Όταν στη Νιούκαστλ έπαιζαν ξύλο μεταξύ τους
Είναι γνωστό ότι το Νιούκαστλ είναι ένας “άλλος κόσμος”. Μια ομάδα με ένα από τα πιο πιστά κοινά στην Αγγλία, ένα από τα γήπεδα που προκαλούν δέος και εδώ και πολλά χρόνια παίκτες που απογοητεύουν με τρόπους που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Είτε αγωνιστικά, είτε εξωαγωνιστικά. Μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις που έζησαν οι Τζόρντις εκεί στα βόρεια, ήταν στις 2 Απριλίου του 2005. Το κακό ξεκίνημα της ομάδας (ακόμα ένα) έφερε την απόλυση του Μπόμπι Ρόμπσον κατά τον Σεπτέμβριο. Οι οπαδοί της την περασμένη σεζόν είχαν ως στόχο το Τσάμπιονς Λιγκ, τελικά η ομάδα βγήκε στο ΟΥΕΦΑ και η απογοήτευση ήταν μεγάλη. Ο Ρόμπσον δεν συμφωνούσε με αρκετές κινήσεις της διοίκησης (όπως π.χ. την απόκτηση του ελεύθερου Πάτρικ Κλάιφερτ) και πλήρωσε το μάρμαρο στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς.
Στο Νιούκαστλ πάντως, καλό είναι να περιμένεις πάντα τα χειρότερα. Ο Γκρέιαμ Σούνες ανέλαβε την ομάδα και παρά το αρχικό καλό ξεκίνημα η πορεία δεν ήταν η αντίστοιχη στο πρωτάθλημα. Μοναδική παρηγοριά, η πορεία στο ΟΥΕΦΑ. Την άνοιξη, η Νιούκαστλ έκανε ένα καλό σερί αήττητο, απέκλεισε με δύο νίκες τον Ολυμπιακό στους 16 και ο κόσμος επιτέλους αναθάρρησε. Μέχρι που ήρθε το ματς με την Άστον Βίλα. Η ατμόσφαιρα ήταν πανηγυρική, καθώς ο τεράστιος Άλαν Σίρερ δήλωσε ότι θα συνεχίσει για ένα χρόνο ακόμα και το κοινό του Σεντ Τζέιμς(ιζ) Παρκ που περίμενε την έκτη σερί εντός έδρας νίκη είχε κέφια. Αυτά κόπηκαν από νωρίς, καθώς το ματς στράβωσε γρήγορα, όταν ο Χουάν Πάμπλο Άνχελ άνοιξε το σκορ εκμεταλλευόμενος την κακή αμυντική συμπεριφορά του Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ.
Οι γηπεδούχοι πίεσαν, αλλά μετά από ένα λάθος του Νίκι Μπατ στο κέντρο ο Τέιλορ έκανε χέρι για να σώσει το γκολ. Πέναλτι, αποβολή και 0-2 από τον Γκάρεθ Μπάρι. Λίγα λεπτά αργότερα, νέο πέναλτι και 0-3 από τον Μπάρι. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά όμως, οι παίκτες της Νιούκαστλ είχαν και ένα μεγάλο φινάλε για τους 52.000 οπαδούς τους. Με το παιχνίδι να παίζεται και τη Νιούκαστλ των 10 παικτών να επιτίθεται, όλοι είδαν έντρομοι τους Λι Μπόιερ και Κίερον Ντάιερ όχι να διαφωνούν, όχι να μαλώνουν, αλλά να παίζουν μπουνιές μεταξύ τους, λες και βρίσκονταν σε κάποια παμπ. Σίρερ, Μπάρι και διάφοροι άλλοι έτρεξαν να τους χωρίσουν.
Αρκετά χρόνια μετά, ο Κίερον Ντάιερ σε συνέντευξή του αποκάλυψε την πλήρη ιστορία. “Είχαμε την μπάλα, με πλησίασε αλλά εγώ έδωσα αλλού την πάσα. ‘Δώσε μου την μπάλα’ μου είπε. Εγώ του απάντησα ότι δεν έδωσα λάθος πάσα, δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί μου το έλεγε. Πέντε λεπτά αργότερα ήρθε πάλι προς το μέρος μου, αλλά εγώ ξαναέδωσα αλλού πάσα. Ξαναπλησίασε και μου είπε ‘Δεν μου δίνεις ποτέ πάσα’ για να πάρει την απάντηση: ‘Ο λόγος που δεν σου δίνω πάσα είναι γιατί βασικά είσαι σκατά’. Αρχίσαμε να βριζόμαστε και τότε ήταν που τρελάθηκε.”
Η όλη φάση θυμίζει σκηνικό σε σχολείο, καθώς ο Μπόιερ είπε “Τι είπες;”, ο Ντάιερ απάντησε “Αυτό που άκουσες” και τελικά ο Μπόιερ άρχισε να πλησιάζει απειλητικά το συμπαίκτη του. “Όσο με πλησίαζε πίστευα ότι θα με σπρώξει ή θα με τραβήξει. Αυτός άρχισε τις μπουνιές και σκεφτόμουν να του πω, πρέπει να κάνεις λίγα βάρη γιατί αυτές δεν είναι σοβαρές μπουνιές. Επίσης σκεφτόμουν ότι δεν γίνεται να το κάνει αυτό μπροστά σε 50 χιλιάδες κόσμο. Δεν ήξερα ότι μπορούσες να αποβληθείς επειδή μάλωνες με συμπαίκτη (σ.Σ. πόσο θεούλης είσαι ρε Ντάιερ) και μου προκάλεσε έκπληξη όταν είδα την κόκκινη κάρτα. Τον περίμενα στο τούνελ για να συνεχίσουμε, αλλά είχαμε δυο θηριώδεις φυσιοθεραπευτές που μας αγκάλιασαν και μας σήκωσαν ψηλά. Ήταν σαν τα καρτούν, που τα πόδια σου κουνιούνται πέρα δώθε στον αέρα”.
Θέλετε να τα πάρω;
Εξαιτίας τους, η Νιούκαστλ τελείωσε εκείνο το παιχνίδι με 8 παίκτες. Η ιστορία συνεχίστηκε μετά τον αγώνα, όταν ήρθαν κι οι υπόλοιποι, με τον Σίρερ να τους κράζει και με τον ιδιοφυή Μπουμσόνγκ να τους προτείνει να συνεχίσουν στα αποδυτήρια για να τελειώσουν αυτό που άρχισαν. Ο Σούνες τους είπε ότι αν συνεχίσουν θα μπει κι ο ίδιος για να τους δείρει και τους δύο. Η εικόνα του Λι Μπόιερ (που έχει αυτά τα αγγλικά μούτρα σαν να είναι 2ος ρόλος στο Trainspotting ή σε ταινία του Γκάι Ρίτσι) με σκισμένη τη φανέλα σαν τουρίστας στον Λαγανά, είναι αντιπροσωπευτική για τη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Οι παίκτες πάντως τα βρήκαν στη συνέχεια, ήταν ξανά συμπαίκτες στη Γουέστ Χαμ και έχουν κρατήσει επαφές και μετά το τέλος της καριέρας του, αφού σύμφωνα με τον Ντάιερ είναι πια καλοί φίλοι.
Ο Μπόιερ μετά το τέλος της καριέρας του
Η σεζόν πάντως της Νιούκαστλ πήρε την κάτω βόλτα μετά από εκείνο το ντροπιαστικό 0-3. Λίγες μέρες αργότερα αποκλείστηκε στην Πορτογαλία από την Σπόρτινγκ με 4-1, τρεις μέρες αργότερα έχασε από τη Γιουνάιτεντ στον ημιτελικό του FA Cup με το ίδιο σκορ και στο πρωτάθλημα κατέληξε στη 14η θέση.
12 σχόλια σχετικά με το “Όταν στη Νιούκαστλ έπαιζαν ξύλο μεταξύ τους”
Το δεύτερο πέναλτι που σφυρίζει υπέρ της Άστον Βίλα, δεν είναι πέναλτι (μας τα έχετε πρήξει για την Αγγλία που όλοι είναι άντρες και οι διαιτητές σφυράνε λίγο.. και μετά δίνει πέναλτι αυτό το τζαρτζάρισμα;). Επίσης, αν γίνεις λίγο Βαρούχας, θα διαπιστώσεις άνετα ότι το τζαρτζάρισμα έγινε εκτός περιοχής οπότε (δεν) ήταν φάουλ.
Ωραια ομαδα εκεινη η Αστον. Με Μαρτιν Ο Νειλ στον παγκο, με μια καλη 11αδα αλλα καθολου βαθος στον παγκο και ετσι ηταν λογικο να ξεφουσκωνει στην πορεια της σεζον. Εδειχνε οτι θα μπορουσε να παει πανω απο την 5-6η θεση, αλλα καθαρα λογο παγκου δεν τα καταφερε. Επαιζε ωραια μπαλα και η εδρα της ηταν μαρτυριο. Ηταν εδρα, που αν παιρνουσες απο εκει, επαιρνες πρωταθλημα. Εφυγε ο Νειλ…παει και η ομαδα. Μετα ειχε αρχησει μια αγρια κατηφορα, που σημερα την βρισκουμε να βολεδερνει στην Τσαμπιοσιπ και η αληθεια ειναι, πως το βρισκω χλομο να ανεβει τα επομενα χρονια.
Την φαση του αρθρου την θυμαμαι και γι αυτο δεν γραφω κατι. Ωραια ιστορια ομως.
Αργήσανε λίγο στη Νιούκαστλ…. Τους προλάβανε οι Μπλάκμπερν Ρόβερς δέκα χρόνια πριν και μάλιστα σε ματς Champions League (!) και μάλιστα χωρίς να αποβληθούν (!):
Απολαύστε David Batty vs Graeme Le Saux
https://www.youtube.com/watch?v=9y3fuTicq8w
ps Kwstas Arsenal spot on το σχόλιό σου για την Aston Villa της εποχής. Περασμένα μεγαλεία….
Αφήστε μωρέ και κανένα θέμα για το μέλλον να γράψουμε. Αμέσως να τα πείτε όλα!
😛
@Stefanos:
Ρίξε μια ματιά σε βίντεο του Match of the Day ή του The Big Match από δεκαετίες ’70 ή ’80.
Ακόμα και οι ίδιοι οι Άγγλοι διαμαρτύρονται στα σχόλια για τους σημερινούς παίχτες-βουτηχτές.
Μετά από το Μουντιάλ της Ιταλίας και τη μετατροπή του παλιού Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε Τσάμπιονς Λιγκ, το ποδόσφαιρο άλλαξε πολύ.
«Η ιστορία συνεχίστηκε μετά τον αγώνα, […] με τον ιδιοφυή Μπουμσόνγκ να τους προτείνει να συνεχίσουν στα αποδυτήρια για να τελειώσουν αυτό που άρχισε. Ο Σούνες τους είπε ότι αν συνεχίσουν, θα μπει κι ο ίδιος για να τους δείρει και τους δύο»
Λαμβάνοντας υπόψη το αγωνιστικό προφίλ του ίδιου του Σούνες, αυτή η απειλή ήταν πράγματι ο καλύτερος τρόπος για να τους κάνει να σταματήσουν:
Ο Σούνες της Μίντλσμπρο δείχνει στον μετέπειτα συμπαίχτη του, Τζίμι Κέις της Λίβερπουλ, πώς συνετίζονται τα άτακτα παιδιά:
https://www.youtube.com/watch?v=umGFgx8BB58
Ο Σούνες των Ρέιντζερς Γλασκόβης κάνει χειρουργική επέμβαση στο πόδι του Γκεόργκε Ροτάριου της Στεάουα Βουκουρεστίου:
https://www.youtube.com/watch?v=ygVgxYa3mlo
Και μιας και αναφέρθηκε η Στεάουα, να κάνω μια παραγγελιά για την πρώτη ομάδα των Βαλακανίων που σήκωσε Πρωταθλητριών και της αλλάξανε πρόσφατα το όνομα σε κάτι λίγο… επαναλαμβανόμενο;
Κατά διαβολική σύμπτωση, πριν 1-2 βδομάδες αποφάσισα ότι πρέπει να γίνει ένα αφιέρωμα.
Από την απόφαση βέβαια, μέχρι να το κάνω (εγώ ή κάποιος άλλος) υπάρχει ένα χάσμα. Ελπίζω μέσα στη δεκαετία που διανύουμε.
@Elaith πες στον διευθυντή του μπλογκ πως θα το κάνω εγώ το αφιέρωμα στους Βαλκάνιους λογικά το 2019.
Για την Νιουκάστλ -να συμπληρώσω- πως τα είχα γράψει πρώτος αυτά τα σκηνικά. Αναγνώστες μου ΜΕ ΚΛΕΒΕΙ. Πείτε κάτι please…
Για του λόγου το αληθές: http://www.sombrero.gr/2015/07/wdh-sth-newcastle-leme-twra/
(αραΧτος στα κεντρικά του somberero, επί ορθοδόξου ΠΑΣΟΚ, αθλητική στα χέρια, φρέσκια φραπεδούμπα σε απόσταση βολής, πόδι στο γραφείο)
Ντριιιιν!
Ντριιιιν!
-“…ωχουουου, ποιος νά’ναι τέτοια ώρα…”
Ντρρριιιν!
-“…επιμένει κιόλας…”
Ντρρριιιν!
-Ναι
-Γειά σας, σομπρέρο εκει;
-Ναι, γιατί εκεί τι είναι;
-Εεε, σόρρυ, ένας αναγνώστης είμαι και θα ηθ…
-Και τι θες;
-Να, τώρα που της αλλάξανε το όνομα, μήπως να..
-Ποιάς;
-Α, συγγνώμη, της Στεάουα, έλεγ…
-Έ, τι;
-Εεεε, έλεγα μήπως κάνατε κανένα αφιέρωμα από αυτά τα ωρ…
-Στο αρχείο κοίταξες;
-Ναι, αλλά δεν βρήκ…
-Να ξανακοιτάξεις.
-Καλά, αλλά αν δεν βρω τίπ…;
-Λοιπόν, για να ξεμπερδεύουμε, αίτηση από ελάιαθ, χαρτόσημο από γαργαντούα, πρωτόκολλο από σποκ και έρχεσαι εδώ με υπεύθυνη δήλωση ν.105 με σφραγίδα και υπογραφές από την πρεσβεία της Ρουμανίας ότι δεν είσαι ο Λούπου.
-Ο Λούπου; Τι σχέση έχει ο Λούπου;
-Τον κουτό κάνεις; Έχει παίξει σε Ντινάμο και Ραπίντ, ενώ χρωστά ακόμα σε κάτι δικούς μας στην Κόρινθο. Να μας εκθέσεις όλους θέλεις;
-Καλά, και μετά θα το γράψετε;
-Έ, μετά θα μεταβιβάσουμε τα έγγραφα στον ντουέντες, να εγκρίνει και ο αουσένσια και όποιος άλλος τύχει να περάσει για να δούμε ποιος θα το κάνει. Μπορεί ο Γιουγ, Λιουλ πως τον λένε, που ξέρει και από λατινογενείς γλώσσες.
-Μάλιστα, και σε πόσο καιρό θα…
-Δύο-τρία τέρμινα.
-Πόσο είναι ένα τέρμινο δηλαδή;
-Ό,τι καταλαβαίνεις.
-….Καλά ευχαριστώ,
Γκουπ (κλείνει το τηλέφωνο)
-“…τον θεό που με πέτυχες στις καλές μου…”
Φρφρφρ, φτού!
-Ρε παιδί, φτιάξε μια φραπεδιά, μπαγιάτεψε αυτή…
(…με τον καθένα που ότι θυμάται χαίρεται να πούμε που μπλέξαμε δω μέσα…)
Έπος….
Έτσι δουλεύουμε, σαν ελληνικό δημόσιο!