Ζάπινγκ στο ταλέντο

Βρισκόμαστε στα μισά περίπου του πρώτου ημιχρόνου στο Καμπ Νου. Ο Αργεντίνος Μέσσι, με ύψος 1.69, παίρνει την μπάλα λίγο έξω και δεξιά απ’την περιοχή της Σπόρτιγκ με πλάτη, σχεδόν, προς το τέρμα. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, ‘σπάει’ την μπάλα προς το ημικύκλιο της περιοχής, με τα κοντά και γρήγορα ποδαράκια του την περνάει κάτω απ’τα πόδια ενός αμυντικού, συνεχίζει προς το κέντρο, με μια μικρή προσποίηση αναγκάζει έναν αμυντικό να σωριαστεί μάταια στο χόρτο, με μια μεγαλύτερη προσποίηση αφήνει δυο ακόμα αμυντικούς να μαρκάρουν την αύρα του την ίδια ακριβώς στιγμή που το σώμα του έχει ήδη φτάσει αρκετά εκατοστά πιο πέρα και τελικά πλασάρει λίγο άστοχα, βλέποντας τη μπάλα να γλείφει το δεξί δοκάρι του τερματοφύλακα.

Μερικά μόνο λεπτά αργότερα και μερικά κανάλια πιο δεξιά στο τηλεκοντρόλ, o Σουδηός Ιμπραίμοβιτς, με ύψος 1,92, παίρνει την μπάλα αρκετά έξω απ’την μεγάλη περιοχή κερδίζοντας για πλάκα στον αέρα τον Σιμάο, με τον γρήγορο διασκελισμό του προλαβαίνει τον Νίλσον και με τα ατέλειωτα πόδια του τσιμπάει τη μπάλα, περνώντας την πάνω από του κεφάλι του, κάνοντας ουσιαστικά ένα σομπρέρο που δύσκολα θα ξεχάσει ο αμυντικός του Παναθηναϊκού, στη συνέχεια, και με την πίεση δυο αμυντικών, κατεβάζει με άνεση την μπάλα και με απόλυτη ψυχραιμία, σαν να μην γίνονται όλα σε κλάσματα δευτερολέπτου, δίνει έτοιμο γκολ στον συμπαίκτη του.

Το άτιμο το ποδόσφαιρο ποτέ δεν επέδειξε ρατσισμό και ελιτισμό στο σε ποιους θα προσφέρει απλόχερα ταλέντο.