Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

O αφανής ήρωας της Αγγλίας στο Μουντιάλ

Στην επαρχιακή πόλη που ζω, έχω αναλάβει -εδώ και 4 χρόνια- την μοναδική αθλητική ραδιοφωνική εκπομπή, στον μοναδικό ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης. Μην φανταστείτε τίποτα μεγαλεία. Εκπέμπουμε τουλάχιστον και διαδικτυακά, τα τελευταία χρόνια, και μας ακούνε και μερικοί φίλοι στο εξωτερικό και σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας. Σε μια εκπομπή είχα καλεσμένο τον προπονητή της τοπικής ομάδας μπάσκετ. Μιλάμε για μια ομάδα που από του χρόνου θα βρίσκεται στα σαλόνια της Α2 κατηγορίας, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ο κόουτς έχει βρεθεί, για να παρακολουθήσει σεμινάρια, δύο φορές στο φημισμένο Κολέγιο του Ουισκόνσιν, στις ΗΠΑ, και γενικά είναι ένας τύπος που λατρεύει όλα τα σπορ, αν και τρέφει μια ιδιαίτερη λατρεία στο American Football. Το NFL δηλαδή. Ένα σπορ που έχω αγαπήσει και εγώ τα τελευταία χρόνια. “Τακτικά είναι το κορυφαίο άθλημα στον κόσμο” μου είχε πει σε εκείνη την συνέντευξη, όταν η κουβέντα είχε πάει σε θέματα τακτικής και συστημάτων, γύρω από τα σπορ στον σύγχρονο αθλητισμό. Γιατί όμως κάθομαι και τα γράφω όλα αυτά σε περίοδο Μουντιάλ; Αν συνεχίσετε να διαβάζετε το κείμενο θα το καταλάβετε.

To σκριν: Όσοι μεγαλώσαμε και με μπάσκετ, στα 80s και τα 90s, θυμόμαστε πολύ καλά τους ψηλούς παίκτες να βγαίνουν εκτός ρακέτας και να δίνουν σκριν, στους κοντούς (τους περιφερειακούς δηλαδή) παίκτες της ομάδας τους. Με αυτό τον τρόπο τους βοηθούσαν να βρουν χώρους, να σουτάρουν και φυσικά να σκοράρουν. Μιλάμε για μια περίοδο που το πικ εν ρολ δεν υπήρχε ακόμα τόσο έντονα στο λεξιλόγιο των απλών φιλάθλων, ακόμα και των παικτών και προπονητών. Εκτός κι αν έβλεπε κάποιος φανατικά NBA και κυρίως τους  Γιούτα Τζαζ και τους Μπόστον Σέλτικς. Ελάχιστοι το έκαναν αυτό μιας και δεν υπήρχαν τα μέσα. Πάμε λοιπόν παρακάτω. Πλέον, βλέπουμε και τους κοντούς να δίνουν σκριν (ή πικ) για τους ψηλούς. Κάτι που ήταν εντελώς εκτός λογικής, στο μπάσκετ, εκείνα τα χρόνια. Τα πολλαπλά σκριν είναι βασικό συστατικό σε όλα τα επιθετικά και αμυντικά συστήματα στο NFL και στο μπάσκετ στις μέρες μας.  Για να το θέσω πιο απλά και να φτάσουμε στην ουσία: Tο σκριν έχει γίνει “επιστήμη” και το βλέπουμε ολοένα και περισσότερο πλέον και στο ποδόσφαιρο. Το δικό μας. Το κανονικό ποδόσφαιρο.

Η εξέλιξη των σπορ φυσικά και έχει να κάνει με τα απίστευτα αθλητικά προσόντα των παικτών. Κάτι που δίνει το δικαίωμα, σε συνθήκες “ένας με έναν”, σε αυτόν που κάνει επίθεση να έχει μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι σε αυτόν που αμύνεται. Αν ο επιτιθέμενος διαθέτει, εκτός της ταχύτητας, και μεγάλη κλάση τότε η κατάσταση δυσκολεύει ακόμα περισσότερο για τον αμυνόμενο. Σκεφτείτε για παράδειγμα τον Μέσι ή τον Νεϊμάρ σε τέτοιες συνθήκες. Μπορούν να διαλύσουν τον οποιοδήποτε αμυντικό. Όσο καλός, και όσο αθλητικός κι αν είναι. Εδώ πιάνει δουλειά ο προπονητής κάθε ομάδας.  Αυτός ψάχνει να βρει τρόπους για να φέρει τον παίκτη του στις ιδανικές συνθήκες για να σκοράρει, ξέροντας πως οι χώροι, τις περισσότερες φορές, θα είναι πολύ κλειστοί. Ένα φαινόμενο που το βλέπουμε να αυξάνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια. Σε όλα τα σπορ, οι ιδανικότερες συνθήκες για να σκοράρει κάποιος είναι όταν βρεθεί μόνος του μπροστά στον στόχο. Πως όμως θα βρεθεί μόνος όταν υπάρχουν τόσες πολυπρόσωπες αμυντικές τακτικές από παίκτες που είναι  ταυτόχρονα και σούπερ αθλητές και δεν τον αφήνουν να πάρει ανάσα; Οι ευκαιρίες που έχει για γκολ κάθε ομάδα μειώνονται κατά πολύ σε συνθήκες οργανωμένης επίθεσης μιας και υπάρχει παράλληλα και οργανωμένη άμυνα. Τι ψάχνουμε λοιπόν; Την αντεπίθεση και τις στατικές φάσεις. Εδώ λοιπόν μπαίνει στην κουβέντα το σκριν στις στατικές φάσεις. Όταν η ομάδα που έχει την “νεκρή” μπάλα, μπορεί να ανεβάσει ευκολότερα πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή, και να ψάξει κάποιο τέρμα.

Οι στατικές φάσεις: Πριν την έναρξη του Μουντιάλ της Ρωσίας η εθνική Αγγλίας είχε συμπληρώσει 8 χρόνια δίχως γκολ από στατική φάση σε μεγάλο τουρνουά. Η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν όταν ο στόπερ Μάθιου Άπσον, σκόραρε με το κεφάλι, μετά από σέντρα του Στίβεν Τζέραρντ, στην ήττα με 4-1 απέναντι στους Γερμανούς. Σε μια φάση δηλαδή που είχε ξεκινήσει από στημένη μπάλα και είχε δώσει στους Άγγλους το δικαίωμα να ανεβάσουν τους κεντρικούς τους αμυντικούς στην αντίπαλη περιοχή. Όταν μιλάμε για μια ομάδα που διέθετε -και διαθέτει- ικανότατους παίκτες στο ψηλό παιχνίδι, αλλά και σπεσιαλίστες εκτελεστές, αυτό το στατιστικό δεν είναι καθόλου τιμητικό για την ίδια. Από τότε, μέχρι και την έναρξη του Μουντιάλ, μετρήσαμε 72 σερί φορές που δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο για τους Άγγλους. Μετά από κόρνερ. Στα δύο πρώτα παιχνίδια της φάσης των ομίλων η Αγγλία σκόραρε 3 τέρματα μετά από στατικές φάσεις. Με 7 στις 10 φορές που εκτέλεσε κόρνερ, να έχουν φέρει κάποιο κέρδος. Είτε κάποιο γκολ, είτε κάποιο κερδισμένο πέναλτι, για να το κάνει γκολ ο Χάρι Κέιν. Αν ρίξουμε μια καλύτερη ματιά στην κίνηση των παικτών, στις εκτελέσεις κόρνερ, και φυσικά σε όλα τα σκριν που γίνονται, θα καταλάβουμε πως όχι μόνο δεν είναι τυχαίο όλο αυτό, αλλά είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς στην προπόνηση. Το όνομα Άλαν Ράσελ φυσικά και είναι η καλύτερη απάντηση στο ποιος ευθύνεται για όλο αυτό.

Ο Άλαν Ράσελ είναι ο προπονητής που έχει επιλέξει ο Σάουθγκεϊτ για τον σχεδιασμό των στατικών φάσεων της Αγγλίας, στο επιθετικό της κομμάτι, και όπως είναι λογικό έχει βάλει κι αυτός ένα μεγάλο λιθαράκι στην επιτυχημένη πορεία της στο τουρνουά. O Σκοτσέζος θεωρείται (και είναι) το κρυφό όπλο των Άγγλων, και ο άνθρωπος που σχεδίασε εκείνο το -τέλεια εκτελεσμένο- γκολ του Στόουνς, κόντρα στον Παναμά. “Του αδύναμου Παναμά” θα πουν αυτοί που δεν συμπαθούν και ιδιαίτερα τους Νησιώτες. Nevermind που λέμε και στο χωριό μου. Πρώην παίκτης μικρών κατηγοριών, κυρίως στην Σκωτία, και πρώην μοντέλο (έχει βρεθεί μάλιστα σε βίντεοκλιπ της Κριστίνα Αγκιλέρα), έδεσε τέλεια με τον Στιβ Χόλαντ, μέλος του προπονητικού επιτελείου της Τσέλσι επίσης (μιας ομάδας που είναι στις 5 κορυφαίες στις στατικές φάσεις στα γήπεδα της Πρέμιερ Λιγκ τα τελευταία χρόνια) δεν θα μπορούσε να μην προκαλέσει το ενδιαφέρον του Σάουθγκεϊτ. Ενός προπονητή δηλαδή που έψαχνε απεγνωσμένα για να βρει τρόπους ώστε να βελτιώσει, άμεσα, την ομάδα του πάνω σε αυτό το κομμάτι. Εκεί δηλαδή που πραγματικά πονούσε βάσει και των αριθμών.

Αυτό που ίσως δεν γνωρίζει μεγάλη μερίδα του κόσμου, είναι πως ο Ράσελ, πολλά από αυτά τα plays τα έχει εμπνευστεί ή ακόμα και τα έχει ξεπατικώσει από Αμερικάνικες Κολεγιακές ομάδες μπάσκετ, αλλά και ομάδες του NFL. Ομάδες δηλαδή που έχει παρακολουθήσει τις προπονήσεις τους από κοντά και έχει πάρει μέρος σε αρκετά σεμινάρια που έχουν οι ίδιες διοργανώσει, στις ΗΠΑ. Για την ιστορία, αγωνίστηκε και ο ίδιος, με επιτυχία, στα γήπεδα των ΗΠΑ, βάζοντας καλύτερα στην δική του κουλτούρα αυτό το αρκετά “ξένο” κομμάτι, για πολλούς Ευρωπαίους προπονητές ποδοσφαίρου. Μιλάμε δηλαδή για έναν 37χρόνο Σκοτσέζο προπονητή ποδοσφαίρου, που σχεδιάζει εξαιρετικά, επιθετικά συστήματα στατικών φάσεων, με βάση τα πολλά σκριν, για μια ομάδα ποδοσφαίρου. Πολλά από αυτά βγαλμένα από “μπλοκάκια” ομάδων όπως οι Σιάτλ Σίχοκς του NFL. Μια ομάδα που έχει παρακολουθήσει και ο ίδιος ο Σάουθγκεϊτ, για να κατανοήσει καλύτερα, μέρος των τακτικών που ήθελε να φέρει και στην δική του εθνική Αγγλίας, για το Μουντιάλ που παρακολουθούμε. Για να την βοηθήσει να ανασάνει.

Όλο αυτό στα δικά μου μάτια είναι μοναδικό και δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την εξέλιξη που έχουν τα σπορ, και φυσικά το ποδόσφαιρο, και πως αλληλεπιδρά το ένα στο άλλο, φέρνοντας θετικά αποτελέσματα. Η λέξη κλειδί, όπως καταλαβαίνετε, είναι η εξέλιξη. Και οι Άγγλοι -ευτυχώς- δείχνουν να το έχουν καταλάβει πολύ καλά με τους σύγχρονους προπονητές που -επιτέλους- έχουν στο επιτελείο τους. Μακριά από ξεπερασμένους προπονητές όπως ο Φάμπιο Καπέλο, ο Ρόι Χότζσον και φυσικά ο Σαμ Αλαρντάις. Προπονητές που είχαν πιστέψει πως θα τους οδηγήσουν στην κορυφή, μέσα από αρχαία συστήματα και βαρετές τακτικές περασμένων δεκαετιών.

Παίκτες όπως ο Κίραν Τρίπιερ (που εκτελεί τα κόρνερ των Άγγλων αν και δεξιός πλάγιος αμυντικός) και ο Τζέσε Λίνγκαρντ (που έχει τον ρόλο του εσωτερικού μέσου στο 3-5-2 των Άγγλων) μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον Ράσελ και για το πόσο τους έχει βελτιώσει, τον λίγο καιρό που δουλεύουν μαζί του. Με την σκληρή αλλά και μεθοδική δουλειά του στις προπονήσεις. Φέρνοντας νέες ιδέες, σε ένα σπορ που εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς, και αυτό, όπως τα πάντα στην εποχή που ζούμε.

Η Αγγλία βρίσκεται επιτέλους στα προημιτελικά και έχει να αντιμετωπίσει την Σουηδία ως το απόλυτο φαβορί. Μια Σουηδία, που την έχει κερδίσει μόνο σε δύο απ’ τις τελευταίες 15 αναμετρήσεις που την έχει συναντήσει. Σε ένα παιχνίδι που δεν θα είναι εύκολο. Ο Ράσελ έχει ήδη πιάσει δουλειά και σχεδιάζει τα κοψίματα και τα σκριν των παικτών του για ακόμα μία νίκη. Μια νίκη που -αν έρθει-  θα την φέρει πιο κοντά σε αυτό που δεν πίστευε κανείς πριν την έναρξη του Μουντιάλ. Ποιο είναι αυτό; Δεν θέλω ακόμα να το γράψω. Αυτοί πάντως που αγαπούν πραγματικά το ποδόσφαιρο δεν γίνεται να μην χαρούν με αυτή την Αγγλία και την υγεία που -επιτέλους- αποπνέει. Χωρίς -εννοείται- να παρουσιάζει κάποιο εξαιρετικό ποδόσφαιρο ή να διαθέτει -εκτός 2-3 περιπτώσεων- παίκτες παγκόσμιας κλάσης.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

we love 1-1-8, Αγγλικό πρωτάθλημα, Μουντιάλ 2018

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ο αναμορφωτής της Νιούκαστλ

22 Οκτωβρίου, ώρα 15.00. Ο διαιτητής σφυρίζει την έναρξη της αναμέτρησης. Το Σεντ Τζέιμς Παρκ είναι γεμάτο αλλά εκατοντάδες άνθρωποι σε όλες τις θύρες είναι ακόμα όρθιοι ή περπατάνε προς τις θέσεις τους. Οι παίκτες της Νιούκαστλ κάνουν τη σέντρα. 22 πάσες αργότερα οι οπαδοί των γηπεδούχων χοροπηδάνε στις εξέδρες πανηγυρίζοντας το 1-0. Στα 59 […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Καλώς ήρθατε στο εξωτικό (ίσως και όχι) Λούτον

Το Λούτον δεν είναι μια πόλη από αυτές που ονειρεύεσαι πως θέλεις κάποτε να ζήσεις. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν μια από τις “συμπαθητικές” πόλεις. Είναι μάλλον ένα από εκείνα τα μέρη που η μεγαλύτερη ευχαρίστηση που σου δίνει όταν τo επισκέπτεσαι είναι η συνειδητοποίηση ότι σύντομα θα μπορείς να φύγεις από εκεί. Πριν […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

14 σχόλια σχετικά με το “O αφανής ήρωας της Αγγλίας στο Μουντιάλ”

  1. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    Γαργαντούα, πώς μπορούμε να ακούμε την εκπομπή από το διαδίκτυο; Για δώσε μας info…

  2. Ο/Η gargaduaaas λέει:

    @Μπρούνο Κόντι

    Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον αλλά αυτό το διάστημα δεν γίνονται εκπομπές. Λογικά από Αύγουστο και πάλι. Θα σου στείλω λινκ 🙂

  3. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    @Γαργαντούας
    Θα περιμένουμε, φίλε μου… ?
    Κατά τα άλλα, κράτα μικρό καλάθι για την Αγγλίτσα.
    Δεν παίζει σπουδαία μπάλα και -με εξαίρεση το Βέλγιο- δεν έχει αντιμετωπίσει ισχυρό αντίπαλο.
    Έχω μεγάλο σεβασμό για τον Πέκερμαν, αλλά έχει μεγαλώσει και -έτσι κι αλλιώς- η φετινή Κολομβία είναι χειρότερη από αυτήν του 2014.

    Όπως είπα και πριν, η φετινή Αγγλία δεν είναι κάτι σπουδαίο. Απλά ήρθε ένας νέος προπονητής που προσπαθεί να συμβαδίσει κάπως με την εποχή του, αντιγράφοντας σε μεγάλο βαθμό τον Κόντε. Επίσης δόθηκε επιτέλους μια ευκαιρία στα νέα παιδιά και απομακρύνθηκαν οι παίχτες-βύσματα, αν και αυτό θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη από το Euro 2012.

    Οι λόγοι για τους οποίους πιστεύω ότι ούτε φέτος θα θα γυρίσει το ποδόσφαιρο στο σπίτι του είναι ότι: (α) νιώθω ότι η FIFA θέλει να προωθήσει τον Νεϊμάρ ως νέο GOAT και (β) ο Σάουθγκεϊτ δεν έχει φαντασία.

    Όσον αφορά το (β), θα ήθελα να σε ρωτήσω τα εξής:
    Από το κέντρο της Αγγλίας λείπει ένας παίχτης με ποιότητα. Δεν θα ήταν καλύτερα αντί για τον Λίνγκαρντ να έβαζε τον Ντελφ; Επίσης δεν θα ήταν καλύτερα αντί για τον Στέρλινγκ να έβαζε τον Ράσφορντ; Αυτές είναι δυο κινήσεις που τις έκανε στον αγώνα με το Βέλγιο, αλλά σε μια πειραματική ενδεκάδα που δεν καιγόταν ιδιαίτερα για τη νίκη.
    Δεν πιστεύεις ότι θα βοηθούσαν απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους, πχ στον ημιτελικό ή στον τελικό;
    Καλή συνέχεια σε σένα, στην Αγγλία και σε όλα τα παιδιά που γράφουν και διαβάζουν το sombrero!

    ΥΓ: Στο μυαλό μου βλέπω τον Ντελφ σαν ένα 8άρι παρόμοιο με τον Ζούνιορ στην Τορίνο του ’80
    (2η στο καμπιονάτο του 1984-85 πίσω από τη Βερόνα).
    Αν και κατώτερος του Ζούνιορ, ο Ντελφ έχει κι αυτός καλή τεχνική και έχει παίξει κι αυτός τόσο σαν αριστερός μπακ όσο και σαν 8άρι.

  4. Ο/Η Jose Maria Bakero λέει:

    Παροτι μη αγγλοφιλος εχω αρχισει να ψηνομαι να το τσιμπησουν επιτελους (πανω απο το πτωμα του γοδιν κυριολεκτικα αν το θενε παντως μη ξεχνιομαστε). Γιατι κρατηθηκαν ως τωρα και εχουν ξεσπασει σε οργιο λατρεμενης βρετανικης καβλαντας και περναμε ωραια. Και για τον γκαζα, καλη ψυχη ο γκαζα αν γεννιοταν ουρουγουανος θα μιλαγαμε για γκαζα τσαρρουα ψυχη με ψυχεδελεια

  5. Ο/Η gargaduaaas λέει:

    @Μπρούνο Κόντι

    Σε αυτό το 3-5-2 ταιριάζει καλύτερα ο Λίνγκαρντ ως εσωτερικός μέσος παρά ο Ντελφ. Μου αρέσει και μένα πολύ ο Ντελφ αλλά ο Λίνγκαρντ έχει καλύτερα χαρακτηριστικά σε αυτό τον ρόλο και είναι και πολύ καλύτερος επιθετικά.

    Απ’ την άλλη, η Αγγλία νομίζω πως είναι απ’ τις χειρότερες ομάδες του Μουντιάλ στο να ντριμπλάρει κάποιος παίκτης της σε καταστάσεις 1 on 1. Ο Στέρλινγκ έχει αυτό το στοιχείο. Όπως το έχει και ο Ράσφορντ. Απλά ο Ράσφορντ θέλει περισσότερους χώρους για να το κάνει αυτό. Αυτός θεωρώ πως είναι και ο λόγος.

    @Jose Maria Bakero

    Θεωρώ πως η Αγγλία είναι χειρότερη από Βραζιλία. Γαλλία και Βέλγιο. Επίσης η Ουρουγουάη είναι φοβερή (αν και χωρίς Καβάνι θα είναι άλλη ομάδα). Το καλό είναι πως η Αγγλία αν φτάσει μέχρι τον Τελικό δεν θα συναντήσει καμία από αυτές μέχρι εκεί.

    Στον τελικό -αν φτάσει- όλα γίνονται.

  6. Ο/Η Jose Maria Bakero λέει:

    gargaduaaas συμφωνουμε στη προβλεψη, δεν ειχα ιδαιτερες ελπιδες για ουρουγουαη ρεαλιστικα χωρις καβανι για ουρουγουαη και μολις τωρα ο μουσλερα τις τερματισε. Ο κουνελος καλος χρυσος αλλα μινιμος μιρλας, ο τυπος που φευγε με φατουρο απ την αλανα αφου μας τα χε κανει τσουρεκια δε θα γυρισει ματς μονος του.Απ αυτους που μενουν, αν συνεχισει να τους πηγαινει επιεικως καλα η μπαλα τους αγγλους ειναι αυτοι νομιζω ειναι που μπορουν να μας δωσουν το πιο ωραιο στορι πρωταθλητη. Γιατι ξερεις οτι για να το κανουν θα πρεπει να αφησουν χιαστους στο γηπεδο. Και γιατι οι βελγοι φορανε πουλοβερακια ξερωγω ελεος, συμπαθω πολυ λουκακου αλλα ελεος

  7. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    @Γαργαντούας:
    Σέβομαι τη γνώμη σου και την αγάπη σου για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό άκου κι εσύ τη δική μου:

    Για τον Στέρλινγκ σου έχω πει τη γνώμη μου. Ένας παίχτης που δεν έχει ντρίμπλα, απλά πετάει την μπάλα μπροστά για να περάσει τον αντίπαλό του στο σπριντ. Το πρόβλημα είναι πως αυτό μπορεί να το κάνει μόνο σε ανοιχτό γήπεδο, ενώ οι αντίπαλοι της Αγγλίας δεν δίνουν χώρους. Ο Στέρλινγκ δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι τώρα και δεν είναι τυχαίο που στην Αγγλία όλοι γράφουν “bench Sterling”. Τον έβλεπα με την Κολομβία να κάνει τη μια λάθος επιλογή μετά την άλλη κι έλεγα μέσα μου «ας βάλει επιτέλους τον Ράσφορντ, μπας και πετύχουμε το δεύτερο γκολ και κλειδώσουμε το αποτέλεσμα». Πού τέτοια τύχη…

    Τον Λίνγκαρντ ποτέ μου δεν τον πίστεψα σαν παίχτη. Στο α’ ημίχρονο με την Τυνησία σπατάλησε μόνος του δυο πολύ καλές ευκαιρίες να καθαρίσουμε νωρίς το παιχνίδι και στο β’ ημίχρονο εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Με την Κολομβία ήταν και πάλι μια μετριότητα. Καταλαβαίνω ότι δεν έχουμε πολλές επιλογές, αλλά πραγματικά με στενοχωρεί να κρεμόμαστε από τα φρύδια αυτού του τσαρλατάνου. Αναγκάζεται να γυρίζει πίσω ο Κέιν για να πάρει την μπάλα και να κάνει παιχνίδι. Ειλικρινά δεν μπορώ να δεχτώ ότι αυτός ο πουθενάς είναι καλύτερος δημιουργικά από τον Ντελφ. Ανασταλτικά δεν το συζητώ καν.

    ΥΓ1: Εκτός από τις δύο παραπάνω αλλαγές, θα πρότεινα επίσης να παίξει ο Λόφτους Τσικ αντί για τον Ντέλε Άλι και ο Ρόουζ αντί για τον Γιανγκ. Υπάρχει κάποιος τρόπος να «σφυρίξεις» αυτές μου τις συμβουλές στον Σάουθγκεϊτ ή θα σε περιλάβει ο Πούτιν;

    ΥΓ2: Θα συμβούλευα επίσης τη διοίκηση της ομάδας μας να φροντίσει ώστε ο Πίκφορντ να παίζει στο άλλο γήπεδο της πόλης μας από το Σεπτέμβριο. Όχι τίποτε άλλο, να γλιτώσουμε από το σουρωτήρι τον Γερμανό.

    ΥΓ3: Χαίρομαι που διαψεύστηκα και η FIFA δεν θα δώσει προίκα το παγκόσμιο κύπελλο στον Ρομπίνιο Νο2. Σπουδαία εμφάνιση από το Βέλγιο, που δυστυχώς δεν κατάλαβαν και επιχείρησαν να υποτιμήσουν οι εξυπνάκηδες των social media. Ωραίο στήσιμο αλλά κακό κοουτσάρισμα από τον Μαρτίνεθ, που κάθισε πάνω στο 2-0 του ημιχρόνου και δεν φρεσκάρισε την ομάδα του όταν έπρεπε. Αζάρ και όχι Νεϊμάρ επειγόντως στη Ρεάλ.

  8. Ο/Η gargaduaaas λέει:

    @Jose Maria Bakero

    Για Σουάρεζ συμφωνώ. Σπάνιος παίκτης αλλά εκνευριστικός ακόμα και γι’ αυτούς που υποστηρίζουν την ομάδα που αγωνίζεται. Για Βέλγιο δεν συμφωνώ. Πουλοβεράκια, φλωράκια, πες τους όπως θες αλλά είναι ομάδα που διαθέτει απίστευτο ταλέντο και εδώ που φτάσαμε όλα είναι πιθανά.

    Φαβορί πάντως παραμένει η Γαλλία για μένα.

    @Μπρούνο Κόντι

    Ο λόγος που παίζει βασικός ο Στέρλινγκ
    είναι αυτός που σου έγραψα.

    Για Λόφτους-Τσικ συμφωνώ πως μπορεί να βοηθήσει άμεσα. ο Ντέλε πάντως είναι καλύτερος παίκτης όταν είναι υγιής και ήρεμος.

    Ο Γιανγκ φανταζόμαι παίζει αντί του Ρόουζ γιατί αυτό το 3-5-2 που γίνεται ένα 3-3-2-2 όταν η ομάδα βρίσκεται στην επίθεση θέλει τους πλάγιους να μπορούν να έρχονται πιο κοντά στον άξονα. Ο Γιανγκ ως μέσος το κάνει καλύτερα από Ρόουζ αυτό. Όπως πιστεύω το κάνει καλύτερα και ο Ντελφ. Ο Σάουθγκεϊτ πάντως ξέρει καλύτερα από μένα την ομάδα του.

    Για το τέρμα συμφωνώ. Λογικά η Λίβερπουλ θα πάρει τον Μπάτλαντ πάντως που είναι εξαιρετικός. Προσωπικά περίμενα να είναι και ο βασικός κίπερ των Άγγλων. Ευτυχώς ο Γκάρεθ που δεν με άκουσε ΚΑΙ ΠΑΛΙ

    Για Αζάρ συμφωνώ. Το παλικάρι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΛΑ!

    Πάμε για βουτιά τώρα και τα λέμε το βράδυ

    🙂

  9. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    Κατώτερη του αναμενομένου η Σουηδία, πιθανόν λόγω και της απουσίας του Φόρσμπεργκ από την αρχική ενδεκάδα. Σε κάθε περίπτωση απελπιστικά λίγη για οχτάδα. Δίκαιη η νίκη της Αγγλίας, γιατί το αυθεντικό είναι πάντα ανώτερο από το αντίγραφο. Μιλάω για το στιλ παιχνιδιού με τις γιόμες, που ταλαιπώρησε τα μάτια μας στο α’ ημίχρονο. Στο β’ ημίχρονο η Σουηδία υποχρεώθηκε να βγει μπροστά κι έτσι είδαμε πιο υποφερτό θέαμα.

    Η Αγγλία παρουσιάστηκε βελτιωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά η χαμηλή δυναμικότητα του αντιπάλου δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Θα πρέπει να προβληματίσει ότι man of the match απέναντι σε τέτοιον αντίπαλο ήταν ο Πίκφορντ. Το πρόβλημα της Αγγλίας δεν είναι η άμυνα αλλά το κέντρο, όπου ο Λίνγκαρντ και ο Ντέλι Άλι εξακολουθούν να κινούνται σε ρηχά νερά γι’ αυτό το επίπεδο. Η χτεσινή εικόνα του Ντέλι Άλι ήταν κάπως ενθαρρυντική, αλλά οι Μόντριτς και Ράκιτιτς δεν αστειεύονται.

    Μπορεί κάποιος να μου πει τί βύσμα έχει ο Στέρλινγκ κι εξακολουθεί να παίζει αντί για τον Ράσφορντ; Γαργαντούα, μου έχεις πει τη γνώμη σου αλλά σ’ αυτό το θέμα πλέον δεν με πείθεις. Θα τον καταπιούνε τον ποκοπίκο οι συμπληγάδες Βίντα και Λόβρεν. Και κάτι ακόμα που μου έκανε επίσης αρνητική εντύπωση. Αφού το ματς είχε κριθεί από το 60’, γιατί δεν ξεκούρασε τον Κέιν ο Σάουθγκεϊτ; Το έγραψα και στο προηγούμενο σχόλιο, ότι ο Γκάρεθ δεν έχει φαντασία στο στήσιμο και στο κοουτσάρισμα. Έχει βάλει τον αυτόματο πιλότο και προχωράει με τις εμμονές του. Για την ώρα τον πάει πρίμα. Αν στραβώσει κάτι, δεν ξέρω τί θα γίνει.

    Καλά παιχνίδια να δούμε κι ας νικήσουν οι καλύτεροι! Ή τουλάχιστον -στην περίπτωση της Αγγλίας- οι εξυπνότεροι!

    ΥΓ1: Έτσι πρέπει να παίξει η Αγγλία κόντρα στην Κροατία, αλλά να δω με ποιους παίχτες μπορεί να το κάνει:
    https://www.youtube.com/watch?v=WnJp-xA3lZ8

    ΥΓ2: Λόφτους-Τσικ, Ντελφ και Ράσφορντ, ρε! Και τις αλλαγές όχι πάλι μετά το ’80!

  10. Ο/Η gargaduaaas λέει:

    @Μπρούνο Κόντι

    Έχω τα λόγια του Στέρλινγκ όταν θα δει Βίντα και Λόβρεν να έρχονται κατά πάνω του
    https://www.youtube.com/watch?v=m0PtwL3C7LA

    Καλημέρα φίλε μου 🙂

  11. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    Συνεννοούμαστε με κλειστά μάτια, φίλε μου!!! ?
    Να ΄σαι πάντα καλά!

  12. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    Μπορώ να φανταστώ από τώρα τα εθνικά υπερήφανα πρωτοσέλιδα του αγγλικού τύπου, με αναφορές στο Κρεσί, στο Αζανκούρ, στο Τραφάλγκαρ και στο Βατερλό.
    Πρώτα όμως πρέπει να επιστραφούν και με τόκο κάτι δανεικά από το 2007.

    Να ‘στε όλοι καλά!

  13. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    Δεκαπέντε λεπτά πριν μπει το γκολ φώναζα στον Γουότεργκεϊτ να κάνει αλλαγές για να φρεσκάρει την ομάδα, που έκανε μπαμ ότι ήταν κουρασμένη και έχανε μέτρα στο γήπεδο. Ακόμα και η μόνη αλλαγή που έκανε ήταν κατόπιν εορτής και λάθος. Αντί για τον Στέρλινγκ έπρεπε να είχε βγει ο κατάκοπος Κέιν. Για άλλη μια φορά οι Άγγλοι είναι λιοντάρια που τα καθοδηγούν γάιδαροι.

  14. Ο/Η Μπρούνο Κόντι λέει:

    Προτεινόμενες αλλαγές:
    Ντελφ αντί για Ντέλι Άλι και Βάρντι αντί για Κέιν.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *