Μαρθελίνο Γκαρσία Τοράλ: το νέο αφεντικό του Μεστάγια
Η προπονητική είναι μια δύσκολη δουλειά γιατί έχεις απέναντί σου ένα κοινό που δεν είναι απλά πελάτης, αλλά πιστός οπαδός που δεν χρειάζεται να έχει καμία γνώση για να σε κριτικάρει ή ακόμα και να σε γιουχάρει με κίνδυνο της ίδιας σου της θέσης. Κι αν από μόνη της η περιγραφή της συγκεκριμένης δουλειάς είναι δύσκολη, υπάρχουν κάποιοι πάγκοι που τρομάζουν. Ένας από αυτούς είναι της Βαλένθια, εκεί όπου το Μεστάγια αποτελεί φόβο και τρόμο αντιπάλων, αλλά πολύ συχνά και των ίδιων των προπονητών των νυχτερίδων. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια με τη νέα διοίκηση που έκανε το ένα μετά το άλλο εγκληματικά λάθη, το να αναλάβεις τις νυχτερίδες ισοδυναμεί με επαγγελματική αυτοκτονία.
Όταν πριν λίγους μήνες ανακοινώθηκε από τη Βαλένθια το όνομα του Μαρθελίνο Γκαρσία Τοράλ, πολλοί μίλησαν για μια ιδανική επιλογή, έναν άνθρωπο με τα χαρακτηριστικά να αλλάξει την κατάσταση. Ο Μαρθελίνο είπε το ναι σε έναν πάγκο στον οποίο οι επευφημίες μπορούν γρήγορα να γίνουν αποδοκιμασίες και το γήπεδο να γεμίσει με τα κλασσικά άσπρα ισπανικά μαντίλια. Στα 51 του δεν είναι κάποιος που ξεκινάει τώρα, έχει περάσει από πολλούς πάγκους, με πολλές επιτυχίες, αλλά και αποτυχίες. Τα κατάφερε εξαιρετικά στην Ουέλβα που την ανέβασε και την έβγαλε 8η παίρνοντας το βραβείο του καλύτερου προπονητή της Πριμέρα το 2007, οδήγησε τη Σανταντέρ στη συνέχεια στην καλύτερη θέση στην ιστορία της και μια έξοδο στην Ευρώπη, ανέβασε τη Σαραγόσα αλλά απολύθηκε, απέτυχε και στη Σεβίλλη.
Και μετά ήρθε το καλύτερο πρότζεκτ του. Αυτό στα κίτρινα υποβρύχια της Βιγιαρεάλ. Μια ακόμα ομάδα που ανέβασε από τη Σεγούντα και κατάφερε να τη φτάσει στα ημιτελικά του Κόπα ντελ Ρέι, στα ημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ, στην έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ και σε τρεις θέσεις μέσα στην εξάδα σε τρεις σεζόν. Όλα αυτά με ένα σφιχτό 4-4-2. Σε κάποια πράγματα η Βιγιαρεάλ έμοιαζε με την Ατλέτικο και ο Μαρθελίνο ένας μικρός Σιμεόνε. Το Δεκέμβριο του 2015 η Βιγιαρεάλ κέρδιζε τη Ρεάλ στο Μαδριγάλ με 1-0. Με το ρολόι να δείχνει το 76′ ο Έρικ Μπαγί σε ανύποπτη φάση τραυματίζεται στον ώμο. Η Βιγιαρεάλ δεν έχει αλλαγή, ο Ιβοριανός ζητάει να βγει γιατί πονάει. Ο Μαρθελίνο του λέει να συνεχίσει, ο αρχηγός Μπρούνο λέει ότι δεν μπορεί, ο Μαρθελίνο απαντάει «αν δεν έχει βγει ο ώμος, μπορεί να παίξει», αδιαφορεί για τη γνώμη του αρχηγού: «να παίξει, να παίξει» φωνάζει. Ο δόλιος Μπαγί συνεχίζει, δεν μπορεί να εκτελέσει πλάγιο, ο Μαρθελίνο σε ρόλο γιατρού του λέει να το κουνάει και το πάει στο φιλότιμο: «έλα Έρικ, σε παρακαλώ, είναι 10 λεπτά, 10 λεπτά που η ομάδα σε χρειάζεται». Ο Μπαγί συνεχίζει για αρκετά λεπτά και σε μια διεκδίκηση με τον Μαρσέλο σωριάζεται. Αποχωρεί από το ματς, περνάει μπροστά από τον Μαρθελίνο και αυτός ούτε καν του δίνει το χέρι. Το παιχνίδι τελειώνει, η Βιγιαρεάλ κερδίζει. Ο σκακιστής ήταν ικανός να θυσιάσει το πιόνι του.
Το “σήκω και πάτα το” παίρνει άλλο νόημα με τον Μαρθελίνο
Η Βιγιαρεάλ τα καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο. Οι γραμμές κοντά, η μπάλα στον αντίπαλο, οι αντεπιθέσεις φωτιά. Στόχος το κλέψιμο και η κόντρα. Παρά τις ομοιότητες με την Ατλέτικο δεν βασίζεται σε τόσο μεγάλο βαθμό σε γκολ από σέντερ μπακ, σε στημένα ή σε φορ που ματώνουν, ούτε σε τσαμπουκάδες. Γρήγοροι παίκτες, άπλωμα του παιχνιδιού, ποδόσφαιρο με τη μία, γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση. Η Βιγιαρεάλ είχε από τα χαμηλότερα ποσοστά κατοχής στην Πριμέρα, αλλά χαιρόσουν να τη βλέπεις σε πολλά παιχνίδια της, οι αντεπιθέσεις μπορούν να είναι όμορφες.
Ο μήνας του μέλιτος τελείωσε όμως αρκετά άδοξα. Το καλοκαίρι του 2016, λίγο πριν η ομάδα παίξει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ η Βιγιαρεάλ ανακοίνωσε τη λήξη της συνεργασίας. Οι φήμες πολλές, οι βασικότεροι λόγοι δύο. Ο πρώτος ότι ο Μαρθελίνο είχε αρχίσει να χάνει τα αποδυτήρια και να έρχεται σε κόντρα με σημαντικούς παίκτες. Ο δεύτερος κάτι που είχε συμβεί την τελευταία αγωνιστική. Όταν η αδιάφορη Βιγιαρεάλ ταξίδεψε στη Χιχόν, την ομάδα στην οποία ξεκίνησε ο Μαρθελίνο να παίζει και υποστηρίζει από παιδί. Η Βιγιαρεάλ έχασε εύκολα σχετικά κι η Χιχόν σώθηκε. Ο πρόεδρός της Ράγιο που έπεσε έκανε πολύ σκληρές δηλώσεις, κατηγορώντας το Μαρθελίνο ότι κατέβασε τη Βιγιαρεαλ για να χάσει. Δε βοήθησε καθόλου και το tweet της γυναίκας του κόουτς που χαιρέτισε τις Αστούριας με το μήνυμα «εμείς κάναμε τη δουλειά μας και φεύγουμε». Παρ’ ότι αρχικά η Βιγιαρεάλ κάλυψε τον κόουτς, φαίνεται ότι αργότερα έπαιξε το ρόλο του και αυτό. Η Βαλένθια τον ήθελε, αλλά ο κανονισμός της Πριμέρα θεωρούσε ότι ο Μαρσελίνο είχε ήδη προπονήσει ένα σύλλογο και δεν μπορούσε να πάει σε δεύτερο την ίδια σεζόν. Ο γάμος μεταφέρθηκε για φέτος.
Ο Αστουριανός τεχνικός έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά. Ασχολείται συνεχώς με τους παίκτες. Ένας από τους τομείς που δίνει βάρος είναι η διατροφή και οι παίκτες πήραν ρητές οδηγίες αμέσως. Δύο λίτρα νερό την ημέρα, καθόλου αλκοόλ, πολλά περισσότερα φρούτα και λαχανικά, ψητά και τηγανιτά στη μαύρη λίστα, όπως και γλυκά και αρκετά γαλακτοκομικά. Υδατάνθρακες μετρημένοι και συνεχής παρακολούθηση του βάρους, αλλά και εξετάσεις αίματος. Οι παίκτες του Τοράλ χάνουν λίπος, αποκτούν όγκο. Ταυτόχρονα ποδοσφαιριστές κλικαδόροι έφυγαν και τα αποδυτήρια του Μεστάγια “καθάρισαν”.
Τα πράγματα φαίνεται να αλλάζουν γενικά στην λειτουργία της Βαλένθια. Τα μανατζεριλίκια ελαττώθηκαν, από την πρώτη σεζόν της περιόδου Λιμ έχουν απομείνει μόλις πέντε παίκτες, οι διάφοροι τοποτηρητές δεν ασχολούνται τόσο με το ποδοσφαιρικό τμήμα, η Βαλένθια απέκτησε έναν αρκετά έμπειρο παράγοντα, τον Ματέου Αλεμάνι, υπεύθυνο της Μαγιόρκα στα χρυσά της χρόνια, για να βοηθήσει τον κόουτς. Ο λόγος του Μαρσελίνο είναι νόμος, οι μεταγραφές περνούν από αυτόν και δεν έρχονται πλέον παίκτες μόνο από το γνωστό μάνατζερ Μέντες που είχε κάνει τη Βαλένθια τσιφλίκι του.
Μια εύκολη νίκη απέναντι στη Λας Πάλμας και μια εξαιρετική εμφάνιση και ισοπαλία στο Μπερναμπέου ήταν τα πρώτα θετικά δείγματα. Είναι αρκετό αυτό; Σίγουρα όχι. Αλλά οι αλλαγές γίνονται. Παίκτες που ήταν τελειωμένοι, όπως ο Ντάνι Παρέχο, παίρνουν ευκαιρίες και στηρίζονται από τον Μαρσελίνο, ενώ η δουλειά είναι καθημερινή πάνω φυσικά στο αγαπημένο 4-4-2. Και φυσικά με πολλή πίστη σε παιδιά από την καντέρα. Ο Γκαγιά στα 22 του παίρνει παραπάνω χρόνο, Νάτσο Χιλ και Νάτσο Βιδάλ ανεβαίνουν στην 1η ομάδα και παίζουν, Λάτο και Κάρλος Σολέρ έχουν συμμετοχή στο 1ο γκολ του Μπερναμπέου. Παιδιά από 19 ως 22 που πέφτουν στα βαθιά απευθείας.
Τα μεγάλα λόγια κι οι υποσχέσεις απουσιάζουν. Οι οπαδοί της Βαλένθια έχουν δει πολλές αποτυχίες, πολλά λάθη τα τελευταία χρόνια. Αυτό που επιζητούν για αρχή είναι η επιστροφή στην κανονικότητα. Μπορεί η Βαλένθια να γίνει ομάδα με αρχή και τέλος; Να διεκδικήσει έξοδο στην Ευρώπη; Ας μην ξεχνάμε ότι τις δύο τελευταίες σεζόν τερμάτισε 12η. Ο Μαρθελίνο ήρθε για δύο χρόνια και όπως λένε όλοι, βρέξει χιονίσει θα μείνει, δεν αντέχει ο σύλλογος έβδομη αλλαγή προπονητή από το 2015. Αν καταφέρει να αναμορφώσει και τη Βαλένθια τότε θα έχει κατακτήσει το μεγαλύτερο παράσημο στην καριέρα του.
