Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ο εφιάλτης κάθε πατέρα

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, αιώνιος θρύλος της Μπόκα Τζούνιορς, κάνει χειρονομία προς τους οπαδούς της Ρίβερ Πλειτ, στο τελευταίο superclasico στο οποίο αγωνίστηκε.

Άντεξε τα φτωχά χρόνια της παιδικής του ηλικίας στο Μπουένος Άιρες, χιλιάδες σκληρά μαρκαρίσματα που ήθελαν να τον πετύχουν και τον στείλουν μακριά από το γήπεδο, αμέτρητες δόσεις ναρκωτικών, έναν αποτυχημένο γάμο, το κυνηγητό από αμέτρητους παπαράτσι, καρδιακή προσβολή, το ότι του φόρεσαν φανέλα της εθνικής Βραζιλίας για χάρη μιας διαφήμισης, παχυσαρκία, το δολοφονικό τάκλιν του Γκοικοετσέα, ηπατίτιδα, το κυνηγητό από την ιταλική εφορία, ατέλειωτες νύχτες ξέφρενης ζωής με γυναίκες, αλκοόλ και κοκαΐνη, τις ατέλειωτες συγκρίσεις με κάθε ταλαντούχο νέο Αργεντινό που ήταν κοντός και μελαχρινός, μια γαστρική επέμβαση με bypass, το ότι τον κάνανε μέλος του Ολυμπιακού, τις λεκτικές επιθέσεις του Μπλάτερ, το ότι φωτογραφήθηκε δίπλα στον Σάκη Ρουβά και τις κατάρες όλων των Άγγλων, των εχθρών του Φιντέλ Κάστρο και όλων των φανατικών οπαδών του Πελέ.

Αλλά το να δει τον γιο του (από μια σύντομη σχέση που είχε με μια Ιταλίδα όσο έπαιζε στη Νάπολι) να δηλώνει οπαδός της “μισητής” Ρίβερ Πλειτ ξεπερνάει το όριο αντοχής οποιουδήποτε…

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ποδόσφαιρο Λατινικής Αμερικής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Πίσω μπάζουμε

Η προτελευταία αγωνιστική στο πρωτάθλημα της Αργεντινής έφερε αλλαγή στο σκηνικό της κορυφής. Η Χιμνάσια Λα Πλάτα που πήγαινε για την μεγάλη έκπληξη δεν τα κατάφερε, ενώ η Ρίβερ έγινε πλέον το αφεντικό. Χρειάστηκαν όμως δυο τραγικά λάθη για να συμβεί αυτό. Πρώτα το λάθος του τερματοφύλακα της Χιμνάσια Φερνάνο Μονέτι που μέσα στη βροχή […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το Βραζιλία-Αργεντινή είναι κάτι παραπάνω από ένα ματς

10 Φεβρουαρίου 1946. Το Μονουμεντάλ στο Μπουένος Άιρες ήταν κατάμεστο και πανέτοιμο να υποδεχτεί το τελευταίο παιχνίδι του Κόπα Αμέρικα, που τότε λεγόταν ακόμα Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής, στο οποίο η διοργανώτρια Αργεντινή φιλοξενούσε τη Βραζιλία. Με τη διαφορά των δυο ομάδων στον ένα βαθμό (δεν υπήρχε νοκ άουτ φάση αλλά ένα μίνι πρωτάθλημα ενός γύρου […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

2 σχόλια σχετικά με το “Ο εφιάλτης κάθε πατέρα”

  1. Ο/Η Jürgen Spock λέει:

    Το ύφος του γιου όλα τα λεφτά, μαχαιριά κανονική.

  2. Ο/Η Laz λέει:

    Θα είχε ενδιαφέρον μια ανάλυση από ψυχολογικής σκοπιάς για το κατά πόσο επηρεάστηκε ενσυνείδητα ή ασυνείδητα ο γιος στην επιλογή ομάδας από την ομάδα του πατέρα (εάν και εφόσον γνώριζε από μικρός ποιος ήταν ο μπαμπάς του) με σκοπό να του εναντιωθεί ή να τον “τιμωρήσει”. Δεν ντράπηκε να πάρει το 10 και να γράψει και Diego Jr. στην φανέλα με την διαγώνια κόκκινη ρίγα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *