι στοχοι, διαφορετικη προσεγγιση του παιχνιδου, αλλος ρυθμος, αλλα ενας παικτης σαν τον Τζακ, εκει παιζει κανονικα, χωρις προβληματα. Αρα αγαπημενη μου Αρσεναλ τι κανεις λαθος ; Θες αλλο παραδειγμα ; Φαμπρεγκας. Στην Αρσεναν, ενα 5μηνο το ειχε χαλαρα εκτος, σε Μπαρτσα και Τσελσι, ηταν διαθεσιμος παντα. Σχεδον παντα.
    Δεν μπορω να ριξω το προβλημα στο προπονιτικο κεντρο η στην ζωη των παικτων.Ουτε στην μη σωστη προπονηση η στην προπονηση σε σκληρο τεμπο. Ουτε στα πολλα παιχνιδια. Ουτε στον Αρσεν. Τυχη ; Καταρα ; Ελα ντε.

  2. Ο/Η johndamonte λέει:

    Όπως λέει και ο KwstasArsenal από πάνω, σίγουρα γίνεται κάτι λάθος στην Άρσεναλ και στην προπόνηση και στην αποθεραπεία. Είναι και ο Ramsey και ο Cazorla και ο Debuchy και ο… Να τώρα άρχισα να γράφω παίκτες και ήμουν έτοιμος να τους γράψω όλους με τη σειρά. Προσπαθώ να σκεφτώ κάποιον που δεν είχε συνεχείς τραυματισμούς και μου έρχεται μόνο ο Mertesacker με τον Monreal.

    Στα του Rosicky, φυσικά αγαπημένος παίκτης λόγω της σπιρτάδας του, της αγάπη του για την Άρσεναλ (βλ. πανηγυρισμό με Τότεναμ στο FA) και για τις πάσες του με το εξωτερικό. Πάντα κοιτούσε την πάσα μπροστά κι ακόμα κι αν δεν ήταν κάθε φορά καλό για την ομάδα ήταν καλό για το θέαμα. Δεν τον βαριόσουν. Από τους τραυματισμούς δεν έχασε τόσο σε εκρηκτικότητα όσο στο μακρινό σουτ.
    Το ότι θέλει να παίξει κι άλλο για μένα δείχνει ότι δεν χόρτασε μπάλα.

  3. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    «Σε σχέση με τους παίχτες οποιασδήποτε άλλης ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ , οι παίχτες της Άρσεναλ είχαν περισσότερους τραυματισμούς και απείχαν περισσότερο καιρό από την αγωνιστική δράση, επιβαρύνοντας το σύλλογό τους κατά 15 εκατομμύρια λίρες σε χαμένους μισθούς» (αναφέρεται στη σεζόν 2015-16)

    «Μετά από ένα τρομερά αρνητικό σερί τραυματισμών το 2015, ο Ολλανδός γυμναστής Ρέιμοντ Φερχέιγεν* δεν μάσησε τα λόγια του και άσκησε έντονη κριτική στις ‘παλιομοδίτικες’ πρακτικές του Βενγκέρ»

    «Ο Ολλανδός ειδικός αναρωτήθηκε αν από τον καιρό που πρωτοπήγε στην Αγγλία ο Βενγκέρ έχει αλλάξει καθόλου τις μεθόδους εκγύμνασης που ακολουθεί και υπαινίχθηκε ότι ο Γάλλος τεχνικός γυμνάζει τους παίχτες του υπερβολικά σκληρά»

    Πηγή:
    http://www.independent.co.uk/sport/football/premier-league/arsenal-news-lost-15m-more-injured-players-wages-last-season-a7544231.html

    * Ο Ρέιμοντ Φερχέιγεν είναι σχεδόν μόνιμος συνεργάτης του Χίντινκ, όμως έχει δουλέψει και σε Μπαρσελόνα, Ζενίτ, Μάντσεστερ Σίτι κλπ.

  4. Ο/Η Elaith λέει:

    @Κώστα, νομίζω Ρόμπεν και Ριμπερί έχουν καταφέρει πολλά περισσότερα πράγματα. Τώρα θα μου πεις, ίσως ήταν απλά σε καλύτερες ομάδες ή καλύτεροι παίκτες. Μπορεί. Απλά ακόμα κι ο γυάλινος Ρόμπεν έχει τόσα πράγματα να θυμάται. Ο Τόμας ο καημένος όχι.

    Για Άρσεναλ ισχύει πάντως ότι κάτι δεν πάει καλά.

  5. Ο/Η KwstasArsenal λέει:

    Elaith : Φυσικα και καταφεραν, απλα φαντασου, τι θα μπορουσαν να κανουν ακομα, αν δεν ειχαν συχνους τραυματισμους. Δεν ξερω για τιτλους, ξερω ομως, πως θα μας χαριζαν εκπληκτικες στιγμες.
    Ο Τομας οχι…οπως και το πουλεν μου, το κουτσο αλογο, ο Ντιαμπι.

  6. Ο/Η Dreamdim λέει:

    Άνθρωπο που ξεκινάει το mix-tape του με Master of Puppets να τον αγαπάς.Και αυτόν που τελειώνει με Orion να τον σεβεσαι

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *