Déja-vu
Όταν γύρισε για πρώτη φορά, έκοψα το γήπεδο. Τον πρώτο χρόνο της παρουσίας του πήγα μόνο σε ένα ματς για να αποχαιρετίσω το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τη δεύτερη χρονιά αποφάσισα ότι δεν τον άφηνα να μου κόψει το γήπεδο και πήγαινα. Η μόνη μου αντίδραση ήταν ένα “ουουου” όταν ακουγόταν το “προπονητής της ομάδας μας ο Ντούσαν Μπάγεβιτς”. Έζησα από κοντά όλες τις ομορφιές εκείνης της σεζόν και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο της επιστροφής του, αφού εκείνος πρέπει να πέρασε ακόμα χειρότερα από όλους εμάς που τρέχαμε στις 4 (!!) έδρες που είχε χρησιμοποιήσει η ΑΕΚ εκείνη τη χρονιά.
Αγωνιστικά δεν το συζητώ. Μιλάνε οι τίτλοι του, οι επιτυχίες του, η μπάλα που έχουν παίξει όλες οι ομάδες του μέχρι και πέρσι με τον Άρη. Δεν είναι ο Θεός που μας παρουσιάζουν οι εκστασιασμένοι φίλοι-δημοσιογράφοι, έχει πολλά αρνητικά και δεν είναι τυχαίο το “πείτε στον Ραβούση να τον ξυπνήσει”. Αν όμως δεν υπήρχε το… βρώμικο 1996 φυσικά και θα τον ήθελα στην ομάδα μου, ειδικά μετά το πέρασμα του μαθητευόμενου μάγου Γιώργου Δώνη (ίσως το μεγαλύτερο λάθος της θητείας Νικολαϊδη).
Μόνο που το θέμα δεν είναι μόνο αγωνιστικό, ούτε καν μόνο ηθικό. Είναι θέμα λογικής. Δεν υπάρχει λόγος η ομάδα να συνεχίσει να ζει στιγμές διχασμού, με έριδες στις κερκίδες, συνθήματα και οτιδήποτε άλλο. Αυτό φαίνεται δεν το αντιλαμβάνεται ούτε η διοίκηση, ούτε ο ίδιος ο Μπάγεβιτς. Πώς είναι δυνατόν να εγκαταλείπει την ομάδα στην μέση ενός αγώνα πετώντας το κομπολόι του ύστερα από υβριστικά συνθήματα και τώρα να επιστρέφει έτσι λέγοντας ότι δεν έχει πρόβλημα με τον κόσμο; Αν η διοίκηση της ΑΕΚ δεν έχει κάποιο πλάνο ώστε να πετύχει την ηρεμία και ελπίζει απλά στην λήθη, τότε είναι απλά αφελής. Οι κόντρες θα υπάρξουν και θα λαβώσουν κι άλλο την χιλιοταλαιπωρημένη αυτή ομάδα. Έχω μια, ας πούμε, ελπίδα μόνο. Να βγει αύριο και να μιλήσει ανοιχτά, όχι όπως το 2002. Τότε που κρύφτηκε πίσω από τον τεράστιο εγωισμό του και τις πλάτες του Μάκη. Να βγει και να πει κάτι ουσιαστικό. Όχι φυσικά ότι θα αλλάξει κάτι στους κολλημένους. Αλλά σίγουρα θα κερδίσει κάποιους από αυτούς που τον έζησαν από κοντά και τον μίσησαν αργότερα και ακόμα δεν θέλουν να τον βλέπουν. Και δεν είναι λίγοι αυτοί, ούτε χούλιγκανς, ούτε τίποτα. Ας το κάνει γι’ αυτούς. Οι άλλοι θα συνεχίσουν να τον κυνηγάνε σε αεροδρόμια, McDonald’s και οπουδήποτε αλλού. Αυτή την απόφαση πήρε η διοίκηση, λες και χάθηκαν οι προπονητές στον πλανήτη Γη και δεν υπάρχει άλλος. Λες και θα πρέπει να τον κλωνοποιήσουμε. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουν όλοι τους να μην έχουμε τα παλιά.
ΥΓ Και κάτι για τη διοίκηση. Η δημοσίευση της παραίτησης του Ντέμη καλοκαιριάτικα μοιάζει όλο και περισσότερο ότι δεν ήταν καθόλου τυχαία (και φυσικά δεν έγινε από αυτόν). Είναι απίστευτη η…απο-Ντεμοποίηση που έχει συμβεί. Ο Δώνης φαγώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, ο Μπάγεβιτς ήρθε, ο Νικολάου λίγες μέρες μετά τις άκρως αρνητικές δηλώσεις του για τον Ντέμη αποκτά ενεργό ρόλο από τους συνοδοιπόρους του Ντέμη κτλ. Πολλά από τα λάθη που έγιναν τα τελευταία χρόνια βαραίνουν τον Ντέμη, αλλά είναι εντελώς άκομψο και άδικο να προσπαθούν οι υπόλοιποι μέτοχοι να τα φορτώσουν όλα σε αυτόν (γιατί έτσι μοιάζει τουλάχιστον). Λες κι αυτοί δεν είχαν συμμετοχή μέχρι τώρα στα όσα συνέβαιναν.
