Εδώ είναι Βαλκάνια: μια ομάδα που την έλεγαν Στεάουα
Κοιτάζοντας κανείς τα προκριματικά για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αναγνωρίζει ομάδες γνωστές και μεγάλες, βλέπει ομάδες άγνωστες και μικρές, αλλά και κάποια… FC FCSB. Κι αν αναρωτιέστε για το διπλό FC, ναι σημαίνει αυτό ακριβώς που φαντάζεστε. Το πλήρες όνομα της ομάδας είναι Fotbal Club Fotbal Club Steaua Bucuresti. Δύο FC για διπλή απόλαυση με λίγα λόγια. Πίσω όμως από την αλλαγή του ονόματος μιας από τις πιο σημαντικές ομάδες των Βαλκανίων, υπάρχει μια κωμικοτραγική (με έμφαση στο 2ο σκέλος αν είσαι οπαδός της) ιστορία για τις περιπέτειες της διάσημης Στεάουα. Μια ιστορία με δικαστικές διαμάχες, πολλά επεισόδια και ένα σύλλογο να κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά του, όλα με κύριο πρωταγωνιστή τον ιδιοκτήτη Τζίτζι Μπεκάλι.
Ο Μπεκάλι είναι ο κλασσικός Βαλκάνιος τύπος που θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί σε ταινία του Κουστούριτσα. Εκεί που οι πρωταγωνιστές-καρικατούρες δεν είναι αποτελέσματα υπερβολής, αλλά βασισμένοι σε αληθινούς χαρακτήρες. Ο Μπεκάλι μετά την πτώση του καθεστώτος στη Ρουμανία έβγαλε χρήματα κάνοντας εισαγωγές διαφόρων προϊόντων. Τσιγάρα, τζιν, ακριβά ρούχα σχεδιαστών, ό,τι μπορούσε το έφερνε. Με τα χρήματα αυτά μπήκε στο… real estate και απέκτησε κι άλλα. Τα χρήματα όμως δεν του αρκούσαν. «Έγινα πλούσιος και όταν ένας άνθρωπος γίνει πλούσιος, θέλει να γίνει και διάσημος» έχει δηλώσει. Και τι καλύτερο από το να αγοράσει μια ομάδα στη χώρα του. Όχι μια τυχαία ομάδα φυσικά. Την σπουδαιότερη ρουμάνικη, τη Στεάουα που έχει το προνόμιο να έχει παίξει σε δυο τελικούς Πρωταθλητριών κατακτώντας τον έναν, ενώ έχει κατακτήσει και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Την ομάδα που υποστηρίζει φανατικά από μικρός ο Τζίτζι.
Μια απλή καθημερινή στο σπίτι του Τζίτζι Μπεκάλι (στα αριστερά ο Άγιος Γεώργιος)
Αρχικά ο Μπεκάλι ήταν σπόνσορας και σιγά σιγά αγόραζε μετοχές παίρνοντας τον έλεγχο του συλλόγου το 2003. Οι πρακτικές του, η τρέλα του, οι δηλώσεις του και η συμπεριφορά του τον έφεραν γρήγορα απέναντι στους οπαδούς της ομάδας, αλλά και την κοινή γνώμη. Παράλληλα με τον αθλητισμό, ξεκίνησε και μια πολιτική καριέρα στην οποία βρέθηκε σε διάφορους σχηματισμούς, αποτυγχάνοντας να μπει στη βουλή, μέχρι που τελικά κατάφερε να εκλεγεί στην Ευρωβουλή. Θαυμαστής του Τραμπ, τα κατορθώματά του γράφουν ιστορία. Έχει επιτεθεί σε δημοσιογράφους πολλές φορές. Τους έχει βρίσει, απειλήσει, προπηλακίσει, έχει φτύσει και πετάξει έξω από το γήπεδο. Τα έχει βάλει με ένα σωρό ομάδες ανθρώπων, τους ομοφυλόφιλους και τις παρελάσεις τους (απαγόρευσε στον DJ του γηπέδου να παίζει το We Are The Champions εξαιτίας του Φρέντι Μέρκιουρι), τους τσιγγάνους, τους Μουσουλμάνους, έχει εκφραστεί δεκάδες φορές μειωτικά για τις γυναίκες. Έχει συλληφθεί επειδή κρατούσε για μέρες παράνομα τρεις ανθρώπους που πίστευε ότι του έκλεψαν το αυτοκίνητο μερικά χρόνια πριν.
Καλτ φωτογραφία με τον Τζίτζι να θυμάται τα νιάτα του όταν και ήταν βοσκός
Αν τα κάνει αυτά στην έξω ζωή, φανταστείτε τι κάνει στον πιο άγριο κόσμο του ρουμάνικου ποδοσφαίρου. Έχει έρθει στα χέρια με τον πρόεδρο της ρουμανικής ομοσπονδίας, έχει βρίσει τους οπαδούς της ομάδας του, έχει προσλάβει τρεις φορές τον θρυλικό Μάριους Λάκατους ως προπονητή και τον έχει απολύσει ισάριθμες, το έχει κάνει δυο φορές με τον γνωστό μας Ντουμίτρου Ντουμιτρίου και τον Ιταλό Πετρατσίνι. Ο δε Χάτζι έφυγε τρέχοντας από τη Στεάουα γιατί ο Μπεκάλι ήθελε να του δίνει χαρτάκι για την 11αδα. Ο Μπεκάλι έχει δηλώσει ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τον πρόεδρο του Άγιαξ Χένι Χένριχς γιατί φοράει παπούτσια των 200€, ενώ τα δικά του κοστίζουν 4.000€, ενώ τα έχει βάλει ακόμα και με την γκαρνταρόμπα του Αμπράμοβιτς, υποστηρίζοντας ότι έχει πιο ακριβά κοστούμια. Ο αστικός μύθος (;) λέει ότι κάπου στο σπίτι του υπάρχει αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου του ντα Βίντσι, με αυτόν στο ρόλο του Ιησού και τους παίκτες της Στεάουα και τον προπονητή στους ρόλους των μαθητών. Δυστυχώς όσο ψάξαμε στο Ίντερνετ δεν τη βρήκαμε, αλλά υπάρχουν αντίστοιχες αγιογραφίες με τον Τζίτζι να καβαλάει ένα άλογο και να κραδαίνει ένα σπαθί ή να προσεύχεται μπροστά στον σταυρό μαζί με το Άγιο Πνεύμα.
Επί Μπεκάλι η ομάδα είχε και καλές και καλές στιγμές. Πέντε πρωταθλήματα, δύο κύπελλα και κάποιες καλές πορείες στην Ευρώπη. Πάντα όμως με τον Τζίτζι να βρίσκεται σε κόντρες με όλους, να ανακατεύεται παντού και να κατηγορείται για πολλά. Ένα σημαντικό μέρος οπαδών αποξενώθηκε από το σύλλογο και σταμάτησε να πηγαίνει στο γήπεδο, ενώ άλλοι έκαναν υπομονή μπας και φύγει. Όταν όμως άρχισαν οι δικαστικές περιπέτειες για τον Μπεκάλι, άρχισαν οι περιπέτειες και για την Στεάουα. Ο Μπεκάλι κατηγορήθηκε για μια από τις σημαντικότερες «μπίζνες» (που θα έλεγαν και ντόπιοι ποδοσφαιράνθρωποι) που είχε κάνει με το κράτος, όταν αντάλλαξε κάποιες εκτάσεις την περίοδο 1996-1999 με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της χώρας. Οι ανταλλαγές έβλαψαν το δημόσιο και ο Μπεκάλι έβγαλε αρκετά χρήματα από αυτό. Μετά από χρόνια όμως το κράτος κυνήγησε την υπόθεση δικαστικά, ο Μπεκάλι καταδικάστηκε και μπήκε φυλακή.
Η κόντρα του Μπεκάλι με το Υπουργείο μεταφέρθηκε και στο ποδόσφαιρο, με τον στρατό να υποστηρίζει ότι η μεταβίβαση των μετοχών είχε σοβαρά προβλήματα και πλαστογραφίες. Η Στεάουα σύρθηκε στα δικαστήρια ώστε να χάσει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομα, το σύμβολο και τα χρώματά της (!!) καθώς ο στρατός διατείνεται ότι το brand name ανήκει σε αυτόν. Ο Μπεκάλι σε μια κρίση αλαζονείας δήλωσε ότι ο κόσμος θα τον ακολουθήσει όπως και να ‘χει, το όνομα δεν έχει σημασία και σκέφτηκε μέχρι και να το αλλάξει σε FC Sports Becali. Οι πρώτες δύο δίκες ήταν υπέρ του συλλόγου, αλλά στην τρίτη και σημαντικότερη η Στεάουα έχασε. Η ομάδα αναγκάστηκε να αγωνιστεί υπό μια άκρως κωμική κατάσταση, με κίτρινο χρώμα στις φανέλες, χωρίς έμβλημα και όνομα, ενώ στον πίνακα κάτω από ένα κενό τετράγωνο έγραφε “Γηπεδούχοι”. Οι λιγοστοί οπαδοί που ήταν στο γήπεδο και είχαν κουράγιο φώναζαν «Πάμε γηπεδούχοι» ειρωνικά.
Με τον στρατό να ζητάει αποζημίωση για όλα αυτά τα χρόνια που η Στεάουα χρησιμοποιούσε το όνομα Στεάουα και τη δικαστική μάχη να συνεχίζεται, ο σύλλογος αναγκάστηκε πριν λίγο καιρό να αλλάξει όνομα. Το Στεάουα μετατράπηκε στο γραφικό FC FCSB, ενώ ο Μπεκάλι υποστηρίζει ότι όλα γίνονται για να εκδιωχθεί από το σύλλογο. Την ίδια στιγμή, ο στρατός πήρε σχετικά πρόσφατα μια άλλη απόφαση. Θεωρώντας ότι το brand name Στεάουα είναι δικό του και πως ό,τι κατάφερε μέχρι το 2003 είναι η πραγματική Στεάουα, επανίδρυσε το ποδοσφαιρικό τμήμα. Με τα χρώματα, το έμβλημα και τους τίτλους που είχε κατακτήσει ο σύλλογος (την ίδια στιγμή η ομάδα του Μπεκάλι κρατάει τους τίτλους από το 2003 και μετά). Η CSA Steaua δημιουργήθηκε για να ξεκινήσει από τη χαμηλότερη κατηγορία του ρουμάνικου ποδοσφαίρου, χρησιμοποιεί το παλιό στάδιο (το οποίο ανήκει στον στρατό και αποτέλεσε ακόμα ένα πεδίο κόντρας με τον Μπεκάλι, μέχρι που η ομάδα μετακόμισε στο εθνικό στάδιο του Βουκουρεστίου) και έχει για τεχνικό διευθυντή τον εκδιωχθέντα από τον Μπεκάλι Μάριους Λάκατους.
Ο Συνταγματάρχης Πετρέα, πρόεδρος της “παλιάς-νέας” Στεάουα
Μέσα σε αυτή τη σχιζοφρένεια, κανείς δεν ξέρει τι να υποστηρίξει. Ο Λάκατους και ο Μπόλονι είναι με την “παλιά-νέα” Στεάουα, ο Ντουκαντάμ με τη FCSB, ο Χάτζι έχει την πρωταθλήτρια Βιτόρουλ και είναι πιο ουδέτερος. Το ίδιο κι οι οπαδοί. Αρκετοί συνεχίζουν να στηρίζουν το σύλλογο του Μπεκάλι, πολλοί απέχουν μέχρι να γίνει το θαύμα της απομάκρυνσής του και κάποιοι, ειδικά οι περισσότεροι οργανωμένοι που είχαν κόντρα με τον Μπεκάλι, αποφασίζουν εν έτει 2017 να υποστηρίξουν έναν άλλον (;) σύλλογο που ξεκινάει από τα χαμηλά. Τη στιγμή που καμιά 30.000 χιλιάδες φίλαθλοι παρακολουθούσαν την Στεάουα-FCSB να αποκλείει τη Βικτόρια Πλζεν, στην πρώτη προπόνηση της ομάδας Στεάουα-Του Στρατού (που εκτός των άλλων έχει πάρει και κλειδώσει όλα τα τρόπαια που κατακτήθηκαν μέχρι το 2003) βρέθηκαν περίπου 1.000 οπαδοί με βεγγαλικά και καπνογόνα, θεωρώντας ότι υποστηρίζουν την παλιά, τη σωστή, την ορθόδοξη Στεάουα. Ένας μεγάλος σύλλογος χωρισμένος στα δύο που δύσκολα θα βρει λύση ξανά.
