Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Η ιστορία μιάς αφιέρωσης


Οταν πετυχαίνει γκολ ένας οποιοσδήποτε παίκτης κανείς δεν ασχολείται μαζί του.
Οταν όμως ο παίκτης αυτός λέγεται Λιονέλ Μέσσι, τότε όχι μόνο ασχολούνται οι πάντες, αλλά προσπαθούν να πλέξουν και μικρές ή μεγάλες ιστορίες που πάντα άλλωστε εξάπτουν την φαντασία του πλήθους.
Το γκολ που πέτυχε προχθές εναντίον της Ατλέτικο ο νεαρός Αργεντίνος σούπερ σταρ σχολιάστηκε ποικιλότροπα σε όλο τον κόσμο.
Το ίδιο και ο τρόπος που το “φαινόμενο απ το Ροζάριο” επέλεξε να πανηγυρίσει.
Τί να σήμαινε άραγε αυτή η κίνηση των δακτύλων του Μέσσι προς τα δόντια του;
Μήπως το γκολ το αφιέρωνε στο τέως μεγάλο του ίνδαλμα στα χρόνια της ακμής του στην Βαρκελώνη και νυν ανανίψαντα ποδοσφαιριστή Ροναλντίνιο Γκαούτσο;
Οχι όμως.
Η αλήθεια σύμφωνα με την Mundo Deportivo είναι πολύ πιό ταπεινή και διαφορετική.
Ο Μέσσι λέει, έχει έναν εικοσάχρονο ξάδερφο που ονομάζεται Biancucci.
Αυτός ο Biancucci λοιπόν βολοδέρνει στην Βου Εθνική της Γερμανίας παίζοντας με την φανέλα της Μόναχο 1860 και κάποια στιγμή δοκιμάστηκε στην Γου Εθνική της Ισπανίας γιά λογαριασμό της Τεράσα (προφανώς κόπηκε).
Μ αυτόν τον ξάδερφο ο Μέσσι μίλησε λίγο πριν τον προχθεσινό αγώνα.
Και ο ξάδερφος του ζήτησε να του αφιερώσει ένα γκολ (αν φυσικά πετύχαινε)
Και ο Λιονέλ τον θυμήθηκε.
Ο νεαρός Biancucci του οποίου ο μεγάλος αδερφός αγωνίζεται στην Βραζιλιάνικη Φλαμένγκο, γιά έναν ενεξήγητο λόγο είχε από μικρός το παρατσούκλι “Δόντιας” (“Dientes”).
Ετσι λοιπόν, όλα εξηγήθηκαν κι εμείς μπορούμε να κοιμηθούμε ήσυχοι σήμερα το βράδυ…

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, Ισπανικό πρωτάθλημα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ένα Fair Play που Παραλίγο να Στοιχίσει μια Κατηγορία

Βρισκόμαστε στις 2 Νοεμβρίου του 1969 στο Σαντιάγο Μπερναμπέου. Η παντοδύναμη τότε Ρεάλ Μαδρίτης αντιμετωπίζει την καταλανική Σαμπαδέλ. Είναι η εποχή της «Μαδρίδ γιε-γιε», λόγω της δημοφιλίας της ομάδας που έμοιαζε με εκείνη των Μπιτλς. Το ματς είναι άνευρο και έχει μείνει στο 0-0. Η Σαμπαδέλ αμύνεται μαζικά και προσπαθεί να βγει στις αντεπιθέσεις κυρίως […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οι τίμιοι δεν πάνε μπροστά

Πριν λίγες μέρες είχαμε ασχοληθεί με τη διαφθορά στο ποδόσφαιρο με βάση ένα άρθρο του Economist. Ψάχνοντας λίγο περισσότερο έπεσα πάνω στην ιστορία του Μάριους Ποστολάτσε που άξιζε για να αναφερθεί ξεχωριστά από το υπόλοιπο κείμενο. Ο Μάριους λοιπόν είναι ένας Ρουμάνος χαφ από την Τιμισοάρα που δεν έχει κάνει και καμιά σπουδαία καριέρα, αλλά […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

7 σχόλια σχετικά με το “Η ιστορία μιάς αφιέρωσης”

  1. Ο/Η Chris λέει:

    Mας πρήξατε με τον μέσι. Προχτές, βούτηξε και πηρε πέτσινο μπέναλντυ, έβαλε ένα πούστικο φάουλ, μετά του βγηκαν δύο τρίπλες με τα παλτά τους αμυντικούς της ατλέτικο και έχασε τετ-α-τετ (επαγγελματίας παίκτης μόνος με τον τερματοφύλακα και να την στελνει έξω), και τον κάνατε θεό

  2. Ο/Η duendes λέει:

    Αυτά είναι απλά ‘κείμενα συμπάθειας’.
    Όταν τον κάνουμε Θεό, θα το καταλάβεις..

  3. Ο/Η Chris λέει:

    παλτοταλέντο…

    καταγγέλω την πολιτική του σομπρέρο που προωθεί τους ξένους και δεν αφιερώνει χρόνο στα ελληνάκια, στα γαλανόλευκα υπερταλέντα, στο λαμπρό μέλλον του ποδοσφαίρου μας.

  4. Ο/Η EXARCHIOTIS λέει:

    Σωστά
    Ετοιμάζουμε σούπερ αφιέρωμα σε Πλιάτσικα, Παπαδόπουλους, Νί*2.
    Το πρόβλημα είναι πως θα το τελειώσουμε σε δύο μήνες και μπορεί μέχρι τότε να μην τους θυμάται κανείς αυτούς…

  5. Ο/Η Chris λέει:

    Δεν τα έμαθες? Ήδη τους παρακολουθούν από κοντά η τσέλσι η μπαρτσελόνα και η μπάγερν.

  6. Ο/Η EXARCHIOTIS λέει:

    Από πόσο κοντά;
    Μην τους κάνουν κανένα τάκλιν μόνο…

  7. Ο/Η Chris λέει:

    Αν τσέλσι, μπαρτσελόνα και η μπάγερν πετύχουν ελληνική ομάδα με αυτά τα υπερταλέντα μέσα, θα έχουμε στενές επαφές τρίτου τύπου. Τόσο κοντά

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *