Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Σομπρεροανάλυση: Οι προημιτελικοί του Τσάμπιονς Λιγκ

To Τσάμπιονς Λιγκ είναι η μοναδική ποδοσφαιρική διασυλλογική διοργάνωση που όλοι λατρεύουν και ασχολούνται μαζί της. Αυτό είναι γνωστό και δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Αν δεν το ξέρεις αυτό τότε μάλλον βρίσκεσαι από λάθος σε αυτή εδώ την σελίδα. Στις 3 και 4 Απριλίου, διεξάγεται η πρώτη φάση των προημιτελικών, με την κληρωτίδα (όπως πάντα σε αυτή τη φάση) να έχει τρελά κέφια. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα βρει απέναντί της την Γιουβέντους. Η Μάντσεστερ Σίτι θα κοντραριστεί με την Λίβερπουλ, στον μοναδικό εμφύλιο αυτής της φάσης. Η Μπάγερν Μονάχου θα αποκλείσει -εύκολα ή δύσκολα- την Σεβίλλη. Και τέλος η Μπαρτσελόνα θα μονομαχήσει -και θα αποκλείσει- την Ρόμα του Κώστα του Μανωλά. Κάπως έτσι αποφάσισα να γράψω μερικά πραγματάκια γι’ αυτά τα τέσσερα ποδοσφαιρικά ζευγάρια. Ζευγάρια που αναμένεται να μας χαρίσουν μοναδικές ποδοσφαιρικές συγκινήσεις.

Λίβερπουλ – Μάντσεστερ Σίτι

Ως λάτρης της Πρέμιερ Λιγκ που σέβεται τον εαυτό του δεν θα μπορούσα να μην αρχίσω από αυτό το ζευγάρι. Ως φίλος της Λίβερπουλ απ’ την άλλη, δεν ήθελα τους “πολίτες” απέναντι στην ομάδα που λατρεύω. Το δηλώνω και δεν ντρέπομαι καθόλου γι’ αυτό. Για την ομάδα του Γκουαρδιόλα τα έχουμε γράψει αρκετές φορές και πλέον δε νομίζω να υπάρχει κάτι νέο να περιμένουμε από δαύτη (ή μήπως υπάρχει;). Είναι με διαφορά η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, παρουσιάζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο και θεωρείται από μεγάλη μερίδα του φίλαθλου κοινού ως το φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Αν υπάρχει κάτι που ίσως μπορεί να εξελιχθεί σε τροχοπέδη σε όλα αυτά για την πρόκριση, αυτό δεν είναι άλλο από την απειρία των περισσότερων παικτών της (σε αυτό το επίπεδο) και φυσικά το ανεμικό βάρος που ζυγίζει η φανέλα της. Αυτό το “περί ανεμικού βάρους φανέλας” το είδαμε πρόσφατα και στην ρεβάνς του Γουέμπλεϊ. Εκεί δηλαδή που τα “παιδάκια” της Τότεναμ δεν άντεξαν και λύγισαν απέναντι στους “άντρες” που φορούσαν την βαριά φανέλα της Γιούβε. Κι ας ήταν καλύτεροι. Μόνο που πλέον και στη Λίβερπουλ δεν υπάρχουν οι παίκτες με αυτή την εμπειρία από μεγάλα παιχνίδια.

Όσοι θεωρούν πως η τεράστια φανέλα της Λίβερπουλ μπορεί να κερδίσει από μόνη της τον “Γαλαξία Αστέρων” της Σίτι ειλικρινά κάνουν μεγάλο λάθος. Ο Κλοπ έχει νοικοκυρέψει σίγουρα την ομάδα (σε όλες τις γραμμές), παρουσιάζει ελκυστικό -και σύγχρονο- ποδόσφαιρο και διαθέτει τον εκτροχιασμένο Μο Σαλάχ, αλλά αυτά δεν αρκούν από μόνα τους για να αποκλείσει την Σίτι σε διπλά παιχνίδια. Οι “κόκκινοι” έχουν σίγουρα το παράσημο πως είναι η πρώτη ομάδα που κέρδισε φέτος την αρμάδα του Πεπ, και πως αυτό το έκανε δημιουργώντας ποδόσφαιρο και όχι καταστρέφοντας, αλλά επιμένω πως αυτό δεν αρκεί μιας και θα πρέπει να “καταστρέψει” κιόλας έναν αντίπαλο που διαθέτει μεγαλύτερη κλάση και ποιότητα για να προκριθεί. Αν ο Κλοπ βρει τον τρόπο να το κάνει αυτό τότε -και μόνο τότε- η Λίβερπουλ θα έχει σοβαρές πιθανότητες για να φτάσει στα ημιτελικά. Το καλό είναι πως οι “σκοτεινές” εποχές της Λίβερπουλ δείχνουν να αποτελούν παρελθόν αλλά δεν θεωρώ πως έχει φτάσει ακόμα ο καιρός της απόλυτης εξύψωσης απ’ το έρεβος της χρόνιας πτώσης.

Μπαρτσελόνα – Ρόμα

Όσο κι αν το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο και σε νοκ-άουτ φάσεις όλοι έχουν δικαίωμα στην ελπίδα και στο όνειρο σε αυτό το ζευγάρι δεν μπορώ να βρω κανένα παραμύθι. Όσο κι αν θα ήθελα να βρω κάτι τέτοιο. Οι Καταλανοί μπορεί να μην βρίσκονται στα καλύτερά τους -κάτι που το είδαμε και κόντρα στην Τσέλσι- αλλά αυτό δεν παίζει σημαντικό ρόλο για την υπόθεση της πρόκρισης απέναντι στους Ιταλούς. Απ’ την άλλη, με τον Βαλβέρδε στον πάγκο η Μπάρτσα είναι πλέον μια εντελώς διαφορετική ομάδα και αυτό είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό ακόμα και από κάποιον που δεν βλέπει όλα της τα παιχνίδια. Με άλλο στυλ -και αλλαγμένο σύστημα- αλλά με την ποιότητα, που σε συνδυασμό με την εμπειρία των παικτών της, την οδηγούν σε ένα νέο μονοπάτι κυνικού ποδοσφαίρου, με ηγέτη και μπροστάρη σε όλο αυτό -ποιον άλλο;- τον Μέσι, ίσως στην πιο “επαγγελματική” σεζόν της καριέρας του. Μέχρι την επόμενη φυσικά, μιας και με το χρόνο δεν μπορεί να τα βάλει κανείς.

Απ’ την άλλη, θέλω πολύ να δω τον Μανωλά στην πιο επικίνδυνη αποστολή της έως τώρα καριέρας του, ως “Ράσελ Κρόου – Μονομάχος” απέναντι στην πιο επικίνδυνη συμμορία δολοφονικών κοντών του πλανήτη και κάτι μου λέει πως αυτή η αποστολή θα κρύβει πολλές παγίδες. Ευελπιστώ να κάνω λάθος μιας και τον Κωστάκη τον συμπαθώ και μου αρέσει που ηγείται στην άμυνα μιας τόσο καλής ομάδας. O κήπερ της Ρόμα Άλισον, μετά τα όργια που έκανε απέναντι στην Σαχτάρ περνάει πλέον στην επόμενη “πίστα”, με τα κέρματα όμως που υπάρχουν διαθέσιμα να είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού (χωρίς φυσικά να υπάρχει το περιθώριο του λάθους) και με τους Μέσι και Ινιέστα να είναι πανέτοιμοι για μεγάλες ποδοσφαιρικές ζημιές. Κάτι σαν την Μακ Ντόρμαν και τον Ρόκγουελ όταν μπαίνουν στο αμάξι στην τελευταία σκηνή της φετινής ταινιάρας “Τρεις πινακίδες έξω απ’ το Έμπιντ του Μιζούρι”. Αν ο Άλισον τα καταφέρει και δεν μαζέψει πολλά, ίσως τον δούμε και με το νούμερο 1 στην πλάτη στο Μουντιάλ της Ρωσίας. Αν όχι, ρίξτε ένα βλέφαρο προς Έτιχαντ μεριά για βρείτε τον βασικό κήπερ της Βραζιλίας.

Μπάγερν – Σεβίλλη

Υπάρχει σημείο μηδέν και νέα αφετηρία για την φετινή Μπάγερν; Εννοείται πως ναι και αυτό δεν είναι άλλο απ’ τη μέρα που ο Χάινκες ξανακάθισε στον πάγκο της ομάδας, φέρνοντας μαζί του τις παλιομοδίτικές του γαμάτες ιδέες. Οι Βαυαροί όσο περνάει ο καιρός θυμίζουν ολοένα και περισσότερο την ομάδα που θαυμάσαμε το 2013 (τηρουμένων των αναλογιών) και πλέον δεν μπορεί κανένας να μη την υπολογίζει ως άξιο συνδιεκδικητή του τίτλου. Κάτι που  -όπως όλοι γνωρίζουμε- πριν την έλευση του σπουδαίου τεχνικού φάνταζε μόνο ως ένα ακόμα κακόγουστο ποδοσφαιρικό αστείο, όπως εκείνο που κυκλοφορούσε στο Νησί και έλεγε πως η Γιουνάιτεντ θα κατακτούσε το πρωτάθλημα. Η γερμανική μηχανή έχει πάρει μπροστά για τα καλά και αναμένεται να βρεθεί εύκολα στην τετράδα. Και εκεί μάλιστα δεν νομίζω πως θα την θέλει κανένας για αντίπαλο. Αρκεί να είναι υγιής και πλήρης μιας και αρκετοί απ’ τους σούπερ σταρ της ομάδας βρίσκονται σε προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία και έχουν επίσης ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς.

Η Σεβίλλη έκανε το μικρό της θαύμα, αποκλείοντας ένα σπουδαίο -στα χαρτιά- αντίπαλο και μάλιστα με νίκη στην έδρα του, και θα μείνει στις μνήμες μας τόσο γι’ αυτό όσο και για το γεγονός πως προσπαθεί να παίξει όμορφο ποδόσφαιρο και γι’ αυτό αξίζουν πολλά συγχαρητήρια όλοι στην ομάδα και πρώτος απ’ όλους ο στυλάτος προπονητής της Βιτσένζο Μοντέλα. Δεν θεωρώ πάντως πως στη Βαυαρία έχουν τρομάξει απ’ το γεγονός πως η Σεβίλλη απέκλεισε την ομάδα του Μουρίνιο, μιας και οι περισσότεροι το περιμέναμε αυτό, κρίνοντας ξεκάθαρα απ’ τον τρόπο που έχει επιλέξει να παίζει ο προπονητής της ομάδας του Μάντσεστερ. Τι εννοώ; Οι εποχές που μια ομάδα έπαιρνε προκρίσεις παίζοντας μόνο για να μη δεχθεί γκολ έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γι’ αυτό. Ξέρετε μια φράση που λέει “Πολλά με λίγα”;  Aν ναι,  αυτό ακριβώς να περιμένετε κι από αυτό το ζευγάρι. Εννοείται  υπέρ των Γερμανών.

Ρεάλ Μαδρίτης – Γιουβέντους

Η Γιούβε θέλει να πάρει σίγουρα την εκδίκησή της για τον περσινό χαμένο τελικό αλλά το ερώτημα είναι αν φυσικά μπορεί να το κάνει αυτό κόντρα σε μια ομάδα που ζει και αναπνέει για να κερδίζει το Τσάμπιονς Λιγκ. Θεωρώ πως πολύ δύσκολα η φετινή Γιουβέντους θα μπορέσει να αποκλείσει την Ρεάλ -σε διπλά παιχνίδια- και το υπογράφω αυτό και με τα δύο χέρια. Η Ρεάλ είναι καλύτερη ποιοτικά, πιο έμπειρη και φυσικά πιο ξεκούραστη, μιας και κυνηγάει μόνο αυτό τον τίτλο. Η ψυχή των Ιταλών απ’ την άλλη ζυγίζει τόνους, και το πάθος που αναμένεται να βγάλουν οι παίκτες του Αλέγκρι στο χόρτο δεν γίνεται να μετρηθεί, αλλά αυτό δεν αρκεί από μόνο του. Περιμένω να δω δύο σπουδαίες παραστάσεις απ’ τον Ντιμπάλα, μιας και το χρωστάει πρώτα απ’ όλα στον εαυτό του για την περσινή του κάκιστη απόδοση στον τελικό, αλλά και πάλι δεν ξέρω αν φτάνουν για να χαρίσουν το εισιτήριο της πρόκρισης στην ομάδα του.

Η Ρεάλ τα τελευταία χρόνια έχει βρει ξανά τον τρόπο να κερδίζει προκρίσεις και Ευρωπαϊκά τρόπαια. Διαθέτει ένα σπάνιο κορμό κορυφαίων παικτών όπως ο Μαρσέλο, ο Κρος, ο Μόντριτς, ο Ράμος και φυσικά ο Ρονάλντο, παίκτες δηλαδή που συνδυάζουν τα πάντα και έχουν κατακτήσει και τα πάντα, κι από πολλές φορές μάλιστα, και δεν βρίσκω το λόγο γιατί να μην το ξανακάνουν και φέτος. Για να πάρει η φετινή Γιουβέντους την πρόκριση από αυτή τη Ρεάλ Μαδρίτης θα πρέπει να συμβεί το εξής. Να πάνε όλα κατ’ ευχήν στην Γιουβέντους και να έχει την τύχη με το μέρος της στις περισσότερες λεπτομέρειες των δύο αναμετρήσεων και να στραβώσουν τα περισσότερα για τη Ρεάλ με την ατυχία να αγγίζει υψηλά επίπεδα. Αν μιλούσαμε για σενάριο ταινίας τότε ίσως μπορούσε να συμβεί ευκολότερα. Ο σπουδαίος τερματοφύλακας που δεν είχε κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ και το καταφέρνει σε μεγάλη ηλικία, ως το απόλυτο αουτσάιντερ, στο τελευταίο παιχνίδι, της τεράστιας καριέρας του, πιάνοντας μάλιστα πέναλτι στο 90′ του καλύτερου παίκτη του αντιπάλου (σόρι Κριστιάνο δεν το εννοώ). Δυστυχώς όμως μιλάμε για την Γιουβέντους και όχι για τον ιταλικό νεορεαλισμό του Βισκόντι.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Champions League

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Μια μικρή ιστορία εκδίκησης

12 Απριλίου 2012, έξι λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα Ντόρτμουντ-Μπάγερν και με το σκορ στο 1-0 ο Ρόμπεν αστοχεί σε πέναλτι, χαρίζοντας ουσιαστικά το πρωτάθλημα στους γηπεδούχους (που με τη νίκη αυτή ξέφυγαν με 6 βαθμούς) και ο Σούμποτιτς τρέχει και χώνει το κεφάλι του μπροστά στο πρόσωπο του Ολλανδού αραδιάζοντας του διάφορες […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πέρι Φόβου ο Λόγος

Η μπάλα βγαίνει κόρνερ. Ο Άρνολντ βλέπει ότι όλοι κοιτάζουν το πως θα στηθούν. Βλέπει και τον Οριτζί μόνο του στο ύψος της μικρής περιοχής. Του πετάει την μπάλα. Γκολ πρόκρισης. Ο μόνος που το είδε ήταν ο Πικέ, μακρυά απ τη μπάλα για να προλάβει να κόψει. Ούτε καν ο Κλοπ δεν το είδε. […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

5 σχόλια σχετικά με το “Σομπρεροανάλυση: Οι προημιτελικοί του Τσάμπιονς Λιγκ”

  1. Ο/Η Stefanos λέει:

    Αναιμικό, όχι ανεμικό.

  2. Ο/Η Τζόντζο λέει:

    Τακτικά ο Κλοπ είναι καλύτερος από τον Πεπ σε νοκ-αουτ παιχνίδια, γενικά όμως η Σιτυ είναι δυνατότερη από εμάς.Μακάρι να πανε όλα καλά και έχουμε ελπίδες ελπίζω μόνο να μην συμβεί κάτι ασχημο και να χαλάσει το ματς και γενικά η σειρά (βλ κόκκινη Μανέ και κατάρευση στον ματς του πρώτου γύρου).
    Anyways, YNWA lads!

  3. Ο/Η Dexter1986 λέει:

    “απέναντι στην πιο επικίνδυνη συμμορία δολοφονικών κοντών του πλανήτη” Τι είπε ο θεούλης!!!!Κλάμα!!!!

  4. Ο/Η berberos λέει:

    μπορει να μη σου βγηκε η “προβλεψη” για το ρομα- μπαρτσα.., αλλα αυτη η τελευταια παραγραφος με το σεναριο ταινιας του χολιγουντ, παραλιγο να επαληθευτει στο επακρο, οποτε ενα βγαλσιμο καπελου απο εμενα…

  5. Ο/Η gargaduaaas λέει:

    @berberos
    Η Μπάρτσα δεν είναι στα καλύτερά της, το έγραψα και στο κειμενάκι αυτό, ειλικρινά όμως δεν περίμενα με τίποτα και για κανένα λόγο να αποκλειστεί από την Ρόμα (πόσο μάλλον μετά το πλασματικό είναι η αλήθεια 4-1 της πρώτης αναμέτρησης).
    Το τσάμπιονς λιγκ το είχα βαρεθεί λίγο είναι η αλήθεια τα 2-3 τελευταία χρόνια, φέτος όμως μας έχει χαρίσει μοναδικές συγκινήσεις και μακάρι να συνεχίσει έτσι. Το είχαμε ανάγκη αυτό όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι.
    Να είσαι καλά για το βγάλσιμο του σομπρέρο φίλε μου, σε ευχαριστώ!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *