Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Καλύτερα να κλωτσάς παρά να μιλάς

Νομίζω κανείς νοήμων άνθρωπος που παρακολουθεί ποδόσφαιρο στην Ελλάδα δεν τρέφει αυταπάτες για το επίπεδο του πρωταθλήματος. Σίγουρα δεν είμαστε στα κορυφαία του κόσμου, ούτε και της Ευρώπης. Αυτό απέχει βέβαια κατά πολύ από τις γραφικές (σαν τις φορεσιές με τις οποίες εμφανίζεται στη φωτό σαν ένας από τους Μάγους με τα δώρα) δηλώσεις του μεγάλου ποδοσφαιριστή της Bunyodkor, του γνωστού μας Ριβάλντο. Ο πιστός Χριστιανός που πήγε να κάνει το θέλημα του Θεού στο μαγευτικό Ουζμπεκιστάν δήλωσε για το ποδόσφαιρο της χώρας: «Κάποιοι πιστεύουν ότι πήγα στο Ουζμπεκιστάν για τα χρήματα, όμως δεν χωράει καμία αμφισβήτηση. Αυτό δεν ισχύει. Πήγα επειδή οι συνθήκες είναι καλύτερες και από πλευράς ζωής και από πλευράς ποδοσφαίρου.

Θεωρώ ότι το πρωτάθλημα του Ουζμπεκιστάν είναι ανώτερο από το ελληνικό. Αυτό έχω καταλάβει τους λίγους μήνες που βρίσκομαι εδώ. Όπως επίσης και η Μπουντιόκορ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις ελληνικές ομάδες, μάλιστα μπορώ, να πω ότι σε πολλά πράγματα είναι καλύτερη. Όπως επίσης σε επίπεδο οργάνωσης».

Και άντε, για την ευκολία της συζήτησης να δεχτώ ότι το ποδόσφαιρο στο Ουζμπεκιστάν (όποιος ξέρει Ουζμπέκο ποδοσφαιριστή να σηκώσει το χέρι γιατί προσωπικά θυμάμαι μόνο τον Τζαφάρ Ιρισμέτοφ που είχε φέρει ο ΠΑΟ), είναι καλύτερο από το ελληνικό. Αλλά και η ζωή ρε Ριβάλντο ;

ΥΓ Μήπως να κάνουμε και tag “Ασιατικό ποδόσφαιρο”; Μην μείνει πίσω το sombrero από τις ραγδαίες εξελίξεις στο Ουζμπέκικο ποδόσφαιρο.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ελληνικό ποδόσφαιρο, Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις, παγκόσμιο ποδόσφαιρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Βουλγαρία ’93-’94: Ωδή στην πιο καλτ ομάδα όλων των εποχών

Ο Χρίστο Στόιτσκοφ, γνωστός θεολόγος-ποδοσφαιριστής στον οποίο χρωστάμε το δόγμα «Υπάρχουν δυο Χριστοί, ο ένας στον ουρανό, εγώ παίζω στην Μπαρτσελόνα», θα επαναλάβει πολλές φορές την άποψή του για την εθνικότητα του Μεγαλοδύναμου στη διάρκεια των εννιά μηνών που σημάδεψαν την ιστορία της Εθνικής Βουλγαρίας: «Ο Θεός είναι Βούλγαρος». Ένα βράδυ του Ιουλίου του 1994 θα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η επιστροφή του κοντού

Το Βελοντρόμ χθες το βράδυ υποδεχόταν ένα πρώην δικό του παιδί. Δεν ήταν όμως υποδοχή αγάπης όπως θα περίμενε κανείς. Ο Βαλμπουενά έφυγε από την Μαρσέιγ για κάνει το (προσοδοφόρο) αγροτικό του στην Μόσχα, έφυγε καθαρά για τα χρήματα και αυτό δεν άρεσε. Ακόμα χειρότερο όμως ότι η επιστροφή του στη Γαλλία δεν έγινε στο […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

1 σχόλια σχετικά με το “Καλύτερα να κλωτσάς παρά να μιλάς”

  1. Ο/Η EXARCHIOTIS λέει:

    Εγώ θα μείνω στις πρώτες του δηλώσεις μετά την μεταγραφή του
    “Μου έγινε μιά πρόταση στην οποία δεν μπορούσα να πω όχι”
    Ούτε εγώ, θα πρόσθετα.
    Τα υπόλοιπα τί τα κουράζουμε;
    Δηλαδή το…σάλτο απ το ισπανικό και το ιταλικό πρωτάθλημα πίσω στο Βραζιλιάνικο και μετά στο γιαπωνέζικο και το ελληνικό, τί μας δείχνει;
    Οτι τον ενδιέφερε ποτέ η ποιότητα του ποδοφαίρου στην χώρα που έπαιζε;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *