Για την πατρίδα..
28 Οκτωβρίου..
Στην Ελλάδα, μια μέρα ορόσημο για την πατρίδα μας αλλά και για την ποδοσφαιρική διάλεκτο της. Παρέλαση σήμερα κάνουν κυριολεκτικά, χιλιάδες μαθητές, φαντάροι και ..πολυέξοδα αεροσκάφη, αλλά παρέλαση κάνουν και μεταφορικά, όλοι οι προπονητές των μεγάλων του Ελληνικού πρωταθλήματος. Κι αν αυτό από μόνο του αποτελεί είδηση για το ποδόσφαιρο μας, το γεγονός γίνεται ακόμα πιο αξιοσημείωτο όταν προσθέσεις πως οι πέντε εκ των έξι των μεγάλων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, βρίσκονται εδώ και καιρό υπ’ ατμόν.
Στην Παλαιστίνη πάλι, μπορεί να μην έχουν ακόμα πατρίδα, αλλά πλέον έχουν ποδοσφαιρική έδρα. Μετά από πολλά παιχνίδια σε ουδέτερα εδάφη, η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας έδωσε προχθές απέναντι στην Ιορδανία τον πρώτο της αγώνα στην Παλαιστίνη στο πρόσφατα ανακαινισμένο γήπεδο της, στα βόρεια της Ιερουσαλήμ. Η Ιορδανία κατάφερε στο δεύτερο ημίχρονο να ισοφαρίσει μεν, αλλά αυτό δεν στεναχώρησε κανέναν εκ των χιλιάδων ταλαιπωρημένων Παλαιστίνιων που κατέκλυσαν το γήπεδο και ένιωσαν για πρώτη φορά ‘γηπεδούχοι’ στην ίδια τους την πατρίδα, που τόσα έχει περάσει.
Στο Μαρόκο τέλος, ο μικρός Yassine Belassal αμφισβήτησε μέσα στην αθωότητα του τους αυταρχικούς ‘νόμους’ της δικιάς του πατρίδας και απειλείται τώρα ακόμα και με κάθειρξη 18 μηνών. Το έγκλημα του ήταν να γράψει στον πίνακα του σχολείου του το σύνθημα ‘Θεός-Πατρίδα-Μπάρσα’, βεβηλώνοντας το ιερό ‘Θεός-Πατρίδα-Βασιλιάς’, της χώρας του! Όταν ο φανατισμός, κάθε είδους, ξεπερνάει κάθε επίπεδο λογικής, η μαγεία του ποδοσφαίρου χάνει την πραγματική αξία της.
Το ποδόσφαιρο για μια ακόμα μέρα, απέδειξε ότι είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι. Και δυστυχώς, αυτό γίνεται και με την καλή και με την κακή έννοια..
1 σχόλια σχετικά με το “Για την πατρίδα..”
Υπέροχο κείμενο Πέτρο