Κατακτώντας την Τασκένδη
Η Μπουνιοντκόρ, μια ομάδα με ζωή τριών ετών (ιδρύθηκε το 2005) και γήπεδο 16.000 θέσεων προσπάθησε να φέρει τον Ετό στην Τασκένδη και αφού δεν τα κατάφερε έβαλε στον στόχο της τον Ριβάλντο. Ο Ριβάλντο απογοητευμένος από τα όσα έγιναν στα πλεϋ-οφς ήθελε να φύγει από την Ελλάδα. Τελικά, κάπου εκεί στα μέσα Μαΐου δήλωσε ότι με την αγάπη και την στήριξη που πήρε από τον κόσμο αποφάσισε να παίξει για ακόμα έναν χρόνο στην ομάδα της Α.Ε.Κ.
Και ενώ η Α.Ε.Κ. περνάει ένα ιδιαιτέρως θερμό καλοκαίρι που χαρακτηρίζεται από διοικητικές αναταραχές (σύνηθες φαινόμενο που όμως είχε εκλείψει από το 2004 και μετά), αποχωρήσεις σημαντικών παικτών και μια αυξανόμενη απογοήτευση του κόσμου για τις μεταγραφές αλλά και τις εμφανίσεις της ομάδας στα φιλικά, ο Ριβάλντο αποφασίζει να μεταναστεύσει στο κοσμοπολίτικο Ουζμπεκιστάν. Δίνει συνέντευξη στο ραδιόφωνο και δεν σταματάει να ζητάει συγγνώμη από τον κόσμο της Α.Ε.Κ., αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι επί της ουσίας. Την απόφασή του την έχει πάρει και δεν φαίνεται σε αυτή να έπαιξε ρόλο ο απλός οπαδός που αγόρασε τη φανέλα με το 10 από το A.E.K. Shop.
Είναι θεμιτό να σκέφτεται κάποιος την αποκατάσταση των παιδιών του, ακόμα και αν με τα χρήματα που έχει βγάλει τόσα χρόνια μπορεί να θρέψει και τα δισέγγονά του, αλλά αυτό που κυρίως ενόχλησε είναι η ευκολία με την οποία ο Ριβάλντο εγκατέλειψε το καράβι που είχε αρχίσει να μπάζει νερά. Όχι για να πάει στη Βραζιλία, όχι για να πάει έστω στο MLS των Η.Π.Α., όχι για να πάει στην Ιαπωνία, ούτε καν για να πάει στο Κατάρ ή τη Σαουδική Αραβία. Για να πάει στο Ουζμπεκιστάν. Αγωνιστικά ίσως η απώλεια να μην είναι τόσο μεγάλη, ο χρόνος όμως στον οποίο γίνεται είναι άσχημος και σε συνδυασμό με τα σοκ από τις απανωτές φετινές αποχωρήσεις στην Α.Ε.Κ. κάνει τη ρεβάνς με την Ομόνοια και το ντέρμπυ της πρώτης αγωνιστικής αγώνες τεράστιας σημασίας για τη φετινή σεζόν.
