Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

You will never walk alone Rick

Οι καλλιτέχνες και οι ποδοσφαιριστές, δεν πεθαίνουν ποτέ. Τα έργα τους, είτε αυτά είναι τραγούδια, είτε ταινίες, είτε ένα γκολ ή κάποια ντρίπλα, συνεχίζουν να ζούνε στις καρδιές και στις αναμνήσεις των απλών ανθρώπων. Προχθές μας αποχαιρέτησε ένας εκ των τεσσάρων μουσικών του (κατά κάποιους) μεγαλύτερου συγκροτήματος όλων των εποχών.

Ρικ Ραιτ, σ’ ευχαριστούμε για όλες τις μελωδίες που μας πρόσφερες μαζί με τους υπόλοιπους Pink Floyd, όπως αυτή που ακολουθεί στην οποία ως κλασσικοί Άγγλοι ποδοσφαιρόφιλοι μπερδέψατε τη, σχεδόν θεϊκή, μουσική των οργάνων σας με τη μουσική του γηπέδου και στην οποία μιλήσατε για την αξία που έχει να κάνεις τα πάντα με το δικό σου τρόπο, αδιαφορώντας για οποιαδήποτε εξωτερική πίεση.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Εκτός θέματος, Κουλτούρα να φύγουμε

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ένα νταμπλ για τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ

Ήταν ήδη 1.80 στα 12. Έκανε παρέα με τον Ζακί «το Θαύμα» Μερβέιγ, έναν πιτσιρικά κάπως πιο ανεπτυγμένο σωματικά από τον ίδιο. «Όταν τους βλέπαμε να πλησιάζουν, αλλάζαμε πεζοδρόμιο. Αν σε ρωτούσαν τι ώρα είναι, τους έδινες και το ρολόι μαζί» θυμούνται όσοι τον γνώρισαν στα προάστια του Σατορού, της πόλης της κεντρικής Γαλλίας όπου […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Ξένος Κάτω Από τα Δοκάρια

Στις 6 Ιουνίου 1932 τέλειωσε άδοξα, στα 18 του μόλις χρόνια, η καριέρα ενός σπουδαίου ταλέντου, όταν διαγνώστηκε με φυματίωση. Γεννημένος στην Αλγερία, ο Αλμπέρ Καμύ έπαιζε τερματοφύλακας στη σχολική ομάδα όταν τον εντόπισε η μετέπειτα πρωταθλήτρια Αλγερίας RUA (Racing Universitaire Algerios) και τον πήρε στις ακαδημίες της. Στα 17 του ήταν ήδη βασικός και […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *